Some authors have speculated that a

Some authors have speculated that a few Megalapteryx didinus may have persisted in remote corners of New Zealand until the 18th and even 19th centuries, but this view is not widely accepted.[47] Some Māori hunters claimed to be in pursuit of the moa as late as the 1770s. Whalers and sealers recalled seeing monstrous birds along the coast of the South Island, and in the 1820s, a man named George Pauley made an unverified claim of seeing a moa in the Otago Region of New Zealand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้เขียนบางได้คาดการณ์ว่า อาจมี persisted didinus Megalapteryx กี่มุมไกลของนิวซีแลนด์จนถึงศตวรรษ 18 และ 19 ได้ แต่มุมมองนี้ไม่ยอมรับกันอย่างแพร่หลาย [47] นายพรานบางเมารีอ้างว่า จะแสวงหานกโมอาช้าที่สุดเป็นการ 1770s Whalers และ sealers ยกเลิกดูนกไบค์ตามชายฝั่ง ของเกาะใต้ และ 1820s ชายคนหนึ่งชื่อจอร์จ Pauley ได้เรียกร้องเป็น unverified เห็นนกโมอาในภูมิภาค Otago ของนิวซีแลนด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเขียนบางคนได้คาดการณ์ว่า didinus Megalapteryx ไม่กี่อาจจะหายในมุมที่ห่างไกลของนิวซีแลนด์จนกระทั่งศตวรรษที่ 18 และแม้กระทั่ง 19 แต่มุมมองนี้ไม่เป็นที่ยอมรับกันอย่างแพร่หลาย. [47] บางล่าMāoriอ้างว่าเป็นในการแสวงหาหนังสือบริคณห์สนธิเป็นช่วงปลายเดือน เป็นยุค 1770 เวลเลอร์และครั่งจำได้ว่าเห็นนกมหึมาตามแนวชายฝั่งของเกาะใต้และในยุค 1820 มีชายคนหนึ่งชื่อจอร์จ Pauley ทำให้การเรียกร้องที่ไม่ได้ยืนยันการเห็นหนังสือบริคณห์สนธิในโอทาโกภาคของประเทศนิวซีแลนด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บางคนเขียนได้คาดการณ์ว่า didinus megalapteryx น้อยอาจจะฝังอยู่ในมุมที่ห่างไกลของนิวซีแลนด์จนถึง 18 และ 19 ศตวรรษ แต่มุมมองนี้จะไม่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง . [ 47 ] บาง ม. สยาม โอรินักล่าอ้างว่าเป็นในการแสวงหาของนกโมอาเป็นปลายคริสต์ทศวรรษ 1660 . ) และ Sealers หอเห็นนกยักษ์พร้อม ชายฝั่งของเกาะใต้ และในอังกฤษ ,ผู้ชายที่ชื่อจอร์จ Pauley ได้เรียกร้องยืนยันเห็นโม ในพื้นที่ภาคเหนือของนิวซีแลนด์