Nematocysts, as reported by Mire an

Nematocysts, as reported by Mire and Watson (1997) and Ozacmak et al. (2001), can discharge either independently (isolated nematocysts) or within a tissue (in situ discharge), the last phenomenon being modulated by other cells and responding to chemical and mechanical stimuli. Chemosensitization occurs via binding of exogenous compounds with chemoreceptors located on cells, other from nematocytes, modulating the mechanosensitive apparatus (cilia) which responds to the contact with the prey, whose struggling and release of substances from wounded tissues further activate the process ( Watson and Hessinger, 1989 and Watson and Hessinger, 1992). Investigations about discharge and its control have been mainly performed on Anthozoa ( Watson and Hessinger, 1989, Watson and Hessinger, 1992 and Mire and Watson, 1997), one of the most ancient classes amongst Cnidarians, but more recently the discharge modulation in the Scyphozoan Pelagia noctiluca, a jellyfish whose blooming has been abundant since many years in the Strait of Messina (Italy) ( Mariottini and Pane, 2010), has been focused on by Morabito et al. (2012). These authors demonstrated the effectiveness of different compounds in inducing in situ discharge, similarly to what already described in other Cnidarians ( Lubbock, 1979 and Thorington and Hessinger, 1996).

The effect of compounds like alcohols, acetic acid and the local anesthetic lidocaine has been investigated by Birsa et al. (2010), reporting about pain relief after sting from jellyfish Physalia physalis (Portuguese man-of-war) and Chrysaora quinquecirrha (sea nettle). In this context, the present study aims to verify the effect of lidocaine and other compounds like ethanol, ammonia, acetic acid and sodium bicarbonate, commonly used to treat jellyfish stings, on nematocysts discharge in oral arms of the jellyfish P. noctiluca. In this regard, holotrichous isorhizas, one of the three different types of nematocysts classified for this species by Marchini et al. (2004), have been considered. Discharge was induced by combined chemical-mechanical stimulation with different chemosensitizers and a non-vibrating gelatine-coated probe, according to the Thorington and Hessinger (1996) technique. We concluded that lidocaine, ethanol, ammonia and acetic acid are highly effective in reducing the in situ discharge response.

2. Material and methods
2.1. Specimens collection

The specimens of P. noctiluca have been collected in the Strait of Messina (Italy) during the Spring-Summer 2013, brought to the laboratory in tanks and immediately used for tests. Both tentacles and oral arms bear nematocysts: tentacles mostly contain eurytele nematocysts that are smaller than holotrichous isorhiza mostly contained in oral arms ( Mariscal, 1974). In the present investigation only oral arms have been considered.

2.2. In situ discharge induction and quantification

Segments of oral arms, approximately of the same size, were excised with ophthalmic scissors and collected by fire-polished silicon-coated Pasteur pipettes. To remove mucus, they were then rinsed with low-Ca2+ artificial sea water (ASW) having the following composition (in mM): NaCl 520, KCl 9.7, CaCl2 0.01, MgCl2 24, MgSO4 28, imidazole 5, pH = 7.65, View the MathML source.

Tissues were then transferred into 5 ml Petri dishes previously treated with Sylgard (Dow Corning), fixed with Opuntia spines and repeatedly rinsed with ASW (in mM: NaCl 520, KCl 9.7, CaCl2 10, MgCl2 24, MgSO4 28, imidazole 5, pH 7.65, 1View the MathML source). Oral arms were checked under a light microscope (100× magnification) to assess their structural integrity. Nematocysts discharge was elicited in situ by 20 min incubation in 5 ml ASW in the presence or absence (control) of a chemosensitizer compound (10−3 M), followed by mechanical stimulation of oral arms. The chemosensitizer compounds utilized were: N-acetylate sugars (N-acetyl neuraminic acid, NANA; N-acetyl galactosamine, NAGA), neurotransmitters and analogs (glutamate, artherenol, carbachol, respectively glu, arth and carb), aminoacids (arginine, glycine and cysteine, respectively arg, gly and cys) and proteins (mucin and albumin, respectively muc and alb). All of them were purchased from Sigma–Aldrich (Milan, Italy). Mechanical stimulation of oral arms was performed with gelatine-coated test probes accordingly to Thorington and Hessinger (1996) and to Morabito et al. (2012). Gelatine-coated test probes consisted of 2 cm segments of 0.8 ± 0.01 mm diameter nylon fishing line coated at one end with a layer of 30% (w/v) gelatine with a thickness of approximately 0.06 mm. After storage for 24 h at 4 °C and 100% humidity, the probes were inserted, at the uncoated end, into glass capillary tubes and fixed to a micromanipulator (Leitz). The test probe was then moved into the tissue to induce discharge and to allow for the adhesion of fired capsules to the gelatine. This step was performed during careful monitoring with an inverted microscope (Zeiss, 200× magnification).

After mechanical stimulation, single gelatine-coated probes, bearing fired nematocysts, were placed in separate microtiter wells (Microtest 11, Falcon Plastics), each containing 50 μl of 1% enzyme/detergent mixture (Trizyme; Amway Products, Ada, MI, USA). After 4 h incubation at room temperature the gelatine was totally dissolved and probes were discarded. Discharged nematocysts were visually detected and counted with an inverted microscope (Zeiss, 400× magnification). Discharge response of the tissue was correlated to the number of discharged nematocysts.

To test a possible modulation of in situ discharge of nematocysts, oral arms were incubated for 20 min in 5 ml ASW containing 10−3 M chemosensitizing agents in the presence or absence of either 1% v/v lidocaine, 70% v/v ethanol, 20% v/v ammonia, 10% w/v sodium bicarbonate or 5% v/v acetic acid. After incubation, mechanical stimulation was applied and discharge nematocysts quantified as previously described.

To verify if the possible discharge modulation was reversible, oral arms, treated for 20 min with 1% v/v lidocaine in ASW, were continuously rinsed with plain ASW for 5 min. Then, discharge was activated following exposure to a chemosensitizer compound (10−3 M) or a 553 mM NaSCN, 10 mM Ca2+ solution (Salleo et al., 1986) and mechanical stimulation by a non vibrating test probe. Discharge response was then compared to that obtained without washing the tissue after exposure to lidocaine.

2.3. Isolation of nematocytes

Nematocytes were isolated from P. noctiluca oral arms by a chemical non-enzymatic method, according to Salleo et al. (1996). This method allows to detach nematocytes from the tissue, excluding other cell types.

2.4. Experimental data and statistics

Data are expressed as mean values ± standard error of the mean (SEM). For each analyzed substance and the respective controls, at least 20 different oral arm segments, excised from at least five P. noctiluca specimens, were used. Twenty replicate probes were used per each experimental condition. Differences between groups were considered as statistically significant when p < 0.05. The Student's t test or one-way analysis of variance (ANOVA), followed by Bonferroni's post-hoc test, were used as appropriate. All statistical analyses were performed using GRAPH PAD PRISM 5 software (Graph Pad Software, Inc., San Diego, CA, USA).

3. Results
Combined chemical-mechanical stimulation of P. noctiluca oral arms, consisting in a 20 min incubation in the presence of the chemosensitizer compounds NANA, NAGA, glutamate, artherenol, carbachol, cysteine, glycine, arginine, albumin or mucin (10−3 M) and mechanical stimulation with a non-vibrating test probe, induced a significant increase in in situ nematocyst discharge with respect to the simple mechanical stimulation with no exposure to the chemosensitizer compound

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Nematocysts รายงานไมร์ และ Watson (1997) และ Ozacmak et al. (2001), สามารถถ่ายอย่างใดอย่างหนึ่งอย่างอิสระ (nematocysts แยกต่างหาก) หรือภายในเป็นเนื้อเยื่อ (จำหน่ายใน situ), ปรากฏการณ์ล่าสุดที่สันทัด โดยเซลล์อื่น ๆ และตอบสนองต่อสิ่งเร้าทางเคมี และเครื่องจักรกลได้ Chemosensitization เกิดผ่านสารบ่อยรวมกับ chemoreceptors ที่อยู่บนเซลล์ อื่น ๆ จาก nematocytes เกี่ยวเครื่อง mechanosensitive (cilia) ที่ตอบรับการติดต่อกับเหยื่อ ดิ้นรนและปล่อยสารที่เนื้อเยื่อได้รับบาดเจ็บเพิ่มเติมจากเรียกใช้กระบวนการ (Watson และ Hessinger, 1989 และ Watson และ Hessinger, 1992) ตรวจสอบเกี่ยวกับการควบคุมและจำหน่ายได้ส่วนใหญ่ดำเนินการบนแอนโธซัว (Watson และ Hessinger, 1989 วัตสัน และ Hessinger, 1992 และไมร์ และ Watson, 1997) หนึ่งในโบราณสุดคลาหมู่ Cnidarians แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้เอ็มจำหน่ายใน Scyphozoan Pelagia noctiluca แมงกะพรุน blooming ซึ่งมีมากมายตั้งแต่หลายปีช่องแคบของ Messina (อิตาลี) (Mariottini และบานหน้าต่าง , 2010), มีการเน้นโดย Morabito et al. (2012) ผู้เขียนเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าประสิทธิภาพของสารประกอบอื่นใน inducing ปล่อยใน situ ทำนองเดียวกัน ที่ได้อธิบายไว้ในอื่น ๆ Cnidarians (ลับ บ็อก 1979 และ Thorington และ Hessinger, 1996)ผลของสารเช่น alcohols กรดอะซิติก และยาชาเฉพาะที่ lidocaine ได้ถูกตรวจสอบโดย Birsa et al. (2010), รายงานเกี่ยวกับการบรรเทาอาการปวดหลังหลังจากต่อยแมงกะพรุน Physalia โทงเทง (โปรตุเกส man-of-war) และ Chrysaora quinquecirrha (ซีเน็ทเทิล) ในบริบทนี้ จุดมุ่งหมายของการศึกษาปัจจุบันเพื่อตรวจสอบผลของ lidocaine และสารประกอบอื่น ๆ เช่นเอทานอล แอมโมเนีย กรดน้ำส้ม และโซเดียมไบ คาร์บอเนต มักใช้ในการรักษาไร้แมงกะพรุน บน nematocysts ปล่อยในปากแขนของ P. noctiluca แมงกะพรุน ในการนี้ holotrichous isorhizas หนึ่งในสามชนิดของ nematocysts จัดสำหรับนกชนิดนี้โดย Marchini et al. (2004), ได้รับการพิจารณา ปล่อยถูกเหนี่ยวนำ โดยการกระตุ้นเครื่องกลเคมีรวมกับ chemosensitizers แตกต่างกันและการสั่นสะเทือนไม่เคลือบ gelatine โพรบ ตามเทคนิคการทำ Thorington และ Hessinger (1996) เราสรุป lidocaine เอทานอล แอมโมเนีย และกรดอะซิติกมีประสิทธิภาพสูงในการลดการปล่อยใน situ ตอบ2. วัสดุและวิธีการ2.1 เก็บ specimensไว้เป็นตัวอย่างของ P. noctiluca ได้ถูกรวบรวมในช่องแคบของ Messina (อิตาลี) ในระหว่างปี 2013 สปริง-ซัมเมอร์ นำไปปฏิบัติในถัง และทันทีใช้สำหรับทดสอบ Tentacles และแขนปากหมี nematocysts: tentacles nematocysts eurytele ที่มีขนาดเล็กกว่า isorhiza holotrichous ส่วนใหญ่อยู่ในปากแขน (ท่า 1974) ที่ประกอบด้วยส่วนใหญ่ ในปัจจุบัน เฉพาะปากแขนได้รับการพิจารณา2.2. ปล่อย situ ในการเหนี่ยวนำและนับส่วนของแขนปาก ประมาณของขนาดเดียวกัน ถูก excised ด้วยกรรไกร ophthalmic และรวบรวม โดยไฟขัดเงาเคลือบซิลิคอนดาโก pipettes เอาเมือก พวกเขาถูกแล้ว rinsed ด้วยต่ำ-Ca2 + ทะเลเทียมน้ำ (ASW) มีองค์ประกอบต่อไปนี้ (mM): CaCl2 NaCl 520, KCl 9.7, 0.01, MgCl2 24, MgSO4 28 อิมิดาโซล 5, pH = 7.65 ดูต้น MathMLเนื้อเยื่อที่เป็นจาน Petri 5 ml ก่อนหน้านี้ รักษา ด้วย Sylgard (คอร์นทำดาว), ถาวรกับ Opuntia spines แล้วซ้ำ ๆ rinsed ด้วย ASW (มม.: NaCl 520, KCl 9.7, CaCl2 10, MgCl2 24, MgSO4 28 อิมิดาโซล 5, pH 7.65, 1View ต้น MathML) ปากแขนถูกตรวจสอบภายใต้กล้องจุลทรรศน์แสง (100 ×ขยาย) เพื่อประเมินความสมบูรณ์ของโครงสร้าง ใน situ elicited ถูกปล่อย nematocysts โดย 20 นาทีคณะทันตแพทยศาสตร์ใน 5 ml ASW ในสถานะการขาดงาน (ควบคุม) ของสารประกอบ chemosensitizer (10−3 M), ตาม ด้วยการกระตุ้นเชิงกลของแผ่นดินที่ปาก สาร chemosensitizer ที่ใช้ได้: น้ำตาล N acetylate (N-acetyl neuraminic กรด นานา N-acetyl galactosamine พญานาค), neurotransmitters และ analogs (glutamate, artherenol, carbachol ตามลำดับ glu ศศภท และคาร์โบไฮเดรต), aminoacids (อาร์จินีน gly glycine และ cysteine ตามลำดับอาร์กิวเมนต์ของค่า และ cys) และโปรตีน (mucin และ albumin ตามลำดับ muc และ alb) ทั้งหมดที่ซื้อจากซิก-Aldrich (มิลาน อิตาลี) กระตุ้นเชิงกลของแผ่นดินปากทำ ด้วยคลิปปากตะเข้เคลือบ gelatine ทดสอบตาม Thorington และ Hessinger (1996) และการ Morabito et al. (2012) ทดสอบเคลือบ gelatine คลิปปากตะเข้ประกอบด้วยเซ็กเมนต์ 2 ซม.ของ 0.8 ± 0.01 mm เส้นผ่าศูนย์กลางไนล่อนเบ็ดเคลือบที่ปลายด้านหนึ่งกับชั้นของ gelatine 30% (w/v) มีความหนาประมาณ 0.06 มม. หลังจากเก็บใน 24 ชมที่ 4 ° C และความชื้น 100% คลิปปากตะเข้ถูก แทรก ท้ายเคลือบ เส้นเลือดฝอยหลอด แล้วคงไป micromanipulator (Leitz) โพรบทดสอบแล้วถูกย้ายเข้าไปในเนื้อเยื่อ เพื่อก่อให้เกิดการปล่อย และ เพื่อให้การยึดเกาะของแคปซูลที่ใช้เผาไหม้ให้ gelatine ขั้นตอนนี้ที่ดำเนินการในระหว่างการตรวจสอบระวังด้วยกล้องจุลทรรศน์หัวกลับ (Zeiss ขยาย× 200)หลังจากกระตุ้นกล เดี่ยวเคลือบ gelatine probes ปืนยิง nematocysts ถูกวางใน microtiter แยกบ่อ (Microtest 11 พลาสติกเหยี่ยว), μl ละ 50 ที่มีส่วนผสมของเอนไซม์/ผงซักฟอก 1% (Trizyme แอมเวย์ผลิตภัณฑ์ Ada, MI สหรัฐอเมริกา) หลังจาก 4 h บ่มที่อุณหภูมิห้อง gelatine ถูกทั้งหมดส่วนยุบ และคลิปปากตะเข้ถูกละทิ้ง Nematocysts ออกได้พบเห็น และนับ ด้วยกล้องจุลทรรศน์กลับหัว (Zeiss ขยาย× 400) ปลดประจำการตอบสนองของเนื้อเยื่อถูก correlated จำนวน nematocysts ออกการทดสอบเอ็มเป็นไปได้ของการปล่อยใน situ ของ nematocysts แขนปากถูก incubated สำหรับ 20 นาทีใน 5 ml ASW มี 10−3 M chemosensitizing ตัวแทนในสถานะการขาดงานของ lidocaine 1% v/v เอทานอล 70% v/v แอมโมเนีย 20% v/v, 10% w/v โซเดียมไบคาร์บอเนต หรือกรดอะซิติก 5% v/v หลังจากบ่ม ใช้เครื่องจักรกลกระตุ้น และปล่อย nematocysts quantified อธิบายไว้ก่อนหน้านี้เพื่อตรวจสอบถ้า เอ็มปล่อยได้ถูกย้อนกลับ แขนปาก การรับการรักษาด้วย 1% lidocaine v/v ใน ASW, 20 นาทีอย่างต่อเนื่องสามารถ rinsed ด้วย ASW ธรรมดาสำหรับ 5 นาที แล้ว ปล่อยแสงต่อไปนี้เปิดใช้งานการผสม chemosensitizer (10−3 M) 553 มม. NaSCN, 10 มม. Ca2 + โซลูชั่น (Salleo et al., 1986) และกระตุ้นเชิงกล โดยการสั่นสะเทือนไม่ทดสอบโพรบ ตอบปล่อยแล้วเปรียบเทียบกับที่ได้รับโดยไม่ต้องล้างเนื้อเยื่อหลังจากสัมผัสกับ lidocaine2.3 การแยก nematocytesNematocytes ได้แยกต่างหากจาก P. noctiluca ปากแขน โดยวิธีไม่ใช่เอนไซม์ในระบบเคมี ตาม Salleo et al. (1996) วิธีนี้ช่วยให้การแยกออกจากเนื้อเยื่อ เซลล์ชนิดอื่นยกเว้น nematocytes2.4 การทดลองข้อมูลและสถิติข้อมูลจะแสดงเป็นค่าเฉลี่ย±ความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของค่าเฉลี่ย (SEM) สำหรับแต่ละวิเคราะห์สาร และควบคุมตามลำดับ ส่วนแขนปากแตกต่างกันน้อย 20, excised จากน้อย 5 P. noctiluca specimens ใช้ คลิปปากตะเข้ replicate ยี่สิบได้ใช้ต่อแต่ละเงื่อนไขทดลอง ความแตกต่างระหว่างกลุ่มได้ถือเป็นทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญเมื่อ p < 0.05 ทดสอบ t ของนักเรียนหรือทางเดียวการวิเคราะห์ของผลต่าง (การวิเคราะห์ความแปรปรวน), ตาม ด้วยการทดสอบของ Bonferroni โพสต์ฮอค ถูกใช้ตามความเหมาะสม สถิติวิเคราะห์ทั้งหมดที่ดำเนินการโดยใช้ซอฟต์แวร์กราฟแผ่นปริซึม 5 (กราฟแผ่นซอฟแวร์ Inc., San Diego, CA, USA)3. ผลลัพธ์รวมเครื่องกลเคมีกระตุ้นของ P. noctiluca แขนปาก ประกอบใน 20 นาทีบ่มในต่อหน้าของสารประกอบ chemosensitizer นานา นาค glutamate, artherenol, carbachol, cysteine, glycine อาร์จินีน albumin หรือ mucin (10−3 M) และกระตุ้นจักร ด้วยความสั่นสะเทือนไม่ทดสอบโพรบ เกิดจากการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในปล่อย nematocyst ใน situ กับกระตุ้นกลอย่างกับไม่สัมผัสกับ chemosensitizer ผสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

nematocysts รายงานโดย Mire และวัตสัน (1997) และ Ozacmak et al, (2001) สามารถปฏิบัติอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นอิสระ (nematocysts แยก) หรือภายในเนื้อเยื่อ (ในการปฏิบัติแหล่งกำเนิด) ปรากฏการณ์ที่ผ่านมาจะถูกปรับโดยเซลล์อื่น ๆ และการตอบสนองต่อสิ่งเร้าทางเคมีและทางกล Chemosensitization เกิดขึ้นผ่านทางที่มีผลผูกพันของสารจากภายนอกที่มี chemoreceptors ตั้งอยู่บนเซลล์อื่น ๆ จากการ nematocytes เลตอุปกรณ์ mechanosensitive (cilia) ที่ตอบสนองต่อการติดต่อกับเหยื่อที่มีการดิ้นรนและการเปิดตัวของสารจากเนื้อเยื่อที่ได้รับบาดเจ็บต่อไปเปิดใช้งานกระบวนการ (วัตสันและ Hessinger 1989 และวัตสันและ Hessinger, 1992) การสืบสวนเกี่ยวกับการปล่อยและการควบคุมที่ได้รับการดำเนินการส่วนใหญ่ใน Anthozoa (วัตสันและ Hessinger 1989 วัตสันและ Hessinger, 1992 และ Mire และวัตสัน, 1997) ซึ่งเป็นหนึ่งในชั้นเรียนที่เก่าแก่ที่สุดในหมู่ Cnidarians แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้การปรับการปล่อยใน Scyphozoan Pelagia noctiluca เป็นแมงกะพรุนที่มีบานได้รับความอุดมสมบูรณ์มาตั้งแต่หลายปีในช่องแคบเมส (อิตาลี) (Mariottini และบานหน้าต่าง 2010) ได้รับการมุ่งเน้นไปที่โดย Morabito et al, (2012) ผู้เขียนเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของสารที่แตกต่างกันในการกระตุ้นให้เกิดในการปฏิบัติแหล่งกำเนิดเช่นเดียวกันกับสิ่งที่อธิบายไว้แล้วในอื่น ๆ Cnidarians (บ็อคปี 1979 และ Thorington และ Hessinger, 1996). ผลของสารเช่นแอลกอฮอล์, กรดอะซิติกและ lidocaine ยาชาเฉพาะที่ได้รับ การตรวจสอบโดย Birsa et al, (2010) รายงานเกี่ยวกับการบรรเทาอาการปวดหลังต่อยจาก Physalis แมงกะพรุน Physalia (โปรตุเกสชายของสงคราม) และ Chrysaora quinquecirrha (ตำแยน้ำทะเล) ในบริบทนี้การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบผลกระทบของ lidocaine และสารประกอบอื่น ๆ เช่นเอทานอลแอมโมเนียกรดอะซิติกและโซเดียมไบคาร์บอเนตที่ใช้กันทั่วไปในการรักษา stings แมงกะพรุนในการปล่อย nematocysts ในอ้อมแขนของช่องปากของแมงกะพรุนพี noctiluca ในเรื่องนี้ isorhizas holotrichous ซึ่งเป็นหนึ่งในสามประเภทแตกต่างกันของ nematocysts จำแนกสายพันธุ์นี้โดย Marchini et al, (2004) ได้รับการพิจารณา ปล่อยได้เกิดจากการรวมกันกระตุ้นสารเคมีเครื่องจักรกลที่มี chemosensitizers แตกต่างกันและไม่สั่นสอบสวนเจลาตินเคลือบตามที่ Thorington และ Hessinger (1996) เทคนิค เราได้ข้อสรุปว่า lidocaine เอทานอลแอมโมเนียและกรดอะซิติกที่มีประสิทธิภาพสูงในการลดการตอบสนองต่อการปล่อยในแหล่งกำเนิด. 2 วัสดุและวิธีการ2.1 ตัวอย่างที่เก็บรวบรวมตัวอย่างของพี noctiluca ได้รับการเก็บในช่องแคบเมส (อิตาลี) ในช่วงฤดูใบไม้ผลิฤดูร้อนปี 2013 นำไปยังห้องปฏิบัติการในถังและใช้งานได้ทันทีสำหรับการทดสอบ ทั้งหนวดและปากแขนแบก nematocysts: หนวดส่วนใหญ่มี nematocysts eurytele ที่มีขนาดเล็กกว่า holotrichous isorhiza ที่มีอยู่ส่วนใหญ่อยู่ในอ้อมแขนของช่องปาก (Mariscal, 1974) ในการตรวจสอบในปัจจุบันเพียงปากแขนได้รับการพิจารณา. 2.2 ในการเหนี่ยวนำการปล่อยแหล่งกำเนิดและการหาปริมาณส่วนของปากแขนประมาณขนาดเดียวกันถูกตัดด้วยกรรไกรและโรคตาที่เก็บรวบรวมโดยไฟซิลิกอนขัดเคลือบปิเปตปาสเตอร์ ในการลบเมือกพวกเขาถูกล้างแล้วกับต่ำ Ca2 + น้ำทะเลเทียม (ASW) มีองค์ประกอบดังต่อไปนี้ (ใน mm): โซเดียมคลอไรด์ 520, โพแทสเซียมคลอไรด์ 9.7 CaCl2 0.01, MgCl2 24 MgSO4 28 imidazole 5 pH = 7.65 ดู . แหล่ง MathML เนื้อเยื่อถูกย้ายแล้วเป็น 5 มล. จานเลี้ยงเชื้อได้รับการรักษาก่อนหน้านี้กับ Sylgard (Dow Corning) คงมีเงี่ยง Opuntia และล้างซ้ำด้วย ASW (ในมิลลิ: โซเดียมคลอไรด์ 520, โพแทสเซียมคลอไรด์ 9.7 CaCl2 10 MgCl2 24 MgSO4 28 imidazole 5 pH 7.65, 1View แหล่ง MathML) ปากแขนถูกตรวจสอบภายใต้กล้องจุลทรรศน์แบบใช้แสง (100 ×ขยาย) เพื่อประเมินความสมบูรณ์ของโครงสร้างของพวกเขา ปล่อย nematocysts ถูกนำออกมาในแหล่งกำเนิดจากการบ่ม 20 นาทีใน 5 มล. ASW ในการมีหรือไม่มี (ควบคุม) ของสารประกอบ chemosensitizer (M 10-3) ตามด้วยการกระตุ้นทางกลของแขนในช่องปาก สารประกอบ chemosensitizer ใช้คือน้ำตาล N-acetylate (N-acetyl กรด neuraminic, นานา; galactosamine N-acetyl, NAGA) สารสื่อประสาทและ analogs (กลูตาเมต, artherenol, carbachol ตามลำดับ Glu, ศศภทและคาร์โบไฮเดรต) aminoacids (อาร์จินี, glycine และ cysteine ​​ตามลำดับ Arg, gly และ CYS) และโปรตีน (mucin และโปรตีนชนิดหนึ่งตามลำดับและ Alb MUC) ทั้งหมดของพวกเขาที่ซื้อมาจาก Sigma-Aldrich (มิลาน, อิตาลี) การกระตุ้นทางกลของแขนในช่องปากได้ดำเนินการกับโพรบทดสอบเจลาตินเคลือบตาม Thorington และ Hessinger (1996) และ Morabito et al, (2012) โพรบทดสอบเจลาตินเคลือบประกอบด้วย 2 ซม. ส่วน 0.8 ± 0.01 มิลลิเมตรเส้นผ่าศูนย์กลางสายการประมงไนลอนเคลือบที่ปลายด้านหนึ่งด้วยชั้นของ 30% (w / v) เจลาตินที่มีความหนาประมาณ 0.06 มิลลิเมตร หลังการเก็บรักษาเป็นเวลา 24 ชั่วโมงที่อุณหภูมิ 4 องศาเซลเซียสและความชื้น 100% ยานสำรวจที่ถูกแทรกที่ปลายเคลือบผิวลงไปในหลอดแก้วฝอยและการแก้ไขเพื่อ micromanipulator (ที่ Leitz) สอบสวนการทดสอบแล้วได้ย้ายเข้าไปอยู่ในเนื้อเยื่อที่จะทำให้เกิดการปลดปล่อยและเพื่อให้การยึดเกาะของแคปซูลยิงไปเจลาติน ขั้นตอนนี้จะได้รับการดำเนินการในระหว่างการตรวจสอบระมัดระวังกับกล้องจุลทรรศน์คว่ำ (Zeiss, 200 ×ขยาย). หลังจากการกระตุ้นกลยานสำรวจเจลาตินเคลือบเดียวลูกปืนยิง nematocysts ถูกวางไว้ในหลุมไมโครที่แยกต่างหาก (MICROTEST 11 เหยี่ยวพลาสติก) แต่ละที่มี 50 ไมโครลิตรของเอนไซม์% 1 / ผสมผงซักฟอก (Trizyme; ผลิตภัณฑ์แอมเวย์, Ada, MI, USA) หลังจากบ่ม 4 ชั่วโมงที่อุณหภูมิห้องเจลาตินก็เลือนหายไปทั้งหมดและโพรบถูกโยนทิ้ง nematocysts ออกจากโรงพยาบาลได้รับการตรวจพบสายตาและนับด้วยกล้องจุลทรรศน์คว่ำ (Zeiss, 400 ×ขยาย) การตอบสนองต่อการปล่อยของเนื้อเยื่อมีความสัมพันธ์กับจำนวนของ nematocysts ออกได้. เพื่อทดสอบความเป็นไปได้ของการปรับในการปฏิบัติแหล่งกำเนิดของ nematocysts แขนในช่องปากได้รับการบ่มเป็นเวลา 20 นาทีใน 5 มล. ASW มี 10-3 M chemosensitizing ตัวแทนในการแสดงตนหรือไม่มีของ ทั้ง 1% ปริมาตร / ปริมาตร lidocaine 70% v / วีเอทานอล 20% v / แอมโมเนียโวลต์ 10% w / v โซเดียมไบคาร์บอเนตหรือ 5% ปริมาตร / ปริมาตรกรดอะซิติก หลังจากการบ่มกระตุ้นกลถูกนำมาใช้และ nematocysts ปล่อยปริมาณตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้. เพื่อตรวจสอบว่าการปรับการไหลที่เป็นไปได้คือการย้อนกลับปากแขนรับการรักษาเป็นเวลา 20 นาทีกับ 1% ปริมาตร / ปริมาตร lidocaine ใน ASW ถูกล้างอย่างต่อเนื่องกับ ASW ธรรมดา 5 นาที จากนั้นปล่อยถูกเปิดใช้งานต่อไปนี้เพื่อการสัมผัสสาร chemosensitizer (10-3 M) หรือ 553 มิลลิ NaSCN 10 มิลลิแก้ปัญหา Ca2 + (Salleo et al., 1986) และการกระตุ้นทางกลโดยการสอบสวนการทดสอบที่ไม่สั่น การตอบสนองต่อการปล่อยแล้วเมื่อเทียบกับที่ได้รับโดยไม่ต้องล้างเนื้อเยื่อหลังจากการสัมผัสกับ lidocaine. 2.3 แยก nematocytes Nematocytes แยกได้จากพี noctiluca ปากแขนโดยวิธีการที่ไม่เอนไซม์สารเคมีตาม Salleo et al, (1996) วิธีการนี้จะช่วยให้การถอด nematocytes จากเนื้อเยื่อโดยไม่รวมเซลล์ชนิดอื่น ๆ . 2.4 ข้อมูลการทดลองและสถิติข้อมูลจะแสดงเป็นค่าเฉลี่ย±ข้อผิดพลาดมาตรฐานของค่าเฉลี่ย (SEM) สำหรับแต่ละวิเคราะห์สารและการควบคุมที่เกี่ยวข้องอย่างน้อย 20 ที่แตกต่างกันส่วนแขนปากจากพออย่างน้อยห้าพี noctiluca ตัวอย่างที่ถูกนำมาใช้ ยี่สิบซ้ำฟิวส์ถูกนำมาใช้ต่อแต่ละสภาพการทดลอง ความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่ได้รับการพิจารณาเป็นนัยสำคัญทางสถิติเมื่อ p <0.05 การทดสอบค่าทีของนักเรียนหรือวิเคราะห์อย่างใดอย่างหนึ่งความแปรปรวนทางเดียว (ANOVA) ตามด้วยการทดสอบ post-hoc Bonferroni ของถูกนำมาใช้ตามความเหมาะสม วิเคราะห์ทางสถิติทั้งหมดถูกดำเนินการโดยใช้กราฟพันธมิตร PRISM 5 ซอฟแวร์ (กราฟ Pad Software, Inc, San Diego, CA, USA). 3 ผลรวมการกระตุ้นสารเคมีเชิงกลของพี noctiluca ปากแขนประกอบด้วยในการบ่ม 20 นาทีในการปรากฏตัวของสาร chemosensitizer ที่นานา, NAGA กลูตาเมต, artherenol, carbachol, cysteine, glycine, อาร์จินีอัลบูมิหรือ mucin (10-3 M ) และการกระตุ้นด้วยกลไม่สั่นหัววัดการทดสอบการเหนี่ยวนำให้เกิดการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการปล่อยในแหล่งกำเนิด nematocyst ที่เกี่ยวกับการกระตุ้นทางกลที่เรียบง่ายด้วยการสัมผัสกับสาร chemosensitizer ไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นีมาโตซีสต์ , รายงานโดยตมวัตสัน ( 1997 ) และ ozacmak et al . ( 2001 ) สามารถปล่อยให้เป็นอิสระ ( จากนีมาโตซีสต์ ) หรือภายในเนื้อเยื่อ ( ใน situ ปลด ) สุดท้าย ปรากฏการณ์การปรับโดยเซลล์อื่น ๆและตอบสนองต่อสารเคมีและกระตุ้นกล chemosensitization เกิดขึ้นผ่านผูกพันของสารประกอบจากภายนอกกับกองฟางแห้งอยู่ในเซลล์อื่น ๆจาก nematocytes ของเครื่องมือ , mechanosensitive ( cilia ) ซึ่งตอบสนองต่อการติดต่อกับเหยื่อที่ดิ้นรนและปล่อยสารจากเนื้อเยื่อที่ได้รับบาดเจ็บเพิ่มเติม ใช้กระบวนการ ( Watson และ hessinger 1989 และวัตสัน และ hessinger , 1992 ) เกี่ยวกับการตรวจสอบและการควบคุมที่ได้รับส่วนใหญ่ปฏิบัติในเกมเศรษฐี ( Watson และ hessinger , 1989 ,วัตสัน และ hessinger 2535 ตมวัตสัน , 1997 ) , หนึ่งในที่สุดโบราณเรียนในหมู่ไนดาเรีย แต่เมื่อเร็ว ๆนี้การปรับใน scyphozoan Pelagia นอคติลูกา , แมงกะพรุนที่เบ่งบานได้มากมายตั้งแต่หลายปีในช่องแคบเมสซี ( อิตาลี ) ( mariottini บานหน้าต่างและ 2010 ) ได้รับการเน้น โดย morabito et al . ( 2012 )ผู้เขียนเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของสารประกอบต่างๆ ในการกระตุ้นในแหล่งกำเนิด ในทํานองเดียวกันกับที่อธิบายไว้แล้วในไนดาเรียอื่นๆ ( บ็อค , 2522 และ และ thorington hessinger , 1996 ) .

ผลของสารประกอบ เช่น แอลกอฮอล์ กรดอะซิติก และ lidocaine ยาชาท้องถิ่นได้รับการสอบสวนโดย birsa et al . ( 2010 )รายงานเกี่ยวกับบรรเทาอาการปวดหลังจากแมงกะพรุนต่อย physalia แอนโฟ ( โปรตุเกสชายของสงคราม ) และ chrysaora quinquecirrha ( Sea Nettle ) ในบริบทนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบผลของลิโดเคนและสารประกอบอื่น ๆเช่น เอทานอล , แอมโมเนีย , กรดโซเดียมไบคาร์บอเนต นิยมใช้รักษาแมงกะพรุนต่อยในปากนีมาโตซีสต์ปลดแขนของแมงกะพรุนหน้า