Factors affecting well-being in adu

Factors affecting well-being in adults recently diagnosed with rheumatoid arthritis

Mary-Beth Coty1, Elizabeth G Salt2, John A Myers1 and Said K Abusalem1

Abstract

This article examines role stress, key psychosocial variables, and well-being in adults recently diagnosed with rheumatoid arthritis. Patients recently diagnosed with rheumatoid arthritis must often learn to balance disease and role-related responsibilities. This was cross-sectional, descriptive study (N = 80). Data were analyzed using correlation coefficients and linear regression models. Participants were predominantly female (78%), married, and employed. Mean age and disease duration were 54.2 years and 24.2 months, respectively. The findings suggest that well-being is influenced by feelings of being self-efficacious and having balance in their roles and less to do with social support received from others.

Keywords

adults, arthritis, chronic illness, self-efficacy, well-being
Background

Approximately 1 percent of the US population is diagnosed with rheumatoid arthritis (RA), a chronic autoimmune disease (American College of Rheumatology (ACR) Subcommittee, 2002). Although extra-articular manifestations can occur, this disease is characterized by an ero-sive synovitis that when left untreated can cause joint pain and damage; in turn, affecting functional status and long-term disability (ACR Subcommittee, 2002). For newly diagnosed patients, there is a period of adjustment as patients cope with (1) the diagnosis of a chronic illness; (2) disease management activities (tak-ing medications regularly, getting laboratory tests, and attending healthcare provider appoint-ments); and (3) potential functional limitations especially as the effectiveness of medications is

determined (ACR Subcommittee, 2002).

Sanderson et al. (2012) found that adapting to one’s illness, social expectations, degree of dis-ease activity, and external stressors play an important role in how individuals with RA pri-oritize treatment outcomes. Patients having to balance disease-related symptoms coupled with life responsibilities (e.g. parent, housework, and social activities) can contribute to role

Factors affecting well-being in adults recently diagnosed with rheumatoid arthritis

Mary-Beth Coty1, Elizabeth G Salt2, John A Myers1 and Said K Abusalem1

Abstract

This article examines role stress, key psychosocial variables, and well-being in adults recently diagnosed with rheumatoid arthritis. Patients recently diagnosed with rheumatoid arthritis must often learn to balance disease and role-related responsibilities. This was cross-sectional, descriptive study (N = 80). Data were analyzed using correlation coefficients and linear regression models. Participants were predominantly female (78%), married, and employed. Mean age and disease duration were 54.2 years and 24.2 months, respectively. The findings suggest that well-being is influenced by feelings of being self-efficacious and having balance in their roles and less to do with social support received from others.

Keywords

adults, arthritis, chronic illness, self-efficacy, well-being

1University of Louisville, USA

2University of Kentucky, USA

Corresponding author:

Mary-Beth Coty, School of Nursing, University of Louisville, 555 S. Floyd St., Louisville, KY 40202, USA. Email: [e-mail]

604887HPQ0010.1177/1359105315604887Journal of Health PsychologyCoty et al.

research-article2015

Article

at Mahidol University on October 16, 2015hpq.sagepub.comDownloaded from

2 Journal of Health Psychology

stress and psychological distress (e.g. Katz and Morris, 2007; Mitton et al., 2007).

Psychological well-being in patients with RA has been a focus of prior research, and findings have suggested that life satisfaction is lower in patients with RA when compared to the general population and those with other arthritic condi-tions, and only 22 and 50 percent of all RA patients and newly diagnosed RA patients, respectively, were satisfied with their life (Chiou et al., 2009; Hewlett et al., 2002; Karlsson et al., 2006). Factors that have been found to nega-tively affect life satisfaction include negative social support, lack of social support, negative affect, depressive symptoms, and worsened functional status (Coty and Wallston, 2010; Hewlett et al., 2002; Overman et al., 2012, 2014). Life satisfaction is also decreased in patients with RA who do not participate in life activities such as house care, taking care of their family, paid work, physical recreational activi-ties, leisure activities, and visiting friends and family (Katz and Morris, 2007).

Variable rates of depression were reported in patients with RA (range: 11%–56%; Chiou et al., 2009; Dirik and Karanci, 2010). Lower income, poorer mental and physical health, and lower life satisfaction and family functioning are also associated with depression in patients with RA (Ho et al., 2011; Treharne et al., 2005). Similarly, factors predicting depressive symp-toms include levels of education, symptom severity, lack of emotional support, and emo-tional coping (Coty and Wallston, 2010; Dobkin et al., 2008; Goulia et al., 2015; Peck et al., 1989; Wolfe and Hawley, 1993). Research sug-gests that RA patients with greater functional limitations spend more time managing their dis-ease and personal care resulting in increases in depressive symptoms (Katz and Morris, 2007; Serbo and Jajić, 1991).

Social support has been found to have a sig-nificant positive affect (PA) on patients with RA (Morris et al., 2008). In a longitudinal study of patients with RA (N = 561), those with poor scores on psychosocial factors such as coping and social support were 4.6 times more likely to die over the 8-year follow-up period compared

with those patients with RA who had high scores; they were also more likely to be depressed and have worsened functioning (Morris et al., 2008). A lack of social support was associated with poor family functioning, fatigue, depression, anxiety, and disability (Coty and Wallston, 2010; Ho et al., 2011; Strating et al., 2007; Treharne et al., 2005). In contrast, life satisfaction, improved mental health, quality of life, optimism, self-care behaviors, decreased fatigue, and perceptions of consequences, con-trol, and necessity were associated with improved social support in patients with RA (Chen and Wang, 2007; Dirik and Karanci, 2010; Kojima et al., 2009; Treharne et al., 2005; Van Hoogmoed et al., 2010; Zyrianova et al., 2011).

Self-efficacy is defined as a person’s belief that he or she can perform/achieve an activity or goal (Bandura, 2004; Knittle et al., 2011). Increased self-efficacy has been found to decrease fatigue, pain, tension, depressed mood, perceptions of negative consequences, sleep disturbance, and rates of disability and improve self-efficacy, physical activity, mobility, self-care, ability to accomplishing household tasks, social activity, and social support in patients with RA (Knittle et al., 2011; Lee et al., 2011; Somers et al., 2010; Treharne et al., 2008; Van Hoogmoed et al., 2010). Similarly, decreased arthritis self-efficacy predicted worsened depression in patients with RA (Dirik and Karanci, 2010; Helland et al., 2008).

Although self-efficacy has been theorized as being specific to a given situation (Bandura, 2004), there are researchers, who view it more globally (e.g. Scholz et al., 2002; Schwarzer and Jerusalem, 1995), suggesting that “the degree of specificity varies with the context” (Scholz et al., 2002: 243). Scholz and colleagues propose that there is a greater level of generality associated with feeling efficacious about coping with or adjusting to a chronic illness, for example, com-pared to completing a specific task. Generalized self-efficacy (GSE) has been measured in patients following cardiac surgery, and Schroder et al. (1998) found those who reported higher GSE reported better quality of life 6 months

at Mahidol University on October 16, 2015hpq.sagepub.comDownloaded from

Coty et al. 3

following surgery compared with those with lower GSE. Schwarzer et al. (1993) examined GSE among a refugee population and found those with higher GSE scores reported better health and a greater likelihood of being employed than those with lower GSE scores.

Psychological distress (negative affect, depressed mood, and dissatisfaction with life) is an established health-related problem. It is only more recently that research has begun to exam-ine the relationships of psychosocial factors with measures of disability among individuals with arthritis (Sharpe et al., 2001). Research examining psychosocial variables and role stress in adults with recent onset of RA is lack-ing. Thus, the purpose of this study was to investigate the relationships of role stressors (role conflict, role overload, and role imbal-ance) and psychosocial factors (social support and self-efficacy) on psychological well-being in adults recently diagnosed with RA. The hypotheses were as follows:

H1. Role conflict, role overload, role balance, social support, and self-efficacy are inde-pendent predictors of depressed mood.

H2. Role conflict, role overload, role balance, social support, and self-efficacy are inde-pendent predictors of life satisfaction.

H3. Role conflict, role overload, role bal-ance, social support, and self-efficacy are independent predictors of PA.

Methods

Design

Data were collected in a cross-sectional, mixed methods study. This article reports the quantita-tive aspects of the study in which correlates of psychological well-being in adults recently diag-nosed with RA were explored. Qualitative find-ings were reported in Coty and Wishnia (2013).

Sample and setting

The sample consisted of 80 men and women newly diagnosed with RA (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อสุขภาพในผู้ใหญ่เพิ่ง วินิจฉัยกับโรคไขข้ออักเสบยังคงแมรี่เบธ Coty1 เอลิซาเบธ G Salt2 จอห์น A Myers1 และ Abusalem1 K ดังกล่าวบทคัดย่อบทความนี้ตรวจสอบบทบาทความเครียด ตัวแปรสำคัญ psychosocial และสุขภาพในผู้ใหญ่เพิ่ง วินิจฉัยกับโรคไขข้ออักเสบยังคง ผู้ป่วยที่เพิ่ง รับการวินิจฉัยโรคไขข้ออักเสบยังคงต้องเรียนรู้วิธีสมดุลโรคและที่เกี่ยวข้องบทบาทความรับผิดชอบมัก นี้ไม่เหลว สื่อการศึกษา (N = 80) มีวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์และการถดถอยเชิงเส้นแบบจำลอง ผู้เข้าร่วมได้เป็นหญิง (78%), แต่งงาน และงาน หมายถึง ระยะเวลาอายุและโรค 54.2 ปี และ 24.2 เดือน ตามลำดับ ผลการศึกษาแนะนำที่กำลังได้รับอิทธิพลจากความรู้สึกถูกบ็อชตนเอง และมียอดดุล ในบทบาทของตน และไม่ มีการสนับสนุนทางสังคมที่ได้รับจากผู้อื่นคำสำคัญผู้ใหญ่ โรคไขข้อ เจ็บป่วยเรื้อรัง ประสิทธิภาพตนเอง ความเป็นพื้นหลังประมาณ 1 เปอร์เซ็นต์ของประชากรสหรัฐอเมริกามีการวินิจฉัย ด้วยยังคงอักเสบ (RA), โรคผิดปกติเรื้อรัง (อเมริกันวิทยาลัย Rheumatology (ACR) รม 2002) แม้ว่าลักษณะพิเศษข้อสามารถเกิดขึ้นได้ โรคนี้มีลักษณะมี synovitis ero sive ว่า เมื่อซ้ายไม่ถูกรักษาอาจทำให้เกิดอาการปวดข้อและความเสียหาย ใช้ ผลกระทบต่อสถานะการทำงานและความพิการระยะยาว (ACR รม 2002) ใหม่วินิจฉัยผู้ป่วย มีเป็นระยะของการปรับปรุงผู้ป่วยรับมือกับ (1) การวินิจฉัยของโรค (2) กิจกรรมการจัดการโรค (กำลังตากยาอย่างสม่ำเสมอ การทดสอบในห้องปฏิบัติ และร่วมผู้ให้บริการสุขภาพแต่งตั้ง-ments); และ (3) มีศักยภาพทำงานข้อจำกัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นประสิทธิภาพของยากำหนด (ACR รม 2002)Sanderson et al. (2012) พบที่ adapting ของเจ็บป่วย ความคาดหวังทางสังคม ระดับความง่ายในการลดกิจกรรม และลดภายนอกมีบทบาทสำคัญในวิธีบุคคลที่ มีผลการรักษาค่อนข้างดี oritize RA ผู้ป่วยที่มีอาการโรคที่เกี่ยวข้องกับชีวิตความรับผิดชอบ (เช่นหลัก การบ้าน และกิจกรรมเพื่อสังคม) ดุลสามารถช่วยส่งเสริมบทบาทปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อสุขภาพในผู้ใหญ่เพิ่ง วินิจฉัยกับโรคไขข้ออักเสบยังคงแมรี่เบธ Coty1 เอลิซาเบธ G Salt2 จอห์น A Myers1 และ Abusalem1 K ดังกล่าวบทคัดย่อบทความนี้ตรวจสอบบทบาทความเครียด ตัวแปรสำคัญ psychosocial และสุขภาพในผู้ใหญ่เพิ่ง วินิจฉัยกับโรคไขข้ออักเสบยังคง ผู้ป่วยที่เพิ่ง รับการวินิจฉัยโรคไขข้ออักเสบยังคงต้องเรียนรู้วิธีสมดุลโรคและที่เกี่ยวข้องบทบาทความรับผิดชอบมัก นี้ไม่เหลว สื่อการศึกษา (N = 80) มีวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์และการถดถอยเชิงเส้นแบบจำลอง ผู้เข้าร่วมได้เป็นหญิง (78%), แต่งงาน และงาน หมายถึง ระยะเวลาอายุและโรค 54.2 ปี และ 24.2 เดือน ตามลำดับ ผลการศึกษาแนะนำที่กำลังได้รับอิทธิพลจากความรู้สึกถูกบ็อชตนเอง และมียอดดุล ในบทบาทของตน และไม่ มีการสนับสนุนทางสังคมที่ได้รับจากผู้อื่นคำสำคัญผู้ใหญ่ โรคไขข้อ เจ็บป่วยเรื้อรัง ประสิทธิภาพตนเอง ความเป็น1University ของเมืองหลุยส์วิลล์ สหรัฐอเมริกา2University ของเคนตั๊กกี้ สหรัฐอเมริกาผู้เขียนที่สอดคล้องกัน:แมรี่เบธ Coty โรงเรียนพยาบาล มหาวิทยาลัยของเมืองหลุยส์วิลล์ 555 S. ฟลอยด์เซนต์ ลุย KY 40202 สหรัฐอเมริกา อีเมล์: [e-mail]604887HPQ0010.1177/1359105315604887Journal ของสุขภาพ PsychologyCoty et alงานวิจัย article2015บทความบน 16 ตุลาคม มหาวิทยาลัยมหิดล 2015hpq.sagepub.comDownloaded ของจากสมุดรายวันที่ 2 ของจิตวิทยาสุขภาพความเครียดและความทุกข์ทางจิตใจ (เช่นทซและมอร์ริส 2007 Mitton et al., 2007)จิตวิทยาสุขภาพในผู้ป่วย RA แล้วเน้นวิจัยก่อน และผลการวิจัยได้แนะนำว่า ความพึงพอใจในชีวิตต่ำในผู้ป่วย RA เมื่อเปรียบเทียบกับประชากรทั่วไปและคนอื่น ๆ เบาะ ๆ ว่าพวกเขา-tions arthritic และเพียง 22 และร้อยละ 50 ของผู้ป่วยทั้งหมด RA และใหม่วินิจฉัยผู้ป่วย RA ตามลำดับ ไม่พอใจกับชีวิตของพวกเขา (Chiou et al , 2009 Hewlett et al., 2002 Karlsson et al., 2006) ปัจจัยที่พบชีวิต nega tively มีผลต่อความพึงพอใจ รวมถึงการสนับสนุนทางสังคมติดลบ ขาดการสนับสนุนทางสังคม ผลลบ อาการ depressive และ worsened สถานะการทำงาน (Coty และ Wallston, 2010 Hewlett et al., 2002 Overman et al., 2012, 2014) ความพึงพอใจในชีวิตจะลดลงในผู้ป่วย RA ที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมในชีวิตเช่นการดูแลบ้าน ดูแลของครอบครัว จ่ายงาน สันจริง ผูก activi กิจกรรม มาเยี่ยมเพื่อน และครอบครัว (ทซและมอร์ริส 2007)มีรายงานอัตราผันแปรของภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วย RA (ช่วง: 11-56% Chiou et al., 2009 Dirik ก Karanci, 2010) รายได้ต่ำกว่า ย่อมจิตใจ และทางกายภาพ สุขภาพ และความพึงพอใจชีวิตที่ต่ำกว่า และทำงานครอบครัวจะยังสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วย RA (โฮจิมินห์ et al., 2011 Treharne et al., 2005) ในทำนองเดียวกัน ปัจจัยที่คาดการณ์ symp ทอมส์ depressive รวมระดับความรุนแรงของอาการ การศึกษา ขาดการสนับสนุนทางอารมณ์ และเผชิญกับ emo tional (Coty และ Wallston, 2010 Dobkin et al., 2008 Goulia et al., 2015 เป็ก et al., 1989 Wolfe และฮอว์เลย์ 1993) วิจัย sug-gests ที่ผู้ป่วย RA มีข้อจำกัดที่ทำงานมากกว่าเวลาการจัดการของพวกเขาลดความสะดวกและดูแลส่วนตัวที่เกิดขึ้นในอาการ depressive (ทซและมอร์ริส 2007 Serbo และ Jajić, 1991)พบการสนับสนุนทางสังคมจะเป็นผลบวก sig nificant (PA) ในผู้ป่วย RA (มอร์ริส et al., 2008) ในการศึกษาระยะยาวของผู้ป่วย RA (N = 561), ผู้ที่ มีคะแนนดีเช่นเผชิญ และสังคมสนับสนุนปัจจัย psychosocial ได้ 4.6 ครั้งยิ่งตายมากกว่าติดตาม 8 ปีรอบระยะเวลาเปรียบเทียบกับผู้ป่วยเหล่านั้นกับ RA ที่มีคะแนนสูง พวกเขาก็ยังมีแนวโน้มตกต่ำ และมี worsened ทำงาน (มอร์ริส et al., 2008) การขาดการสนับสนุนทางสังคมเกี่ยวข้องกับการทำงานครอบครัวยากจน ความอ่อนเพลีย ซึมเศร้า วิตกกังวล และพิการ (Coty และ Wallston, 2010 โฮจิมินห์ et al., 2011 Strating et al., 2007 Treharne et al., 2005) ในทางตรงกันข้าม ความพึงพอใจชีวิต สุขภาพจิตดีขึ้น คุณภาพชีวิต มองในแง่ดี พฤติกรรมสุขภาพ ความอ่อนเพลียลดลง และรับรู้ผลกระทบ con trol และความจำเป็นเกี่ยวข้องกับการสนับสนุนทางสังคมในผู้ป่วย RA (เฉินและวัง 2007 Dirik และ Karanci, 2010 มะ al. et, 2009 Treharne et al., 2005 รถตู้ Hoogmoed et al., 2010 Zyrianova et al., 2011)ประสิทธิภาพตนเองไว้เป็นความเชื่อของบุคคลว่า เขาหรือเธอสามารถทำ/บรรลุกิจกรรมหรือเป้าหมาย (Bandura, 2004 Knittle et al., 2011) ประสิทธิภาพตนเองเพิ่มขึ้นได้พบว่าลดความเมื่อยล้า ปวด ตึงเครียด อารมณ์ซึมเศร้า แนวผลลบ หลับ และอัตราการพิการ และปรับปรุง ประสิทธิภาพตนเอง กิจกรรมทางกายภาพ เคลื่อนไหว สุขภาพ ความสามารถในการทำงานบ้าน กิจกรรมสังคม และการสนับสนุนทางสังคมในผู้ป่วย RA (Knittle et al., 2011 ลีเอส al., 2011 Somers et al., 2010 Treharne et al., 2008 รถตู้ Hoogmoed et al., 2010) ในทำนองเดียวกัน โรคไขข้ออักเสบลดลงด้วยตนเองประสิทธิภาพทำนาย worsened ภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วย RA (Dirik และ Karanci, 2010 Helland et al., 2008)แม้มีการ theorized ประสิทธิภาพตนเองเป็นการเฉพาะในสถานการณ์ที่กำหนด (Bandura, 2004), มีนักวิจัย ผู้ดูมากขึ้นทั่วโลก (เช่น Scholz et al., 2002 ชวาร์เซอร์และเยรูซาเลม 1995), แนะนำที่ "specificity ในระดับแตกต่างกันไปบริบท" (Scholz et al., 2002:243) Scholz และเพื่อนร่วมงานเสนอว่า มีระดับมากกว่า generality ที่เกี่ยวข้องกับความรู้สึก เกี่ยวกับการเผชิญกับการปรับปรุงในการเจ็บป่วยเรื้อรัง เช่น บ็อช pared com เพื่อทำงานเฉพาะ เมจแบบทั่วไปด้วยตนเองประสิทธิภาพ (GSE) มีการวัดในผู้ป่วยหลังการผ่าตัดหัวใจ และ Schroder et al. (1998) พบว่า ผู้ที่รายงานมันสูงรายงานการพัฒนาคุณภาพชีวิต 6 เดือนบน 16 ตุลาคม มหาวิทยาลัยมหิดล 2015hpq.sagepub.comDownloaded ของจากCoty et al. 3เมื่อเทียบกับผู้ที่มีมันต่ำผ่าตัดต่อไปนี้ ชวาร์เซอร์ et al. (1993) ตรวจสอบมันในหมู่ประชากรผู้ลี้ภัย และพบมีสูงมันคะแนนรายงานสุขภาพดีขึ้นและโอกาสที่มากขึ้นของการจ้างงานมากกว่าผู้ที่มีคะแนนมันต่ำลงความทุกข์ทางจิตใจ (มีผลต่อค่าลบ อารมณ์ซึมเศร้า และความไม่พอใจกับชีวิต) เป็นปัญหาสุขภาพจัดตั้งขึ้น มันเป็นเพียงเพิ่มเติมล่าสุดที่งานวิจัยได้เริ่มสอบ ine ของ psychosocial ปัจจัยกับวัดพิการระหว่างบุคคลที่มีข้ออักเสบ (Sharpe et al., 2001) วิจัยตรวจสอบตัวแปร psychosocial และบทบาทมีความเครียดในผู้ใหญ่มีเริ่มมีอาการล่าสุดของ RA จะขาดกำลัง ดังนั้น วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ ตรวจสอบความสัมพันธ์ของบทบาทลด (ขัดแย้งบทบาท บทบาทโอเวอร์โหลด และบทบาท imbal ance) และ psychosocial ปัจจัย (สนับสนุนทางสังคมและประสิทธิภาพตนเอง) ในทางจิตวิทยาสุขภาพในผู้ใหญ่เพิ่ง วินิจฉัยกับ RA. สมมุติฐานได้เป็นดังนี้:H1 บทบาทความขัดแย้ง โอเวอร์โหลดบทบาท บทบาทดุล สนับสนุนทางสังคม และ ประสิทธิภาพตนเองได้ predictors inde แขวนของอารมณ์ซึมเศร้าH2 บทบาทความขัดแย้ง โอเวอร์โหลดบทบาท บทบาทดุล สนับสนุนทางสังคม และ ประสิทธิภาพตนเองได้ predictors inde แขวนความพึงพอใจชีวิตH3 โอเวอร์โหลดในบทบาทความขัดแย้ง บทบาท สังคมดุลบทบาท-ance สนับสนุน และ predictors อิสระของ PA. มีประสิทธิภาพตนเองวิธีการการออกแบบได้รวบรวมข้อมูลในการศึกษาวิธีการผสม เหลว บทความนี้รายงานด้าน quantita tive ซึ่งสัมพันธ์กับของจิตวิทยาสุขภาพในผู้ใหญ่เพิ่ง diag จมูกกับ RA ถูกอุดมศึกษา มีรายงานคุณภาพการค้นหา-ings Coty และ Wishnia (2013)ตัวอย่างและตั้งค่าตัวอย่างประกอบด้วยชายและหญิงที่เพิ่งวินิจฉัยกับ RA 80 (< 48 เดือน) พิจารณาจากสาม rheumatology คลินิก ตาม previ-ous ศึกษา ขนาดผลปานกลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อความเป็นอยู่ในผู้ใหญ่เมื่อเร็ว ๆ นี้การวินิจฉัยว่าเป็นโรคไขข้ออักเสบแมรี่เบธ Coty1 ลิซาเบ ธ G Salt2, จอห์น Myers1 และกล่าวว่า K Abusalem1 บทคัดย่อบทความนี้จะตรวจสอบความเครียดบทบาทตัวแปรทางจิตสังคมที่สำคัญและความเป็นอยู่ในผู้ใหญ่ที่เมื่อเร็ว ๆ นี้การวินิจฉัยว่าเป็นโรคไขข้ออักเสบ . ผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยเมื่อเร็ว ๆ นี้มีโรคไขข้ออักเสบมักจะต้องเรียนรู้เพื่อความสมดุลของการเกิดโรคและความรับผิดชอบที่เกี่ยวข้องกับบทบาท นี่คือการตัด, การศึกษาเชิงพรรณนา (ยังไม่มี = 80) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์และรูปแบบการถดถอยเชิงเส้น ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง (78%), แต่งงานและการจ้างงาน อายุเฉลี่ยและโรคเป็นระยะเวลา 54.2 ปีและ 24.2 เดือนตามลำดับ ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าเป็นอยู่ที่ดีเป็นผลมาจากความรู้สึกของการเป็นตัวเองที่มีประสิทธิภาพและมีความสมดุลในบทบาทของพวกเขาและน้อยจะทำอย่างไรกับการสนับสนุนทางสังคมที่ได้รับจากคนอื่น ๆ . คำผู้ใหญ่, โรคไขข้อ, โรคเรื้อรังด้วยตนเองประสิทธิภาพความเป็นพื้นหลังประมาณร้อยละ 1 ของประชากรสหรัฐได้รับการวินิจฉัยโรคไขข้ออักเสบ (RA) เป็นโรคภูมิต้านทานผิดปกติเรื้อรัง (วิทยาลัยอเมริกันของโรค (ACR) คณะอนุกรรมการ, 2002) แม้ว่าอาการข้อพิเศษสามารถเกิดขึ้นได้โรคนี้เป็นลักษณะ synovitis ปอง-บ่งบอกว่าเมื่อซ้ายไม่ถูกรักษาอาจทำให้เกิดอาการปวดข้อและความเสียหาย; ในที่สุดก็ส่งผลกระทบต่อภาวะการทำหน้าที่และความพิการในระยะยาว (ACR คณะอนุกรรมการ, 2002) สำหรับผู้ป่วยที่รับการวินิจฉัยใหม่มีระยะเวลาของการปรับตัวเป็นผู้ป่วยรับมือกับ (1) การวินิจฉัยของโรคเรื้อรังนั้น (2) กิจกรรมการจัดการโรค (ยาไอเอ็นจีตากประจำที่ได้รับการทดสอบในห้องปฏิบัติการและการให้บริการทางการแพทย์ที่เข้าร่วมการแต่งตั้ง-ments); และ (3) ข้อ จำกัด การทำงานที่อาจเกิดขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีประสิทธิภาพของยาที่มีการกำหนด(ACR คณะอนุกรรมการ, 2002). Sanderson et al, (2012) พบว่าปรับตัวเข้ากับการเจ็บป่วยของคนความคาดหวังของสังคมระดับของกิจกรรมโรคง่ายดายและความเครียดภายนอกมีบทบาทสำคัญในการให้บุคคลที่มี RA-PRI oritize ผลการรักษา ผู้ป่วยที่ต้องรักษาความสมดุลของอาการของโรคที่เกี่ยวข้องกับการควบคู่ไปกับการรับผิดชอบชีวิต (เช่นพ่อแม่ทำงานบ้านและกิจกรรมทางสังคม) สามารถนำไปสู่บทบาทของปัจจัยที่มีผลกระทบต่อความเป็นอยู่ในผู้ใหญ่เมื่อเร็ว ๆ นี้การวินิจฉัยว่าเป็นโรคไขข้ออักเสบแมรี่เบธ Coty1 ลิซาเบ ธ G Salt2, จอห์น Myers1 และกล่าวว่า K Abusalem1 บทคัดย่อบทความนี้จะตรวจสอบความเครียดบทบาทตัวแปรทางจิตสังคมที่สำคัญและเป็นอยู่ที่ดีในผู้ใหญ่ที่เมื่อเร็ว ๆ นี้การวินิจฉัยว่าเป็นโรคไขข้ออักเสบ ผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยเมื่อเร็ว ๆ นี้มีโรคไขข้ออักเสบมักจะต้องเรียนรู้เพื่อความสมดุลของการเกิดโรคและความรับผิดชอบที่เกี่ยวข้องกับบทบาท นี่คือการตัด, การศึกษาเชิงพรรณนา (ยังไม่มี = 80) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์และรูปแบบการถดถอยเชิงเส้น ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง (78%), แต่งงานและการจ้างงาน อายุเฉลี่ยและโรคเป็นระยะเวลา 54.2 ปีและ 24.2 เดือนตามลำดับ Factors affecting well-being in adults recently diagnosed with rheumatoid arthritis

Mary-Beth Coty1, Elizabeth G Salt2, John A Myers1 and Said K Abusalem1

Abstract

This article examines role stress, key psychosocial variables, and well-being in adults recently diagnosed with rheumatoid arthritis. Patients recently diagnosed with rheumatoid arthritis must often learn to balance disease and role-related responsibilities. This was cross-sectional, descriptive study (N = 80). Data were analyzed using correlation coefficients and linear regression models. Participants were predominantly female (78%), married, and employed. Mean age and disease duration were 54.2 years and 24.2 months, respectively. The findings suggest that well-being is influenced by feelings of being self-efficacious and having balance in their roles and less to do with social support received from others.

Keywords

adults, arthritis, chronic illness, self-efficacy, well-being
Background

Approximately 1 percent of the US population is diagnosed with rheumatoid arthritis (RA), a chronic autoimmune disease (American College of Rheumatology (ACR) Subcommittee, 2002). Although extra-articular manifestations can occur, this disease is characterized by an ero-sive synovitis that when left untreated can cause joint pain and damage; in turn, affecting functional status and long-term disability (ACR Subcommittee, 2002). For newly diagnosed patients, there is a period of adjustment as patients cope with (1) the diagnosis of a chronic illness; (2) disease management activities (tak-ing medications regularly, getting laboratory tests, and attending healthcare provider appoint-ments); and (3) potential functional limitations especially as the effectiveness of medications is

determined (ACR Subcommittee, 2002).

Sanderson et al. (2012) found that adapting to one’s illness, social expectations, degree of dis-ease activity, and external stressors play an important role in how individuals with RA pri-oritize treatment outcomes. Patients having to balance disease-related symptoms coupled with life responsibilities (e.g. parent, housework, and social activities) can contribute to role

Factors affecting well-being in adults recently diagnosed with rheumatoid arthritis

Mary-Beth Coty1, Elizabeth G Salt2, John A Myers1 and Said K Abusalem1

Abstract

This article examines role stress, key psychosocial variables, and well-being in adults recently diagnosed with rheumatoid arthritis. Patients recently diagnosed with rheumatoid arthritis must often learn to balance disease and role-related responsibilities. This was cross-sectional, descriptive study (N = 80). Data were analyzed using correlation coefficients and linear regression models. Participants were predominantly female (78%), married, and employed. Mean age and disease duration were 54.2 years and 24.2 months, respectively. The findings suggest that well-being is influenced by feelings of being self-efficacious and having balance in their roles and less to do with social support received from others.

Keywords

adults, arthritis, chronic illness, self-efficacy, well-being

1University of Louisville, USA

2University of Kentucky, USA

Corresponding author:

Mary-Beth Coty, School of Nursing, University of Louisville, 555 S. Floyd St., Louisville, KY 40202, USA. Email: [e-mail]

604887HPQ0010.1177/1359105315604887Journal of Health PsychologyCoty et al.

research-article2015

Article

at Mahidol University on October 16, 2015hpq.sagepub.comDownloaded from

2 Journal of Health Psychology

stress and psychological distress (e.g. Katz and Morris, 2007; Mitton et al., 2007).

Psychological well-being in patients with RA has been a focus of prior research, and findings have suggested that life satisfaction is lower in patients with RA when compared to the general population and those with other arthritic condi-tions, and only 22 and 50 percent of all RA patients and newly diagnosed RA patients, respectively, were satisfied with their life (Chiou et al., 2009; Hewlett et al., 2002; Karlsson et al., 2006). Factors that have been found to nega-tively affect life satisfaction include negative social support, lack of social support, negative affect, depressive symptoms, and worsened functional status (Coty and Wallston, 2010; Hewlett et al., 2002; Overman et al., 2012, 2014). Life satisfaction is also decreased in patients with RA who do not participate in life activities such as house care, taking care of their family, paid work, physical recreational activi-ties, leisure activities, and visiting friends and family (Katz and Morris, 2007).

Variable rates of depression were reported in patients with RA (range: 11%–56%; Chiou et al., 2009; Dirik and Karanci, 2010). Lower income, poorer mental and physical health, and lower life satisfaction and family functioning are also associated with depression in patients with RA (Ho et al., 2011; Treharne et al., 2005). Similarly, factors predicting depressive symp-toms include levels of education, symptom severity, lack of emotional support, and emo-tional coping (Coty and Wallston, 2010; Dobkin et al., 2008; Goulia et al., 2015; Peck et al., 1989; Wolfe and Hawley, 1993). Research sug-gests that RA patients with greater functional limitations spend more time managing their dis-ease and personal care resulting in increases in depressive symptoms (Katz and Morris, 2007; Serbo and Jajić, 1991).

Social support has been found to have a sig-nificant positive affect (PA) on patients with RA (Morris et al., 2008). In a longitudinal study of patients with RA (N = 561), those with poor scores on psychosocial factors such as coping and social support were 4.6 times more likely to die over the 8-year follow-up period compared

with those patients with RA who had high scores; they were also more likely to be depressed and have worsened functioning (Morris et al., 2008). A lack of social support was associated with poor family functioning, fatigue, depression, anxiety, and disability (Coty and Wallston, 2010; Ho et al., 2011; Strating et al., 2007; Treharne et al., 2005). In contrast, life satisfaction, improved mental health, quality of life, optimism, self-care behaviors, decreased fatigue, and perceptions of consequences, con-trol, and necessity were associated with improved social support in patients with RA (Chen and Wang, 2007; Dirik and Karanci, 2010; Kojima et al., 2009; Treharne et al., 2005; Van Hoogmoed et al., 2010; Zyrianova et al., 2011).

Self-efficacy is defined as a person’s belief that he or she can perform/achieve an activity or goal (Bandura, 2004; Knittle et al., 2011). Increased self-efficacy has been found to decrease fatigue, pain, tension, depressed mood, perceptions of negative consequences, sleep disturbance, and rates of disability and improve self-efficacy, physical activity, mobility, self-care, ability to accomplishing household tasks, social activity, and social support in patients with RA (Knittle et al., 2011; Lee et al., 2011; Somers et al., 2010; Treharne et al., 2008; Van Hoogmoed et al., 2010). Similarly, decreased arthritis self-efficacy predicted worsened depression in patients with RA (Dirik and Karanci, 2010; Helland et al., 2008).

Although self-efficacy has been theorized as being specific to a given situation (Bandura, 2004), there are researchers, who view it more globally (e.g. Scholz et al., 2002; Schwarzer and Jerusalem, 1995), suggesting that “the degree of specificity varies with the context” (Scholz et al., 2002: 243). Scholz and colleagues propose that there is a greater level of generality associated with feeling efficacious about coping with or adjusting to a chronic illness, for example, com-pared to completing a specific task. Generalized self-efficacy (GSE) has been measured in patients following cardiac surgery, and Schroder et al. (1998) found those who reported higher GSE reported better quality of life 6 months

at Mahidol University on October 16, 2015hpq.sagepub.comDownloaded from

Coty et al. 3

following surgery compared with those with lower GSE. Schwarzer et al. (1993) examined GSE among a refugee population and found those with higher GSE scores reported better health and a greater likelihood of being employed than those with lower GSE scores.

Psychological distress (negative affect, depressed mood, and dissatisfaction with life) is an established health-related problem. It is only more recently that research has begun to exam-ine the relationships of psychosocial factors with measures of disability among individuals with arthritis (Sharpe et al., 2001). Research examining psychosocial variables and role stress in adults with recent onset of RA is lack-ing. Thus, the purpose of this study was to investigate the relationships of role stressors (role conflict, role overload, and role imbal-ance) and psychosocial factors (social support and self-efficacy) on psychological well-being in adults recently diagnosed with RA. The hypotheses were as follows:

H1. Role conflict, role overload, role balance, social support, and self-efficacy are inde-pendent predictors of depressed mood.

H2. Role conflict, role overload, role balance, social support, and self-efficacy are inde-pendent predictors of life satisfaction.

H3. Role conflict, role overload, role bal-ance, social support, and self-efficacy are independent predictors of PA.

Methods

Design

Data were collected in a cross-sectional, mixed methods study. This article reports the quantita-tive aspects of the study in which correlates of psychological well-being in adults recently diag-nosed with RA were explored. Qualitative find-ings were reported in Coty and Wishnia (2013).

Sample and setting

The sample consisted of 80 men and women newly diagnosed with RA (<48 months) recruited

from three rheumatology clinics. Based on previ-ous studies, a moderate effect size

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยที่มีผลต่อความผาสุกในผู้ใหญ่เพิ่งเป็นโรคไขข้ออักเสบ

แมรี่เบธ coty1 , Elizabeth G salt2 จอห์นเป็น myers1 ว่า K abusalem1

นามธรรม

บทความนี้ตรวจสอบความเครียดในบทบาท ตัวแปรทางสังคมที่สำคัญและความผาสุกในผู้ใหญ่เมื่อเร็ว ๆนี้การวินิจฉัยด้วยโรคไขข้ออักเสบการวินิจฉัยผู้ป่วยโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ เมื่อเร็ว ๆ นี้มักจะต้องเรียนรู้เพื่อความสมดุลของเชื้อโรค และบทบาทที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดชอบ นี้เป็นแบบภาคตัดขวาง การศึกษาเชิงพรรณนา ( n = 80 ) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์และการถดถอยเชิงเส้น จำนวนหญิงส่วนใหญ่ ( 78% ) แต่งงาน และการจ้างงาน หมายถึงอายุและโรคทำการ 54.2 ปี 40 เดือนตามลำดับ ข้อมูลแนะนำให้อยู่ดีกินดีเป็นอิทธิพลมาจากความรู้สึกของตนเองได้ และมีความสมดุลในบทบาทของพวกเขาและน้อยจะทำอย่างไรกับการสนับสนุนทางสังคมที่ได้รับจากคนอื่น ๆ

,

ผู้ใหญ่ โรคไขข้ออักเสบ เรื้อรัง การรับรู้ความสามารถของตนเอง ความผาสุก
พื้น

ประมาณร้อยละ 1 ของประชากรสหรัฐฯได้รับการวินิจฉัยกับโรคไขข้ออักเสบ ( RA ) ,เรื้อรัง โรคแพ้ภูมิตัวเอง ( วิทยาลัย Rheumatology อเมริกัน ( ACR ) คณะอนุกรรมการ , 2002 ) แม้ว่าอาการเสริมข้อสามารถเกิดขึ้นได้ โรคนี้มีลักษณะเป็นอีโรติก sive ฮิสทีเรียที่เมื่อซ้ายไม่ถูกรักษาสามารถทำให้เกิดอาการปวดข้อและความเสียหาย จะมีผลต่อสถานะการทำงานและพิการระยะยาว ( ACR อนุกรรมการ , 2002 ) สำหรับการวินิจฉัยใหม่ผู้ป่วยมีระยะเวลาในการปรับตัวรับมือกับการเป็นผู้ป่วย ( 1 ) การวินิจฉัยของการเจ็บป่วยเรื้อรัง ( 2 ) กิจกรรมการจัดการโรค ( โรคประจําจังหวัดตากไอเอ็นจีได้รับการทดสอบในห้องปฏิบัติการและเข้าร่วมให้บริการดูแลสุขภาพให้ ments ) ; และ ( 3 ) ศักยภาพการทำงาน ข้อจำกัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นประสิทธิผลของยาเป็น

( ACR คณะอนุกรรมการกำหนด , 2002 ) .

แอนเดอร์สัน et al .( 2012 ) พบว่า การรักษาของการเจ็บป่วย ความคาดหวังของสังคม ระดับของโรคง่าย กิจกรรม และปัจจัยภายนอกมีบทบาทสำคัญในวิธีการที่ บุคคล ที่ มี รา องค์ oritize ผลการรักษา . ผู้ป่วยมีความสมดุลโรคที่เกี่ยวข้องกับอาการควบคู่กับความรับผิดชอบชีวิต ( กิจกรรม เช่น พ่อ แม่ ทำงานบ้าน และสังคม ) สามารถสนับสนุนบทบาท

ปัจจัยที่มีผลต่อความผาสุกในผู้ใหญ่เพิ่งเป็นโรคไขข้ออักเสบ

แมรี่เบธ coty1 , Elizabeth G salt2 จอห์นเป็น myers1 ว่า K abusalem1

นามธรรม

บทความนี้ตรวจสอบความเครียดในบทบาท ตัวแปรทางสังคมที่สำคัญและความผาสุกในผู้ใหญ่เมื่อเร็ว ๆนี้การวินิจฉัยด้วยโรคไขข้ออักเสบการวินิจฉัยผู้ป่วยโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ เมื่อเร็ว ๆ นี้มักจะต้องเรียนรู้เพื่อความสมดุลของเชื้อโรค และบทบาทที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดชอบ นี้เป็นแบบภาคตัดขวาง การศึกษาเชิงพรรณนา ( n = 80 ) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์และการถดถอยเชิงเส้น จำนวนหญิงส่วนใหญ่ ( 78% ) แต่งงาน และการจ้างงาน หมายถึงอายุและโรคทำการ 54.2 ปี 40 เดือนตามลำดับ ข้อมูลแนะนำให้อยู่ดีกินดีเป็นอิทธิพลมาจากความรู้สึกของตนเองได้ และมีความสมดุลในบทบาทของพวกเขาและน้อยจะทำอย่างไรกับการสนับสนุนทางสังคมที่ได้รับจากคนอื่น ๆ

,

ผู้ใหญ่ โรคไขข้ออักเสบ เรื้อรัง การรับรู้ความสามารถของตนเอง อยู่ดี

1university หลุยส์วิลล์สหรัฐอเมริกา

2university เคนตั๊กกี้สหรัฐอเมริกา

ที่สอดคล้องกันของผู้เขียน :

แมรี่ เบธ โคตี้ โรงเรียนพยาบาลมหาวิทยาลัยหลุยส์วิลล์ 555 . Floyd , เซนต์ , Louisville , KY 40202 อีเมล USA : m0coty02 @ Louisville . edu

604887hpq0010.1177/1359105315604887journal สุขภาพ psychologycoty et al .





research-article2015 บทความที่มหาวิทยาลัยมหิดลเกี่ยวกับตุลาคม 16 , 2015hpq.sagepub.comdownloaded จาก

2 วารสารจิตวิทยาสุขภาพ

เครียดและจิตใจทุกข์ ( เช่น แคทซ์ และ มอร์ริส , 2007 ; มิตตัน et al . ,2007 ) .

จิตความผาสุกในผู้ป่วย RA ถูกโฟกัสก่อนการวิจัยและผลการวิจัย พบว่า มีความพึงพอใจในชีวิตในผู้ป่วย RA ลดลงเมื่อเทียบกับประชากรทั่วไป และผู้ที่ใช้งาน condi ข้ออักเสบอื่น ๆและเพียง 22 และ 50 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยและการวินิจฉัยใหม่ผู้ป่วย RA RA ตามลำดับ มีความพึงพอใจกับชีวิตของตนเอง ( เฉียว et al . , 2009Hewlett et al . , 2002 ; Karlsson et al . , 2006 ) ปัจจัยที่ได้รับการพบว่ามีความพึงพอใจในชีวิต รวมถึงลบมีผลต่อเนกา การสนับสนุนทางสังคม การขาดการสนับสนุนทางสังคมในเชิงลบส่งผลกระทบต่อ อาการของโรคซึมเศร้า และสถานะการทำงาน ( แย่ ) wallston , 2010 ; Hewlett et al . , 2002 ; โอเวอร์เมิน et al . , 2012 , 2014 )ความพึงพอใจในชีวิตลดลงในผู้ป่วย RA ที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในชีวิต เช่น กิจกรรม การดูแลบ้าน ดูแลครอบครัวทำงานทางกายภาพ , นันทนาการ ฯลฯ ความสัมพันธ์ กิจกรรม สันทนาการ และเยี่ยมชมเพื่อน ๆและครอบครัว ( Katz และมอร์ริส , 2007 ) .

ตัวแปรอัตราของภาวะซึมเศร้ามีรายงานในผู้ป่วย RA ( ช่วง : 11% – 56 เปอร์เซ็นต์ เฉียว et al . , 2009 ; และ dirik karanci , 2010 )รายได้ลดลงจนสุขภาพจิตและทางกายภาพและลดความพึงพอใจในชีวิตและการทำงาน ครอบครัวมีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วย RA ( โฮ et al . , 2011 ; treharne et al . , 2005 ) และปัจจัยที่สามารถทำนายอาการซึมเศร้าบ้าง ทอมส์ ได้แก่ ระดับการศึกษา ความรุนแรงของอาการ ขาดการสนับสนุนด้านอารมณ์ และความเครียด emo tional ( ) wallston , 2010 ; ด็อบกิ้น et al . , 2008 ;goulia et al . , 2015 ; เพ็ค et al . , 1989 ; วูล์ฟ และ ฮอว์ลีย์ , 1993 ) วิจัยซัครา gests ที่ผู้ป่วยมากขึ้นข้อ จำกัด การทำงานใช้เวลามากขึ้นในการจัดการโรคของพวกเขาได้อย่างง่ายดายและการดูแลส่วนบุคคลส่งผลให้เพิ่มขึ้นในภาวะซึมเศร้า ( Katz และมอร์ริส , 2007 ; serbo และ jaji ć , 1991 ) .

การสนับสนุนทางสังคมมีพบมี Sig nificant บวกต่อ ( PA ) ในผู้ป่วย RA ( มอร์ริส et al . , 2008 ) ในการศึกษาระยะยาวของผู้ป่วย RA ( n = 561 ) , ผู้ที่มีคะแนนไม่ดีบนปัจจัยทางจิตสังคม เช่น การเผชิญปัญหาและการสนับสนุนทางสังคมมี 4.6 ครั้งมีแนวโน้มที่จะตายในช่วงเวลา 8 ปี

ติดตามเปรียบเทียบกับบรรดาผู้ป่วย RA ที่มีคะแนนสูง