AssumptionsFetterman (1994, 1996) a

Assumptions

Fetterman (1994, 1996) assumes that with the facilitation of an evaluator, stakeholders are
capable of and willing to invest in the ongoing processes of evaluation design, implementation,
and analysis in order to continually assess and improve their program. By contrast,my approach
views stakeholders as varying greatly in their potential investment in evaluation processes.
Regardless of the limitations to their investment in the process, their input and perspectives
must be incorporated at every stage of the evaluation to the extent that is feasible. This way,
stakeholders can ultimately have an effect on their program’s functioning, albeit not as directly
as in Fetterman’s model. This promotes empowerment without placing an undue burden on
stakeholders (Sullins & Alawy, 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมมติฐานFetterman (1994, 1996) สันนิษฐานว่า การอำนวยความสะดวกของการถ่วงดุล เสียมีความสามารถ และเต็มใจที่จะลงทุนในกระบวนการต่อเนื่องของการออกแบบการประเมิน ดำเนินและวิเคราะห์เพื่อประเมิน และปรับปรุงโปรแกรมของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง โดยคมชัด วิธีของฉันดูเสียเป็นแตกต่างกันอย่างมากในการลงทุนของพวกเขามีศักยภาพในกระบวนการประเมินไม่จำกัดการลงทุนของพวกเขาในกระบวนการ ป้อนข้อมูล และมุมมองของพวกเขาต้องรวมอยู่ในทุกขั้นตอนของการประเมินขอบเขตที่เป็นไปได้ ด้วยวิธีนี้มีส่วนได้เสียสามารถมีผลการทำงานของโปรแกรมของพวกเขา แม้ว่าที่ไม่เป็นโดยตรงในแบบจำลองของ Fetterman นี้ส่งเสริมอำนาจไม่วางภาระยังไม่ครบกำหนดชำระในมีส่วนได้เสีย (Sullins & Alawy, 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมมติฐานFetterman (1994, 1996) สันนิษฐานว่าด้วยการอำนวยความสะดวกในการประเมินผู้มีส่วนได้เสียมีความสามารถในการและเต็มใจที่จะลงทุนในกระบวนการอย่างต่อเนื่องของการออกแบบการประเมินผลการดำเนินงานและการวิเคราะห์อย่างต่อเนื่องเพื่อประเมินและปรับปรุงโปรแกรมของพวกเขา ตรงกันข้ามวิธีการของฉันเป็นผู้มีส่วนได้เสียมีความเห็นที่แตกต่างกันอย่างมากในการลงทุนที่มีศักยภาพของพวกเขาในกระบวนการประเมินผล. โดยไม่คำนึงถึงข้อ จำกัด ในการลงทุนของพวกเขาในกระบวนการการป้อนข้อมูลและมุมมองของพวกเขาต้องได้รับการจัดตั้งขึ้นในทุกขั้นตอนของการประเมินผลเท่าที่เป็นไปได้ วิธีนี้ผู้มีส่วนได้เสียในที่สุดสามารถมีผลกระทบต่อการทำงานของโปรแกรมของพวกเขาแม้จะไม่เป็นโดยตรงเช่นเดียวกับในรูปแบบของ Fetterman นี้จะส่งเสริมการเพิ่มขีดความสามารถโดยไม่ต้องวางภาระเกินควรในผู้มีส่วนได้เสีย (Sullins & Alawy, 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมมติฐาน

เฟเตอร์เมิ่น ( 1994 , 1996 ) ถือว่า มีการอำนวยความสะดวกในการประเมินผล , ผู้มีส่วนได้เสียจะ
ความสามารถและเต็มใจที่จะลงทุนในกระบวนการต่อเนื่องของการออกแบบการประเมินผลการปฏิบัติ
และการวิเคราะห์เพื่อประเมินและปรับปรุงอย่างต่อเนื่องในโปรแกรมของพวกเขา ในทางตรงกันข้าม , ผมเข้าหา
ความคิดเห็นผู้มีส่วนได้เสียที่อย่างมากในการลงทุนที่มีศักยภาพของพวกเขาในกระบวนการประเมินผล
โดยไม่คำนึงถึงข้อจำกัดการลงทุนของพวกเขาในกระบวนการของการป้อนข้อมูลและมุมมอง
จะต้องรวมอยู่ในขั้นตอนของการประเมินในขอบเขตที่เป็นไปได้ วิธีนี้
ผู้มีส่วนได้เสียสามารถที่สุดจะมีผลต่อการทำงานของโปรแกรมของพวกเขา แม้ว่าจะไม่ได้โดยตรงในรูปแบบของเฟเตอร์เมิ่น
. ส่งเสริมการเสริมสร้างพลังอำนาจโดยไม่ต้องวางภาระอันบน
ผู้มีส่วนได้เสีย ( ซัลลินส์&
alawy , 1999 )