 Local dialects emerged and local

 Local dialects emerged and local grammar and syntax change as British English, Spanish, French, Dutch, and Native American languages merged
 Colloquial English becomes common – more informal than stuffy British English
 “Barbaric Yawp” – Whitman’s style that incorporated all of the languages and dialects of various areas of the country
 Frontiersmen like Daniel Boone and Davey Crocket become topics of folktales

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาท้องถิ่นเกิด และเปลี่ยนแปลงถิ่นไวยากรณ์และไวยากรณ์เป็นภาษาอังกฤษ สเปน ฝรั่งเศส ดัตช์ และอเมริกันพื้นเมืองที่ผสาน ภาษาอังกฤษกลายเป็นทั่วไป – เป็นทางการมากกว่าคัดอังกฤษ  "เถื่อน Yawp" – สไตล์ของ Whitman ที่รวมทุกภาษาและสำเนียงในพื้นที่ต่าง ๆ ของประเทศ  Frontiersmen เช่น Daniel Boone และซีโร่ดาเวย์ Crocket กลายเป็น หัวข้อการนำเสนอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาท้องถิ่นโผล่ออกมาและไวยากรณ์ในท้องถิ่นและการเปลี่ยนแปลงไวยากรณ์เป็นภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ, สเปน, ฝรั่งเศส, ดัตช์และภาษาพื้นเมืองอเมริกันรวม
ภาษาพูดภาษาอังกฤษจะกลายเป็นเรื่องธรรมดา - ไม่เป็นทางการมากกว่าอุดอู้อังกฤษ
 "ป่าเถื่อน Yawp" - รูปแบบของวิทแมนที่จัดตั้งขึ้นทั้งหมดของ ภาษาและภาษาท้องถิ่นของพื้นที่ต่างๆของประเทศ
 Frontiersmen เช่นแดเนียลเนและดาวี่ Crocket กลายเป็นหัวข้อของนิทานพื้นบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาถิ่นชุมนุมและไวยากรณ์และวากยสัมพันธ์ท้องถิ่นเปลี่ยนเป็นภาษาอังกฤษ , สเปน , ฝรั่งเศส , ดัตช์ , และภาษาของชาวอเมริกันพื้นเมืองผสานภาษาพูดภาษาอังกฤษกลายเป็นธรรมดาและไม่เป็นทางการมากกว่าอุดอู้อังกฤษภาษาอังกฤษ " ป่าเถื่อนและร้องเสียงดัง " วิทแมนสไตล์ที่รวมทั้งหมดของภาษาและภาษาถิ่นของพื้นที่ต่างๆ ของประเทศ frontiersmen ชอบแดเนียล บูน และ เดวี่ นกแก้วโม่ง กลายเป็นหัวข้อของนิทานพื้นบ้าน