3.1. Adsorption of naphthalene in t

3.1. Adsorption of naphthalene in the dark
According to the Langmuir model, the coverage θ at equilibrium
varies as
θ = Qads
Qmax
= KLCeq
(1 + KLCeq)
(1)
where Qads is the number of adsorbed naphthalene molecules,
Qmax the maximum number of molecules that can be adsorbed
on the surface, Ceq the concentration at adsorption equilibrium
and KL the Langmuir adsorption constant.
The linear plot in Fig. 1 can be identified with:
1
Qads
= 1
Qmax
+ 1
(QmaxKLCeq)
(2)
The intercept at the origin gives Qmax and the slope gives
KL via the product KL Qmax. Table 2 gives the adsorption
constants measured. We found a value of 4100 L mol−1 for
KL and 24mol g−1 for Qmax. Coverage ranges from 0.06
to 0.38 when naphthalene concentration ranges from 15.9 to
175mol L−1. At concentrations below 40 mol L−1, adsorption
equilibrium can be approximated by a linear law, where
Qads =KL ×Qmax ×Ceq.
Another value of the adsorption constant KL was given by
Barrios et al. [18] (KL = 1152 L mol−1) in phosphate buffer
and Triton X-100 surfactant. This value is lower because of
the competitive adsorption of phosphate ions and surfactant
molecules.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.1 การดูดซับของแนฟทาลีนในมืดตามแบบจำลอง Langmuir θความครอบคลุมที่สมดุลไปจนเป็นΘ = QadsQmax= KLCeq(1 + KLCeq)(1)โดยที่ Qads คือ จำนวนโมเลกุล adsorbed แนฟทาลีนจำนวนโมเลกุลที่สามารถ adsorbed Qmaxบนพื้นผิว Ceq ความเข้มข้นที่สมดุลดูดซับและค่าคงการดูดซับของ Langmuir KLสามารถระบุด้วยพล็อตเส้นใน Fig. 1:1Qads= 1Qmax+ 1(QmaxKLCeq)(2)จุดตัดแกนที่จุดเริ่มต้นให้ Qmax และให้ลาดKL ผ่านผลิตภัณฑ์ KL Qmax ตารางที่ 2 ช่วยให้การดูดซับค่าคงที่วัด เราพบค่า 4100 L mol−1 สำหรับKL และ 24 โมล g−1 สำหรับ Qmax ครอบคลุมตั้งแต่ 0.06การ 0.38 เมื่อแนฟทาลีนความเข้มข้นตั้งแต่ 15.9 การ175 โมล L−1 ที่ความเข้มข้นต่ำกว่า 40 โมล L−1 ดูดซับสมดุลสามารถเลียนแบบ โดยกฎหมายเชิงเส้น ที่Qads KL × Qmax × Ceq =ให้ค่าการดูดซับคง KL อีกด้วยบาริออส et al. [18] (KL = mol−1 1152 L) ในฟอสเฟตบัฟเฟอร์และ surfactant ไตรตั้น X 100 ค่านี้จะต่ำกว่าเนื่องจากดูดซับแข่งขันกันฟอสเฟตและ surfactantโมเลกุล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1 การดูดซับเหม็นในที่มืดตามรูปแบบ Langmuir ที่θความคุ้มครองที่สมดุลแตกต่างกันเป็นθ = Qads คิวแม็กซ์= KLCeq (1 + KLCeq) (1) ที่ Qads เป็นจำนวนของโมเลกุลเหม็นดูดซับที่คิวแม็กซ์จำนวนสูงสุดของโมเลกุลที่สามารถดูดซับบนพื้นผิวที่ CEQ ความเข้มข้นในการดูดซับและKL คงดูดซับ Langmuir. พล็อตในรูปแบบเชิงเส้น 1 สามารถระบุได้ด้วย: 1 Qads = 1 คิวแม็กซ์+ 1 (QmaxKLCeq) (2) ตัดที่ต้นกำเนิดให้คิวแม็กซ์และลาดชันให้KL ผ่านผลิตภัณฑ์ KL คิวแม็กซ์ ตารางที่ 2 จะช่วยให้การดูดซับคงวัด เราพบว่ามูลค่าของ 4100 L mol-1 สำหรับKL และ 24? mol G-1 สำหรับคิวแม็กซ์ ครอบคลุมช่วง 0.06 จากที่จะ0.38 เมื่อช่วงความเข้มข้นเหม็นที่จะ 15.9 จาก175 mol L-1 ที่ความเข้มข้นกว่า 40? mol L-1, การดูดซับความสมดุลสามารถประมาณโดยกฎหมายเชิงเส้นที่Qads = KL ××คิวแม็กซ์ CEQ. ค่าของการดูดซับคง KL อีกได้รับจากบาร์ริออสและอัล [18] (KL = 1152 L mol-1) ในฟอสเฟตบัฟเฟอร์และลดแรงตึงผิวTriton X-100 ค่านี้จะต่ำกว่าเพราะการดูดซับการแข่งขันของฟอสเฟตไอออนและลดแรงตึงผิวโมเลกุล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1 . การดูดซับแนฟธาลีนในความมืด
ตามแบบจำลองของแลงเมียร์ , ความคุ้มครองที่แตกต่างกันไป เช่น θสมดุล

θ =

= qads คิวแมกซ์ klceq
( 1 klceq )

ที่ qads คือ ( 1 ) จํานวนดูดซับแนฟธาลีนโมเลกุล
คิวแมกซ์จำนวนสูงสุดของโมเลกุลที่สามารถดูดซับ
บน พื้นผิว CEQ ความเข้มข้นที่สมดุลการดูดซับและการดูดซับทองแดงคะ

ที่คงที่แปลงเชิงเส้นในรูปที่ 1 สามารถระบุได้ด้วย :
1
qads
= 1
คิวแมกซ์
1
( qmaxklceq )

( 2 ) สกัดที่กำเนิดให้คิวแมกซ์และความลาดชันให้
KL ผ่านทาง KL ผลิตภัณฑ์คิวแมกซ์ . ตารางที่ 2 ให้ดูดซับ
2 วัด เราพบค่าของ L mol − 1 สำหรับ 4100
KL และ 24 กรัม  mol − 1 สำหรับคิวแมกซ์ . ครอบคลุมตั้งแต่ 0.06 ถึง 0.38 เมื่อแนฟธาลีนความเข้มข้น


ช่วงจาก 15.9 175  โมล L − 1ที่ความเข้มข้นต่ำกว่า 40  โมล L − 1 สมดุลการดูดซับ
สามารถประมาณค่าโดยใช้กฎหมายเชิงเส้นที่
qads = KL ×คิวแมกซ์× CEQ .
อีกค่าการดูดซับคงที่ KL ได้รับโดย
Barrios et al . [ 18 ] ( KL L mol − 1 = 1152 ) ในฟอสเฟตบัฟเฟอร์และ Triton X-100
สารลดแรงตึงผิว ราคานี้ลดลง เพราะการแข่งขันของ
ฟอสเฟตไอออนและโมเลกุล surfactant