The relevance of psychology to the

The relevance of psychology to the study of religion can be illustrated by its
implicit presence in the works of eminent religious scholars. Eliade, for example,
contends that it is the task of history of religion to arrive at “general considerations
on the religious behaviour of man” (1959, p. 89), disregarding the fact that human
behaviour as such is a topic for psychological research. Smart (1987) similarly assigns
to history the essentially psychological task of identifying “recurrent patterns
of religious thought [...] and experience that can be found cross-culturally” whereas
psychology, in his view, explores “timeless patterns or types of religious experience"
(p. 571). Yet the only substantial difference between the historian, on the one
hand, and the psychologist, on the other, is that the historian looks for “recurrent
patterns” in religious texts whilst the psychologist seeks to identify them in the
thought and behaviour of actually existing persons. Needless to say, to understand
religion as a human phenomenon fully, the work of the historian and the psychologist
must be seen as complementary.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเกี่ยวข้องของจิตวิทยาการศึกษาของศาสนาสามารถแสดงโดยการมีนัยในการทำงานของนักวิชาการทางศาสนาที่ประสบความสำเร็จ Eliade เช่นcontends ที่ เป็นงานประวัติศาสตร์ของศาสนาจะมาถึง "ข้อพิจารณาทั่วไปในพฤติกรรมทางศาสนาของมนุษย์" (1959, p. 89), โดยไม่คำนึงถึงความจริงที่มนุษย์พฤติกรรมเช่นนี้เป็นหัวข้อสำหรับการวิจัยทางจิตวิทยา สมาร์ท (1987) กำหนดในทำนองเดียวกันประวัติงานจิตวิทยาหลักการระบุ "ซ้ำรูปแบบความคิดทางศาสนา [...] และประสบการณ์ ที่สามารถพบได้ดำเนิน"ในขณะที่จิตวิทยา ในมุมมองของเขา สำรวจ "เหนือกาลเวลารูปแบบหรือประเภทของประสบการณ์ทางศาสนา"(571 p.) แต่พบเพียงความแตกต่างระหว่างนักประวัติศาสตร์ ที่มือ นักจิตวิทยา อื่น ๆ เป็นว่า ที่นักประวัติศาสตร์ค้นหา "กำเริบรูปแบบ"ในตำราทางศาสนาในขณะที่นักจิตวิทยาพยายามระบุในการความคิดและพฤติกรรมของบุคคลที่มีอยู่จริง จำเป็นต้องพูด เข้าใจศาสนาเป็นปรากฏการณ์มนุษย์อย่างสมบูรณ์ การทำงานของนักประวัติศาสตร์และนักจิตวิทยาต้องเห็นเป็นเสริม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเกี่ยวข้องของจิตวิทยาการศึกษาของศาสนาสามารถแสดงโดยตัวของมัน
ปรากฏตัวโดยปริยายในการทำงานของนักวิชาการทางศาสนาที่มีชื่อเสียง อิเลียด, ตัวอย่างเช่น
เชื่อว่ามันเป็นงานของประวัติศาสตร์ของศาสนาที่จะมาถึง "การพิจารณาโดยทั่วไป
ที่มีต่อพฤติกรรมทางศาสนาของมนุษย์" (1959, น. 89) โดยไม่คำนึงถึงความจริงที่ว่ามนุษย์
พฤติกรรมเช่นนี้เป็นหัวข้อสำหรับการวิจัยทางจิตวิทยา . สมาร์ท (1987) ในทำนองเดียวกันได้มอบหมายให้
กับประวัติศาสตร์ของงานทางด้านจิตใจเป็นหลักในการระบุ "รูปแบบการกำเริบ
ของความคิดทางศาสนา [ ... ] และประสบการณ์ที่สามารถพบได้ข้ามวัฒนธรรม" ในขณะที่
จิตวิทยาในมุมมองของเขาสำรวจ "รูปแบบอมตะหรือชนิดของศาสนา ประสบการณ์ "
(พี. 571). แต่แตกต่างที่สำคัญระหว่างประวัติศาสตร์บนหนึ่ง
มือและนักจิตวิทยา, ที่อื่น ๆ ก็คือว่าประวัติศาสตร์จะมองหา" เกิดขึ้นอีก
รูปแบบ "ในตำราทางศาสนาในขณะที่นักจิตวิทยาพยายามที่จะระบุพวกเขา ใน
ความคิดและพฤติกรรมของบุคคลที่มีอยู่จริง. จำเป็นต้องพูดเพื่อให้เข้าใจ
ศาสนาเป็นปรากฏการณ์ที่มนุษย์อย่างเต็มที่การทำงานของนักประวัติศาสตร์และนักจิตวิทยาที่
เห็นเป็นต้องเสริม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเกี่ยวข้องของจิตวิทยาที่ศึกษาศาสนาสามารถแสดงโดยของมีอยู่ความนัยในผลงานของนักวิชาการศาสนาที่มีชื่อเสียงได้ เอเลียดี้ ตัวอย่างเช่นเชื่อว่ามันเป็นงานของประวัติศาสตร์ของศาสนาที่จะมาถึง " ข้อพิจารณาทั่วไปต่อพฤติกรรมทางศาสนาของมนุษย์ " ( 1959 , หน้า 89 ) , ละเลยความจริงที่ว่า มนุษย์พฤติกรรมดังกล่าวเป็นหัวข้อสำหรับการวิจัยทางจิตวิทยา สมาร์ท ( 1987 ) โดยกำหนดประวัติงานเป็นหลักทางจิตวิทยาของการระบุรูปแบบ " กำเริบของศาสนา ว่า [ . . . ] และประสบการณ์ที่สามารถพบข้ามวัฒนธรรม " ในขณะที่จิตวิทยาในมุมมองของเขา พิจารณา " รูปแบบเวลา หรือประเภทของประสบการณ์ทางศาสนา( หน้า 571 ) แต่เพียงความแตกต่างอย่างมากระหว่างนักประวัติศาสตร์ในหนึ่งมือ และนักจิตวิทยา ในอื่น ๆคือว่านักประวัติศาสตร์ดู " กำเริบรูปแบบ " ในข้อความทางศาสนาขณะที่นักจิตวิทยาพยายามระบุตัวพวกเขาในความคิดและพฤติกรรมของบุคคล ที่มีอยู่จริง . ไม่จำเป็นต้องพูด , เข้าใจศาสนาเป็นปรากฏการณ์ของมนุษย์อย่างเต็มที่ ผลงานของนักประวัติศาสตร์ และนักจิตวิทยาต้องเป็นแบบ