3.2. Total Kjeldahl nitrogen (TKN)

3.2. Total Kjeldahl nitrogen (TKN) and total nitrogen (TN) mass
balances
The TKN mass balance (Tables 1b and 1c) showed that biofilm
nitrification was the largest contributor to the mass balance, followed
by bulk water nitrification, showing the potential of using
biofilms to improve nitrogen removal. Volatilization was less than
1 g d1 and this was in line with Zimmo et al. (2003) and Camargo
Valero and Mara (2007) who found that this process was negligible
for ammonia nitrogen removal in stabilization ponds; as long as pH
remained below 8 (Zimmo et al., 2003). Sedimentation fluxes obtained
were in the range of 0.8–2.4 g d1 and these were within
the values obtained by Zimmo et al. (2004). The sediments appeared
dark green and this indicated that they were made up of
mostly decayed algal material. Upon re-mineralization, the decayed
algal matter releases ammonia in the water column. Very
small quantities of sediments were collected and this could be an
indication that most of it decomposed rather than accumulated.
In terms of distribution, more sediment was collected at the inlet
points of the ponds as compared to the middle and outlet positions.
The total nitrogen (TN) mass balance for period 1(Fig. 2a) showed
that denitrification accounted for 47%, 44%, 38% and 22% of the total
influent nitrogen in ponds 1, 2, 3 and 4, respectively. Net algal uptake
(effluent organic nitrogen) accounted for 18%, 19%, 20% and
17% of the total influent nitrogen in ponds 1, 2, 3 and 4, respectively.
Denitrification is therefore a more important mechanism than algal

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2. รวมไนโตรเจน Kjeldahl (TKN) และไนโตรเจน (TN) มวล
ดุล
TKN สมดุลมวล (ตาราง 1b และ 1c) พบว่า biofilm
การอนาม็อกซ์ถูกผู้ใหญ่การดุลมวล ตาม
โดยการอนาม็อกซ์น้ำจำนวนมาก แสดงศักยภาพของการใช้
biofilms เพื่อเพิ่มไนโตรเจน Volatilization ถูกน้อยกว่า
1 g d 1 และนี้ถูกตาม Zimmo et al. (2003) และ Camargo
วาเลโรและโรงแรมมารา (2007) ที่พบว่า กระบวนการนี้คือระยะ
สำหรับกำจัดแอมโมเนียไนโตรเจนในเสถียรภาพบ่อ ยาว pH เป็น
ยังคงต่ำ (Zimmo et al., 2003) 8 Fluxes ตกตะกอนได้
อยู่ในช่วง 0.8-2.4 g d 1 และเหล่านี้ได้ภายใน
ค่ารับโดย Zimmo et al. (2004) ตะกอนปรากฏ
เขียวและนี้บ่งชี้ว่า พวกเขาทำค่า
ส่วนใหญ่ผุ algal วัสดุ เมื่อ re-mineralization การผุ
เรื่อง algal ออกแอมโมเนียในน้ำคอลัมน์ มาก
ตะกอนปริมาณเล็กน้อยถูกเก็บรวบรวม และอาจมี
บ่งชี้ว่า ส่วนใหญ่จะแยก แทนที่สะสม
ในกระจาย ตะกอนเพิ่มเติมรวบรวมไว้ที่ทางเข้าของ
จุดของบ่อเมื่อเทียบกับตำแหน่งกลางและร้าน
พบไนโตรเจน (TN) มวลยอดดุลสำหรับรอบระยะเวลา 1 (Fig. 2a)
denitrification ที่คิดเป็น 47%, 44%, 38% และ 22% ของยอดรวม
influent ไนโตรเจนในบ่อที่ 1, 2, 3 และ 4 ตามลำดับ ดูดซับ algal สุทธิ
(น้ำทิ้งอินทรีย์ไนโตรเจน) คิดเป็น 18%, 19%, 20% และ
17% ไนโตรเจน influent ในบ่อที่ 1, 2, 3 และ 4 ตามลำดับ.
Denitrification จึงเป็นกลไกสำคัญกว่า algal

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 รวม Kjeldahl ไนโตรเจน (TKN) และไนโตรเจนทั้งหมด (TN) มวล
สมดุล
สมดุลมวลทีเคเอ็น (ตารางที่ 1b และ 1c) พบว่าไบโอฟิล์ม
ไนตริฟิเคเป็นผู้สนับสนุนที่ใหญ่ที่สุดในสมดุลมวลตาม
ด้วยไนตริฟิเคน้ำจำนวนมากแสดงให้เห็นถึงศักยภาพของการใช้
ไบโอฟิล์มไป ปรับปรุงประสิทธิภาพการกำจัดไนโตรเจน ระเหยได้น้อยกว่า
1 GD 1 และนี่คือสอดคล้องกับ Zimmo และคณะ (2003) และ Camargo
Valero และมาร (2007) ที่พบว่ากระบวนการนี้ได้เล็กน้อย
ในการกำจัดแอมโมเนียไนโตรเจนในบ่อเสถียรภาพ; ตราบใดที่ค่าพีเอช
ยังคงอยู่ต่ำกว่า 8 (Zimmo et al. 2003) ฟลักซ์ที่ได้รับการตกตะกอน
อยู่ในช่วง 0.8-2.4 GD 1 และเหล่านี้คือที่อยู่ใน
ค่าที่ได้จากการ Zimmo และคณะ (2004) ตะกอนที่ปรากฏ
สีเขียวเข้มและสิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าพวกเขาถูกสร้างขึ้นจาก
วัสดุสาหร่ายผุส่วนใหญ่ เมื่อใหม่แร่, ผุ
เรื่องสาหร่ายปล่อยแอมโมเนียในน้ำ มาก
ขนาดเล็กปริมาณของตะกอนที่ถูกเก็บรวบรวมและนี้อาจเป็น
ข้อบ่งชี้ว่าส่วนใหญ่ของมันย่อยสลายมากกว่าการสะสม
ในแง่ของการกระจายตะกอนมากขึ้นได้รับการเก็บรักษาไว้ที่ทางเข้า
จุดที่บ่อเมื่อเทียบกับระดับกลางและเต้าเสียบตำแหน่ง
ไนโตรเจนทั้งหมด (TN) สมดุลมวลเป็นระยะเวลา 1 (รูปที่. 2A การ) แสดงให้เห็น
ว่าเซลเซียสคิดเป็น 47%, 44%, 38% และ 22% ของทั้งหมด
ไนโตรเจนมีอิทธิพลในบ่อที่ 1, 2, 3 และ 4 ตามลำดับ การบริโภคสาหร่ายสุทธิ
(ไนโตรเจนอินทรีย์น้ำทิ้ง) คิดเป็น 18%, 19%, 20% และ
17% ของไนโตรเจนมีอิทธิพลรวมในบ่อที่ 1, 2, 3 และ 4 ตามลำดับ
Denitrification จึงเป็นกลไกสำคัญกว่าสาหร่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . ไนโตรเจน ( TKN ) และไนโตรเจน ( TN ) ยอดมวลสาร

มีค่าสมดุลมวล ( ตารางและ 1B 1C ) พบว่าฟิล์มเป็นผู้สนับสนุนที่ใหญ่ที่สุด
ปริมาณการสมดุลของมวลตาม
โดยปริมาณน้ำจำนวนมาก แสดงให้เห็นถึงศักยภาพของการใช้
ไบโอฟิล์มการปรับปรุงการกำจัดไนโตรเจน ระเหยน้อยกว่า
1 G D  1 นี้สอดคล้องกับ zimmo et al . ( 2003 ) และ คามาร์โก
มารและ Valero ( 2007 ) ที่พบว่ากระบวนการนี้เป็นกระจอก
แอมโมเนียการกำจัดไนโตรเจนในบ่อเลี้ยงมีเสถียรภาพ ; ตราบใดที่ Ph
ยังคงอยู่ด้านล่าง 8 ( zimmo et al . , 2003 ) การตกตะกอน (
2 อยู่ในช่วง 0.8 – 2.4 G D  1 และเหล่านี้ภายใน
ได้โดย zimmo et al . ( 2004 ) ตะกอนที่ปรากฏ
สีเขียวเข้มและพบว่าพวกเขาถูกสร้างขึ้นจาก
ส่วนใหญ่จะผุ ใช้วัสดุ เมื่อกำลังสูง , ผุ
สาหร่ายเรื่องประชาสัมพันธ์ แอมโมเนียในน้ำ . มาก
ขนาดเล็กปริมาณของตะกอนในการวิจัยครั้งนี้อาจเป็นข้อบ่งชี้ว่าส่วนใหญ่มัน

เน่ามากกว่าสะสม ในแง่ของการกระจายของตะกอนมากขึ้นเพื่อที่ปากน้ำ
จุดในบ่อเมื่อเทียบกับกลาง และตำแหน่ง
เต้าเสียบไนโตรเจนทั้งหมด ( TN ) มวลสมดุลสำหรับระยะเวลา 1 ( รูปที่ 2A ) พบว่าน้ำ
คิดเป็น 47% , 44 , 38 % และ 22 เปอร์เซ็นต์ของไนโตรเจนรวม
เข้าในบ่อที่ 1 , 2 , 3 และ 4 ตามลำดับ
การดูดซึมสาหร่ายสุทธิ ( จากอินทรีย์ไนโตรเจน ) คิดเป็นร้อยละ 18 , 19 และ 20 %
17% ของไนโตรเจนเข้ารวมในบ่อที่ 1 , 2 , 3 และ 4 ตามลำดับ
ดีไนตริฟิเคชัน จึงเป็นกลไกสำคัญกว่าสาหร่าย