Significant influences of global me

Significant influences of global mean temperature and ENSO on extreme
rainfall over Southeast Asia
Marcelino Villafuerte II and Jun Matsumoto
Tokyo Metropolitan University, Tokyo, Japan ([e-mail])
Along with the increasing concerns on the consequences of global warming, and the accumulating records of
disaster related to heavy rainfall events in Southeast Asia, this study investigates whether a direct link can be
detected between the rising global mean temperature, as well as the El Niño–Southern Oscillation (ENSO), and
extreme rainfall over the region. The maximum likelihood modeling that allows incorporating covariates on the
location parameter of the generalized extreme value (GEV) distribution is employed. The GEV model is fitted
to annual and seasonal rainfall extremes, which were taken from a high-resolution gauge-based gridded daily
precipitation data covering a span of 57 years (1951–2007). Nonstationarities in extreme rainfall are detected
over the central parts of Indochina Peninsula, eastern coasts of central Vietnam, northwest of the Sumatra Island,
inland portions of Borneo Island, and on the northeastern and southwestern coasts of the Philippines. These
nonstationarities in extreme rainfall are directly linked to near-surface global mean temperature and ENSO. In
particular, the study reveals that a kelvin increase in global mean temperature anomaly can lead to an increase of
30% to even greater than 45% in annual maximum 1-day rainfall, which were observed pronouncedly over central
Vietnam, southern coast of Myanmar, northwestern sections of Thailand, northwestern tip of Sumatra, central
portions of Malaysia, and the Visayas island in central Philippines. Furthermore, a pronounced ENSO influence
manifested on the seasonal maximum 1-day rainfall; a northward progression of 10%–15% drier condition over
Southeast Asia as the El Niño develops from summer to winter is revealed. It is important therefore, to consider
the results obtained here for water resources management as well as for adaptation planning to minimize the
potential adverse impact of global warming, particularly on extreme rainfall and its associated flood risk over the
region.
Acknowledgment
Acknowledgment

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำคัญที่มีอิทธิพลต่ออุณหภูมิโลกเฉลี่ยและ ENSO บนมากฝนเหนือเอเชียตะวันออกเฉียงMarcelino Villafuerte II และมัตสึโมโตะจุนมหาวิทยาลัยนครโตเกียว โตเกียว ญี่ปุ่น ([e-mail])พร้อมกับความกังวลที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับผลกระทบของภาวะโลกร้อน และระเบียนสะสมของภัยพิบัติที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ฝนตกหนักในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ การศึกษานี้ตรวจสอบว่า การเชื่อมโยงโดยตรงสามารถตรวจพบระหว่างอุณหภูมิเฉลี่ยทั่วโลกเพิ่มขึ้น เช่นเดียวกับซันโตเอลนิโญใต้สั่น (ENSO), และปริมาณน้ำฝนมากกว่าภูมิภาค ให้โอกาสสูงสุดที่โมเดลที่เพจ covariates บนตั้งพารามิเตอร์ของการแจกแจงค่ามากเมจแบบทั่วไป (GEV) เป็นลูกจ้าง ตกแต่งแบบ GEVเพื่อที่สุดปริมาณน้ำฝนรายปี และตามฤดูกาล ซึ่งได้มาจากความละเอียดสูงตามเครื่องวัด gridded ทุกวันข้อมูลฝนที่ครอบคลุมช่วง 57 ปี (1951-2007) พบ Nonstationarities ในปริมาณน้ำฝนมากช่วงกลางส่วนของอินโดจีน เวียดนามกลาง ตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะสุมาตรา ชายภาคตะวันออกส่วนบริเวณ ของ เกาะบอร์เนียว และชายตะวันออกเฉียงเหนือ และตะวันตกเฉียงใต้ของฟิลิปปินส์ เหล่านี้nonstationarities ในปริมาณน้ำฝนมากจะเชื่อมโยงโดยตรงกับอุณหภูมิโลกเฉลี่ยและ ENSO ใกล้พื้นผิว ในเฉพาะ การศึกษาเปิดเผยว่า เพิ่มเคลวินเป็นอุณหภูมิโลกหมายถึงความผิดปกติสามารถนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของ30% ได้มากกว่า 45% ในปีสูงสุด 1 วันปริมาณน้ำฝน ที่สุภัค pronouncedly เหนือกลางเวียดนาม ชายฝั่งภาคใต้ของประเทศพม่า ส่วนตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศไทย ตอนตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะสุมาตรา เซ็นทรัลบางส่วนของมาเลเซีย และเกาะสสเตทในฟิลิปปินส์กลาง นอกจากนี้ ENSO ออกเสียงมีอิทธิพลต่อประจักษ์ในฤดูกาลสูงสุด 1 วันปริมาณน้ำฝน การก้าวหน้า 10%-15% สภาพแห้งผ่าน northwardภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นซันโตนิโญเอลพัฒนาจากร้อนไปหนาวจะเปิดเผย มันเป็นสิ่งสำคัญดังนั้น พิจารณาผลได้ที่นี่น้ำจัดการทรัพยากรเช่นสำหรับปรับการวางแผนเพื่อลดการผลกระทบที่ร้าย ของภาวะโลกร้อน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในปริมาณน้ำฝนมากและความเสี่ยงของน้ำท่วมเกี่ยวข้องผ่านการภูมิภาคยอมรับยอมรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อิทธิพลที่สําคัญของอุณหภูมิเฉลี่ยของโลกและใน ENSO มาก
ปริมาณน้ำฝนมากกว่าเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
Marcelino Villafuerte ครั้งที่สองและมิถุนายน Matsumoto
Tokyo Metropolitan University, โตเกียว, ญี่ปุ่น ([e-mail])
พร้อมกับความกังวลที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับผลกระทบของโลก ภาวะโลกร้อนและสามารถบันทึกการสะสมของ
ภัยพิบัติที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดฝนตกหนักในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษานี้สำรวจว่าการเชื่อมโยงโดยตรงสามารถ
ตรวจพบระหว่างอุณหภูมิเฉลี่ยของโลกที่เพิ่มขึ้นเช่นเดียวกับเอลนีโญ-ใต้ความผันผวน (ENSO) และ
ปริมาณน้ำฝนมาก ภาคเหนือ การสร้างแบบจำลองความเป็นไปได้สูงสุดที่อนุญาตให้มีการใช้มาตรการในตัวแปร
พารามิเตอร์สถานที่ตั้งของมูลค่ามากทั่วไป (GEV) กระจายเป็นลูกจ้าง รูปแบบการติดตั้ง GEV
สุดขั้วปริมาณน้ำฝนประจำปีและฤดูกาลซึ่งถูกนำมาจากความละเอียดสูงวัดที่ใช้ในชีวิตประจำวัน gridded
ข้อมูลฝนครอบคลุมช่วง 57 ปี (1951-2007) Nonstationarities ในปริมาณน้ำฝนที่มากที่สุดมีการตรวจพบ
ในช่วงภาคกลางของคาบสมุทรอินโดจีน, ชายฝั่งตะวันออกของเวียดนามกลางตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะสุมาตรา
ในประเทศบางส่วนของเกาะบอร์เนียวเกาะและชายฝั่งภาคตะวันออกเฉียงเหนือและตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศฟิลิปปินส์ เหล่านี้
nonstationarities ในปริมาณน้ำฝนที่มากที่สุดมีการเชื่อมโยงโดยตรงกับพื้นผิวใกล้อุณหภูมิเฉลี่ยทั่วโลกและ ENSO ใน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งการศึกษาพบว่าการเพิ่มขึ้นของเคลวินในความผิดปกติอุณหภูมิเฉลี่ยของโลกที่สามารถนำไปสู่การเพิ่มขึ้น
30% ที่จะได้มากกว่า 45% ปริมาณน้ำฝนประจำปีสูงสุด 1 วันซึ่งถูกตั้งข้อสังเกตสำรับกว่าภาคกลาง
เวียดนามชายฝั่งทางตอนใต้ของประเทศพม่า ส่วนตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศไทยปลายตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะสุมาตรากลาง
บางส่วนของมาเลเซียและเกาะวิซายาในภาคกลางของฟิลิปปินส์ นอกจากนี้อิทธิพล ENSO เด่นชัด
ประจักษ์ในฤดูกาลปริมาณน้ำฝนสูงสุด 1 วัน; ความคืบหน้าไปทางทิศเหนือ 10% -15% สภาพแห้งกว่า
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นเอลนีโญพัฒนาจากฤดูร้อนฤดูหนาวถูกเปิดเผย มันเป็นสิ่งสำคัญดังนั้นเพื่อพิจารณา
ผลที่ได้ที่นี่สำหรับการจัดการทรัพยากรน้ำเช่นเดียวกับการวางแผนการปรับตัวเพื่อลด
ผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากภาวะโลกร้อนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับปริมาณน้ำฝนที่รุนแรงและความเสี่ยงน้ำท่วมที่เกี่ยวข้องกว่า
ภูมิภาค.
รับทราบ
รับทราบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อิทธิพลของอุณหภูมิเฉลี่ยโลกและปรากฏการณ์สำคัญในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มาก

villafuerte Marcelino ปริมาณน้ำฝน 2 จุน มัตสึโมโตะ
มหาวิทยาลัยนครโตเกียว , โตเกียว , ญี่ปุ่น ( Marcelino villafuerte @ ed.tmu . ac.jp )
พร้อมกับความกังวลที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับผลกระทบของภาวะโลกร้อน และการบันทึก ที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ภัยพิบัติ
ฝนตกหนักใน ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้งานวิจัยนี้ศึกษาว่าสามารถตรวจพบการเชื่อมโยงโดยตรงระหว่าง
อุณหภูมิเฉลี่ยทั่วโลกเพิ่มขึ้น รวมทั้งเอลนีโญ–ความผันแปรของระบบอากาศในซีกโลกใต้ ( ปรากฏการณ์ ) และปริมาณน้ำฝนมาก
กว่าภูมิภาค โอกาสสูงสุดที่ให้ความรู้แบบผสมผสานบน
พารามิเตอร์แสดงตำแหน่งของค่ามากทั่วไป ( gev ) การจ้างงาน การ gev แบบพอดี
การประจำปีและสุดขั้วฝนตามฤดูกาล ซึ่งนำมาจากวัดความละเอียดสูงตาม gridded ทุกวัน
ฝนข้อมูลครอบคลุมช่วง 57 ปี ( พ.ศ. 2494 – 2007 ) nonstationarities ปริมาณน้ำฝนมากตรวจพบ
ผ่านส่วนกลางของคาบสมุทรอินโดจีน ตะวันออกชายฝั่งของเวียดนามกลาง , ตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะสุมาตรา
ส่วนภายในประเทศของเกาะบอร์เนียวและบนชายฝั่งภาคตะวันออกเฉียงเหนือและตะวันตกเฉียงใต้ของฟิลิปปินส์ เหล่านี้
nonstationarities ปริมาณน้ำฝนมากมีการเชื่อมโยงโดยตรงกับใกล้ผิวโลกหมายถึงอุณหภูมิและปรากฏการณ์ . ใน
โดยเฉพาะ จากการศึกษาพบว่า เคลวินเพิ่มมิติอุณหภูมิเฉลี่ยทั่วโลกสามารถนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของ
30% มากขึ้นกว่าร้อยละ 45 ในช่วงปริมาณน้ำฝนสูงสุดรายปีซึ่งพบ pronouncedly กว่ากลาง
เวียดนาม ชายฝั่งทางตอนใต้ของพม่า ทางทิศตะวันตก ส่วนประเทศไทย ปลายทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะสุมาตรา ส่วนภาคกลาง
ของมาเลเซีย และเกาะในเซ็นทรัล Visayas ฟิลิปปินส์ นอกจากนี้ กลุ่มอิทธิพลปรากฏการณ์
ประจักษ์บนฤดูกาลสูงสุดวันปริมาณน้ำฝน ; เหนือความก้าวหน้าร้อยละ 10 – 15% เงื่อนไขมากกว่า
แห้งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ El Ni á o พัฒนาจากฤดูร้อนฤดูหนาวจะถูกเปิดเผย มันเป็นสิ่งสำคัญดังนั้นเพื่อพิจารณา
ผลที่ได้รับที่นี่สำหรับการจัดการทรัพยากรน้ำ ตลอดจนการวางแผนเพื่อการปรับตัวเพื่อลดผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากภาวะโลกร้อน
, โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อฝนตกมากและน้ำท่วมที่เกี่ยวข้องมากกว่า


รับทราบการภูมิภาค