In the recent crises, the key quest

In the recent crises, the key question is why did all this capital suddenly leave? One year
ago, as the capital withdrawals swept across Thailand, the Philippines, Malaysia, Indonesia, and
later, Korea, there were four main culprits identified as causes of the crisis: (i) weaknesses within
the Asian economies, especially poor financial, industrial, and exchange rate policies; (ii) overinvestment
in dubious activities resulting from the moral hazard of implicit guarantees, corruption,
and anticipated bailouts; (iii) financial panic, in that what began as moderately-sized capital
withdrawals cascaded into a panic because of weaknesses in the structure of international capital
markets and early mismanagement of the crisis, and (iv) exchange rate devaluations in mid-1997
in Thailand (and late in the year in Korea), that may have plunged these countries into panic.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวิกฤตล่าสุด คำถามสำคัญคือ ทำไมไม่ได้ทุนนี้ก็ปล่อย หนึ่งปีผ่านมา เป็นถอนทุนที่กวาดทั่วประเทศไทย ในฟิลิปปินส์ มาเลเซีย อินโดนีเซีย และภายหลัง เกาหลี มี culprits หลักสี่ที่เป็นสาเหตุของวิกฤต: (i) จุดอ่อนภายในเศรษฐกิจเอเชีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนจนทางการเงิน อุตสาหกรรม และนโยบายอัตราแลกเปลี่ยน (ii) overinvestmentกิจกรรมที่น่าสงสัยเกิดจากศีลธรรมอันตรายของประกันนัย ทุจริตและคาดว่า bailouts (iii) การเงินตื่น ในสิ่งที่เริ่มเป็นขนาดค่อนข้างใหญ่ถอน cascaded เป็นความตื่นตระหนกเนื่องจากจุดอ่อนในโครงสร้างของเงินทุนระหว่างประเทศตลาดและ mismanagement ช่วงวิกฤต และ (iv) อัตราแลกเปลี่ยน devaluations ในกลางปี 1997ในประเทศไทย (และ ในปีในเกาหลี), อาจมีที่ลดลงประเทศเหล่านี้เป็นตกใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวิกฤตการณ์ที่ผ่านมาคำถามที่สำคัญคือทำไมทุกทุนในครั้งนี้อย่างกระทันหันออก? หนึ่งปีที่ผ่านมาเช่นการถอนเงินทุนกวาดไปทั่วไทย, ฟิลิปปินส์, มาเลเซีย, อินโดนีเซียและต่อมาเกาหลีมีอยู่สี่culprits หลักระบุว่าเป็นสาเหตุของการเกิดวิกฤต: (i) จุดอ่อนภายในประเทศในเอเชียที่ไม่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งทางการเงินอุตสาหกรรมและนโยบายอัตราแลกเปลี่ยน (ii) overinvestment ในกิจกรรมที่น่าสงสัยที่เกิดจากอันตรายคุณธรรมของการค้ำประกันส่อทุจริตและอนุมัติงบประมาณที่คาดว่าจะ; (iii) ความตื่นตระหนกทางการเงินในการที่สิ่งที่เริ่มเป็นปานกลางขนาดเงินทุนถอนลดหลั่นกันลงไปในความหวาดกลัวเพราะจุดอ่อนในโครงสร้างของเงินทุนระหว่างประเทศการตลาดและการปรับตัวในช่วงต้นของวิกฤตและ(iv) devaluations อัตราแลกเปลี่ยนในช่วงกลางเดือน 1997 ในประเทศไทย (และในช่วงปลายปีในเกาหลี) ที่อาจมีการลดลงของประเทศเหล่านี้ลงไปในความหวาดกลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงวิกฤตที่ผ่านมา คำถามที่สำคัญคือทำไมเรื่องนี้ทุนก็จากไป หนึ่งปี
ที่ผ่านมาเป็นเมืองหลวงถอนกวาดทั่วประเทศไทย ฟิลิปปินส์ มาเลเซีย อินโดนีเซีย และ
ในภายหลัง , เกาหลี , มีสี่ culprits หลักระบุว่า สาเหตุของวิกฤต : ( i )
จุดอ่อนภายในภูมิภาค โดยเฉพาะคนจน การเงิน อุตสาหกรรม และนโยบายอัตราแลกเปลี่ยน และ ( 2 ) overinvestment
ในกิจกรรมที่น่าสงสัยที่เกิดจากภาวะภัยทางศีลธรรมของนัยรับประกันเสียหาย
bailouts และคาดการณ์ไว้ ; ( 3 ) ความตื่นตระหนกทางการเงิน ในที่ สิ่งที่เริ่มเป็นขนาดปานกลางการถอนทุน
ทั้งตื่นกลัว เพราะความอ่อนแอในโครงสร้างของตลาดทุนระหว่างประเทศและการจัดการไม่ดี
ช่วงต้นของวิกฤติ และ ( 4 ) อัตราการลดค่าเงินใน mid-1997
ในประเทศไทย ( และในช่วงปลายปีในเกาหลี ) ที่อาจทำให้ประเทศเหล่านี้กลายเป็นตกใจ