According to the facts that J and M

According to the facts that J and M are conjoined twin, each of them has her

own brain, heart, lungs, liver, kidney, genital and four limbs; the only shared organ

is a large bladder. Apart from being conjoined twin, J is normal and capable of living

independent. On the other hand, M is weak and completely dependent on J. Their

parents give D, the doctor, a consent to do the separate surgery because if J and M’s

body still stick together they will be only survive for six months to two years but if

they do the surgery M will be immediately death and J will have a chance up to 94%

to survive. To clearly illustrate, J and M is not one person even their body is stick

together because they have their own organ except for only a bladder.

The first question asked that before the surgery, is M a human or not. M is a

human because M has a full completion of birth as a living child according to Section

15 in Thai Commercial Civil Code; personality begins with the full completion of

birth as a living child and ends with death. Even though M shared a bladder with J

and M’s body depends on J’s blood to survive because to become a person under

Section 15 in Thai Commercial Civil Code that a child en ventre sa mere is capable of

rights provided that it is thereafter born alive.

D, the doctor who did the separate surgery as a principal, the principal is that

the one who commit the criminal act. D is guilty of intentional killing under Section

289 sub section 4 in Thai Criminal Code, whoever murders any person by

premeditation shall be liable to the death penalty. Because D was murdered M in the

surgery and the act of the doctor are qualified in the elements of crime, which are

external element, internal element, causation, and justification. For the external

element, he acted with consciousness and he can reasonably foreseen the

consequence for internal element and for the causation is that the death of M is a

direct of the consequence is come from the doctor according to Section 59

paragraph state that, to act intentionally is to act consciously and at the same time

the doer desires or cloud have foreseen the effect of such doing. And the justification

of this case is that parent gives the consent to the doctor to do the separate surgery.

So, the doctor is liable for Section 289 (4) in the Criminal Code. Also, it is not

necessity for the doctor to do such surgery because the fact said that both M and J

could survive to six months to two years, which mean that it is not an imminent so,

the provision of Section 67 (2) in the Thai Criminal Code does not apply. Section 67

(2) state that, any person shall not be punished for committing any offence due to

necessity; when such person acts in order to make himself or herself or other

persons to escape from an imminent danger which is unable to avoid by other

means, and such person does not cause such danger by his or her fault. In this case,

also the provision of Section 68 in Thai Criminal Code does not apply either because

the situation in the fact given is not imminent. Section 68 state that, whoever

commits any act for the defense of his or her right or for a right of other persons so

as to avoid a danger arising from a harmful act which violates the law and such

danger is imminent, such act, if reasonably carried out under such circumstances, is

a lawful defense, and such person shall not be guilty. Therefore, the doctor is guilty

as a principal who commit the act under Section 289 (4) in Thai Criminal Code. The

doctor shall be full punishment according to the law.

The last question is asking that whether the parents are guilty of any offences

for giving consent to the doctor to do the separate surgery or not. The answer of this

question is that parents are guilty of the offence as aider not joint principal or the

principal because the consequence of such act is M died after the separate surgery

by the doctor not by themselves and The parent are not guilty as joint principal

because the parents did not at the moment the act was commit by the principal

which is a doctor. Parents are instigator according to Section 84 in Thai Criminal

Code that they gave intention to the doctor to commit the act under Section 289 (4)

in Thai Criminal Code. Section 84 said that, whoever, irrespective of whether by

employment, compulsion, threat, hire, asking for a favour, or instigation, or by any

other means, causes another person to commit any offence, is said to be an

instigator. Parents are also not in the moment that the principal or the doctor

commits the act, to be the joint principal all persons must at the presence the act

was committed by the principal. On the other side, to be joint principal there must

be two or more persons commit the act according to Section 83 in Thai Criminal

Code said that, where an offence is committed by two or more persons, all the

persons who jointly commit the offence shall be regarded as the joint principals and

punished according to the law. In this case, parents did not commit the act together

with the doctor but they just only give intention to the doctor to commit such act.

Moreover, parents cannot give consent to anyone to murder her child even though

that child is not normal or share any organ with the twin because such child is a

person according to the law and morality. Hence, parents are guilty as aider and

shall be punishment for only 2/3 according to the criminal law.

In conclusion, as I have analyzed all of the information whether M is a human

or not, is D guilty of premeditated intention killing, and are the parents guilty of any

offences. For the first question, whether M is a human or not, M is a human under

Section 15 in Thai Commercial Civil Code said that, personality begins with the

completion of birth as a living child and ends with death. Because M has his own

brainstem and other organs the only organ that M have to share with J is the bladder

but it does not matter with the personality of M. for the second question asked that

is D guilty of premeditated intention kill or not, the answer is yes, first of all, the act

of D is qualified in the elements of crime which are external element, internal

element, causation, and justification. D is the principal according to the Criminal law,

who commit the murder act according to the law. According to Section 289 (4) in

Thai Criminal Code state that, whoever murders any person by premeditation shall

be liable to the death penalty. Also, Section 67 and Section 68 in Thai Criminal Code

cannot be apply because in this case the act of the doctor is not necessity under

Section 67 and it is not imminent danger under Section 68 because before the

surgery M and j can live together up to six months to two years. The act of the doctor

is direct consequence because he can foresee the result that M will die after the

surgery under Section 59 in Thai Criminal Code. D shall be full punishment as the

principal according to the law. Lastly, the parents are not joint principal because

they are not at the present where the act was have been committed by the doctor

under Section 83 in Thai Criminal Code and parents are not the principal because

they did not commit the act by themselves. Parents are instigator under Section 84

in Thai Criminal code and guilty of an offence as aider because parents gave the

intention to D to commit the surgery act. According to the law and morality, parents

cannot give consent to anyone to murder their child even their child is not normal.

So, at the end the doctor, which is D, shall be full punishment and parents shall be

2/3 punishment according to the law. Therefore, the law should have the bill that

protect the doctor or the bill that saying that it prohibited to the law to provide the

act in such case because in the reality it is the duty of the doctor if someone ask he to

provide it. On the other hand, the act in such case is against the morality to kill

someone for one to survive. All of my suggestions above are depends on how people

think.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามข้อเท็จจริงว่า J และ M เป็นคู่ conjoined แต่ละของพวกเขามีเธอเองสมอง หัวใจ ปอด ตับ ไต อวัยวะเพศ และแขน ขาสี่ อวัยวะใช้ร่วมกันเท่านั้น มีกระเพาะขนาดใหญ่ นอกจากมีคู่ conjoined, J เป็นปกติ และความสามารถในการใช้สอย อิสระ บนมืออื่น ๆ M คืออ่อนแอ และสมบูรณ์ขึ้นอยู่กับเจ ของพวกเขา ผู้ปกครองให้ D แพทย์ ยินยอมทำการผ่าตัดแยกต่างหากเนื่องจากถ้า J และ M ของ ร่างกายยังคงติดกันจะอยู่รอดเพียงหกเดือนถึงสองปีแต่ถ้า ทำการผ่าตัดที่จะ M ทันทีตายและ J จะมีโอกาสถึง 94% เพื่อความอยู่รอด เพื่อแสดงชัดเจน J และ M จะไม่คนแม้ร่างกายของพวกเขาจะติด กันเนื่องจากมีอวัยวะของตนเองยกเว้นเฉพาะกระเพาะปัสสาวะคำถามแรกที่ถามที่ผ่าตัด เป็น M เป็นมนุษย์ หรือไม่ M คือการ มนุษย์เนื่องจาก M มีความสมบูรณ์เต็มรูปแบบเกิดเป็นเด็กนั่งเล่นตามส่วน 15 ในไทยพาณิชย์กฎหมายแพ่ง บุคลิกเริ่มต้น มีความสมบูรณ์เต็มรูปแบบของ เกิดเป็นเด็กนั่งเล่นและลงท้าย ด้วยความตาย แม้ M ร่วมกับกระเพาะปัสสาวะกับเจ และร่างกายของ M ขึ้นอยู่กับของเจเลือดเพื่อความอยู่รอดเนื่องจากเป็น คนใต้ 15 ส่วนในไทยพาณิชย์กฎหมายแพ่งที่เป็นลูกน้ำ ventre sa เพียงมีความสามารถใน สิทธิที่มันเป็นหลังจากนั้นเกิดมีชีวิตอยู่D แพทย์ผู้ทำการผ่าตัดแยกเป็นครูใหญ่ ครูใหญ่ ว่า คนยอมรับการกระทำทางอาญา D คือความผิดฆ่าตกภายใต้ส่วน 289 ย่อยส่วน 4 ในอาญา ใครฆ่าบุคคลใด ๆ โดย premeditation จะต้องโทษประหารชีวิต เนื่องจากถูกฆาตกรรม D M ในการ ผ่าตัดและการกระทำของแพทย์มีคุณสมบัติในองค์ประกอบของอาชญากรรม ซึ่งเป็น องค์ประกอบภายนอก ภายในองค์ประกอบ causation และเหตุผล สำหรับภายนอก องค์ประกอบ เขาได้ปฏิบัติ ด้วยสติ และสมเหตุสมผลสามารถ foreseen ส่งผลต่อองค์ประกอบภายใน และการ causation คือการตายของ M เป็น ตรงของสัจจะมาแพทย์ตามส่วน 59 รัฐย่อหน้า ทำโดยตั้งใจว่าทำสติ และ ในเวลาเดียวกัน doer ปรารถนาหรือเมฆได้ foreseen ผลของการกระทำดังกล่าว และเหตุผลที่ กรณีนี้เป็นหลักที่ให้ความยินยอมแพทย์ทำการผ่าตัดแยก ดังนั้น หมอจะรับผิดชอบส่วน 289 (4) ในอาญา ยัง ไม่ ความจำเป็นสำหรับแพทย์ทำการผ่าตัดดังกล่าวเนื่องจากความจริงที่ว่ากันว่า M และ J สามารถอยู่รอดได้ถึงหกเดือนถึงสองปี ซึ่งหมายความ ว่า ไม่มีพายุฝนฟ้าคะนองดังนั้น ไม่ใช้บทบัญญัติของส่วน 67 (2) ในอาญาไทย ส่วน 67 (2) สถานะที่ บุคคลใด ๆ จะไม่ถูกลงโทษสำหรับการยอมรับการกระทำความผิดเนื่อง ความจำเป็น เมื่อบุคคลดังกล่าวกระทำเพื่อให้ตนเอง หรือตัวเอง หรืออื่น ๆ ผู้หลบหนีจากอันตรายมีพายุฝนฟ้าคะนองซึ่งไม่สามารถหลีกเลี่ยง โดยอื่น ๆ หมายถึง และบุคคลดังกล่าวไม่ทำให้เกิดอันตรายดังกล่าวตามข้อบกพร่องของเขา หรือเธอ ในกรณีนี้ นอกจากนี้ยัง จัดส่วน 68 ในอาญาใช้อย่างใดอย่างหนึ่งเนื่องจาก ไม่แน่สถานการณ์ในความเป็นจริงให้ได้ 68 ส่วนรัฐที่ ใคร ตกลงใด ๆ กระทำ การป้องกันสิทธิของ ตน หรือสิทธิของบุคคลอื่นดังนั้น เพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายที่เกิดจากการกระทำที่เป็นอันตรายซึ่งละเมิดกฎหมายแล้วเช่น อันตรายเป็นพายุฝนฟ้าคะนอง พระราชบัญญัติดังกล่าว สมเหตุสมผลดำเนินการภายใต้สถานการณ์ ว่า ป้องกันถูกกฎหมาย และบุคคลดังกล่าวจะไม่มีความผิด จึง แพทย์จะมีความผิด เป็นหลักการ ที่ยอมรับการกระทำภายใต้ส่วน 289 (4) ในอาญา ที่ หมอจะลงโทษเต็มตามกฎหมายกำหนดคำถามสุดท้ายจะถามที่ว่า ผู้ปกครองมีความผิดใด ๆ ให้ความยินยอมให้แพทย์ทำการผ่าตัดแยก หรือไม่ คำตอบนี้ คำถามคือ ว่า พ่อแม่เป็นความผิดในคดีความผิด aider ไม่ร่วมหลักหรือ หลักเนื่องจากสัจจะของพระราชบัญญัติดังกล่าว เสียชีวิตหลังการผ่าตัดแยก M โดยแพทย์ไม่ใช่โดยตัวเองและแม่ไม่มีความผิดเป็นหลักร่วมกัน เนื่องจากผู้ปกครองได้ไม่ในขณะ พระราชบัญญัติถูกยืนยัน โดยหลัก ซึ่งเป็นแพทย์ พ่อแม่เป็น instigator ตาม 84 ส่วนในทางอาญาของไทย รหัสที่เขาให้ความตั้งใจการแพทย์เพื่อยืนยันการกระทำภายใต้ส่วน 289 (4) ในไทยอาญา ส่วน 84 กล่าวว่า ใคร ไม่ว่าโดย จ้างงาน บีบบังคับ คุกคาม เช่า ถามโปรดปราน หรือยุยงส่งเสริม หรือใด ๆ อื่น ๆ หมายถึง ทำให้ผู้อื่นกระทำความผิดใด ๆ กล่าวได้ว่า เป็นการ instigator ผู้ปกครองยังไม่อยู่ในขณะที่ครูใหญ่หรือหมอ กระทำ เป็น หลักร่วมกันที่ทุกคนต้องการที่แสดงการกระทำ ถูกกำหนด โดยหลักการ อีกด้านหนึ่ง จะ มีร่วมหลักต้อง มีสอง หรือหลายคนกระทำกระทำตาม 83 ส่วนในทางอาญาไทย รหัสกล่าวว่า มุ่งมั่น โดยบุคคลที่สอง หรือมากกว่า การกระทำความผิดทั้งหมด ผู้ร่วมกระทำความผิดจะถือว่าเป็นหลักร่วมกัน และ ลงโทษตามกฎหมาย ในกรณีนี้ ผู้ปกครองได้ไม่ยอมรับการกระทำร่วมกัน กับหมอแต่พวกเขาเพียงให้ตั้งใจให้แพทย์กระทำตามพระราชบัญญัติดังกล่าว นอกจากนี้ ผู้ปกครองไม่ให้ความยินยอมทุกคนจะฆ่าลูกของเธอแม้ เด็กที่ไม่ปกติ หรือใช้อวัยวะใด ๆ ร่วมกับคู่นี้เนื่องจากเด็กดังกล่าวเป็น บุคคลตามกฎหมายและศีลธรรม ดังนั้น ผู้ปกครองจะมีความผิดเป็น aider และ ต้องถูกลงโทษ 2 เท่า 3 ตามกฎหมายอาญา เบียดเบียน ได้วิเคราะห์ข้อมูลทั้งหมดว่า M เป็นมนุษย์ หรือ ไม่ D ความล้มความตั้งใจฆ่า และผู้ปกครองมีความผิดใด ๆ การกระทำความผิด สำหรับคำถามแรก M คือ มนุษย์ หรือ ไม่ M ว่ามนุษย์ภายใต้ 15 ส่วนในไทยพาณิชย์กฎหมายแพ่งกล่าวว่า บุคลิกภาพเริ่มต้นด้วยการ สมบูรณ์เกิดเป็นเด็กนั่งเล่นและลงท้าย ด้วยความตาย เนื่องจาก M ของเขาเอง brainstem และอวัยวะอื่น ๆ กระเพาะปัสสาวะเป็นอวัยวะเฉพาะที่ต้องใช้ร่วมกับเจ M แต่มันไม่สำคัญกับบุคลิกภาพของม.สำหรับคำถามที่สองถามที่ มี D ความล้มความตั้งใจฆ่า หรือ ไม่ คำตอบคือ ใช่ แรกของทั้งหมด การกระทำ ของ D มีคุณสมบัติในการองค์ประกอบอาชญากรรมซึ่งเป็นองค์ประกอบภายนอก ภายใน องค์ประกอบ causation และเหตุผล D คือ หลักตามกฎหมายอาญา ผู้กระทำกระทำฆาตกรรมตามกฎหมาย ตามในส่วน 289 (4) ต้องอาญารัฐว่า ใครฆ่าบุคคลใด ๆ โดย premeditation จะต้องโทษประหารชีวิต ยัง ส่วน 67 และ 68 ส่วนในทางอาญาไทยรหัส ไม่สามารถใช้ได้เนื่องจากในกรณีนี้ การกระทำของแพทย์ไม่จำเป็นภายใต้ ส่วน 67 และไม่อันตรายที่ใกล้มาถึงภายใต้ส่วน 68 เนื่องจากก่อน ผ่าตัด M และเจสามารถอยู่ด้วยกันหกเดือนถึงสองปี การกระทำของแพทย์ มีสัจจะโดยตรงเนื่องจากเขาสามารถเล็งเห็นผลว่า M จะตายหลังจาก การผ่าตัดภายใต้ส่วน 59 ในอาญา D จะลงโทษเต็มตาม หลักตามกฎหมาย สุดท้าย ผู้ปกครองจะไม่ร่วมหลักเนื่องจาก พวกเขาไม่ใช่ที่ซึ่งมีการกระทำมีความมุ่งมั่น โดยแพทย์ ภายใต้ 83 ส่วนอาญาและผู้ปกครองจะไม่หลักเนื่องจาก พวกเขาไม่ได้ยอมรับการกระทำ ด้วยตัวเอง พ่อแม่เป็น instigator ภายใต้หัวข้อ 84 ในไทยอาญา และความผิดของการกระทำที่ผิดกฎหมายเป็น aider เนื่องจากผู้ปกครองให้การ ความตั้งใจการ D กระทำกระทำการผ่าตัด ตามกฎหมาย และศีลธรรม ผู้ปกครอง ไม่ให้ความยินยอมทุกคนจะฆ่าลูก แม้ลูกจะไม่ปกติได้ ดังนั้น จบ แพทย์ ซึ่งเป็น D จะลงโทษทั้งหมด และผู้ปกครองจะ รับโทษ 2/3 ตามกฎหมายกำหนด ดังนั้น กฎหมายควรมีรายการที่ ปกป้องแพทย์หรือรายการที่บอกว่าที่มันห้ามกฎหมายให้การ ดำเนินการในกรณีดังกล่าว เพราะในความเป็นจริง เป็นหน้าที่ของแพทย์ถ้าคนถามเขาไป ให้มัน บนมืออื่น ๆ การกระทำในกรณีดังกล่าวมีศีลธรรมฆ่า คนหนึ่งเพื่อความอยู่รอด คำแนะนำของฉันข้างต้นทั้งหมดขึ้นอยู่กับว่าคน คิดว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามข้อเท็จจริงที่เจแอนด์เอ็มเป็นคู่ความทรงจำแต่ละของพวกเขามีเธอสมองของตัวเองหัวใจปอดตับ, ไต, อวัยวะเพศและสี่ขา; เพียงอวัยวะที่ใช้ร่วมกันเป็นกระเพาะปัสสาวะที่มีขนาดใหญ่ นอกเหนือจากการเป็นคู่ความทรงจำเจเป็นเรื่องปกติและมีความสามารถในการใช้ชีวิตที่เป็นอิสระ ในทางตรงกันข้าม, M อ่อนแอและสมบูรณ์ขึ้นอยู่กับเจของพวกเขาพ่อแม่ให้D แพทย์ที่ได้รับความยินยอมที่จะทำผ่าตัดแยกต่างหากเพราะถ้าเจเอ็มร่างกายยังคงติดกันพวกเขาจะเป็นเพียงความอยู่รอดเป็นเวลาหกเดือนถึงสองปีแต่ ถ้าพวกเขาทำผ่าตัดM จะตายทันทีและเจจะมีโอกาสถึง 94% โดยที่จะอยู่รอด แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนเจแอนด์เอ็มไม่ได้เป็นคนคนหนึ่งที่แม้ร่างกายของพวกเขาคือติดกันเพราะพวกเขามีอวัยวะของตัวเองยกเว้นเพียงกระเพาะปัสสาวะ. คำถามแรกที่ถามว่าก่อนที่จะผ่าตัดเป็น M มนุษย์หรือไม่ M เป็นมนุษย์เพราะมี M เสร็จเต็มรูปแบบของการเกิดเป็นเด็กที่อาศัยอยู่ตามมาตรา 15 ในภาษาไทยพาณิชย์ประมวลกฎหมายแพ่ง; บุคลิกภาพที่เริ่มต้นด้วยการดำเนินการเสร็จสมบูรณ์เต็มรูปแบบของการเกิดเป็นเด็กที่อาศัยอยู่และจบลงด้วยความตาย แม้ว่าเอ็มที่ใช้ร่วมกันกระเพาะปัสสาวะกับ J และร่างกาย M ขึ้นอยู่กับเลือดของเจที่จะอยู่รอดเพราะจะกลายเป็นบุคคลตามมาตรา15 ในรหัสไทยพาณิชย์โยธาว่าเด็ก en Ventre สาเพียงมีความสามารถของสิทธิให้ว่ามันเกิดหลังจากนั้นยังมีชีวิตอยู่. D แพทย์ที่ได้รับการผ่าตัดแยกต่างหากเป็นหลักที่สำคัญก็คือว่าคนที่กระทำกระทำผิดทางอาญา D เป็นความผิดของการฆ่าโดยเจตนาตามมาตรา289 ส่วนย่อยที่ 4 ในรหัสไทยกฎหมายอาญาใครคนฆาตกรรมโดยไตร่ตรองล่วงหน้าต้องระวางโทษประหารชีวิต เพราะ D M ถูกฆ่าตายในการผ่าตัดและทำหน้าที่ของแพทย์ที่มีคุณสมบัติในองค์ประกอบของอาชญากรรมซึ่งเป็นองค์ประกอบภายนอกองค์ประกอบภายในสาเหตุและเหตุผล สำหรับภายนอกองค์ประกอบที่เขาทำหน้าที่ด้วยความมีสติและเขาสามารถมองเห็นสมเหตุสมผลผลองค์ประกอบภายในและสาเหตุก็คือว่าการตายของเอ็มเป็นสายตรงของผลมาจากแพทย์ตามมาตรา59 รัฐวรรคที่จะทำหน้าที่ เจตนาคือการทำหน้าที่อย่างมีสติและในเวลาเดียวกันปรารถนากระทำหรือเมฆได้เล็งเห็นผลของการทำดังกล่าว และเหตุผลของคดีนี้คือการที่ผู้ปกครองให้ความยินยอมในการแพทย์ที่จะทำผ่าตัดแยก. ดังนั้นแพทย์ต้องรับผิดเพื่อมาตรา 289 (4) ในประมวลกฎหมายอาญา นอกจากนี้มันไม่ได้เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับแพทย์ที่จะทำผ่าตัดเช่นนี้เพราะความจริงที่บอกว่าทั้งเอ็มและเจสามารถอยู่รอดได้ถึงหกเดือนถึงสองปีซึ่งหมายความว่ามันไม่ได้เป็นใกล้เข้ามาเพื่อให้ยกเลิกความในมาตรา67 (2) ประมวลกฎหมายอาญาของไทยใช้ไม่ได้ มาตรา 67 (2) ระบุว่าบุคคลใดจะต้องไม่ถูกลงโทษสำหรับการกระทำความผิดอันเนื่องมาจากความจำเป็น; เมื่อบุคคลดังกล่าวจะทำหน้าที่ในการที่จะทำให้ตัวเองหรือคนที่จะหลบหนีจากอันตรายซึ่งไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงโดยการอื่น ๆ วิธีการและบุคคลดังกล่าวไม่ก่อให้เกิดอันตรายดังกล่าวโดยความผิดของเขาหรือเธอ ในกรณีนี้ยังมีบทบัญญัติของมาตรา 68 ในหลักทางอาญาของไทยใช้ไม่ได้เพราะสถานการณ์ในความเป็นจริงที่ได้รับไม่ได้ใกล้เข้ามา มาตรา 68 ระบุว่าผู้ใดกระทำการใดๆ เพื่อป้องกันสิทธิของเขาหรือเธอหรือสิทธิของบุคคลอื่นเพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายที่เกิดขึ้นจากการกระทำที่เป็นอันตรายซึ่งละเมิดกฎหมายดังกล่าวเป็นอันตรายเป็นใกล้การกระทำเช่นนี้ถ้ามีเหตุผลดำเนินการภายใต้สถานการณ์ดังกล่าวคือการป้องกันที่ถูกต้องตามกฎหมายและบุคคลดังกล่าวจะต้องไม่เป็นความผิด ดังนั้นแพทย์มีความผิดในฐานะที่เป็นครูใหญ่ที่กระทำการตามมาตรา 289 (4) ในรหัสไทยพิจารณาความอาญา แพทย์จะเป็นการลงทัณฑ์เต็มตามกฎหมาย. คำถามสุดท้ายถามว่าไม่ว่าพ่อแม่เป็นความผิดของการกระทำใด ๆในการให้ความยินยอมในการแพทย์ที่จะทำผ่าตัดแยกต่างหากหรือไม่ คำตอบนี้คำถามคือว่าพ่อแม่เป็นความผิดของการกระทำผิดกฎหมายเป็นผู้อุปถัมภ์หลักร่วมกันไม่ได้หรือที่หลักเนื่องจากผลของการกระทำดังกล่าวเป็นเอ็มเสียชีวิตหลังจากการผ่าตัดแยกต่างหากโดยแพทย์ไม่ได้โดยตัวเองและผู้ปกครองไม่มีความผิดเป็นหลักร่วมกันเพราะพ่อแม่ไม่ได้ในขณะที่กระทำได้กระทำโดยเงินต้นที่เป็นหมอ ผู้ปกครองยุยงตามมาตรา 84 ในภาษาไทยพิจารณาความอาญารหัสที่พวกเขาให้ความตั้งใจที่จะให้แพทย์ที่จะกระทำการตามมาตรา289 (4) ในรหัสไทยพิจารณาความอาญา มาตรา 84 กล่าวว่าใครก็ตามที่ไม่คำนึงถึงไม่ว่าจะโดยการจ้างงาน, การบังคับขู่เข็ญจ้างขอให้การสนับสนุนหรือยุยงส่งเสริมหรือโดยวิธีการอื่น ๆ ทำให้ผู้อื่นกระทำความผิดใด ๆ ที่มีการกล่าวถึงเป็นผู้ยุยง นอกจากนี้ยังมีพ่อแม่ที่ไม่ได้อยู่ในช่วงเวลาที่ว่าเงินต้นหรือแพทย์กระทำการที่จะเป็นหลักร่วมกันทุกคนจะต้องปรากฏตัวที่กระทำได้กระทำโดยหลัก ในอีกด้านหนึ่งจะเป็นหลักร่วมกันจะต้องมีสองคนขึ้นไปกระทำการตามมาตรา 83 ในภาษาไทยพิจารณาความอาญารหัสกล่าวว่าที่ผิดมีความมุ่งมั่นสองคนขึ้นไปทุกคนที่ร่วมกันกระทำความผิดจะต้องได้รับการยกย่องให้เป็นผู้บริหารร่วมกันและการลงโทษตามกฎหมาย ในกรณีนี้พ่อแม่ไม่ได้กระทำการร่วมกันกับแพทย์ แต่พวกเขาก็เพียง แต่ให้ความตั้งใจที่จะให้แพทย์ที่จะกระทำการดังกล่าว. นอกจากนี้พ่อแม่ไม่สามารถให้ความยินยอมให้กับทุกคนที่จะฆ่าลูกของเธอแม้ว่าเด็กที่ไม่ปกติหรือมีส่วนร่วมใด ๆ อวัยวะคู่เพราะเด็กดังกล่าวเป็นบุคคลตามกฎหมายและศีลธรรม ดังนั้นพ่อแม่ผู้ปกครองมีความผิดในฐานะผู้อุปถัมภ์และจะเป็นการลงทัณฑ์เพียง 2/3 ตามกฎหมายความผิดทางอาญา. ในข้อสรุปที่ผมได้วิเคราะห์ข้อมูลทั้งหมดไม่ว่าจะเป็น M เป็นมนุษย์หรือไม่เป็นความผิดของD ฆ่าความตั้งใจไตร่ตรองไว้ล่วงหน้าและ เป็นพ่อแม่มีความผิดใด ๆ ที่กระทำผิด สำหรับคำถามแรกไม่ว่าจะเป็น M เป็นมนุษย์หรือไม่ M เป็นมนุษย์ภายใต้มาตรา15 ในประมวลกฎหมายแพ่งไทยพาณิชย์กล่าวว่าบุคลิกภาพเริ่มต้นด้วยความสำเร็จของการเกิดเป็นเด็กที่มีชีวิตและจบลงด้วยความตาย เพราะเอ็มมีของตัวเองสมองและอวัยวะอื่น ๆ อวัยวะเดียวที่เอ็มจะต้องใช้ร่วมกับเจเป็นกระเพาะปัสสาวะ แต่มันไม่สำคัญกับบุคลิกของเอ็มสำหรับคำถามที่สองถามว่าเป็นความผิดของ D ตั้งใจข้อหาฆ่าหรือไม่ คำตอบคือใช่ครั้งแรกของทุกการกระทำของD มีคุณสมบัติในองค์ประกอบของอาชญากรรมซึ่งเป็นองค์ประกอบภายนอกภายในองค์ประกอบสาเหตุและเหตุผล D เป็นเงินต้นตามกฎหมายพิจารณาความอาญาที่กระทำการฆาตกรรมตามกฎหมาย ตามมาตรา 289 (4) ในรัฐไทยประมวลกฎหมายอาญาว่าใครฆาตกรรมคนโดยไตร่ตรองล่วงหน้าใดๆ จะต้องระวางโทษประหารชีวิต นอกจากนี้มาตรา 67 และมาตรา 68 ในรหัสไทยอาญาไม่สามารถนำไปใช้เพราะในกรณีนี้การกระทำของแพทย์ที่ไม่จำเป็นภายใต้มาตรา67 และจะไม่อันตรายตามมาตรา 68 เพราะก่อนที่จะมีการผ่าตัดเอ็มเจสามารถอยู่ร่วมกันได้ถึงหกเดือนถึงสองปี การกระทำของแพทย์เป็นผลโดยตรงเพราะเขาสามารถล่วงรู้ผลว่าเอ็มจะตายหลังจากการผ่าตัดภายใต้มาตรา59 ในรหัสไทยพิจารณาความอาญา D จะเป็นการลงทัณฑ์เต็มรูปแบบเป็นหลักตามกฎหมาย สุดท้ายพ่อแม่ไม่ได้ที่สำคัญร่วมกันเพราะพวกเขาจะไม่ได้อยู่ที่การกระทำในปัจจุบันที่ได้รับการได้รับการกระทำโดยแพทย์ตามมาตรา83 ประมวลกฎหมายพิจารณาความอาญาของไทยและผู้ปกครองไม่ได้ที่สำคัญเพราะพวกเขาไม่ได้กระทำการด้วยตัวเอง ผู้ปกครองยุยงตามมาตรา 84 ในประมวลกฎหมายอาญาไทยและความผิดของการกระทำผิดเป็นสงเคราะห์เพราะพ่อแม่ให้ความตั้งใจที่จะ D เพื่อกระทำการผ่าตัด ตามที่กฎหมายและศีลธรรมอันดีที่ผู้ปกครองไม่สามารถให้ความยินยอมให้กับทุกคนที่จะฆ่าเด็กของพวกเขาแม้แต่เด็กของพวกเขาไม่ปกติ. ดังนั้นในตอนท้ายแพทย์ซึ่งเป็น D, จะเป็นการลงทัณฑ์เต็มรูปแบบและพ่อแม่ผู้ปกครองจะต้องเป็น2/3 ลงโทษตาม กฏหมาย. ดังนั้นกฎหมายควรจะมีการเรียกเก็บเงินที่ปกป้องแพทย์หรือเรียกเก็บเงินที่บอกว่าห้ามมิให้กฎหมายที่จะให้การกระทำในกรณีดังกล่าวเพราะในความเป็นจริงมันเป็นหน้าที่ของแพทย์ถ้ามีคนถามว่าเขาจะให้มัน ในทางตรงกันข้ามการกระทำในกรณีดังกล่าวผิดศีลธรรมที่จะฆ่าใครสักคนหนึ่งที่จะอยู่รอด ทั้งหมดของข้อเสนอแนะของฉันข้างต้นขึ้นอยู่กับวิธีการที่คนคิดว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามข้อเท็จจริงที่ J และ M จะติดกัน แฝด แต่ละของพวกเขามีให้เธอ

เอง สมอง หัวใจ ปอด ตับ ไต อวัยวะ และอวัยวะแขนขา ; ที่ใช้ร่วมกันเท่านั้น

เป็นกระเพาะปัสสาวะขนาดใหญ่ นอกเหนือจากการเป็นคู่ติดกัน เจเป็นปกติ และความสามารถของชีวิต

อิสระ บนมืออื่น ๆที่กำลังอ่อนแอและสมบูรณ์ขึ้นอยู่กับพวกเขา J

พ่อแม่ให้ D , หมอยินยอมที่จะทำผ่าตัด เพราะถ้าแยก J และ M

ตัวยังติดกัน พวกเขาจะอยู่ได้หกเดือนถึงสองปี แต่ถ้า

เค้าผ่าตัด M จะตายทันที และ เจ จะได้มีโอกาสได้ถึง 94 %

เพื่อความอยู่รอด แสดงให้เห็นอย่างชัดเจน , J และ M ไม่ได้คนหนึ่ง แม้ร่างกายของพวกเขาจะติด

ด้วยกันเพราะมีอวัยวะของตัวเอง ยกเว้นเพียงกระเพาะปัสสาวะ .

คำถามแรกถามว่า ก่อนผ่าตัด จะเป็นมนุษย์หรือไม่ M เป็น

มนุษย์เพราะ M ได้สมบูรณ์เต็ม เกิดเป็นชีวิตเด็กตามมาตรา

15 ในประมวลกฎหมายแพ่งพาณิชย์ไทย บุคลิกภาพ เริ่มต้นด้วยเต็มเสร็จ

เกิดเป็นชีวิตเด็ก และจบลงด้วยความตาย แม้ว่า M ใช้กระเพาะปัสสาวะด้วย

;และ M ของร่างกายขึ้นอยู่กับ J เลือดเพื่อความอยู่รอด เพราะเป็นคนใต้

มาตรา 15 ในประมวลกฎหมายแพ่งพาณิชย์ไทยว่า เด็กในครรภ์มารดา ซา เพียงมีความสามารถ

สิทธิให้ว่ามันคือหลังจากนั้นเกิดมีชีวิต

ดี หมอที่ผ่าตัดแยกเป็นครูใหญ่ ครูใหญ่ คือว่า

คนที่ก่ออาชญากรรม . D ผิดฆ่าโดยเจตนาตามมาตรา

289 ซอบมาตรา 4 ในไทย ประมวลกฎหมายอาญา ใครก็ตามที่ฆ่าใครด้วย

การไตร่ตรองไว้ก่อน ต้องระวางโทษประหาร เพราะ D ถูกฆาตกรรมอยู่

ศัลยกรรม และการกระทำของแพทย์มีคุณสมบัติในองค์ประกอบของอาชญากรรม ซึ่งเป็น

ภายนอก องค์ประกอบภายในองค์ประกอบสาเหตุและเหตุผล . สำหรับองค์ประกอบ

ภายนอกเขาทำ ด้วยสติ และเขาเหมาะสมสามารถเล็งเห็น

ผลภายในองค์ประกอบและสำหรับสาเหตุที่ตายจะ

โดยเป็นผลมาจากหมอ ตาม มาตรา 59 วรรค

สภาพที่แสดงเจตนาที่จะกระทำอย่างมีสติและในเวลาเดียวกัน

นักทำใจหรือเมฆได้เล็งเห็นผล เช่น ทำและเหตุผล

ของกรณีนี้คือ ผู้ปกครองให้ความยินยอมกับคุณหมอที่จะผ่าตัดแยก

ดังนั้นหมอที่รับผิดชอบมาตรา 289 ( 4 ) ในประมวลกฎหมายอาญา นอกจากนี้มันไม่ได้

ความจำเป็นที่หมอทำศัลยกรรม เพราะความจริงว่า ทั้ง M และ J

สามารถอยู่รอดได้หกเดือนถึงสองปี ซึ่งหมายความ ว่า มันไม่ใกล้แล้ว

บทบัญญัติของมาตรา 67 ( 2 ) ประมวลกฎหมายอาญาไทยไม่ใช้ มาตรา 67

( 2 ) ระบุว่า บุคคลใดจะถูกลงโทษสำหรับการกระทำความผิดใด ๆเนื่องจาก

ความจำเป็น เมื่อคนๆ นั้นทำเพื่อให้ตัวเองหรือตัวเอง หรืออื่น ๆ

คนหนีจากขอันตรายซึ่งไม่สามารถหลีกเลี่ยงอื่น

แปลว่าและบุคคลดังกล่าวไม่ก่อให้เกิดอันตราย โดยความผิดของเขาหรือเธอ ในกรณีนี้

นอกจากนี้ บทบัญญัติของประมวลกฎหมายอาญามาตรา 68 ในไทยใช้ไม่ได้เหมือนกันเพราะ

สถานการณ์ในความเป็นจริงให้ไม่ได้ครับ มาตรา 68 ระบุว่า ใครก็ตามที่

กระทําอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อปกป้องสิทธิของเขา หรือเธอ หรือสิทธิของบุคคลอื่นแล้ว

เพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายที่เกิดขึ้นจากการกระทำที่เป็นอันตรายซึ่งฝ่าฝืนกฎหมายและอันตรายเช่น

ข พระราชบัญญัติดังกล่าว ถ้าเหตุผลที่ดำเนินการภายใต้สถานการณ์ดังกล่าวคือ

ป้องกันตามกฎหมาย และให้บุคคลดังกล่าวไม่ได้มีความผิด ดังนั้น หมอผิด

เป็นหลักผู้ยอมรับการกระทำภายใต้มาตรา 289 ( 4 ) ในไทย ประมวลกฎหมายอาญา

หมอจะเต็มการลงโทษตามกฎหมาย .