Escaping Mount Pinatubo On June 15,

Escaping Mount Pinatubo
On June 15, 1991, Mount Pinatubo erupted on Luzon, an island in the
Philippines. The volcano left behind a deadly blanket of lava and volcanic
ash. Casey Kline interviewed her mother, Cora Kline, who lived on Luzon.
Casey Kline: What was it like to see a volcano erupt?
Cora Kline: It was scary. At first, powerful earthquakes began shaking the
ground. As the volcano was erupting, it was spitting thick ashes into the air.
Then volcanic ashes began falling on everything. Around noon, it was dark
like midnight. We didn't see the sun until 6 a.m. the next day. I heard
thunder and saw lightning on that long, dark "night." Volcanic tremors shook
my apartment. There was no electricity. Fortunately, we still had running
water.
Casey: Could you see any lava?
CK: No. I lived near Subic Bay, which is about 20 miles away from the
volcano.
Casey: What did you see the next day?
CK: I saw devastation and collapsed buildings from the thick ash on the
roofs. Many people were injured.
Casey: What was it like with so many volcanic ashes?
CK: The ashes were knee-deep. It was hard to walk, and it was hard to
breathe. The ashes would stick to your hair and your skin ... everything! I
asked my sister to go to the post office, and she came home covered head
to toe in ashes! Motor vehicles and bicycles couldn't get through. It took
months to clean up.
Casey: Was it hard to buy food after the eruption?
CK: Yes. Some stores were open, but the prices doubled. There were very
long lines at the grocery stores!
Casey: Why didn't you evacuate?
CK: I believed I lived far enough away from the volcano that I wouldn't be
affected that much. As long as the lava couldn't harm me, I would stay.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนีทาร์ บน 15 มิถุนายน 1991 ทาร์ปะทุขึ้นบนลูซอน เกาะในการ ฟิลิปปินส์ ภูเขาไฟทิ้งผ้าห่มมรณะ ของลาวา และภูเขาไฟ แอช เคซี่ย์ Kline สัมภาษณ์แม่ของเธอ Cora Kline ที่อาศัยอยู่บนลูซอน เคซี่ย์ Kline: ไหนมันเหมือนไปดูภูเขาไฟที่ปะทุออกมา Cora Kline: มันก็น่ากลัว ครั้งแรก พลังแผ่นดินไหวเริ่มเขย่า พื้นดิน เป็นภูเขาไฟก็ปะทุขึ้น มันถูกคายขี้เถ้าหนาไปในอากาศ จากนั้น เถ้าถ่านภูเขาไฟเริ่มลดลงในทุกสิ่ง ช่วงเที่ยงวัน มันเป็นสีเข้ม เช่นเที่ยงคืน เราไม่ได้เห็นดวงอาทิตย์จนถึง 06.00 น.ของวันถัดไป ผมได้ยิน ฟ้าร้อง และฟ้าผ่าในที่มืด ยาว "คืนเห็น แรงสั่นสะเทือนของภูเขาไฟส่าย อพาร์ทเมนท์ของฉัน ไฟฟ้าไม่ได้ โชคดี เรายังคงมีใช้งาน น้ำ เคซี่ย์: คุณอาจเห็นลาวาใด ๆ CK: หมายเลขผมอยู่ใกล้ซูบิคเบย์ ซึ่งประมาณ 20 กิโลเมตรห่างจากตัว ภูเขาไฟ เคซี่ย์: อะไรน้อง ๆ ในวันถัดไป CK: ฉันเห็นความเสียหาย และยุบอาคารจากเถ้าหนาบน หลังคา หลายคนได้รับบาดเจ็บ เคซี่ย์: ไหนมันเหมือนกับขี้เถ้าภูเขาไฟจำนวนมาก CK: ขี้เถ้าถูกตรึงเข่าลึก มันยากที่จะเดิน และมันเป็นเรื่องยาก หายใจ ขี้เถ้าจะติดเส้นผมและผิว...ทุกอย่าง ผม ถามน้องสาวของฉันไปยังที่ทำการไปรษณีย์ และเธอมาพร้อมหัวครอบคลุมบ้าน เพื่อเท้าในขี้เถ้า ยานพาหนะและจักรยานไม่สามารถได้รับผ่าน มันต้องใช้เวลา เดือนเพื่อล้าง เคซี่ย์: เป็นยากที่จะซื้ออาหารหลังจากการปะทุหรือไม่ CK: ใช่ บางร้านถูกเปิด แต่ราคาสองเท่า มีมาก สายยาวที่ร้านค้าของชำ เคซี่ย์: ทำไมไม่คุณอพยพ CK: ผมเชื่อว่า ผมอยู่ไกลพอภูเขาไฟที่จะไม่ ผลกระทบที่มาก ตราบใดที่ลาวาไม่ทำร้าย สะดวก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลบหนีภูเขาไฟปินาตูโบ
ที่ 15 มิถุนายน 1991 ใน Mount Pinatubo ปะทุขึ้นบนเกาะลูซอนเกาะใน
ฟิลิปปินส์ ภูเขาไฟทิ้งผ้าห่มร้ายแรงของลาวาภูเขาไฟและ
เถ้า เคซี่ย์ Kline สัมภาษณ์แม่ของเธอ Cora Kline, ที่อาศัยอยู่บนเกาะลูซอน.
เคซี่ย์ Kline: มันเป็นสิ่งที่ชอบที่จะเห็นภูเขาไฟปะทุ?
Cora Kline: มันน่ากลัว ตอนแรกเกิดแผ่นดินไหวที่มีประสิทธิภาพเริ่มสั่น
พื้นดิน ในฐานะที่เป็นภูเขาไฟที่ถูกพ่นมันก็คายขี้เถ้าหนาในอากาศ.
เถ้าถ่านภูเขาไฟจากนั้นเริ่มลดลงในทุกสิ่ง รอบเที่ยงมันมืด
เหมือนเที่ยงคืน เราไม่ได้เห็นดวงอาทิตย์จนถึง 6 โมงเช้าวันถัดไป ผมได้ยิน
เสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าและเห็นว่ายาวมืด "คืน." แรงสั่นสะเทือนของภูเขาไฟสั่น
พาร์ทเมนท์ของฉัน ไม่มีไฟฟ้าเป็น โชคดีที่เรายังคงมีการเรียกใช้
น้ำ.
เคซี่ย์: คุณจะได้เห็นลาวาใด ๆ
CK: เลขที่ฉันอาศัยอยู่ใกล้กับอ่าวซูบิกซึ่งมีประมาณ 20 ห่างออกไปจาก
ภูเขาไฟ.
เคซี่ย์: คุณเห็นอะไรในวันถัดไป
CK: ผมเห็น การทำลายล้างและอาคารทรุดจากเถ้าหนาบน
หลังคา หลายคนได้รับบาดเจ็บ.
เคซี่ย์: อะไรคือมันเหมือนขี้เถ้าภูเขาไฟจำนวนมากดังนั้น
CK: การขี้เถ้าเป็นแค่หัวเข่า มันเป็นเรื่องยากที่จะเดินไปและมันก็ยากที่จะ
หายใจ ขี้เถ้าจะติดผมของคุณและผิวของคุณ ... ทุกอย่าง! ผม
ถามน้องสาวของฉันไปที่สำนักงานการโพสต์และเธอกลับมาบ้านหัวครอบคลุม
จรดเท้าในขี้เถ้า! ยานยนต์และจักรยานไม่สามารถได้รับผ่าน มันต้องใช้เวลา
หลายเดือนในการทำความสะอาด.
เคซี่ย์: มันเป็นเรื่องยากที่จะซื้ออาหารหลังจากการระเบิดหรือไม่
CK: ใช่ ร้านค้าบางร้านเปิด แต่ราคาสองเท่า มีมาก
สายยาวที่ร้านขายของชำ!
เคซี่ย์: ทำไมคุณไม่อพยพ?
CK: ผมเชื่อว่าผมอยู่ไกลพอจากภูเขาไฟที่ฉันจะไม่ได้
รับผลกระทบมากนัก ตราบใดที่ลาวาไม่อาจเป็นอันตรายต่อฉันฉันจะอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนีภูเขาในประเทศกรีซเมื่อวันที่ 15 มิถุนายน 1991 ภูเขาไฟพินาตูโบปะทุขึ้นบนเกาะลูซอน เกาะในฟิลิปปินส์ ภูเขาไฟทิ้งผ้าห่มร้ายแรงของลาวา และภูเขาไฟแอช เคซี่ ไคลน์ สัมภาษณ์แม่ โคร่า ไคลน์ ที่อาศัยอยู่บนเกาะลูซอน .เคซี่ ไคลน์ : อะไรคือมันเหมือนเห็นภูเขาไฟปะทุ ?คอร่า ไคลน์ : มันน่ากลัว ที่แรก แผ่นดินไหวที่มีประสิทธิภาพเริ่มสั่นพื้นดิน เป็นภูเขาไฟปะทุพ่นเถ้าถ่านหนา มันอยู่ในอากาศภูเขาไฟขี้เถ้าก็เริ่มตกทุกอย่าง ประมาณเที่ยง มันมืดชอบเวลาเที่ยงคืน เราไม่เห็นดวงอาทิตย์จนถึง 6 โมงเช้าของวันถัดไป ฉันได้ยินว่าเสียงฟ้าร้องและสายฟ้าที่เห็นยาว มืด " คืน " ภูเขาไฟสั่นสั่นอพาร์ทเม้นของฉัน ไม่มีไฟฟ้าใช้ โชคดีที่เรายังได้วิ่งน้ำเคซี่ : คุณสามารถเห็นลาวา ?CK : ไม่ ฉันอาศัยอยู่ใกล้กับ Subic Bay , ซึ่งเป็นประมาณ 20 ไมล์ห่างจากภูเขาไฟเคซี่ : คุณเห็นอะไรในวันถัดไป ?CK : ฉันเห็นหายนะและตึกที่ถล่มจากขี้เถ้าหนาในหลังคา หลายคนได้รับบาดเจ็บเคซี่ : อะไรคือมันเหมือนกับเถ้าถ่านภูเขาไฟมากมายCK : ขี้เถ้าถูกเข่าลึก มันก็ยากที่จะเดิน และมันก็ยากหายใจ ขี้เถ้าจะติดเส้นผมและผิวของคุณ . . . . . . . ทุกอย่าง ! ฉันถามพี่สาวของฉันไปที่ที่ทำการไปรษณีย์ และคลุมหัวเธอกลับบ้านนิ้วเท้าในขี้เถ้า ! รถยนต์ยานพาหนะจักรยานไม่สามารถได้รับผ่าน มันเอาเดือน เพื่อทำความสะอาดเคซี่ : มันยากที่จะซื้ออาหารหลังจากการระเบิด ?CK : ค่ะ ร้านค้าบางร้านยังเปิดอยู่ แต่ราคาเป็นสองเท่า มีมากสายยาวที่ร้านขายของชำ !เคซี่ : แล้วทำไมคุณไม่หนี ?CK : ฉันเชื่อว่าฉันอยู่ไกลพอห่างจากภูเขาไฟที่ไม่เป็นได้รับผลกระทบมากนัก ตราบใดที่ลาวาไม่ได้ทำร้ายฉัน ฉันก็จะอยู่