When I returned back to the town as

When I returned back to the town as the sun began to set, numerous shops lightened by magic light came into my view.

While shrinking back in discomfort due to being respectfully thanked by the guards, I wondered about what next to do.

Should I go back to the inn and sleep or should I head to the bar?

While deciding about it, I headed towards the inn for the time being anyway. When I realized a figure was in front of me.

“Yo, Souichi.”

“I have been waiting Renji-niichan. You’ve finally returned.”

[What happened Souichi. To be waiting in a place like this.]

“Well, I didn’t know which inn Renji-niichan was staying in so I decided to wait in a place from where the south gate could be seen.”

Oi Brave-sama, how free are you?

I ended up giving a tsukkomi inside my mind.

“What about the demon?”(renji)

“After that, they sent a fast horse to contact the Royal capital. SInce not just us, even Renji-niichan was involved, maybe Yuuko-san herself would come to take him.”

“uehh.”

“……She’ll get angry you know.”

That would be bad.

As someone who had been scolded many times by her during our journey, it was a common knowledge that she’s the last person you’d want to make angry.

Well, I’m the one who was always at fault though.

Taking minors to the city’s ‘night life’, being reckless and getting hurt, teaching the kids weird things, etc.

I know the reasons aren’t exactly great but I really feel that you should enjoy now that you’re in a different world and all. That hasn’t changed even now.

[Yuuko is really scary when angered after all.]

“She grows horns I swear, horns!”(renji)

“She might hear that you know?”(souichi)

[When that happens, Renji, put me in Souichi’s safekeeping please.]

“We’ll be together in both joy and pain, right partner?”(renji)

As I began taking with Ermenhilde, Souichi started laughing.

“It’s really nostalgic.”

I shrugged my shoulders.

I have been doing this for 3 years now. Rather than nostalgic, it’s become more like normal for me.

That’s why I could only feel out of place at Souichi’s words.

“I, for one, would prefer a more gentle and ladylike personality, you know.”(renji)

[Muu]

Seeing Ermenhilde harden at just those words, I laughed together with Souichi.

As usual, my partner’s fun to tease.

“What about Aya and Yayoi-chan?”

“They’re borrowing a restaurant.”

“…..There’s no need to go that far.”

“They’re really happy though. Especially Aya.”

“Hmm.”

[What a half-hearted response. You’ll get buried for it someday, you know?]

Will I really get buried for just that?

I doubt she’s that short-tempered. Probably.

I followed Souichi as he began to walk while talking.

He’s probably leading me to the restaurant.

After that fight, we separated without getting to talk much but it’s nice that they aren’t saying anything to me.

Well, they’ll probably ask a lot now though. What I have been doing till now and whatnot. How should I avoid it? I gazed at the sky while thinking.

It’s not something very cool after all, I have been literally lazing around. But I don’t want to hide much from the children either. I don’t intend to lie but let’s dramatize it a bit instead.

“Please be gentle with Aya alright? If Renji-niichan made her angry, I’m the one who gets the bad end of it, you know?”(souichi)

“That’s sounds fun though.”

“Oh please no…..”

He says that but, Souichi himself enjoys messing around with his childhood friend.

He’s really easy to understand I think. Really.

To the extent where you’d end up wondering whether there’s something more between them than being just childhood friends.

“Leaving that aside, Souichi,”

“Don’t leave it aside…….what is it, Renji-niichan?”

“Don’t I smell? I bathed in goblin blood sprays and was dealing with their corpses as well till now after all.”

“Well now that you mention it, you do.”

[You’re going to have dinner now right? Do you intend to go like this?]

If I actually went like this, not just Aya, even Utano-san will do something bad to me. And I mean mentally.

“Can I return to my inn once? I want to take a bath. Need to change my clothes as well.”

“Yeah. If you went with bloody clothes, I’ll be the one who gets buried…..”

[Well, can’t you both get buried together? Happily?]

Anything but that.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผมกลับไปเมืองขณะที่ดวงอาทิตย์เริ่มการตั้งค่า ร้านแต่ด้วยไฟประดับจากแสงวิเศษเข้ามาในมุมมองของฉันขณะหดตัวกลับมาไม่สบายเนื่องจากมีการกราบขอบคุณโดยเจ้าหน้าที่ ฉันสงสัยเกี่ยวกับอะไรถัดจากไหนกลับอินน์และนอน หรือควรมุ่งไปแถบในขณะที่การตัดสินใจเกี่ยวกับมัน ฉันหัวต่ออินน์ครั้งถูกต่อไป เมื่อฉันรู้ว่า ตัวเลขมีอยู่ตรงหน้า"โย Souichi ""ฉันรอคอยเพิลส์ niichan คุณได้กลับมา"[อะไร Souichi ไปในสถานที่เช่นนี้วันนี้]"ดี ฉันไม่รู้ซึ่งอินน์เพิลส์ niichan อยู่ในดังนั้นผมตัดสินใจรอในสถานที่จากที่ประตูทิศใต้สามารถมองเห็น"Oi กล้าซา ฟรีวิธีคุณฉันสิ้นสุดขึ้นให้ tsukkomi ภายในใจของฉัน"อะไรคือปีศาจ" (เพิลส์)"หลังจากนั้น จะส่งม้าเร็วติดต่อหลวงรอยัล ตั้งแต่ไม่เพียงเรา เกี่ยวข้องกับแม้เพิลส์-niichan ที Yuuko ซังเองจะมาใช้เขา""uehh"“…… เธอจะได้รับโกรธคุณรู้"ที่จะไม่ดีเป็นผู้ได้รับบ ๆ หลายครั้ง โดยเธอระหว่างการเดินทาง มันเป็นความรู้ทั่วไปที่ว่า เธอเป็นคนสุดท้ายที่คุณจะต้องทำให้โกรธดี ฉันคนมาผิดตลอดแต่ผู้เยาว์ทำให้เมือง' ' การเสี่ยง และการเจ็บปวด การสอนเด็กแปลกสิ่ง ฯลฯรู้เหตุผลไม่ได้ว่าดี แต่ผมรู้สึกว่า คุณจะเพลิดเพลินกับที่คุณต้องการในโลกแตกต่างและทั้งหมด ที่ไม่เปลี่ยนแปลงแม้ตอนนี้[Yuuko คือน่ากลัวจริง ๆ เมื่อโกรธหลังจากทั้งหมด]"เธอเติบโตขึ้นข้าพเจ้า แตรแตร" (เพิลส์)"เธออาจได้ยินว่า คุณรู้หรือไม่" (souichi)[ที่เกิดขึ้น เมื่อเพิลส์ ใส่ฉันในปลอดภัยของ Souichi โปรด]"เราจะร่วมกันทั้งความสุข และความเจ็บปวด คู่ขวา" (เพิลส์)ขณะที่ผมเริ่มถ่าย ด้วย Ermenhilde, Souichi เริ่มหัวเราะ"มันเป็นความคิดถึงจริงๆ"ฉัน shrugged ไหล่ของฉันผมทำนี้ 3 ปีขณะนี้ แทนที่คิดถึง จะกลายเป็นมากขึ้นเหมือนปกติสำหรับผมจึงอาจรู้สึกเพียงออกจากสถานที่ของ Souichi คำ"ฉัน หนึ่ง ชอบบุคลิกอ่อนโยน และเหมาะกับสุภาพสตรีมากขึ้น คุณรู้" (เพิลส์)[Muu]เห็น Ermenhilde แข็งที่คำพูดเหล่านั้น ซึ่งร่วมกับ Souichi สามารถทำตามปกติ พันธมิตรของฉันสนุกหยอกล้อ"อะไรคืออาและยาโยอิจัง""พวกเขากำลังยืมห้องอาหาร"“….. ไม่จำเป็นต้องไปที่ไกลขึ้น""พวกเขากำลังมีความสุขแม้ว่า โดยเฉพาะอา""อืมม"[สิ่ง half-hearted การตอบสนอง คุณจะได้ฝังมันสักวันหนึ่ง คุณรู้หรือไม่]จะฉันจริง ๆ ได้รับการฝังที่ผมสงสัยเป็นที่ short-tempered อาจจะฉันติดตาม Souichi เขาเริ่มเดินในขณะพูดคุยนอกจากนี้เขาคงเป็นผู้นำผมที่ร้านหลังจากที่ต่อสู้ เราแยกจากกันโดยไม่ได้รับการพูดคุยมาก แต่พวกเขาไม่ได้พูดอะไรกับฉันดี พวกเขาจะอาจจะถามมากตอนนี้แม้ว่า สิ่งที่ผมทำจนถึงตอนนี้และมัน วิธีฉันควรหลีกเลี่ยงมันได้หรือไม่ ฉันจ้องท้องฟ้าในขณะที่คิดIt’s not something very cool after all, I have been literally lazing around. But I don’t want to hide much from the children either. I don’t intend to lie but let’s dramatize it a bit instead.“Please be gentle with Aya alright? If Renji-niichan made her angry, I’m the one who gets the bad end of it, you know?”(souichi)“That’s sounds fun though.”“Oh please no…..”He says that but, Souichi himself enjoys messing around with his childhood friend.He’s really easy to understand I think. Really.To the extent where you’d end up wondering whether there’s something more between them than being just childhood friends.“Leaving that aside, Souichi,”“Don’t leave it aside…….what is it, Renji-niichan?”“Don’t I smell? I bathed in goblin blood sprays and was dealing with their corpses as well till now after all.”“Well now that you mention it, you do.”[You’re going to have dinner now right? Do you intend to go like this?]If I actually went like this, not just Aya, even Utano-san will do something bad to me. And I mean mentally.“Can I return to my inn once? I want to take a bath. Need to change my clothes as well.”“Yeah. If you went with bloody clothes, I’ll be the one who gets buried…..”[Well, can’t you both get buried together? Happily?]Anything but that.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อผมกลับไปยังเมืองขณะที่ดวงอาทิตย์เริ่มที่จะตั้งร้านค้ามากมายลดหย่อนด้วยแสงมายากลเข้ามาในมุมมองของฉัน. ในขณะที่การหดตัวกลับมาอยู่ในความรู้สึกไม่สบายเนื่องจากถูกกราบที่ตั้งขึ้นโดยยามที่ผมสงสัยเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำต่อไป. ฉันควรไป กลับไปที่ Inn และการนอนหลับหรือฉันควรมุ่งหน้าไปยังบาร์? ขณะที่การตัดสินใจเกี่ยวกับมันฉันมุ่งหน้าไปยังอินน์ในเวลาที่ถูกอยู่แล้ว เมื่อฉันตระหนักรูปอยู่ในด้านหน้าของฉัน. "โย่ Souichi." "ผมได้รับการรอ Renji-niichan คุณได้กลับมาในที่สุด. " [Souichi เกิดอะไรขึ้น ที่จะรออยู่ในสถานที่เช่นนี้.] "ดีฉันไม่ทราบว่า Inn Renji-niichan พักอยู่ในดังนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะรอในสถานที่จากที่ประตูทางทิศใต้จะเห็นได้." เฮ้ยกล้าหาญ-sama วิธี ฟรี are you? ฉันสิ้นสุดขึ้นให้ tsukkomi ภายในใจของฉัน. "สิ่งที่เกี่ยวกับปีศาจ?" (Renji) "หลังจากนั้นพวกเขาได้ส่งม้าที่รวดเร็วในการติดต่อเมืองหลวง เนื่องจากไม่เพียงแค่เราแม้ Renji-niichan มีส่วนเกี่ยวข้องอาจจะ Yuuko ซังตัวเองจะมาพาเขา. " " uehh. " " ...... เธอจะโกรธคุณรู้ว่า. " นั่นจะไม่ดี. เป็นคนที่ได้รับ ดุหลายครั้งโดยเธอในระหว่างการเดินทางของเรามันเป็นที่รู้กันทั่วไปว่าเธอเป็นคนสุดท้ายที่คุณต้องการที่จะทำให้โกรธ. ดีฉันคนหนึ่งที่มักจะเป็นที่ผิดแม้ว่า. การผู้เยาว์ 'คืนชีวิต' ของเมือง เป็นประมาทและได้รับบาดเจ็บ, การเรียนการสอนเด็กสิ่งแปลก ฯลฯฉันรู้ว่าเหตุผลที่จะไม่ดีว่า แต่ฉันรู้สึกว่าคุณควรจะเพลิดเพลินไปกับตอนนี้ที่คุณอยู่ในโลกที่แตกต่างและทุก ที่ไม่ได้เปลี่ยนแม้ตอนนี้. [Yuuko เป็นที่น่ากลัวจริงๆเมื่อโกรธหลังจากทั้งหมด.] "เธอเติบโตแตรฉันสาบาน, แตร!" (Renji) "เธออาจได้ยินว่าคุณรู้หรือไม่?" (Souichi) [ที่เกิดขึ้นเมื่อ Renji ใส่ฉันในความปลอดภัยโปรด Souichi ของ.] "เราจะอยู่ด้วยกันทั้งความสุขและความเจ็บปวดคู่ค้าที่เหมาะสม?" (Renji) ขณะที่ผมเริ่มเอากับ Ermenhilde, Souichi เริ่มหัวเราะ. "มันคิดถึงจริงๆ." ฉันยักไหล่ของฉันฉันได้รับการทำเช่นนี้เป็นเวลา 3 ปีในขณะนี้ แทนที่จะคิดถึงก็กลายเป็นเหมือนปกติสำหรับฉัน. นั่นเป็นเหตุผลที่ผมจะรู้สึกออกจากสถานที่ที่คำ Souichi ของ. "ฉัน, หนึ่ง, ต้องการบุคลิกภาพมากขึ้นอ่อนโยนและเหมาะกับสุภาพสตรีที่คุณรู้ว่า." (Renji) [Muu] เห็น Ermenhilde แข็งที่เพียงคำพูดเหล่านั้นฉันหัวเราะร่วมกับ Souichi. ตามปกติคนที่ฉันสนุกของการหยอกล้อ. "สิ่งที่เกี่ยวกับอายะและยาโยอิจัง?" "พวกเขากำลังยืมร้านอาหาร." " ... ..There ไม่จำเป็นต้อง ไปที่ไกล. " " พวกเขากำลังมีความสุขจริงๆแม้ว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งอายะ. " " อืม. " [สิ่งที่ตอบสนองครึ่งใจ คุณจะได้รับฝังมันสักวันหนึ่งคุณรู้ไหม?] ผมจริงๆจะได้รับการฝังเพียงว่า? ฉันสงสัยว่าเธอเป็นสะบัดสะบิ้ง น่าจะเป็น. ผมทำตาม Souichi ในขณะที่เขาเริ่มที่จะเดินไปในขณะที่พูด. เขาอาจจะนำผมไปที่ร้านอาหาร. หลังจากการต่อสู้ที่เราแยกออกจากกันโดยไม่ได้รับการพูดมาก แต่มันเป็นเรื่องที่ดีที่พวกเขาจะไม่พูดอะไรกับผม. ดีที่พวกเขาจะ อาจถามมาก แต่ตอนนี้ สิ่งที่ผมได้ทำจนถึงตอนนี้และ whatnot ฉันควรจะหลีกเลี่ยงมันได้หรือไม่ ฉันจ้องมองท้องฟ้าในขณะที่คิด. มันไม่ใช่สิ่งที่เย็นมากหลังจากที่ทั้งหมดฉันได้รับอย่างแท้จริงขี้เกียจไปรอบ ๆ แต่ฉันไม่ต้องการที่จะซ่อนมากจากเด็กทั้งสอง ฉันไม่ได้ตั้งใจจะโกหก แต่ขอละครมันบิตแทน. "กรุณาจะอ่อนโยนกับอายะเป็นไร? หาก Renji-niichan ทำให้เธอโกรธฉันเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้รับในตอนท้ายที่ไม่ดีของมันคุณรู้หรือไม่ "(Souichi) " นั่นคือเสียงสนุกแม้ว่า. " " โอ้โปรดไม่ ... .. " เขาบอกว่า แต่ Souichi ตัวเอง สนุกกับการล้อเล่นรอบกับเพื่อนในวัยเด็กของเขา. เขาเป็นเรื่องง่ายที่จะเข้าใจผมคิดว่า จริงเหรอ. เท่าที่คุณต้องการท้ายสงสัยว่ามีอะไรบางอย่างมากขึ้นระหว่างพวกเขามากกว่าการเป็นเพียงแค่เพื่อนในวัยเด็ก. "ออกจากที่กัน Souichi" "อย่าปล่อยให้มันกัน ...... งั้นมันเป็น Renji-niichan? " " ไม่ฉันได้กลิ่น? ฉันอาบน้ำในสเปรย์ก๊อบลินในเลือดและได้รับการจัดการกับศพของพวกเขาเป็นอย่างดีจนถึงตอนนี้หลังจากทั้งหมด. " " ดีตอนนี้ที่คุณพูดถึงมันคุณทำ. " [คุณกำลังจะมีอาหารค่ำตอนนี้ใช่มั้ย? คุณตั้งใจที่จะไปเช่นนี้?] ถ้าฉันจริงไปเช่นนี้ไม่เพียง แต่อายะแม้ Utano ซังจะทำสิ่งที่ไม่ดีกับผม และฉันหมายความว่าจิตใจ. "ฉันจะกลับมาถึงโรงแรมของฉันเมื่อ? ฉันต้องการที่จะใช้เวลาอาบน้ำ ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าของฉันเช่นกัน. " " ใช่ ถ้าคุณไปกับเสื้อผ้าเลือดฉันจะเป็นคนหนึ่งที่ได้รับการฝัง ... .. " [ดีไม่สามารถที่คุณทั้งสองได้รับการฝังอยู่ด้วยกันไหม? อย่างมีความสุข?] สิ่งใด แต่ที่