The mandatory arbitration agreement

The mandatory arbitration agreement meant they were legally compelled to take their complaints to an arbitrator—a lawyer who was chosen and paid by UEI. There would be no chance for depositions before the hearing, no discovery process that might allow their lawyers to uncover wrongdoing, and essentially no way to appeal the arbitrator’s ruling.1

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อตกลงข้อบังคับอนุญาโตตุลาการหมายถึง พวกเขาถูกบังคับจะนำข้อร้องเรียนของพวกเขาไปยังอนุญาโตตุลาการ — ทนายความที่เลือก และจ่าย โดย UEI จะไม่มีโอกาสสำหรับ depositions ก่อนการได้ยิน ไม่มีกระบวนการค้นพบที่อาจทำให้ทนายความของพวกเขาจะเปิดเผยการกระทำ และวิธีการอุทธรณ์ชี้ขาดของ ruling.1 เป็นหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อตกลงอนุญาโตตุลาการบังคับหมายความว่าพวกเขามีความถูกต้องตามกฎหมายบังคับให้นำข้อร้องเรียนของพวกเขาเพื่ออนุญาโตตุลาการ-ทนายความที่ได้รับการคัดเลือกและจ่ายโดย UEI จะมีโอกาสที่ไม่มี depositions ก่อนที่จะได้ยินไม่มีการค้นพบกระบวนการที่อาจช่วยให้ทนายความของพวกเขาในการค้นพบการกระทำผิดกฎหมายและเป็นหลักไม่มีทางที่จะอุทธรณ์ ruling.1 อนุญาโตตุลาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อตกลงอนุญาโตตุลาการบังคับ หมายความว่าพวกเขาถูกบังคับตามกฎหมายที่จะนำข้อร้องเรียนของพวกเขาที่จะ arbitrator-a ทนายความผู้ที่ถูกเลือก และจ่ายโดย uei . จะไม่มีโอกาส Depositions ก่อนได้ยิน ไม่มีการค้นพบกระบวนการที่อาจอนุญาตให้ทนายความของพวกเขาเพื่อค้นพบการกระทำผิด และหลักวิธีการอุทธรณ์ของอนุญาโตตุลาการวินิจฉัย ๑