In May 1998, Chrysler Corporation and Daimler-Benz AG (Daimler), a German automobile
manufacturing company founded in 1926, agreed to combine their businesses in what they
called a “merger of equals.” On November 12, 1998, the merger process was completed.
Through a deal worth US$37 billion, the new company was named DaimlerChrysler AG
(DaimlerChrysler). Under DaimlerChrysler, Chrysler Corporation assumed its new name as
DaimlerChrysler Motors Company LLC and its U.S. operations started being referred to as
the Chrysler Group. The merger resulted in the world’s third19 largest automobile company
in terms of revenues, market capitalization, and earnings and the fifth20 largest in terms of
number of units produced.
To avoid a clash between the German and American management styles, the Chrysler
Group continued to manufacture mass market passenger cars and Daimler to build its luxury
marquee Mercedes. In the third quarter of 2000–2001, the Chrysler Group reported a loss ofUS$512 million, which resulted in a decline of share value to US$40 in September 2000 from
US$108 in January 1999. After the merger, the market share of the Chrysler Group also fell
from 16.2% to 13.5%. After the bad performance reported by the company, its two successive
American presidents, James P. Holden and Thomas Stallkamp, were fired within a span of
19 months. Dieter Zetsche, a Daimler executive, was appointed as CEO of Chrysler and he
appointed another Daimler executive, Wolfgang Bernhard, as the Chief Operating Officer
(COO). According to the analysts, the sequence of events demoralized the employees of the
Chrysler Group, which became a division of DaimlerChrysler and did not have any representative
on the DaimlerChrysler board of management.
The merged entity started facing problems mainly because of the significantly different
cultures of the two companies. While the Americans valued efficiency, empowerment, creativity,
and informal relationships among the employees, the Germans followed more of a bureaucratic
culture. Apart from cultural differences, other factors like differences in pay structures,
different working styles, and so on, also played a critical role in creating a rift between the two
companies.
For example, in Daimler, high disparities in pay package were discouraged and top management
employees did not receive high incentives. In the American pay structure, however,
the top executives were paid higher salaries and incentives.
The working styles of both the companies also differed significantly. While the
Germans were used to having long meetings and submitting lengthy reports, the Americans
preferred to spend less time on discussions. While the Americans preferred experimenting by
following a trial and error method, the Germans had a comprehensive plan that they followed
exactly.
In early 2007, DaimlerChrysler AG engaged in talks with Cerberus Capital Management
L.P. (Cerberus)21 to sell the Chrysler Group. In May 2007, it announced that it would sell an
80.1% stake of Chrysler to Cerberus for US$7.4 billion.
On May 21, 2007, Daimler announced that, as part of the deal of selling Chrysler to Cerberus,
it would provide US$1 billion for Chrysler’s pension plan, if the pension plan would be
terminated within five years. Daimler assumed the responsibility of the pension payment as per
the agreement between Chrysler and the U.S. Pension Benefit Guaranty Corporation (PBGC).22
Commenting on Daimler’s announcement, Vince Snowbarger, Interim Director of PBGC, said,
“I commend both Daimler and Cerberus on their willingness to work with the PBGC to protect
the retirement security of Chrysler workers and retirees. Both Daimler and Cerberus have made
significant financial commitments to strengthen Chrysler pensions. Daimler has agreed to
provide a guarantee of $1 billion to be paid into the Chrysler plans if the plans terminate within
five years.”23
In July 2007, the European Commission approved the pension deal. On August 6, 2007,
Daimler sold off the majority stake to Cerberus. Chrysler became Chrysler Motors LLC
(Chrysler) and DaimlerChrysler AG changed its name to Daimler AG. Nardelli was appointed
as Chrysler’s Chairman and CEO. Commenting on the deal, John Snow, the Chairman of Cerberus,
said, “We are aware that Chrysler faces significant challenges, but we are confident that
they can and will be overcome. A private investment firm like Cerberus will provide management
with the opportunity to focus on their long-term plans rather than the pressures of shortterm
earnings expectations.”24
In fiscal 2007, Chrysler reported an 8% growth in sales in markets outside the United
States as compared to that of 2006. However, the sales in the U.S. market in 2007 declined by
3% compared to the previous year. Commenting on the strong growth in international sales,
Jim Press (Press), Vice Chairman and President of Chrysler, said, “This is a revitalized organization,
moving in the right directions, with a renewed emphasis on putting the global customer
first at every step in the process—anxious to serve, proud of the value and quality of our
products. I am pleased to say that our global results are beginning to show this.”
In May 1998, Chrysler Corporation and Daimler-Benz AG (Daimler), a German automobile
manufacturing company founded in 1926, agreed to combine their businesses in what they
called a “merger of equals.” On November 12, 1998, the merger process was completed.
Through a deal worth US$37 billion, the new company was named DaimlerChrysler AG
(DaimlerChrysler). Under DaimlerChrysler, Chrysler Corporation assumed its new name as
DaimlerChrysler Motors Company LLC and its U.S. operations started being referred to as
the Chrysler Group. The merger resulted in the world’s third19 largest automobile company
in terms of revenues, market capitalization, and earnings and the fifth20 largest in terms of
number of units produced.
To avoid a clash between the German and American management styles, the Chrysler
Group continued to manufacture mass market passenger cars and Daimler to build its luxury
marquee Mercedes. In the third quarter of 2000–2001, the Chrysler Group reported a loss ofUS$512 million, which resulted in a decline of share value to US$40 in September 2000 from
US$108 in January 1999. After the merger, the market share of the Chrysler Group also fell
from 16.2% to 13.5%. After the bad performance reported by the company, its two successive
American presidents, James P. Holden and Thomas Stallkamp, were fired within a span of
19 months. Dieter Zetsche, a Daimler executive, was appointed as CEO of Chrysler and he
appointed another Daimler executive, Wolfgang Bernhard, as the Chief Operating Officer
(COO). According to the analysts, the sequence of events demoralized the employees of the
Chrysler Group, which became a division of DaimlerChrysler and did not have any representative
on the DaimlerChrysler board of management.
The merged entity started facing problems mainly because of the significantly different
cultures of the two companies. While the Americans valued efficiency, empowerment, creativity,
and informal relationships among the employees, the Germans followed more of a bureaucratic
culture. Apart from cultural differences, other factors like differences in pay structures,
different working styles, and so on, also played a critical role in creating a rift between the two
companies.
For example, in Daimler, high disparities in pay package were discouraged and top management
employees did not receive high incentives. In the American pay structure, however,
the top executives were paid higher salaries and incentives.
The working styles of both the companies also differed significantly. While the
Germans were used to having long meetings and submitting lengthy reports, the Americans
preferred to spend less time on discussions. While the Americans preferred experimenting by
following a trial and error method, the Germans had a comprehensive plan that they followed
exactly.
In early 2007, DaimlerChrysler AG engaged in talks with Cerberus Capital Management
L.P. (Cerberus)21 to sell the Chrysler Group. In May 2007, it announced that it would sell an
80.1% stake of Chrysler to Cerberus for US$7.4 billion.
On May 21, 2007, Daimler announced that, as part of the deal of selling Chrysler to Cerberus,
it would provide US$1 billion for Chrysler’s pension plan, if the pension plan would be
terminated within five years. Daimler assumed the responsibility of the pension payment as per
the agreement between Chrysler and the U.S. Pension Benefit Guaranty Corporation (PBGC).22
Commenting on Daimler’s announcement, Vince Snowbarger, Interim Director of PBGC, said,
“I commend both Daimler and Cerberus on their willingness to work with the PBGC to protect
the retirement security of Chrysler workers and retirees. Both Daimler and Cerberus have made
significant financial commitments to strengthen Chrysler pensions. Daimler has agreed to
provide a guarantee of $1 billion to be paid into the Chrysler plans if the plans terminate within
five years.”23
In July 2007, the European Commission approved the pension deal. On August 6, 2007,
Daimler sold off the majority stake to Cerberus. Chrysler became Chrysler Motors LLC
(Chrysler) and DaimlerChrysler AG changed its name to Daimler AG. Nardelli was appointed
as Chrysler’s Chairman and CEO. Commenting on the deal, John Snow, the Chairman of Cerberus,
said, “We are aware that Chrysler faces significant challenges, but we are confident that
they can and will be overcome. A private investment firm like Cerberus will provide management
with the opportunity to focus on their long-term plans rather than the pressures of shortterm
earnings expectations.”24
In fiscal 2007, Chrysler reported an 8% growth in sales in markets outside the United
States as compared to that of 2006. However, the sales in the U.S. market in 2007 declined by
3% compared to the previous year. Commenting on the strong growth in international sales,
Jim Press (Press), Vice Chairman and President of Chrysler, said, “This is a revitalized organization,
moving in the right directions, with a renewed emphasis on putting the global customer
first at every step in the process—anxious to serve, proud of the value and quality of our
products. I am pleased to say that our global results are beginning to show this.”
การแปล กรุณารอสักครู่..
ในเดือนพฤษภาคมปี 1998 ไครสเลอร์ คอร์ปอเรชั่น และ เดมเลอร์ เบนซ์ เอจี ( เดมเลอร์ ) เยอรมันรถยนต์
ผลิต บริษัท ก่อตั้งขึ้นในปี 1926 , ตกลงที่จะรวมธุรกิจของพวกเขาในสิ่งที่พวกเขา
เรียกว่า " กิจการเท่ากับ " ในวันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2541 กระบวนการควบรวมกิจการแล้วเสร็จ .
ผ่านการจัดการมูลค่า US $ 37 ล้านบาท บริษัทใหม่ชื่อว่า DaimlerChrysler AG
( กว่า ) ภายใต้ DaimlerChryslerไครสเลอร์ บริษัท สมมติชื่อใหม่เป็นมอเตอร์ บริษัท DaimlerChrysler
LLC และปฏิบัติการของสหรัฐเริ่มถูกเรียกว่า
กลุ่มไครสเลอร์ . การควบรวมกิจการทำให้บริษัท third19
รถยนต์ที่ใหญ่ที่สุดของโลกในแง่ของรายได้จากตลาดทุนและกำไร และ fifth20 ที่ใหญ่ที่สุดในแง่ของ
จำนวนหน่วยผลิตเพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะ ระหว่าง เยอรมัน และลักษณะการจัดการของชาวอเมริกัน , กลุ่มไครสเลอร์
อย่างต่อเนื่องเพื่อผลิตมวลของตลาดรถยนต์นั่งส่วนบุคคลและเดมเลอร์สร้างหรูหราของ
ปะรำ Mercedes ในไตรมาสที่สามของปี 2000 - 2001 กลุ่มไครสเลอร์รายงานขาดทุน ofus $ 512 ล้านบาท ซึ่งมีผลในการลดลงของมูลค่าหุ้นสหรัฐ $ 40 ในเดือนกันยายน 2000 จาก
$ 108 ในเดือนมกราคมปี 1999 หลังจากการควบรวมกิจการส่วนแบ่งตลาดของกลุ่มไครสเลอร์ยังลดลงจากร้อยละ 16.2
เพื่อ 13.5 เปอร์เซ็นต์ หลังจากการแสดงที่ไม่ดีรายงานโดย บริษัท บริษัทต่อเนื่องสอง
อเมริกันประธานาธิบดี เจมส์ พี โฮลเด้น และ โทมัส stallkamp ถูกไล่ออกภายในช่วง
19 เดือน ดีเทร์เซทเช , เดมเลอร์ ผู้บริหารได้รับการแต่งตั้งเป็นซีอีโอของไครสเลอร์ และเขาได้รับการแต่งตั้งผู้บริหารอีก
ชื่อโวล์ฟกังเบอร์นาร์ด , ,เป็นเจ้าหน้าที่ปฏิบัติการหัวหน้า ( COO )
. ตามที่นักวิเคราะห์ , ลำดับเหตุการณ์ขวัญของพนักงานกลุ่ม
ไครสเลอร์ ซึ่งเป็นส่วนของ DaimlerChrysler และไม่ได้มีตัวแทนในคณะกรรมการการจัดการกว่า
.
รวมกิจการเริ่มมีปัญหาเพราะส่วนใหญ่ของวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน
อย่างมากของบริษัททั้งสองในขณะที่คนอเมริกันที่มีประสิทธิภาพ การได้รับการเสริมสร้างพลังอำนาจ , ความคิดสร้างสรรค์ ,
1 ความสัมพันธ์ระหว่างพนักงาน , ชาวเยอรมันตามเพิ่มเติมของระบบราชการ
วัฒนธรรม นอกเหนือจากความแตกต่างทางวัฒนธรรม ปัจจัยอื่น ๆเช่นความแตกต่างในโครงสร้างค่าจ้าง
ลักษณะการทํางานแตกต่างกัน และ ยังมีบทบาทสำคัญในการสร้างความแตกแยกระหว่างสอง
ตัวอย่าง ใน บริษัท เดมเลอร์ ,สูง ความแตกต่างทางจ่ายแพคเกจเคยท้อและพนักงานการจัดการ
ด้านบนไม่ได้รับแรงจูงใจสูง ในโครงสร้าง , จ่ายอเมริกันแต่
ผู้บริหารระดับสูงจ่ายเงินเดือนที่สูงและบริเวณ
ลักษณะงานของทั้งสองบริษัทยังแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ในขณะที่
เยอรมันเคยมีประชุมยาว และส่งรายงานยาวอเมริกัน
ที่ต้องการจะใช้เวลาน้อยลงในการอภิปราย ในขณะที่คนอเมริกันที่ต้องการทดลองโดย
ต่อไปนี้เป็นวิธีการลองผิดลองถูก , เยอรมันมีแผนที่ครอบคลุมที่พวกเขาปฏิบัติตาม
พอดี เมื่อต้นปี 2550 ร่วม DaimlerChrysler AG ในการเจรจาด้วย ซึ่งการจัดการ
ทุน ( Cerberus ) 21 ขายกลุ่มไครสเลอร์ . ในเดือนพฤษภาคม 2550 ได้ประกาศว่าจะขาย
801 บาทต่อหุ้นของไครสเลอร์กับ Cerberus สำหรับสหรัฐอเมริกา $ 7.4 พันล้าน
พฤษภาคม 21 , 2007 , เดมเลอร์ประกาศว่าเป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลงการขายไครสเลอร์ที่จะเซอเบอรัสจะ
มันจะให้เรา $ 1 พันล้านสำหรับแผนบำนาญของไครส์เลอร์ ถ้าแผนบำเหน็จบำนาญจะ
สิ้นสุดลงภายในห้าปี เดมเลอร์ถือว่าความรับผิดชอบของ กบข. จ่ายเงินตาม
ข้อตกลงระหว่างไครสเลอร์ และ อเมริกาสาธารณรัฐเฮลเลนิก 22
บริษัทเดมเลอร์ประกาศ วินซ์ snowbarger ผู้จัดการชั่วคราวของ PBGC , กล่าวว่า ,
" ผมยกย่องทั้งเดมเลอร์ และเซอร์เบอรัสในความเต็มใจที่จะทำงานกับ PBGC เพื่อป้องกันความปลอดภัยของไครสเลอร์
เกษียณคนงานและผู้เกษียณ . ทั้งเดมเลอร์และ Cerberus ได้
การผูกพันทางการเงินสำคัญเพื่อเสริมสร้างไครสเลอร์เงินบำนาญเดมเลอร์ได้ตกลง
ให้การรับประกันของ $ 1 พันล้านดอลลาร์ที่ต้องจ่ายในไครสเลอร์แผนว่าแผนยุติภายในห้าปี 23
" ในเดือนกรกฎาคม 2550 คณะกรรมาธิการยุโรปอนุมัติเงินช่วยเหลือจัดการ ในวันที่ 6 สิงหาคม 2550
เดมเลอร์ขายถือหุ้นใหญ่เพื่อเซอบีรัส ไครสเลอร์ไครสเลอร์มอเตอร์เป็น LLC
( ไครสเลอร์ ) และ DaimlerChrysler AG เปลี่ยนชื่อเป็นเดมเลอร์ เอจี นาร์เดลลีถูกแต่งตั้ง
ขณะที่ไครสเลอร์ประธานและซีอีโอของ ความเห็นเกี่ยวกับการเจรจา จอห์น สโนว์ ประธานของเซอเบอรัสจะ
กล่าวว่า " เราได้ทราบว่า บริษัทเผชิญกับความท้าทายที่สำคัญ แต่เรามั่นใจว่า
พวกเขาสามารถ และจะสามารถเอาชนะ . ส่วนตัวชอบเซอบีรัสจะช่วยให้ บริษัท การลงทุนการจัดการ
ที่มีโอกาสที่จะมุ่งเน้นในแผนระยะยาวของพวกเขามากกว่าแรงกดดันของุ
รายได้คาดหวัง" 24
ในปีงบประมาณ 2007 ไครสเลอร์รายงาน 8% การเติบโตของยอดขายในตลาดนอกสหรัฐ
สหรัฐอเมริกาในขณะที่เมื่อเทียบกับที่ของปี 2006 อย่างไรก็ตาม ยอดขายในตลาดสหรัฐในปี 2007 ลดลง
3 % เมื่อเทียบกับปีก่อนหน้านี้ ความเห็นเกี่ยวกับการเจริญเติบโตที่แข็งแกร่งในต่างประเทศขาย
จิมกด ( Press ) , ประธานและประธานของไครสเลอร์ กล่าวว่า " นี่เป็น revitalized องค์กร
เคลื่อนที่ไปในทิศทางที่ถูกต้อง ด้วยการเน้นการใส่
ลูกค้าทั่วโลกครั้งแรกทุกขั้นตอนในกระบวนการวิตกให้ภูมิใจในคุณค่าและคุณภาพของผลิตภัณฑ์ของเรา
ผมยินดีที่จะบอกว่าผลทั่วโลกของเราเป็นจุดเริ่มต้นที่จะแสดงนี้ " .
การแปล กรุณารอสักครู่..