Booker Taliaferro Washington (April

Booker Taliaferro Washington (April 5, 1856 – November 14, 1915) was an African-American educator, author, orator, and advisor to presidents of the United States. Between 1890 and 1915, Washington was the dominant leader in the African-American community.

Washington was of the last generation of black American leaders born into slavery and became the leading voice of the former slaves and their descendants, who were newly oppressed by disfranchisement and the Jim Crow discriminatory laws enacted in the post-Reconstruction Southern states in the late 19th and early 20th centuries. In 1895 his Atlanta compromise called for avoiding confrontation over segregation and instead putting more reliance on long-term educational and economic advancement in the black community.

His base was the Tuskegee Institute, a historically black college in Alabama. As lynchings in the South reached a peak in 1895, Washington gave a speech in Atlanta that made him nationally famous. The speech called for black progress through education and entrepreneurship. His message was that it was not the time to challenge Jim Crow segregation and the disfranchisement of black voters in the South. Washington mobilized a nationwide coalition of middle-class blacks, church leaders, and white philanthropists and politicians, with a long-term goal of building the community's economic strength and pride by a focus on self-help and schooling. Secretly, he supported court challenges to segregation.[1] Black militants in the North, led by W. E. B. Du Bois, at first supported the Atlanta compromise but after 1909 they set up the NAACP and tried with little success to challenge Washington's political machine for leadership in the black community.[2] Decades after Washington's death in 1915, the Civil Rights movement generally moved away from his policies to take the more militant NAACP approach.

Booker T. Washington mastered the nuances of the political arena in the late 19th century which enabled him to manipulate the media, raise money, strategize, network, pressure, reward friends and distribute funds while punishing those who opposed his plans for uplifting blacks. His long-term goal was to end the disfranchisement of the vast majority of African Americans living in southern states, where most of the millions of black Americans still lived.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งเกิล Taliaferro วอชิงตัน (5 เมษายน 1856 – 14 พฤศจิกายน 1915) มีประวัติผู้สอนและ African-American ผู้เขียน orator และที่ปรึกษาประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา ระหว่าง 1890 และ 1915 วอชิงตันมีผู้นำหลักในชุมชน African-Americanวอชิงตันเป็นรุ่นสุดท้ายสีดำผู้นำอเมริกันเกิดเป็นทาส และกลายเป็น เสียงชั้นนำของทาสในอดีตและลูกหลานของพวกเขา ที่ใหม่ได้ถูกรุกราน โดย disfranchisement และกฎหมายประมงทะเล Jim Crow ที่ตราขึ้นในอเมริกาใต้หลังฟื้นฟูในในปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษ ในปีค.ศ. 1895 เพื่อ ประนีประนอมแอตแลนตาของเขาเรียกว่าหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าผ่านการแบ่งแยก และแทน วางมากกว่าพึ่งพาความก้าวหน้าทางการศึกษา และเศรษฐกิจระยะยาวในชุมชนสีดำเขาฐาน Tuskegee สถาบัน วิทยาลัยอดีตดำในอลาบามา เป็น lynchings ในภาคใต้ถึงสูงสุดในปีค.ศ. 1895 เพื่อ วอชิงตันให้เสียงในแอตแลนต้าที่ทำให้เขามีชื่อเสียงผลงาน คำพูดเรียกว่าสำหรับความคืบหน้าดำผ่านการศึกษาและผู้ประกอบการ ข้อความของเขาได้ว่า ไม่ใช่เวลาจะท้าทายแบ่งแยก Jim Crow และ disfranchisement ของผู้ลงคะแนนสีดำในภาคใต้ วอชิงตันปฏิบัติร่วมมือกันทั่วประเทศดำชั้นกลาง ผู้ นำ philanthropists สีขาว และนักการ เมือง กับเป้าหมายระยะยาวของการสร้างความเข้มแข็งทางเศรษฐกิจและความภาคภูมิใจของชุมชนโดยเน้นเฮ้ลพ์และประถม แอบ เขาได้ท้าทายศาลการแบ่งแยก [1] ฉะนั้นดำในภาคเหนือ นำ โดย W. E. B. ดูบอยส์ ที่แรกสนับสนุนปัญหาแอตแลนตา แต่หลังจาก 1909 จะตั้ง NAACP และพยายามกับความสำเร็จเล็ก ๆ ท้าเครื่องทางการเมืองในวอชิงตันเป็นผู้นำในชุมชนสีดำ [2] หลายทศวรรษหลังจากความตายของวอชิงตันใน 1915 ขบวนการสิทธิพลเมืองทั่วไปย้ายจากนโยบายของเขาใช้วิธี NAACP หัวรุนแรงมากขึ้นงเกิลต.วอชิงตันเข้าใจความแตกต่างของเวทีการเมืองในช่วงปลายศตวรรษที่เขาจัดการสื่อ เพิ่มเงิน strategize เครือข่าย ความดัน รางวัลเพื่อน และกระจายเงินทุนในขณะที่ข้ามแผนของเขาสำหรับเลขานุการดำร็อกโซเวียน เปิดใช้งาน เป้าหมายระยะยาวของเขาได้สิ้นสุด disfranchisement ของชาวอเมริกันแอฟริกันที่อาศัยอยู่ในอเมริกาใต้ ที่ล้าน ๆ ดำชาวอเมริกันส่วนใหญ่ยังคงอาศัยอยู่ส่วนใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บุ๊คเกอร์ Taliaferro วอชิงตัน (5 เมษายน 1856 - 14 พฤศจิกายน 1915) เป็นนักการศึกษาแอฟริกันอเมริกันนักเขียนนักพูดและที่ปรึกษาประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกา ระหว่าง 1890 และ 1915, วอชิงตันเป็นผู้นำที่โดดเด่นในชุมชนแอฟริกันอเมริกัน. วอชิงตันเป็นรุ่นสุดท้ายของผู้นำอเมริกันสีดำเกิดมาเป็นทาสและกลายเป็นเสียงชั้นนำของอดีตทาสและลูกหลานของพวกเขาที่ถูกกดขี่ใหม่โดยการตัดสิทธิ์และ นิโกรกฎหมายตราสามดวงพินิจพิเคราะห์ในรัฐหลังการฟื้นฟูภาคใต้ในช่วงปลายทศวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 ในปี 1895 การประนีประนอมแอตแลนตาเขาที่เรียกว่าเพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ามากกว่าการแยกจากกันและแทนที่จะวางความเชื่อมั่นมากขึ้นในระยะยาวการศึกษาและความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจในชุมชนสีดำ. ฐานของเขาคือทัสค์สถาบันวิทยาลัยอดีตสีดำในอลาบามา ในฐานะที่เป็นศาลเตี้ยในภาคใต้ถึงจุดสูงสุดในปี 1895 วอชิงตันกล่าวสุนทรพจน์ในแอตแลนตาที่ทำให้เขามีชื่อเสียงในระดับประเทศ คำพูดที่เรียกว่าสำหรับความคืบหน้าสีดำที่ผ่านการศึกษาและผู้ประกอบการ ข้อความของเขาก็คือว่ามันไม่ใช่เวลาที่จะท้าทายแยกนิโกรและการตัดสิทธิ์ของผู้มีสิทธิเลือกตั้งสีดำในภาคใต้ วอชิงตันกองกำลังพันธมิตรทั่วประเทศของคนผิวดำชนชั้นกลางผู้นำคริสตจักรและมนุษยชาติสีขาวและนักการเมืองที่มีเป้าหมายระยะยาวของการสร้างความเข้มแข็งทางเศรษฐกิจของชุมชนและความภาคภูมิใจโดยมุ่งเน้นไปที่การช่วยเหลือตนเองและการศึกษา แอบเขาได้รับการสนับสนุนความท้าทายศาลที่จะแยกจากกัน. [1] ก่อการดำในภาคเหนือนำโดย WEB ดูบัวส์เป็นครั้งแรกที่ได้รับการสนับสนุนการประนีประนอมแอตแลนตา แต่หลังจากที่ 1909 พวกเขาตั้ง NAACP และพยายามกับความสำเร็จเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะท้าทายกลไกทางการเมืองของวอชิงตันในการเป็นผู้นำ ในชุมชนสีดำ. [2] ทศวรรษที่ผ่านมาหลังจากการตายของวอชิงตันในปี 1915 การเคลื่อนไหวสิทธิมนุษยชนโดยทั่วไปย้ายออกไปจากนโยบายของเขาที่จะใช้วิธีการที่เข้มแข็งมากขึ้น NAACP. บุ๊คเกอร์ตันวอชิงตันเข้าใจความแตกต่างของเวทีการเมืองในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ซึ่ง ทำให้เขาสามารถจัดการกับสื่อที่หาเงิน strategize, เครือข่าย, ความดัน, เพื่อนรางวัลและแจกจ่ายเงินในขณะที่การลงโทษผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับแผนการของเขาคนผิวดำยกระดับ เป้าหมายระยะยาวของเขาคือการยุติการตัดสิทธิ์ของส่วนใหญ่ของชาวอเมริกันแอฟริกันที่อาศัยอยู่ในรัฐทางใต้ที่มากที่สุดในล้านของชาวอเมริกันผิวดำยังคงมีชีวิตอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บุ๊คเกอร์ taliaferro วอชิงตัน ( 5 เมษายน , 1856 –พฤศจิกายน 14 , 1915 ) เป็นชาวอเมริกันนักการศึกษา นักเขียน นักพูด และที่ปรึกษาของประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา และระหว่างปี 1915 วอชิงตันเป็นผู้นำที่โดดเด่นในชุมชนแอฟริกันอเมริกัน .

วอชิงตันเป็นรุ่นสุดท้ายของผู้นำอเมริกันสีดำ เกิดเป็นทาส และเป็นนำเสียงของอดีตทาสและลูกหลานของพวกเขา ที่เพิ่งถูกกดขี่โดยตัดสิทธิ์และนิโกรกฎหมายที่ตราในการโพสต์ฟื้นฟูภาคใต้อเมริกาในศตวรรษที่ 19 และศตวรรษที่ 20 ก่อนในปี 1895 เขาแอตแลนตาประนีประนอมเรียกหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ามากกว่าการพึ่งพาเพิ่มเติมเกี่ยวกับความก้าวหน้าการศึกษาแทนการวางและเศรษฐกิจระยะยาวในชุมชนสีดำ

ฐานของเขาเป็นทัสค์สถาบัน วิทยาลัยสีดำในอดีตในอลาบาม่า เป็น lynchings ในภาคใต้ถึงจุดสูงสุดใน 1895 , วอชิงตันให้กล่าวสุนทรพจน์ในแอตแลนตาที่ทำให้เขา ประเทศที่มีชื่อเสียงคำพูดเรียกความคืบหน้าผ่านการศึกษาและธุรกิจ ข้อความของเขาคือว่ามันไม่ได้เวลาที่จะท้าทายการนิโกรและสิทธิ์ของผู้มีสิทธิเลือกตั้งสีดำในภาคใต้ วอชิงตัน ระดมพันธมิตรทั่วประเทศของชนชั้นกลางคนผิวดำ ผู้นำคริสตจักร และฝีพายสีขาวและนักการเมืองกับเป้าหมายระยะยาวของการสร้างความเข้มแข็งทางเศรษฐกิจของชุมชนและความภาคภูมิใจ โดยเน้นการช่วยเหลือตนเอง และการ แล้ว , เขาได้รับการสนับสนุนความท้าทายศาลเพื่อแยก [ 1 ] ดำก่อการร้ายในภาคเหนือ นำโดย ดับเบิ้ลยู อี บี ดู บัวส์ ,ที่แรกที่สนับสนุนการประนีประนอมแอตแลนตา แต่หลังจากที่ 1909 เขาตั้ง NAACP และพยายามกับความสำเร็จเล็ก ๆน้อย ๆที่ท้าทายเครื่องทางการเมืองในวอชิงตันเพื่อความเป็นผู้นำในชุมชนสีดำ [ 2 ] ทศวรรษหลังจากการตายของวอชิงตัน 1915 การเคลื่อนไหวสิทธิพลเมือง โดยย้ายไปจากนโยบายของเขาจะใช้วิธีการ NAACP militant

บุ๊คเกอร์ต.วอชิงตันเข้าใจความแตกต่างของเวทีทางการเมืองในปลายศตวรรษที่ 19 ซึ่งช่วยให้เขาจัดการกับสื่อ เพิ่มเงิน , วางแผน , เครือข่าย , ความดัน , เพื่อนได้รับรางวัลและแจกเงินในขณะที่การลงโทษผู้ที่ขัดขวางแผนการของเขา เพื่อยกระดับคนผิวดํา เป้าหมายระยะยาวของเขาคือการสิ้นสุดการตัดสิทธิ์ของส่วนใหญ่ของแอฟริกาอเมริกันที่อาศัยอยู่ในภาคใต้ของสหรัฐอเมริกาที่ที่สุดของล้านของคนอเมริกันผิวดำยังคงอาศัยอยู่