I will not accept any gifts this ye

I will not accept any gifts this year!"

No gifts accepted, no gifts accepted! No gifts accepted, no gifts accepted!"

"The only gift I will accept is Brain Gold! Brain...Gold!"

The final scene was Zhang Ye holding Brain Gold's commercial logo. It was about a second long. Zhang Ye's picture was fleeting because in the next moment, the commercial ended.

Wu Zeqing did not speak a word.

Zhang Ye coughed and said, "Was that OK?"

She asked, "You only have that one shot?"

Zhang Ye acknowledged, "The main focus wasn't supposed to be me."

Wu Zeqing laughed, saying, "I won't evaluate the commercial. I don't have much prior knowledge on this subject. You are the professional in this area. You have done a few commercials, and all of them have been successful. You naturally have much more say and authority than others. Since you planned on doing it this way, you definitely have your reasons. Here, let's carry on eating."

Upon hearing what she said, Zhang Ye started to feel the pressure. "Actually, I only am 90% confident. There is always a 10% chance of uncertainty. You can never be sure of some things."

Wu Zeqing comforted him. "I've seen a poem before, called 'In Future We Trust'. I heard it even saved a life. That poem was written by you, right? I think it was very good. Believe in yourself. You have the strength and the ability. What should be done has been done. Doubt and fear do not help you in any way. Even if Little Mo's company goes bankrupt, it is also due to his mismanagement as he lacks talent in business. It had nothing to do with you."

It may be the case, but if it was any other company, Zhang Ye would have just been their spokesperson and not worry about anything else, but this time, it was different. It was Wu Zeqing's nephew's company, so Zhang Ye was naturally very concerned about it. He would not fool or joke around with such matters.

Let's hope so!

Let's hope the trajectory would be the same as his worlds!

After the meal, Zhang Ye insisted on washing the dishes, but was still pushed away by Wu Zeqing once more. Helplessly, he could only symbolically wipe the table and had nothing left to do. After bidding farewell, he drove home himself.

......

At home.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันจะไม่ยอมรับของขวัญปีนี้"ของขวัญไม่ยอมรับ ของขวัญไม่ยอมรับ ของขวัญไม่ยอมรับ ของขวัญไม่ยอมรับ""ของขวัญเท่านั้นที่จะยอมรับเป็นทอง สมอง สมอง... Goldฉากสุดท้ายคือจางเยถือโลโก้สมองทองพาณิชย์ มันเป็นเรื่องยาวสอง จางเย่ของรูปภาพก็หายวับไปเนื่องจากในช่วงเวลาถัดไป การพาณิชย์Zeqing วูไม่ได้พูดคำจางเย่ไอกล่าวว่า "เป็นที่ตกลงหรือไม่"เธอถาม "คุณมีเพียงหนึ่งยิงที่"จางเย่ยอมรับว่า "สิ่งสำคัญไม่ควรเป็นฉัน"Zeqing วูหัวเราะ บอกว่า "ผมจะไม่ประเมินพาณิชย์ ฉันไม่ได้รู้มากในเรื่องนี้ คุณคือมืออาชีพในพื้นที่นี้ คุณได้ทำโฆษณากี่ และพวกเขาประสบความสำเร็จ ธรรมชาติได้พูดมากขึ้นและมีอำนาจมากกว่าคนอื่น ๆ ตั้งแต่คุณวางแผนในการทำวิธีนี้ คุณแน่นอนมีเหตุผลของคุณ ที่นี่ เรามาทำกิน"เมื่อได้ยินเธอบอก จางเย่เริ่มรู้สึกกดดัน "ความจริง เพียงฉันมั่นใจ 90% มีโอกาส 10% ที่ไม่แน่นอนอยู่เสมอ คุณไม่สามารถแน่ใจว่าของบางสิ่งบางอย่าง"วู Zeqing สบายเขา "ผมเคยเห็นบทกวีก่อน เรียกว่า 'ในอนาคตเราเชื่อ' ผมได้ยินมันแม้บันทึกชีวิต บทกวีที่เขียน โดยคุณ ขวา ผมคิดว่า มันก็ดีมาก เชื่อในตัวเอง คุณมีความแข็งแรงและความสามารถใน สิ่งที่ควรทำได้ทำการ สงสัยกลัวไม่ช่วยให้คุณในทางใด ๆ แม้ว่าบริษัทของ Mo น้อยล้มละลาย ก็ยังเนื่องจากการจัดการไม่ดีของเขาเป็นเขาขาดความสามารถในธุรกิจ มันมีอะไรที่จะทำกับคุณ"มันอาจเป็นกรณี แต่ถ้ามันเป็นบริษัทอื่น ๆ จางเย่จะมีเพียงการโฆษกของพวกเขา และไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับอะไร แต่เวลานี้ มันก็แตกต่างกัน มันเป็นบริษัท Wu Zeqing หลานชาย ดังนั้นจางเย่มากกังวลเกี่ยวกับมัน เขาจะไม่หลอก หรือตลกรอบกับเรื่องนี้ไม่หวังดังหวังว่าวิถีจะเหมือนกับโลกของเขาหลังอาหาร เตียว Ye ล้างจาน แต่ก็ยังคงผลักดันห่าง โดย Wu Zeqing อีกครั้ง ซม เขาสามารถเช็ดตารางสัญลักษณ์เท่านั้น และมีสิ่งใดเหลือที่จะทำ หลังจากการเสนอราคาอำลา เขาขับรถกลับบ้านเอง......อยู่บ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันจะไม่รับของขวัญใด ๆ ในปีนี้! "

ไม่มีของขวัญที่ได้รับการยอมรับของขวัญที่ไม่ได้รับการยอมรับไม่มีของขวัญที่ได้รับการยอมรับของขวัญที่ไม่ยอมรับ!"

"ของขวัญเดียวที่ฉันจะยอมรับก็คือสมองทอง! สมอง ... ทอง!"

ฉากสุดท้ายเหวย ท่านทั้งหลายจงถือโลโก้พาณิชย์สมองทอง มันเป็นเรื่องที่สองยาว ภาพจางเจ้าก็หายวับไปเพราะในช่วงเวลาถัดไปในเชิงพาณิชย์สิ้นสุด.

วู Zeqing ไม่ได้พูดสักคำ.

จางเจ้าไอและกล่าวว่า "คือการที่ OK?"

เธอถามว่า "คุณมีเพียงว่าคนหนึ่งถูกยิง?"

จางเจ้าได้รับการยอมรับ "เน้นหลักก็ไม่ควรจะเป็นฉัน."

วู Zeqing หัวเราะว่า "ผมจะไม่ประเมินในเชิงพาณิชย์. ผมไม่ได้มีความรู้ก่อนมากในเรื่องนี้. คุณเป็นมืออาชีพในพื้นที่นี้. คุณ ได้ทำธุรกิจการค้าไม่กี่และทั้งหมดของพวกเขาได้รับความสำเร็จ. คุณตามธรรมชาติได้มากขึ้นพูดและผู้มีอำนาจกว่าคนอื่น ๆ . เนื่องจากคุณวางแผนที่จะทำมันด้วยวิธีนี้คุณแน่นอนมีเหตุผลของคุณ. ที่นี่เราจะมาดำเนินการเกี่ยวกับการรับประทานอาหาร. "

เมื่อได้ยิน สิ่งที่เธอกล่าวว่าจางเจ้าเริ่มที่จะรู้สึกกดดัน "จริงๆแล้วเท่านั้นฉัน 90% มั่นใจ. ยังมีโอกาส 10% ของความไม่แน่นอน. คุณไม่สามารถตรวจสอบของบางสิ่งบางอย่าง."

วู Zeqing ปลอบโยนเขา "ผมเคยเห็นบทกวีก่อนเรียกว่า" ในอนาคตเราเชื่อ '. ฉันได้ยินมันก็ช่วยชีวิตได้. บทกวีที่เขียนโดยคุณใช่ไหม? ผมคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดีมาก. เชื่อในตัวเอง. คุณมีความแข็งแรงและ ความสามารถ. สิ่งที่ควรจะทำได้รับการทำ. ความสงสัยและความกลัวไม่สามารถช่วยคุณในทางใดทางหนึ่ง. แม้ว่า บริษัท ลิตเติ้ลโมล้มละลายมันก็เป็นเพราะการปรับตัวของเขาในขณะที่เขาขาดความสามารถในการดำเนินธุรกิจ. มันก็ไม่มีอะไรจะทำอย่างไรกับ คุณ. "

มันอาจจะเป็นกรณี แต่ถ้ามันเป็น บริษัท อื่น ๆ จางเจ้าจะได้รับเพียงแค่โฆษกของพวกเขาและไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งอื่น แต่เวลานี้มันก็แตกต่างกัน มันเป็น บริษัท หลานชายของอู๋ Zeqing ดังนั้นจางเจ้าเป็นธรรมชาติกังวลมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาจะไม่หลอกหรือตลกรอบกับเรื่องดังกล่าว.

หวังว่าอย่างนั้น!

หวังว่าวิถีจะเป็นเช่นเดียวกับโลกของเขา!

หลังรับประทานอาหารจางเจ้ายืนยันในการล้างจาน แต่ก็ยังคงผลักดันให้ออกไปโดยวู Zeqing อีกครั้ง ช่วยไม่ได้เขาเพียงสัญลักษณ์ที่สามารถเช็ดโต๊ะและก็ไม่มีเหลือที่จะทำ หลังจากอำลาการเสนอราคาที่เขาขับรถกลับบ้านตัวเอง.

......

ที่บ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมจะไม่รับของขวัญใด ๆ ในปีนี้ "ไม่มีของขวัญของขวัญรับ ไม่รับ ! ไม่รับไม่รับของขวัญ , ของขวัญ !" แต่ผมจะรับของขวัญเป็นทอง " สมอง . . . . . . . ทอง !ฉากสุดท้ายคือจางเยถือสมองทองพาณิชย์จำกัด เรื่องที่สอง ยาว ภาพจางเยเป็นอารมณ์ชั่ววูบ เพราะในเวลาต่อมา พาณิชย์ จบอู๋ zeqing ไม่ได้พูดสักคำจาง เจ้าไอ และพูดว่า " โอเค " ?เธอถามว่า " คุณมีเพียงหนึ่งยิง ?จาง ท่านยอมรับว่า " ก็เน้นหลักไม่ควรจะเป็นฉันอู๋ zeqing หัวเราะ บอกว่า " ผมจะไม่ประเมินเชิงพาณิชย์ ผมไม่มีความรู้มากก่อนในเรื่องนี้ คุณเป็นมืออาชีพในพื้นที่นี้ ที่คุณทำไม่กี่โฆษณา , และทั้งหมดของพวกเขาจะประสบความสำเร็จ คุณย่อมมีมากว่าและมีอำนาจมากกว่าคนอื่น ๆ เมื่อคุณวางแผนที่จะทำมันด้วยวิธีนี้ คุณต้องมีเหตุผล ที่นี่ กินต่อเถอะค่ะ "เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูด จาง ท่านเริ่มรู้สึกกดดัน " จริงๆแล้ว ฉันก็แค่ 90 % มั่นใจ มีเสมอมีโอกาส 10% ของความไม่แน่นอน คุณไม่เคยแน่ใจว่าของบางอย่าง "อู๋ zeqing ปลอบโยนเขา . " ผมเห็นกลอนก่อน เรียกว่า ' ในอนาคต เราเชื่อ ' ฉันได้ยินว่า มันช่วยชีวิต กลอนที่เขียนโดยคุณ ใช่มั้ย ? ฉันคิดว่ามันดีมากก เชื่อในตัวเอง คุณมีความแข็งแรงและความสามารถในการ อะไรที่ควรทำ ได้ทำ ความสงสัยและความกลัวจะไม่ช่วยคุณในทางใด ๆ แม้ว่า บริษัท เล็ก ๆน้อย ๆโมมันล้มละลาย มันก็เป็นเพราะความบกพร่องของเขา ตามที่เขาขาดพรสวรรค์ในธุรกิจ มันไม่เกี่ยวกับคุณ "มันอาจเป็นกรณี แต่ถ้าเป็น บริษัท อื่น ๆ , จาง ท่านก็จะได้รับของพวกเขาโฆษกและไม่ห่วงอะไรอีกแล้ว แต่คราวนี้มันต่างออกไป มันเป็นบริษัทของอู๋ zeqing หลานชาย ดังนั้นจางเยจึงมีความกังวลมากเกี่ยวกับมัน เขาคงไม่โง่ หรือล้อเล่นกับเรื่องแบบนี้หรอกหวังว่างั้น !หวังว่าเส้นทางจะเหมือนกับโลกของเขาหลังจากทานข้าว จาง ท่านยืนกรานที่จะล้างจาน แต่ยังผลักออกไปโดยอู๋ zeqing อีกครั้ง อย่างช่วยไม่ได้ เขาทำได้แค่สัญลักษณ์เช็ดโต๊ะ มีอะไรเหลือให้ทำ หลังจากที่การเสนอราคาอำลา เขาขับรถกลับบ้านเอง. . . . . . .ที่บ้าน