Power politics (or, in German, Mach

Power politics (or, in German, Machtpolitik) is a form of international relations in which sovereign entities protect their own interests by threatening one another with military, economic or political aggression. The term was the title of a 1979 book by Martin Wight, which the Times Literary Supplement listed as the 18th most influential book since World War II.[1]

Power politics is essentially a way of understanding the world of international relations: nations compete for the world's resources and it is to a nation's advantage to be manifestly able to harm others. It prioritizes national self-interest over the interest of other nations or the international community.

Techniques of power politics include, but are not limited to, conspicuous nuclear development, pre-emptive strike, blackmail, the massing of military units on a border, the imposition of tariffs or economic sanctions, bait and bleed and bloodletting, hard and soft balancing, buck passing, covert operations, shock and awe and asymmetric warfare.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อำนาจการเมือง (หรือ ภาษา เยอรมัน Machtpolitik) เป็นรูปแบบความสัมพันธ์นานาชาติที่ตีอธิปไตยปกป้องผลประโยชน์ของตน โดยขู่คนอื่นด้วยความก้าวร้าวทางทหาร เศรษฐกิจ หรือการเมือง คำเป็นชื่อเรื่องของหนังสือ 1979 โดย Martin ไวท์ ซึ่งเสริมวรรณกรรมครั้งแสดงเป็นหนังสือที่ทรงอิทธิพลที่สุด 18 ตั้งแต่สงครามโลก [1]อำนาจการเมืองเป็นหลักวิธีในการเข้าใจโลกของความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ: ประเทศแข่งขันสำหรับทรัพยากรของโลก และเป็นเพื่อประโยชน์ของประเทศเพื่อให้ manifestly สามารถทำอันตรายผู้อื่น มันจัดลำดับ self-interest ชาติมากกว่าผลประโยชน์ของประเทศอื่น ๆ หรือประเทศเทคนิคของการเมืองอำนาจรวมถึง แต่ไม่ พัฒนานิวเคลียร์จำกัด เป้า ตี pre-emptive รีดเอาทรัพย์ โยะของหน่วยทหารในชายแดน การจัดเก็บภาษีของภาษี หรือทางเศรษฐกิจ เหยื่อ และบลี และ bloodletting หนัก และนุ่มนวลสมดุล บัคผ่าน การดำเนินการอย่างลับ ๆ ช็อก และกลัว และสงครามสมมาตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อำนาจการเมือง (หรือในเยอรมัน Machtpolitik) เป็นรูปแบบของความสัมพันธ์ระหว่างประเทศในการที่หน่วยงานอธิปไตยปกป้องผลประโยชน์ของตัวเองด้วยการขู่อีกคนหนึ่งที่มีทหารรุกรานทางเศรษฐกิจหรือการเมือง คำที่เป็นชื่อของหนังสือปี 1979 โดยมาร์ตินไวท์ซึ่งเสริมครั้งหนังสือระบุว่าเป็นหนังสือที่มีอิทธิพลมากที่สุดที่ 18 นับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง [1]. อำนาจการเมืองเป็นหลักทางของความเข้าใจโลกของความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ: ประเทศในการแข่งขันสำหรับ ทรัพยากรของโลกและมันก็เป็นเพื่อประโยชน์ของประเทศที่จะเป็นอย่างชัดแจ้งสามารถที่จะเป็นอันตรายต่อคนอื่น ๆ มันจัดลำดับความสำคัญที่น่าสนใจในตัวเองของชาติมากกว่าผลประโยชน์ของประเทศอื่น ๆ หรือประชาคมระหว่างประเทศ. เทคนิคของอำนาจการเมืองรวมถึง แต่ไม่ จำกัด เฉพาะการพัฒนาที่เห็นได้ชัดเจนนิวเคลียร์ pre- จองตีแบล็กเมล์ทุ่มเทของหน่วยทหารตามแนวชายแดนให้ การจัดเก็บภาษีของภาษีหรือการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจเหยื่อและมีเลือดออกและเอาเลือดออกอย่างหนักและสมดุลนุ่มผ่านเจ้าชู้, ปฏิบัติการลับช็อตและความกลัวและสงครามอสมมาตร