For the water deprivation (dehydrat

For the water deprivation (dehydration) phase of the experiments,
the animals were provided with graded restricted amounts of water
until they had lost 15% of their initial body mass. It was assumed that this
level of dehydration would cause maximal stimulation of physiological mechanism for water conservation .Water was then given at a level that maintained body mass at the level of 15% weight loss. Initial findings
indicated that these species would stop eating if water was withdrawn
completely for a period. Thus for this study,water was gradually reduced
from the ad libitum intake over a period of approximately one month
until the desired weight change had occurred. Details of this procedure
have been previously reported (Taylor, 1968 b; Maloiy and Taylor, 1971).
Food intake and digestibility during dehydration were measured for an
8–14 day period after the desired 15% level of dehydration had been
established, for both the constant (22 °C) and for the 12-hour cyclic
temperature (22 °C and 40 °C) periods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับการทดลอง น้ำกีดกัน (คาย) ขั้นตอนการสัตว์ที่มีจำนวนจำกัดจัดระดับน้ำจนกระทั่งพวกเขาได้สูญเสีย 15% เริ่มต้นของร่างกายโดยรวม มันสันนิษฐานว่านี้ระดับของการคายน้ำจะทำให้เกิดการกระตุ้นสูงสุดของกลไกทางสรีรวิทยาการอนุรักษ์น้ำ จากนั้นได้รับน้ำในระดับที่รักษามวลร่างกายระดับของน้ำหนัก 15% ค้นพบครั้งแรกระบุว่า สายพันธุ์เหล่านี้จะหยุดกินน้ำถอนทั้งหมดสำหรับรอบระยะเวลา ดังนั้น สำหรับการศึกษานี้ น้ำค่อย ๆ ลดลงจากการบริโภค ad libitum ช่วงประมาณหนึ่งเดือนจนกระทั่งได้เกิดการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักที่ต้องการ รายละเอียดของขั้นตอนนี้ได้รับรายงาน (Taylor, 1968 b Maloiy และเทย์เลอร์ 1971)การบริโภคอาหารและย่อยระหว่างการคายน้ำที่วัดเป็น8 – 14 วันหลังจากที่ระดับ 15% ต้องการคายน้ำได้ก่อตั้ง สำหรับทั้งการค่า (22 ° C) และ 12-ชั่วโมงวงจรงวด (22 ° C และ 40 ° C) อุณหภูมิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับขั้นตอนการกีดกันทางน้ำ (มีการคายน้ำ) ของการทดลองที่
สัตว์ที่ถูกจัดไว้ให้มีจำนวน จำกัด ช้า ๆ น้ำ
จนกว่าพวกเขาจะหายไป 15% ของมวลร่างกายของพวกเขาเริ่มต้น สันนิษฐานว่านี้
ระดับของการขาดน้ำจะทำให้เกิดการกระตุ้นสูงสุดของกลไกทางสรีรวิทยาเพื่อการอนุรักษ์น้ำ .Water ได้รับแล้วในระดับที่เก็บรักษามวลกายอยู่ในระดับของการสูญเสียน้ำหนัก 15% ได้ ค้นพบครั้งแรก
ที่ระบุว่าสายพันธุ์เหล่านี้จะหยุดกินถ้าน้ำถูกถอนออก
อย่างสมบูรณ์สำหรับรอบระยะเวลา ดังนั้นการศึกษานี้น้ำลดลงเรื่อย ๆ
จากการบริโภคเต็มที่ในช่วงประมาณหนึ่งเดือน
จนกว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักที่ต้องการได้เกิดขึ้น รายละเอียดของขั้นตอนนี้
ได้รับการรายงานก่อนหน้านี้. (เทย์เลอร์ 1968 B; Maloiy และเทย์เลอร์, 1971)
การบริโภคอาหารและการย่อยได้ในระหว่างการคายน้ำวัดสำหรับ
ระยะเวลา 8-14 วันหลังจากที่ต้องการระดับ 15% ของการขาดน้ำได้รับการ
จัดตั้งขึ้นสำหรับทั้ง คงที่ (22 ° C) และวงจร 12 ชั่วโมง
อุณหภูมิ (22 ° C และ 40 ° C) งวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับการสูญเสียน้ำ ( dehydration ) ระยะของการทดลองสัตว์ที่ได้รับการ จำกัด ปริมาณของน้ำที่ระดับจนกว่าพวกเขาได้สูญเสีย 15 % ของมวลร่างกายเบื้องต้น . มันถูกสันนิษฐานว่าระดับของการขาดน้ำจะทำให้เกิดการกระตุ้นสูงสุดของกลไกทางสรีรวิทยาเพื่อการอนุรักษ์น้ำ น้ำนั้นก็ให้อยู่ในระดับที่การรักษามวลกายที่ระดับการสูญเสียน้ำหนัก 15 % ค้นพบครั้งแรกพบว่าสายพันธุ์นี้จะหยุดกิน ถ้าถูกถอนน้ำสมบูรณ์เป็นระยะเวลา ดังนั้นการศึกษานี้ น้ำก็ค่อยๆลดลงจากการบริโภคอย่างเต็มที่ในช่วงระยะเวลาประมาณ 1 เดือนจนน้ำหนักที่ต้องการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น รายละเอียดของกระบวนการนี้มีรายงานก่อนหน้านี้ ( Taylor , 1968 b ; maloiy และเทย์เลอร์ 1971 )การบริโภคอาหารและการย่อยได้ในวัด เพื่อการ8 – 14 วัน ช่วงหลังที่ต้องการ 15 ระดับของน้ำได้ก่อตั้ง ทั้งแบบคงที่ ( 22 ° C ) และแบบ 12 ชั่วโมงอุณหภูมิ 22 องศา C และ 40 ° C ) ครั้ง