Though a large amount of text falls

Though a large amount of text falls on the visual field during reading, readers are only able to obtain useful letter information form approximately 18-20 character spaces around fixation, and they do not use information form lines above or below the currently fixated line (Inhoff and Briihl, 1991; Inhoff and Topolski, 1992; Pollatsek et al., 1993). This limited area of effective processing, know as the perceptual span, is asymmetrical in the direction of upcoming text (and attention), such that, for readers of English,. it extends about three to four character spaces to the left of fixation (McConkie and Rayner, 1976; Rayner et al., 1980) and 14-15 characters to the right of fixation (McConkie and Rayner, 1975; Rayner and Bertera, 1979)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าข้อความจำนวนมากอยู่ในเขตในระหว่างอ่าน อ่านเท่านั้นที่จะได้รับแบบฟอร์มข้อมูลหนังสือที่มีประโยชน์ประมาณ 18-20 อักขระช่องว่างรอบ ๆ ตรึง และใช้ข้อมูลรูปแบบเส้นเหนือ หรือ ใต้บรรทัด fixated ในปัจจุบัน (Inhoff และ Briihl, 1991 Inhoff และ Topolski, 1992 Pollatsek et al. 1993) นี้จำกัดพื้นที่การประมวลผลที่มีประสิทธิภาพ รู้ว่าเป็นช่วงรับรู้ เป็นไม่สมดุลในทิศทางของข้อความเกิดขึ้น (และความสนใจ), ที่ สำหรับผู้อ่านภาษาอังกฤษ, ขยายประมาณสามถึงสี่ช่องว่างของอักขระทางด้านซ้ายของตรึง (McConkie และ Rayner, 1976 Rayner et al. 1980) และ 14-15 ตัวอักษรทางด้านขวาของตรึง (McConkie และ Rayner, 1975 Rayner และ Bertera, 1979)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าจะเป็นจำนวนมากของข้อความที่ตรงกับภาพสนามระหว่างการอ่านผู้อ่านจะสามารถที่จะได้รับแบบฟอร์มข้อมูลตัวอักษรที่มีประโยชน์ประมาณ 18-20 ช่องว่างของอักขระรอบตรึงและพวกเขาไม่ใช้เส้นแบบฟอร์มข้อมูลดังกล่าวข้างต้นหรือต่ำกว่าเส้นจับจ้องอยู่ในขณะนี้ (Inhoff และ Briihl 1991; Inhoff และ Topolski 1992. Pollat​​sek, et al, 1993) พื้นที่นี้มี จำกัด ของการประมวลผลที่มีประสิทธิภาพรู้ว่าเป็นช่วงการรับรู้เป็นไปในทิศทางที่ไม่สมดุลของข้อความที่จะเกิดขึ้น (และความสนใจ) เช่นว่าสำหรับผู้อ่านภาษาอังกฤษ ,. จะขยายประมาณ 3-4 ช่องว่างของอักขระทางด้านซ้ายของตรึง (McConkie และเรย์เนอร์ 1976;. เรย์เนอร์, et al, 1980) และ 14-15 ตัวอักษรไปทางขวาของตรึง (McConkie และเรย์เนอร์ 1975; เรย์เนอร์และ Bertera, 1979)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าจำนวนมากของข้อความที่อยู่บนลานสายตาในการอ่าน ผู้อ่านจะสามารถขอรับแบบฟอร์มข้อมูลหนังสือที่มีประโยชน์ประมาณ 18-20 ตัวเป็นรอบ ๆ ยึด และจะไม่ใช้ข้อมูลแบบเส้นด้านบนหรือด้านล่างที่กำลังจับจ้องและเส้น ( inhoff briihl , 1991 ; inhoff และ topolski , 1992 ; pollatsek et al . , 1993 ) นี้จำกัดพื้นที่ของประสิทธิภาพการประมวลผล เช่นช่วงการรับรู้เป็นอสมมาตรในทิศทางของข้อความที่จะเกิดขึ้น ( และใจ ) เช่นว่า สำหรับผู้อ่านภาษาอังกฤษ . มันขยายไปประมาณสามถึงสี่ตัวเป็นด้านซ้ายของการตรึง ( mcconkie and Rayner , 1976 ; Rayner et al . , 1980 ) และเพิ่มตัวละครไปทางขวาของการตรึง ( mcconkie and Rayner , 1975 ; ถูก และ bertera , 1979 )