The ability of dried yeast Saccharo

The ability of dried yeast Saccharomyces biomass to remove Cu(II) ions from aqueous solutions was investigated by using of batch techniques. The influence of different parameters on copper uptake by dried yeast, such as initial Cu(II) concentration, initial pH of solution and temperature, was studied. The Freundlich, Langmuir, Redlich–Peterson and Sips isotherms were applied to the obtained experimental data. According to Langmuir isotherm the maximum adsorption capacity of investigated non-living biomass was found to be 2.59 mg/g. The thermodynamic parameters (e.g. free energy and enthalpy) were calculated and discussed. The adsorption of Cu(II) onto the dried cells of Saccharomyces cerevisiae is an endothermic process and become more favorable with the increasing of temperature in pH range from 3 to 4. Optimization studies by means of response surface methodology were carried out, which resulted in improvement of the efficiency of sorption removal by using of biomass. The removal efficiency of real wastewater originating from electroplating industry which contains Sn(II) ions was determined and compared with synthetic wastewater obtained in laboratory.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสามารถของแห้งยีสต์ Saccharomyces ชีวมวลจะเอา Cu(II) ไอออนจากละลายการตรวจสอบ โดยใช้เทคนิคชุด เป็นศึกษาอิทธิพลของพารามิเตอร์ที่แตกต่างในการดูดซึมทองแดงโดยยีสต์แห้ง ความเข้มข้นเริ่มต้นของ Cu(II) ค่า pH อุณหภูมิและการแก้ไขปัญหาเบื้องต้น Isotherms Freundlich, Langmuir พ็อตเซิล – ปิเตอร์สัน และ Sips ถูกนำไปใช้กับข้อมูลการทดลองที่ได้รับ ตาม Langmuir isotherm กำลังการดูดซับสูงสุดของชีวมวลไม่มีชีวิตที่ตรวจสอบพบว่าเป็น 2.59 mg/g พารามิเตอร์ทางอุณหพลศาสตร์ (เช่นพลังงานฟรีและเอนทาลปี) ถูกคำนวณ และกล่าวถึง ดูดซับของ Cu(II) บนเซลล์แห้งของ Saccharomyces cerevisiae เป็นกระบวนการดูดความร้อน และกลายเป็นดีขึ้น ด้วยการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิในช่วงค่า pH 3 ถึง 4 เพิ่มประสิทธิภาพการศึกษา โดยวิธีการพื้นผิวตอบสนองดำเนินการ ซึ่งผลในการปรับปรุงประสิทธิภาพของการดูดซับความชื้นกำจัด โดยใช้ชีวมวล มีประสิทธิภาพกำจัดน้ำเสียจริงที่เกิดจากอุตสาหกรรมไฟฟ้าซึ่งประกอบด้วยไอออน Sn(II) ถูกกำหนด และเปรียบเทียบกับน้ำเสียสังเคราะห์ได้ในห้องปฏิบัติการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสามารถของแห้งยีสต์ Saccharomyces ชีวมวลเพื่อลบ Cu (II) ไอออนจากสารละลายถูกตรวจสอบโดยใช้เทคนิคชุด อิทธิพลของพารามิเตอร์ที่แตกต่างกันในการดูดซึมทองแดงโดยยีสต์แห้งเช่นเริ่มต้น Cu (II) ความเข้มข้น pH เริ่มต้นของการแก้ปัญหาและอุณหภูมิได้ศึกษา Freundlich, Langmuir, Redlich-ปีเตอร์สันและ Sips isotherms ถูกนำไปใช้กับข้อมูลการทดลองที่ได้รับ ตามที่ Langmuir isotherm ความจุสูงสุดของการดูดซับการตรวจสอบชีวมวลที่ไม่ใช่ที่อยู่อาศัยพบว่ามี 2.59 มิลลิกรัม / กรัม พารามิเตอร์ทางอุณหพลศาสตร์ (เช่นพลังงานและเอนทัลปี) จะถูกคำนวณและพูดคุยกัน ดูดซับ Cu (II) เข้าสู่เซลล์แห้ง Saccharomyces cerevisiae เป็นดูดความร้อนและกลายเป็นคนที่ดีขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิอยู่ในช่วงค่า pH ตั้งแต่ 3 ถึง 4 การศึกษาการเพิ่มประสิทธิภาพโดยวิธีการของวิธีพื้นผิวตอบสนองได้ดำเนินการซึ่งมีผลใน การปรับปรุงประสิทธิภาพการกำจัดการดูดซับโดยใช้ชีวมวล ประสิทธิภาพในการกำจัดน้ำเสียจริงที่มาจากอุตสาหกรรมไฟฟ้าซึ่งมี Sn (II) ไอออนถูกกำหนดและเมื่อเทียบกับน้ำเสียสังเคราะห์ได้ในห้องปฏิบัติการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสามารถของยีสต์ Saccharomyces ชีวมวลแห้งเอาทองแดงจากสารละลายถูกตรวจสอบโดยใช้เทคนิคแบบชุด อิทธิพลของตัวแปรต่างๆในทองแดงการยีสต์แห้ง เช่นเริ่มต้น Cu ( II ) ความเข้มข้น pH เริ่มต้นของสารละลายและอุณหภูมิ ที่ศึกษา การดูดติดผิว ขนาดเรดลิช– , Peterson และจิบสมดุลย์ประยุกต์จากข้อมูล . จากแลงเมอร์ไอโซเทอมการดูดซับสูงสุดโดยไม่อาศัยชีวมวลพบว่าเป็น 2.59 มิลลิกรัม / กรัมค่าความร้อน ( เช่นพลังงานและพลังงานฟรี ) ได้ และกล่าวถึง การดูดซับของ Cu ( II ) บนเซลล์แห้งของ Saccharomyces cerevisiae กระบวนการดูดความร้อน และเป็นมงคลยิ่ง ด้วยการเพิ่มของอุณหภูมิ พีเอช ช่วงจาก 3 ไป 4 การเพิ่มประสิทธิภาพการศึกษาโดยวิธีพื้นผิวตอบสนองได้ดําเนินการซึ่งมีผลในการปรับปรุงประสิทธิภาพของการดูดซับโดยใช้ชีวมวล ประสิทธิภาพการกำจัดน้ำเสียจริงที่มาจากอุตสาหกรรมการชุบโลหะซึ่งประกอบด้วยดีบุกไอออนถูกกำหนด และเมื่อเทียบกับน้ำเสียสังเคราะห์ได้ในห้องปฏิบัติการ