You know those pictures that your p

You know those pictures that your parents’ friends are always posting on social media?


The ones that have some sort of inspirational quote, plus a picture where the Sun seems


like it’s using beams of light to break through a wall of clouds?


Those trails of light are called crepuscular rays, and they’re actually pretty common.


If you look at the sky on a partly cloudy day, especially if it’s around dawn or dusk,


odds are you’ll see those rays for yourself -- though you probably won’t see any inspirational


quotes floating in the air.


Crepuscular rays happen when sunlight passes through air with a bunch of stuff in it.


Sunlight is always bouncing off of stuff in the air, but the way it bounces depends on


what it’s hitting.


Nitrogen in the air, for example, scatters the bluer parts of the sun’s light -- which


is why the sky is blue.


Crepuscular rays happen when sunlight hits bigger particles, like dust and water -- which


bounce all the light’s colors pretty much equally.


And when we see all the colors of light at once, we call that white light, which is why


a lot of crepuscular rays look white.


Sometimes the rays don’t look white, which just means that the light hitting them wasn’t


white to begin with.


So crepuscular rays around sunset will be redder, since sunlight looks pretty red by that point.


But crepuscular rays aren’t always visible whenever there’s a lot of dust or moisture


in the air.


There also needs to be something blocking some of the sunlight.


Without anything in the way, we wouldn’t be able to see the paths of individual rays,


no matter how much stuff was in the air.


Light would be bouncing off of everywhere equally, and everything would look equally lit-up.


These two things -- particles in the air and something to block parts of the sunlight -- are


why clouds are so common in those Facebook pictures.


Clouds are denser pockets of water vapor and dust that are good at blocking sunlight.


And the area around clouds also tends to have some dust and water, so if some light does


manage to break through a hole in the clouds, it hits a whole bunch of material that scatters it.


But you don’t need clouds.


Mountains and buildings can also create crepuscular rays.


And if the Sun is at the horizon, like at dawn or dusk, you can get crepuscular rays


that stretch all the way across the sky.


So intense.


Like all crepuscular rays, they look like they’re radiating out from the Sun -- like


a bunch of lines coming from a single point.


But the ones right above you will look parallel.


And the rays going behind you, directly opposite where the Sun is, all meet again in what are


called anticrepuscular rays.


And they look like they’re radiating out from some invisible Sun on the darker side


of the horizon.


So what’s actually happening? Are the rays parallel, or do they spread out from the Sun?


Well, both.


The Sun is so far away that when its light gets to Earth, it’s all pretty much going


in the same direction.


So all of the sunlight causing crepuscular rays is virtually parallel, which means that


the rays themselves are always parallel lines.


They just look like they’re meeting at the Sun because of perspective, which makes things


look smaller when they’re far away.


It’s like how train tracks look parallel when you’re standing next to them, but they


look like they’re getting closer together the farther away they are from you.


So the beginnings of crepuscular rays, closer to the Sun, are like those distant train tracks


that seem like there’s hardly any space between them.


Then, the rays directly above you are like the tracks right by your feet, so they look parallel.


But the anticrepuscular rays are also really far away from you -- they’re just as far


as the original ones were.


So they look like they come together just like the ones near the Sun did.


If you could see crepuscular rays from space, you’d see them for the parallel lines that


they really are.


And we know that, because astronauts have seen crepuscular rays from space -- and this


is what they see.


So the next time someone puts up some photos of supposedly inspirational crepuscular rays,


don’t forget to congratulate them on their excellent picture of dusty light.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณรู้ว่ารูปภาพเหล่านั้นที่เพื่อนของพ่อแม่ของคุณกำลังลงรายการบัญชีบนสื่อสังคมเสมอ คนที่มีบางจัดเรียงของใบเสนอราคาที่สร้างแรงบันดาลใจ รูปภาพที่ดูเหมือนว่าดวงอาทิตย์ ชอบใช้ลำแสงแสงจะตัดผ่านกำแพงเมฆ เส้นแสงที่เรียกว่า crepuscular รังสี และพวกเขากำลังพบรักจริง ถ้าคุณดูที่ท้องฟ้าในวันเมฆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเป็นรอบเช้าหรือค่ำ ราคาต่อรองได้คุณจะเห็นรังสีเหล่านั้นด้วยตัวคุณเอง - แม้ว่าคุณอาจจะไม่เห็นแรงบันดาลใจใด ๆ คำพูดที่ลอยอยู่ในอากาศ Crepuscular รังสีเกิดขึ้นเมื่อแสงผ่านจากอากาศมีพวงของสิ่งในมัน เสมอมีการสะท้อนแสงจากสิ่งที่อยู่ในอากาศ แต่ขึ้นอยู่กับวิธีมันตีกลับ อะไรที่มันจะตีกัน ไนโตรเจนในอากาศ เช่น scatters ส่วนที่แสงของดวงอาทิตย์ - สีน้ำเงินซึ่ง คือเหตุผลที่ฟ้าเป็นสีฟ้า Crepuscular รังสีเกิดขึ้นเมื่อแสงแดดอนุภาคขนาดใหญ่ เช่นฝุ่นและน้ำ - ฮิตที่ ตีกลับของแสงสีสวยมากเท่า ๆ กัน และเมื่อเราเห็นสีของแสงทั้งหมดในครั้งเดียว เราเรียกว่าแสงขาว ซึ่งเป็นเหตุผล จำนวนมากของรังสี crepuscular มองสีขาว บางครั้งรังสีไม่มีลักษณะขาว ซึ่งก็หมายความ ว่า แสงที่ตีนั้นไม่ สีขาวจะเริ่มต้นด้วย ดังนั้นรังสี crepuscular รอบตกจะเข้มขึ้น ตั้งแต่แสงแดดมีลักษณะสีแดงสวย โดยที่จุด แต่รังสี crepuscular ไม่เสมอปรากฏเมื่อใดก็ ตามที่มีฝุ่นหรือความชื้น in the air. There also needs to be something blocking some of the sunlight. Without anything in the way, we wouldn’t be able to see the paths of individual rays, no matter how much stuff was in the air. Light would be bouncing off of everywhere equally, and everything would look equally lit-up. These two things -- particles in the air and something to block parts of the sunlight -- are why clouds are so common in those Facebook pictures. Clouds are denser pockets of water vapor and dust that are good at blocking sunlight. And the area around clouds also tends to have some dust and water, so if some light does manage to break through a hole in the clouds, it hits a whole bunch of material that scatters it. But you don’t need clouds. Mountains and buildings can also create crepuscular rays. And if the Sun is at the horizon, like at dawn or dusk, you can get crepuscular rays that stretch all the way across the sky. So intense. Like all crepuscular rays, they look like they’re radiating out from the Sun -- like a bunch of lines coming from a single point. But the ones right above you will look parallel. And the rays going behind you, directly opposite where the Sun is, all meet again in what are called anticrepuscular rays. And they look like they’re radiating out from some invisible Sun on the darker side of the horizon. So what’s actually happening? Are the rays parallel, or do they spread out from the Sun? Well, both. The Sun is so far away that when its light gets to Earth, it’s all pretty much going in the same direction. So all of the sunlight causing crepuscular rays is virtually parallel, which means that the rays themselves are always parallel lines. They just look like they’re meeting at the Sun because of perspective, which makes things look smaller when they’re far away. It’s like how train tracks look parallel when you’re standing next to them, but they look like they’re getting closer together the farther away they are from you. So the beginnings of crepuscular rays, closer to the Sun, are like those distant train tracks that seem like there’s hardly any space between them. Then, the rays directly above you are like the tracks right by your feet, so they look parallel. But the anticrepuscular rays are also really far away from you -- they’re just as far as the original ones were. So they look like they come together just like the ones near the Sun did. If you could see crepuscular rays from space, you’d see them for the parallel lines that they really are. And we know that, because astronauts have seen crepuscular rays from space -- and this is what they see. So the next time someone puts up some photos of supposedly inspirational crepuscular rays, don’t forget to congratulate them on their excellent picture of dusty light.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณจะรู้ว่าภาพเหล่านั้นที่เพื่อนของพ่อแม่ของคุณ 'มักจะโพสต์ในสื่อสังคม? คนที่มีการเรียงลำดับของคำพูดสร้างแรงบันดาลใจบางอย่างรวมทั้งภาพที่ดวงอาทิตย์ดูเหมือนว่ามันใช้คานของแสงที่จะทำลายกำแพงของเมฆหรือไม่? เส้นทางของบรรดา . แสงที่เรียกว่ารังสี crepuscular และพวกเขากำลังพบรักจริงถ้าคุณมองไปที่ท้องฟ้าในวันที่มีเมฆบางส่วนโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าหากมันเป็นรอบ ๆ ยามเช้าหรือค่ำราคาที่คุณจะเห็นรังสีเหล่านั้นด้วยตัวคุณเอง - แม้ว่าคุณอาจจะได้รับรางวัล 't เห็นแรงบันดาลใจใด ๆคำพูดที่ลอยอยู่ในอากาศ. รังสี crepuscular เกิดขึ้นเมื่อแสงแดดผ่านอากาศที่มีพวงของสิ่งที่อยู่ในนั้น. แสงแดดอยู่เสมอใหญ่ปิดของสิ่งที่อยู่ในอากาศ แต่วิธีที่มันตีกลับขึ้นอยู่กับสิ่งที่มันตี. ไนโตรเจน ในอากาศเช่นโปรยส่วนสีฟ้าของแสงของดวงอาทิตย์ - ซึ่ง. เป็นเหตุผลว่าทำไมท้องฟ้าเป็นสีฟ้ารังสี crepuscular เกิดขึ้นเมื่อแสงแดดกระทบอนุภาคขนาดใหญ่เช่นฝุ่นและน้ำ - ซึ่งตีกลับทุกสีแสงสวยมากอย่างเท่าเทียมกันและเมื่อเราเห็นทุกสีของแสงในครั้งเดียวที่เราเรียกว่าแสงสีขาวซึ่งเป็นเหตุผลที่มากของรังสี crepuscular ดูขาว. บางครั้งรังสีไม่ได้ดูสีขาวซึ่งก็หมายความว่าแสงกดปุ่มพวกเขาไม่ได้เป็นสีขาว จะเริ่มต้นด้วย. ดังนั้นรังสี crepuscular รอบพระอาทิตย์ตกดินจะเป็นสีแดงเนื่องจากแสงแดดมีลักษณะสีแดงสวยจากจุดนั้น. แต่รังสี crepuscular ที่ไม่เคยมองเห็นได้เมื่อใดก็ตามที่มีจำนวนมากของฝุ่นละอองหรือความชื้นในอากาศ. นอกจากนี้ยังมีความต้องการที่จะเป็นสิ่งที่ปิดกั้นบางส่วน ของแสงแดด. โดยไม่มีอะไรในทางที่เราจะไม่สามารถมองเห็นเส้นทางของรังสีบุคคลที่ไม่ว่าสิ่งที่มากอยู่ในอากาศ. แสงจะถูกตีกลับออกจากทุกอย่างเท่าเทียมกันและทุกอย่างจะมีลักษณะเท่าเทียมกันไฟใหญ่ up. สองสิ่งนี้ - อนุภาคในอากาศและบางสิ่งบางอย่างเพื่อป้องกันชิ้นส่วนของแสงแดด - มี. ทำไมเมฆเพื่อร่วมกันในบรรดา Facebook ภาพเมฆกระเป๋าหนาแน่นของไอน้ำและฝุ่นละอองที่มีดีที่การปิดกั้นแสงแดด. และ บริเวณรอบ ๆ เมฆยังมีแนวโน้มที่จะมีฝุ่นและน้ำดังนั้นหากแสงบางส่วนไม่จัดการจะฝ่าหลุมในเมฆก็ฮิตทั้งกลุ่มของวัสดุที่โปรยมัน. แต่คุณไม่จำเป็นต้องเมฆ. เทือกเขาและอาคารสามารถ ยังสร้างรังสี crepuscular. และถ้าดวงอาทิตย์อยู่ที่ขอบฟ้าเช่นในยามเช้าหรือค่ำคุณจะได้รับรังสี crepuscular ที่ยืดทุกทางข้ามท้องฟ้า. รุนแรงดังนั้น. ชอบรังสี crepuscular ทั้งหมดที่พวกเขามีลักษณะเหมือนพวกเขากำลังแผ่ออก จากดวงอาทิตย์ที่ชอบ - . พวงของสายมาจากจุดเดียว. แต่คนที่อยู่เหนือคุณจะดูแบบขนานและรังสีไปอยู่ข้างหลังคุณอยู่ตรงข้ามกับที่ดวงอาทิตย์อยู่ทั้งหมดพบกันอีกครั้งในสิ่งที่เรียกว่ารังสี anticrepuscular และพวกเขามีลักษณะเหมือนพวกเขากำลังแผ่ออกมาจากบางส่วนที่มองไม่เห็นดวงอาทิตย์ในด้านมืดของขอบฟ้า. ดังนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นจริง? เป็นรังสีขนานหรือพวกเขากระจายออกจากดวงอาทิตย์? ดีทั้ง. ดวงอาทิตย์เพื่อให้ห่างไกลว่าเมื่อแสงที่ได้รับไปยังโลกมันคือทั้งหมดที่สวยมากไปในทิศทางเดียวกัน. ดังนั้นทั้งหมดของแสงแดดที่ก่อให้เกิดรังสี crepuscular ขนานจริงซึ่งหมายความว่ารังสีที่ตัวเองอยู่เสมอเส้นคู่ขนาน. พวกเขาเพียงแค่มีลักษณะเหมือนพวกเขากำลังประชุมกันที่ดวงอาทิตย์เพราะมุมมองที่ทำให้สิ่งที่ดูเล็กลงเมื่อพวกเขาอยู่ห่างไกล. มันเหมือนว่ารางรถไฟมีลักษณะขนานเมื่อ คุณกำลังยืนอยู่ถัดจากพวกเขา แต่พวกเขาดูเหมือนว่าพวกเขาจะได้รับใกล้ชิดกันห่างออกไปพวกเขาจะจากคุณ. ดังนั้นจุดเริ่มต้นของรังสี crepuscular ที่ใกล้ชิดกับดวงอาทิตย์เป็นเหมือนผู้ที่รางรถไฟที่ห่างไกลที่ดูเหมือนมีแทบจะไม่ได้ . ช่องว่างระหว่างพวกเขาแล้วรังสีโดยตรงเหนือคุณเป็นเช่นแทร็คที่ถูกต้องโดยเท้าของคุณเพื่อให้พวกเขามีลักษณะขนาน. แต่รังสี anticrepuscular นี้ยังห่างไกลจริงๆจากคุณ - พวกเขากำลังเพียงเท่าที่เป็นคนเดิมดังนั้นพวกเขาจึงมีลักษณะเหมือนพวกเขามาด้วยกันเช่นเดียวกับคนที่อยู่ใกล้ดวงอาทิตย์ได้. หากคุณสามารถมองเห็นรังสี crepuscular จากพื้นที่ที่คุณจะได้เห็นพวกเขาเป็นเส้นคู่ขนานที่พวกเขาเป็นจริง. และเรารู้ว่าเพราะนักบินอวกาศได้เห็นรังสี crepuscular จากอวกาศ - และนี่คือสิ่งที่พวกเขาเห็น. ดังนั้นครั้งต่อไปมีคนทำให้รูปถ่ายบางส่วนของรังสี crepuscular สร้างแรงบันดาลใจที่คาดคะเนไม่ลืมที่จะแสดงความยินดีกับพวกเขาในภาพที่ยอดเยี่ยมของพวกเขาเต็มไปด้วยฝุ่นของแสง