The simplicity of the original sali

The simplicity of the original saliency map model makes it attractive both conceptually as well as for applications, but it also engenders limitations. For instance, it has been found that eye movements are typically oriented toward the centers of objects, rather than their borders, which is where bottom–up saliency peaks [28]. Such deviations can be explained, at the cost of slightly higher complexity, by directing attention to proto-objects, rather than purely spatially defined regions of the visual scene [28], [29].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเรียบง่ายแบบแผนที่ saliency เดิมช่วยให้เรื่องน่าสนใจทั้งทางแนวคิดที่ดีสำหรับการใช้งาน แต่ยัง engenders จำกัด เช่น จะพบตาเคลื่อนไหวใช้โดยทั่วไปมุ่งเน้นไปยังศูนย์กลางของวัตถุ ไม่ใช่พรมแดน ซึ่งเป็นที่ saliency ล่างขึ้นยอดเขา [28] ความแตกต่างดังกล่าวสามารถเขียนอธิบายได้ ค่าความซับซ้อนสูงขึ้นเล็กน้อย โดยผู้กำกับให้ความสนใจกับวัตถุโปรโต แทนที่หมดจด spatially กำหนดพื้นที่ของภาพฉาก [28], [29]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเรียบง่ายของแผนที่ saliency แบบเดิมทำให้มันน่าสนใจทั้งแนวคิดเช่นเดียวกับการใช้งาน แต่ก็ยังแปลกใจข้อ จำกัด ยกตัวอย่างเช่นมันได้รับพบว่าการเคลื่อนไหวของตาจะเน้นมักจะไปทางศูนย์ของว​​ัตถุมากกว่าพรมแดนของพวกเขาซึ่งเป็นที่ที่ด้านล่างขึ้นยอดเขา saliency [28] การเบี่ยงเบนดังกล่าวสามารถอธิบายได้ในราคาของความซับซ้อนสูงขึ้นเล็กน้อยโดยผู้กำกับให้ความสนใจกับโปรวัตถุมากกว่าภูมิภาคหมดจดกำหนดสันนิฐานของฉากภาพ [28], [29]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเรียบง่ายของรูปแบบแผนที่ความเด่นทำให้มีเสน่ห์ทั้งแนวคิดเดิมรวมทั้งสำหรับการใช้งาน แต่ยัง engenders ข้อจำกัด ตัวอย่าง พบว่า การเคลื่อนไหวของตามักจะมุ่งเน้นไปทางศูนย์ของวัตถุมากกว่าพรมแดนของพวกเขา ซึ่ง เป็น ที่ ล่าง ) ขึ้นยอดเขาความเด่น [ 28 ] ค่าดังกล่าวสามารถอธิบายที่ค่าใช้จ่ายของความซับซ้อนสูงขึ้นเล็กน้อย โดยกำกับความสนใจจึงวัตถุมากกว่าหมดจดกำหนดภูมิภาคของภาพเปลี่ยนฉาก [ 28 ] [ 29 ]