Since the proximal tendon of the ga

Since the proximal tendon of the gastrocnemius muscle wraps around the posterior aspect of the tibia, its contraction could
potentially strain the anterior cruciate ligament (ACL) by pushing the tibia anteriorly. However, the relationship between contraction
of the gastrocnemius muscle and ACL strain has not been studied in vivo. The objectives of this study were to evaluate the
ACL strain response due to isolated contractions of the gastrocnemius muscle and to determine how these strains are affected by cocontraction
with the hamstrings and quadriceps muscles. Six subjects with normal ACLs participated in the study; they underwent
spinal anesthesia to ensure that their leg musculature was relaxed. Transcutaneous electrical muscle stimulation (TEMS) was used to
induce contractions of the gastrocnemius, quadriceps and hamstrings muscles while the strains in the anteromedidl bundle of the
ACL were measured using a differential variable reluctance transducer. The ACL strain values produced by contraction of the
gastrocnemius muscle were dependent on the magnitude of the ankle torque and knee flexion angle. Strains of 2.8'!% and 3.5% were
produced at 5" and 15" of knee flexion, respectively. The ACL was not strained at 30" and 45". Changes in ankle angle did not
significantly affect these strain values. Co-contraction of the gastrocnemius and quadriceps muscles produced ACL strain values that
were greater than those produced by isolated activation of either muscle group when the knee was at 15" and 30". Co-contraction of
the gastrocnemius and hamstrings muscles produced strains that were higher than those produced by the isolated contraction of the
hamstrings muscles. At 15" and 30" of knee flexion, the co-contraction strain values were less than those produced by stimulation of
the gastrocnemius muscle alone. This study verified that the gastrocnemius muscle is an antagonist of the ACL. Since the gastrocnemius
is a flexor of the knee, this finding may have important clinical ramifications in ACL rehabilitation since flexor torques
are generally thought to be protective of a healing ACL graft. 0 2001 Orthopaedic Research Society. Published by Elsevier Science
Ltd. All rights reserved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากเส้นเอ็นใกล้เคียงของกล้ามเนื้อ gastrocnemius wraps รอบ ๆ ด้านหลังของตัวกระดูกแข้ง การหดตัวอาจสายพันธุ์เอ็นไขว้หน้า (ACL) อาจ โดยการผลักดัน tibia ครีบหลัง อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่างหดตัวของกล้ามเนื้อ gastrocnemius และ ACL สายพันธุ์ยังไม่ได้ศึกษาในสัตว์ทดลอง วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ได้ประเมินการตอบสนองความเครียด ACL เนื่องจากแยกหดกล้ามเนื้อ gastrocnemius และกำหนดว่าสายพันธุ์เหล่านี้ได้รับผลกระทบ โดย cocontractionhamstrings และกล้ามเนื้อ quadriceps วิชาที่หก มี Acl ที่ปกติเข้าร่วมการศึกษา พวกเขาได้รับยาชาไขสันหลังเพื่อให้แน่ใจว่า มีการผ่อนคลายของกล้ามเนื้อขา กระตุ้นกล้ามเนื้อไฟฟ้า transcutaneous (TEMS) ถูกใช้ในการทำให้เกิดการหดตัวของกล้ามเนื้อ gastrocnemius, quadriceps และ hamstrings ในขณะที่สายพันธุ์ในกลุ่ม anteromedidl ของการACL ถูกวัดค่าโดยใช้พิกัดแบบไม่เต็มใจที่ผันแปรแตกต่างกัน ค่าสายพันธุ์ ACL ที่ผลิต โดยการหดตัวของการกล้ามเนื้อ gastrocnemius ถูกขึ้นอยู่กับขนาดของมุมข้อเท้าบิดและเข่างอ สายพันธุ์ของ 2.8' ! %และ 3.5%ผลิตที่ 5 นิ้วและ 15 นิ้วของงอเข่า ตามลำดับ ไม่เครียด ACL ที่ 30 และ 45" ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในมุมของข้อเท้าอย่างมีนัยสำคัญมีผลต่อค่าความเครียดเหล่านี้ หดตัวร่วมของสายพันธุ์ ACL ผลิตกล้ามเนื้อ gastrocnemius และ quadriceps ค่าที่ได้มากกว่าการผลิต โดยแยกงานของกล้ามเนื้อกลุ่มใดเมื่อเข่าที่ 15 นิ้วและ 30 นิ้ว หดตัวร่วมของกล้ามเนื้อ gastrocnemius และ hamstrings ผลิตสายพันธุ์ที่สูงกว่าการผลิต ด้วยการหดตัวที่แยกของ การกล้ามเนื้อ hamstrings 15 นิ้วและ 30 นิ้วของงอเข่า ค่าสายพันธุ์ร่วมหดตัวได้น้อยกว่าการผลิต ด้วยการกระตุ้นความกล้าม gastrocnemius เพียงอย่างเดียว การศึกษานี้ยืนยันว่า กล้ามเนื้อ gastrocnemius เป็นปฏิปักษ์ของ ACL ตั้งแต่การ gastrocnemiusเป็นเนื้อเฟลกเซอร์เป็นของเข่า ค้นพบนี้อาจมี ramifications ทางคลินิกที่สำคัญในการฟื้นฟู ACL ตั้งแต่ torques เนื้อเฟลกเซอร์โดยทั่วไปมีความคิดที่จะป้องกันการรับสินบน ACL ในการรักษา 0 ปี 2001 สมาคมการวิจัยกระดูก เผยแพร่ โดย Elsevier วิทยาศาสตร์จำกัด สงวนลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่เอ็นใกล้เคียงตัวของกล้ามเนื้อน่องล้อมรอบด้านหลังของแข้งหดตัวของ บริษัท อาจ
อาจสายพันธุ์เอ็นไขว้หน้า (ACL) โดยการผลักดันแข้ง anteriorly อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ระหว่างการหดตัว
ของกล้ามเนื้อน่องและสายพันธุ์ของ ACL ยังไม่ได้รับการศึกษาในสัตว์ทดลอง วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีการประเมิน
การตอบสนองต่อความเครียด ACL เนื่องจากการหดตัวของกล้ามเนื้อแยกน่องและเพื่อตรวจสอบว่าสายพันธุ์เหล่านี้จะได้รับผลกระทบโดย cocontraction
กับ hamstrings และกล้ามเนื้อ quadriceps หกวิชาที่มี ACLs ปกติร่วมในการศึกษา; พวกเขาเปลี่ยนไป
ดมยาสลบกระดูกสันหลังเพื่อให้มั่นใจว่ากล้ามเนื้อขาของพวกเขาได้รับการผ่อนคลาย
transcutaneous ไฟฟ้ากระตุ้นกล้ามเนื้อ (TEMS) ถูกใช้ในการ เหนี่ยวนำให้เกิดการหดตัวของน่อง, quadriceps และกล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวายขณะที่สายพันธุ์ในกำ anteromedidl ของ
ACL ถูกวัดโดยใช้ค่า transducer ฝืนตัวแปร ค่าความเครียด ACL ผลิตโดยการหดตัวของ
กล้ามเนื้อน่องขึ้นอยู่กับขนาดของแรงบิดข้อเท้าและหัวเข่างอมุม สายพันธุ์ของ 2.8 '!% และ 3.5% กำลัง
ผลิตที่ 5 "และ 15" ของการงอเข่าตามลำดับ สินเอเซียก็ไม่ได้เครียดที่ 30 "และ 45" การเปลี่ยนแปลงในมุมข้อเท้าไม่ได้
ส่งผลกระทบต่อค่าสายพันธุ์เหล่านี้
ร่วมการหดตัวของน่องและกล้ามเนื้อ quadriceps ที่ผลิตค่าความเครียด ACL ที่ เป็นมากกว่าที่ผลิตโดยการเปิดใช้งานที่แยกจากทั้งกล้ามเนื้อกลุ่มเมื่อเข่าอยู่ที่ 15 "และ 30" ร่วมการหดตัวของ
สายพันธุ์น่องและกล้ามเนื้อ hamstrings ผลิตที่สูงกว่าที่ผลิตโดยการหดตัวที่แยกของ
กล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวาย ที่ 15 "และ 30" ของการงอเข่าค่าความเครียดร่วมการหดตัวน้อยกว่าที่ผลิตโดยการกระตุ้นของ
กล้ามเนื้อน่องเพียงอย่างเดียว การศึกษาครั้งนี้มีการยืนยันว่ากล้ามเนื้อน่องเป็นศัตรูของเอซีแอล ตั้งแต่ gastrocnemius
เป็นกล้ามเนื้อของหัวเข่า
การค้นพบนี้อาจจะมีเครือข่ายทางคลินิกที่สำคัญในการฟื้นฟูสมรรถภาพ ACL ตั้งแต่แรงบิดกล้ามเนื้อ มีความคิดโดยทั่วไปจะป้องกันของการรับสินบนการรักษา ACL 0 2001 กระดูกสมาคมวิจัย จัดทำโดย Elsevier วิทยาศาสตร์
Ltd. สงวนลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื่องจากการทำงานของกล้ามเนื้อเส้นเอ็นเกิดตัดรอบ ๆด้านหลังของกระดูกหน้าแข้งที่หดตัวได้อาจเครียด เอ็นไขว้หน้า ( ACL ) โดยผลักดันแข้งก่อน . อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่างการหดตัวของกล้ามเนื้อ เกิดความเครียด และ ACL ไม่ได้รับการศึกษาในสิ่งมีชีวิต การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินการตอบสนองจาก ACL เมื่อยของกล้ามเนื้อเกิดการหดตัวได้ และตรวจสอบว่าได้รับผลกระทบจาก cocontraction สายพันธุ์เหล่านี้กับ hamstrings และ quadriceps กล้ามเนื้อ 6 วิชาที่มีในปกติมีส่วนร่วมในการศึกษา ; พวกเขาได้รับหลังวางยาสลบเพื่อให้แน่ใจว่าขาของกล้ามเนื้อได้ผ่อนคลาย กระตุ้นด้วยไฟฟ้ากล้ามเนื้อ ( Transcutaneous tems ) ใช้กระตุ้นการหดตัวของกล้ามเนื้อเกิดกล้ามเนื้อและ hamstrings ขณะที่สายพันธุ์ใน anteromedidl มัดของACL เป็นวัดโดยใช้ค่าตัวแปรไม่เต็มใจตัวแปลงสัญญาณ ACL ค่าการหดตัวของสายพันธุ์ที่ผลิตโดยการเกิดกล้ามเนื้อที่ขึ้นอยู่กับขนาดของข้อเท้าบิด และมุมงอเข่า สายพันธุ์ของ 2.8 " และร้อยละ 3.5 เปอร์เซ็นต์ ได้แก่ผลิตที่ 5 " และ 15 " ของเข่างอ ตามลำดับ ACL คือไม่เครียดที่ 30 และ 45 " การเปลี่ยนแปลงในมุมข้อเท้าไม่ได้มีผลต่อค่าสายพันธุ์เหล่านี้ การหดตัวของกล้ามเนื้อได้เกิดร่วมและกล้ามเนื้อที่เมื่อย ACL ที่ค่ามากกว่าผู้ที่ผลิตโดยแยกการกระตุ้นให้กล้ามเนื้อกลุ่มเมื่อเข่าอยู่ที่ 15 " และ 30 " การหดตัวของโคการเกิดและ hamstrings กล้ามเนื้อผลิตสายพันธุ์สูงกว่าที่ผลิตโดยแยกการหดตัวของเอ็นร้อยหวายกล้ามเนื้อ ที่ 15 " และ 30 " เข่างอ ค่านิยมร่วม การหดตัวน้อยกว่าสายพันธุ์ที่ผลิตโดยการกระตุ้นของการเกิดกล้ามเนื้อเพียงอย่างเดียว การศึกษานี้ยืนยันว่า กล้ามเนื้อเกิดเป็นปฏิปักษ์ของ ACL . ตั้งแต่เกิดคือกล้ามเนื้อเฟลกเซอร์ของข้อเข่า การค้นพบนี้อาจจะมีปัญหาทางคลินิกที่สำคัญใน ACL ฟื้นฟู ขณะแรงบิดตั้งแต่โดยทั่วไปจะคิดว่า จะปกป้องรักษา ACL ตอนกิ่ง 0 ปี 2001 และการวิจัยสังคม จัดพิมพ์โดย Elsevier Scienceจำกัดสงวนลิขสิทธิ์