measures that are aimed at decreasi

measures that are aimed at decreasing adverse physical exposures.
The goal of the campaign was to increase awareness and induce a
change regarding ergonomic working methods and the use of mechanical
ergonomic measures. The campaign was an opportunity for
evaluating the use of ergonomic measures related to musculoskeletal
complaints among construction workers over a 2-year period.
We assumed that the physical work demands related to physically
demanding construction trades would be reduced by ergonomic
measures and consequently MSDs would be reduced. Therefore, we
hypothesized that when the use of ergonomic measures would increase
by means of a national campaign, eventually MSDs would
decrease (Fig. 1). Furthermore, we wanted to gain more knowledge
on barriers and facilitators for using ergonomic measures.
Physical demands vary widely across different construction
occupations. Bricklayers and drywall installers, for example, spent
most of their working time in a bent and twisted position while
performing repetitive hand-arm movements, whereas tile workers
spent most of their working time in a kneeled, crouched, or stooped
position [3]. Nowadays, a wide variety of ergonomic solutions for a
range of occupations can reduce the time spent by the workers in
these adverse activities and improve working postures, thus
potentially reducing MSDs.
The following types of ergonomic measures were highlighted in
the campaign: measures for horizontal/vertical transport and for
the positioning or installing of materials. Measures for horizontal
transport aimed at decreasing pushing, pulling, and carrying.
Measures for vertical transport aimed at decreasing heavy lifting,
and measures for the positioning or installing of materials were
aimed at optimizing the working height and thereby decreasing
kneeling, working with a bent back, or with the arms above
shoulder height.
Evidence on the impact of the use of ergonomic measures by
means of a large-scale campaign like “Lighter Work(s)” is conflicting.
A longitudinal study among carpenters and pavers indicated
that the use of some specific ergonomic measures was associated
with a lower likelihood of lower back or shoulder complaints [9],
but most ergonomic measures for these occupations were not
associated with such a reduction in complaints [9,10].
This paper describes a 2-year follow-up study about the use of
ergonomic measures related to musculoskeletal complaints among
nine construction occupations. The research questions were as
follows: (1) What is the use of ergonomic measures over a 2-year
period and what are the facilitating factors and barriers for using
ergonomic measures?; (2) What is the change in MSDs over the
2-year period?; (3) Is there a relationship between an increase in
the use of ergonomic measures and a decrease in MSDs (in the most
affected body regions, i.e., the shoulders, lower back, and knees)?;
and (4) To what extent do the workers have sufficient knowledge
about the use of ergonomic measures and what activities are,
according to the workers, needed to facilitate the use?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาตรการที่มุ่งเน้นไปที่การลดภาพร้ายทางกายภาพเป้าหมายของแคมเปญคือการ เพิ่มการรับรู้ และก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับวิธีการทำงานอุปกรณ์และการใช้เครื่องกลวัดอุปกรณ์ ส่งเสริมการขายมีโอกาสประเมินการใช้อุปกรณ์วัดที่เกี่ยวข้องกับ musculoskeletalข้อร้องเรียนจากคนงานก่อสร้างเป็นระยะเวลา 2 ปีเราถือว่าที่ทำงานจริงต้องเกี่ยวข้องกับร่างกายเรียกร้องค้าก่อสร้างจะลดลงตามอุปกรณ์มาตรการ และดังนั้นความปลอดภัยจะลดลง ดังนั้น เราตั้งสมมติฐานที่ว่าเมื่อต้องเพิ่มการใช้อุปกรณ์วัดโดยแคมเปญชาติ ในที่สุดความปลอดภัยจะลด (Fig. 1) นอกจากนี้ เราต้องการได้รับความรู้เพิ่มเติมอุปสรรคและยากในการใช้อุปกรณ์วัดความต้องการทางกายภาพแตกต่างกันระหว่างก่อสร้างที่แตกต่างกันประกอบอาชีพ Bricklayers และติดตั้ง drywall เช่น ใช้ส่วนใหญ่เวลาทำงานในตำแหน่งที่โค้ง และบิดขณะการเคลื่อนไหวมือแขนซ้ำ ในขณะที่แรงงานปูกระเบื้องใช้เวลาส่วนใหญ่ของเวลาทำงานใน kneeled, crouched หรือ stoopedตำแหน่ง [3] ในปัจจุบัน ความหลากหลายของโซลูชั่นอุปกรณ์สำหรับการหลากหลายอาชีพสามารถลดเวลาที่ใช้ โดยผู้ปฏิบัติงานในกิจกรรมเหล่านี้ร้าย และปรับปรุงท่าทางการทำงาน ดังนั้นอาจลดความปลอดภัยไม่เน้นอุปกรณ์วัดชนิดต่อไปนี้แคมเปญ: มาตรการ สำหรับแนวนอน/แนวตั้งขนส่ง และตำแหน่ง การติดตั้งวัสดุ วัดในแนวนอนขนส่งมุ่งลดกด ดึง และดำเนินการมาตรการสำหรับการขนส่งแนวตั้งที่มุ่งลดการยกของหนักและมาตรการสำหรับการจัดตำแหน่งหรือติดตั้งวัสดุมุ่งเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานสูง และลดลงจึงนั่งทำงาน กับโค้งกลับ หรือแผ่นดินข้างบนไหล่สูงหลักฐานเกี่ยวกับผลกระทบของการใช้อุปกรณ์วัดโดยความหมายของแคมเปญใหญ่เช่น "Work(s) เบา" เป็นความขัดแย้งการศึกษาระยะยาวระหว่างเดอะคาร์เพนเทอส์และลูกปืนที่ระบุว่า การใช้มาตรการบางอุปกรณ์เฉพาะเกี่ยวข้องมีโอกาสต่ำกว่าของล่างหลัง หรือไหล่ร้องเรียน [9],แต่มาตรการที่สุดอุปกรณ์สำหรับอาชีพเหล่านี้ไม่เกี่ยวข้อง ด้วยเช่นลดข้อร้องเรียน [9,10]เอกสารนี้อธิบายถึงการศึกษาติดตามผล 2 ปีเกี่ยวกับการใช้มาตรการที่เกี่ยวข้องกับร้อง musculoskeletal ระหว่างอุปกรณ์9 ก่อสร้างอาชีพ คำถามวิจัยได้เป็นดังต่อไปนี้: (1) อะไรคือการใช้อุปกรณ์วัดกว่า 2 ปีรอบระยะเวลาและปัจจัยและอุปสรรคในการใช้ facilitating คืออะไรอุปกรณ์วัด?; (2) อะไรคือการเปลี่ยนแปลงความปลอดภัยกว่าการระยะเวลา 2 ปีหรือไม่?; (3) มีความสัมพันธ์ระหว่างการเพิ่มขึ้นการใช้อุปกรณ์วัดและลดลงในข้อมูลความปลอดภัย (ในสุดขอบเขตเนื้อหา เช่น หัวไหล่ หลังล่าง และหัวเข่าที่ได้รับผลกระทบ) ?;และ (4) ขอบเขตงานที่มีความรู้เพียงพอเกี่ยวกับการใช้อุปกรณ์วัดและกิจกรรมใดบ้างตามคน ต้องการเพื่อความสะดวกในการใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาตรการที่มุ่งเป้าไปที่การลดความเสี่ยงทางกายภาพที่ไม่พึงประสงค์.
เป้าหมายของการรณรงค์เพื่อเพิ่มความตระหนักและทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับวิธีการทำงานเหมาะกับการทำงานและการใช้กลมาตรการเหมาะกับการทำงาน การรณรงค์ครั้งนี้เป็นโอกาสสำหรับการประเมินการใช้มาตรการเหมาะกับการทำงานที่เกี่ยวข้องกับกล้ามเนื้อและกระดูกข้อร้องเรียนในหมู่คนงานก่อสร้างในช่วงระยะเวลา2 ปี. เราคิดว่าความต้องการทำงานทางกายภาพที่เกี่ยวข้องกับร่างกายซื้อขายก่อสร้างที่มีความต้องการจะลดลงโดยที่เหมาะกับมาตรการและทำให้เอกสารความปลอดภัยจะเป็นลดลง ดังนั้นเราจึงตั้งสมมติฐานว่าเมื่อการใช้มาตรการเหมาะกับการทำงานจะเพิ่มขึ้นโดยใช้วิธีการรณรงค์ระดับชาติในที่สุดเอกสารความปลอดภัยจะลดลง(รูปที่ 1). นอกจากนี้เราต้องการที่จะได้รับความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับอุปสรรคและอำนวยความสะดวกในการใช้มาตรการที่เหมาะกับการทำงาน. ความต้องการทางกายภาพที่แตกต่างกันทั่วก่อสร้างที่แตกต่างกันการประกอบอาชีพ ช่างก่ออิฐและติดตั้ง drywall ตัวอย่างเช่นการใช้จ่ายส่วนใหญ่ของเวลาในการทำงานของพวกเขาในโค้งงอบิดและตำแหน่งในขณะที่การดำเนินการการเคลื่อนไหวของมือแขนซ้ำในขณะที่คนงานกระเบื้องใช้เวลาส่วนใหญ่ในการทำงานของพวกเขาในคุกเข่าหมอบหรือก้มตำแหน่ง[3] ปัจจุบันความหลากหลายของโซลูชั่นที่เหมาะกับการทำงานเป็นช่วงของการประกอบอาชีพสามารถลดเวลาที่ใช้โดยคนงานในกิจกรรมที่ไม่พึงประสงค์เหล่านี้และปรับปรุงท่าทำงานจึง. อาจลดเอกสารความปลอดภัยจากประเภทต่อไปนี้ของมาตรการเหมาะกับการทำงานเป็นไฮไลต์ในการรณรงค์: มาตรการในแนวนอน / การขนส่งทางแนวตั้งและการวางตำแหน่งหรือติดตั้งวัสดุ มาตรการในแนวนอนขนส่งมุ่งเป้าไปที่การลดการผลักดันดึงและการดำเนินการ. มาตรการสำหรับการขนส่งในแนวดิ่งมุ่งเป้าไปที่การลดการยกของหนักและมาตรการสำหรับการวางตำแหน่งหรือติดตั้งวัสดุที่ถูกมุ่งเป้าไปที่การเพิ่มประสิทธิภาพสูงและการทำงานจึงช่วยลดคุกเข่าทำงานร่วมกับงอกลับหรือมีแขนด้านบนความสูงที่ไหล่. หลักฐานเกี่ยวกับผลกระทบของการใช้มาตรการที่เหมาะกับการทำงานโดยวิธีการของการรณรงค์ขนาดใหญ่เช่น "งานเบา (s)" เป็นที่ขัดแย้งกัน. การศึกษาระยะยาวในหมู่ช่างไม้และปูชี้ให้เห็นว่าการใช้บางมาตรการที่เหมาะกับการทำงานเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับการลดลงของความน่าจะกลับลดลงหรือข้อร้องเรียนไหล่ [9] แต่มาตรการที่เหมาะกับการทำงานมากที่สุดสำหรับการประกอบอาชีพเหล่านี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการลดลงดังกล่าวร้องเรียน [9,10]. กระดาษนี้จะอธิบายการติดตาม 2 ปี อัพการศึกษาเกี่ยวกับการใช้มาตรการที่เหมาะกับการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการร้องเรียนของกล้ามเนื้อและกระดูกในหมู่เก้าอาชีพก่อสร้าง คำถามการวิจัยพบว่าต่อไปนี้ (1) คืออะไรการใช้มาตรการเหมาะกับการทำงานในช่วง 2 ปีระยะเวลาและสิ่งที่เป็นปัจจัยอำนวยความสะดวกและอุปสรรคในการใช้มาตรการที่เหมาะกับการทำงาน?; (2) อะไรคือสิ่งที่เปลี่ยนแปลงในเอกสารความปลอดภัยมากกว่าในระยะเวลา2 ปี ?; (3) มีความสัมพันธ์ระหว่างการเพิ่มขึ้นของการใช้มาตรการเหมาะกับการทำงานและลดลงในเอกสารความปลอดภัย(ในที่สุดร่างกายได้รับผลกระทบภูมิภาคคือไหล่หลังส่วนล่างและหัวเข่า) ?; และ (4) สิ่งที่ขอบเขตทำ คนงานมีความรู้เพียงพอเกี่ยวกับการใช้มาตรการเหมาะกับการทำงานและสิ่งที่กิจกรรมเป็นไปตามคนงานที่จำเป็นในการอำนวยความสะดวกในการใช้งานหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาตรการที่มุ่งลดความเสี่ยงทางกายภาพที่ไม่พึงประสงค์ .
เป้าหมายของแคมเปญเพื่อเพิ่มความตระหนักและจูง
เปลี่ยนวิธีการทำงานเกี่ยวกับการยศาสตร์และการใช้มาตรการการยศาสตร์เครื่องกล

แคมเปญคือโอกาสสำหรับ
การประเมินการใช้มาตรการการยศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับกล้ามเนื้อ
การร้องเรียนของคนงานก่อสร้าง ในช่วงระยะเวลา 2 ปี
เราคิดว่าการทำงานทางกายภาพที่เกี่ยวข้องกับความต้องการทางกายภาพความต้องการ
เทรดก่อสร้างจะลดลงจากมาตรการการยศาสตร์
และจากนั้น MSDS จะลดลง ดังนั้นเราจึง
สมมุติฐานว่าเมื่อใช้มาตรการการเพิ่ม
โดยวิธีการของแคมเปญแห่งชาติในที่สุด MSDS จะลดลง
( รูปที่ 1 ) นอกจากนี้ เราต้องการได้รับความรู้
ในอุปสรรคและอำนวยความสะดวกให้ใช้มาตรการตามหลักสรีรศาสตร์
ความต้องการทางกายภาพแตกต่างกันอย่างกว้างขวางทั่วทั้งอาชีพก่อสร้าง
แตกต่างกัน ช่างปูนและผนังติดตั้ง ตัวอย่างเช่น การใช้จ่ายส่วนใหญ่ของเวลาของพวกเขาในการทำงาน
งอและบิดตำแหน่งในขณะที่
แสดงซ้ำมือแขนเคลื่อนไหว ในขณะที่คนงานกระเบื้อง
ใช้เวลาส่วนใหญ่ของการทำงานของพวกเขาในคุกเข่า หมอบ หรือก้มลง
ตำแหน่ง [ 3 ]ปัจจุบันความหลากหลายของโซลูชั่นการยศาสตร์สำหรับ
ช่วงอาชีพสามารถลดเวลาที่ใช้โดยคนงานในกิจกรรมที่ไม่พึงประสงค์เหล่านี้ และปรับปรุง

ท่าทำงาน จึงอาจลด MSDS .
ต่อไปนี้ประเภทของมาตรการการจัดลำดับใน
แคมเปญ : มาตรการในแนวนอน / แนวตั้งการขนส่งและ
ตำแหน่งหรือ การติดตั้งของวัสดุสำหรับมาตรการที่มุ่งลดการขนส่งแนวนอน
กด ดึง และ ถือ
มาตรการแนวตั้งขนส่งมุ่งลดยกหนัก
และมาตรการสําหรับตําแหน่งหรือติดตั้งวัสดุเพื่อปรับความสูงได้

และคุกเข่าเพื่อลดการทำงาน ทำงานกับหลังค่อม หรือแขนข้างบน
ความสูงของไหล่ .