“Sun, Sea and Sand” tourism is one

“Sun, Sea and Sand” tourism is one of the fastest increasing activities in Colombia. The coast, specifically the Caribbean coast, represents the favourite destination for national and foreign visitors. However, over the last 30 years while tourism activities increased, coastal erosion became a serious problem rising in magnitude and dominance. This paper deals with a historic overview of Colombian Caribbean coastal erosion, the calculus of associated magnitudes and deepens knowledge and understanding of the different factors that control this process in this location. Coastal change in terms of erosion-sedimentation was determined by comparatives analysis of satellite images for the 1980–2014 period, as well as field surveys. Results showed circa 50% of the Colombian Caribbean coast is undergoing serious erosion. In detail, 48.3% (1182 km) of the investigated coast is experiencing erosion; 33.2% (812.6 km) can be considered stable, and 18.4% (450.5 km) is accreting. Coastal erosion can be associated with a diversity of factors contrasting in their degree of magnitude and influence, such as, amongst others: sedimentary imbalance, extreme waves, ecosystem destruction and sea level rise. These processes are often multiplied by human activities eg inappropriate building of coastal infrastructures, eg groins, illegal mining of sand and destruction of mangroves. Currently, coastal erosion produces not only beach loss but also deterioration of scenic quality and further significant financial investments for hard shore protection structures (groins and breakwaters, principally). Therefore, coastal erosion has become an obstacle that hinders the economic growth of Colombia. Results obtained can be used in the correct application of coastal management policies in order to preserve socio-economic activities, such tourism. Specifically, stronger management laws in line with Marine Spatial Planning attributes need to be implemented and enforced; more sustainable funding found for legislation and a better support network for decision making with the over riding objective of increased sustainability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การท่องเที่ยว "อาทิตย์ ทะเล และทราย" เป็นหนึ่งในกิจกรรมที่เพิ่มขึ้นเร็วที่สุดในโคลัมเบีย ชายฝั่ง โดยเฉพาะชายฝั่งแคริบเบียน แสดงปลายทางที่ชื่นชอบสำหรับนักท่องเที่ยวในประเทศ และต่างประเทศ อย่างไรก็ตาม ในช่วง 30 ปี ในขณะที่กิจกรรมการท่องเที่ยวเพิ่มขึ้น กัดเซาะชายฝั่งเป็น ปัญหาร้ายแรงที่เพิ่มขึ้นในขนาดและการปกครอง กระดาษนี้กับภาพรวมทางประวัติศาสตร์ของการกัดเซาะชายฝั่งทะเลแคริบเบียนของโคลอมเบีย แคลคูลัสของเพื่อเชื่อมโยง และกระชับความรู้ความเข้าใจปัจจัยต่าง ๆ ที่ควบคุมกระบวนการนี้ในตำแหน่งนี้ ชายฝั่งเปลี่ยนแปลงในแง่ของการกัดเซาะตะกอนถูกกำหนด โดยการวิเคราะห์ภาพถ่ายดาวเทียมสำหรับงวด 1980 – 2014 comparatives เป็นฟิลด์สำรวจ ผลการศึกษาพบประมาณ 50% ของชายฝั่งทะเลแคริบเบียนของโคลอมเบียอยู่ระหว่างพังทลายอย่างรุนแรง รายละเอียด 48.3% (1182 กม.) ของฝั่งสอบสวนพบพังทลาย 33.2% (812.6 กม.) ถือได้ว่ามีเสถียรภาพ และ 18.4% (450.5 กม.) เป็น accreting กัดเซาะชายฝั่งสามารถเชื่อมโยงกับความหลากหลายของปัจจัยที่แตกต่างในระดับของขนาดและอิทธิพล เช่น หมู่คนอื่น ๆ: ความไม่สมดุลของตะกอน คลื่นรุนแรง การทำลายระบบนิเวศ และระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้น กระบวนการเหล่านี้มักจะคูณ ด้วยกิจกรรมของมนุษย์ไม่เหมาะสมเช่นอาคารของโครงสร้างพื้นฐานชายฝั่ง groins ที่ผิดกฎหมายเช่นการทำเหมืองทรายและทำลายป่าชายเลน กัดเซาะชายฝั่งในปัจจุบัน ผลิตไม่เพียงสูญเสียชายหาด แต่ยังเสื่อมคุณภาพสวยงามและเพิ่มเติมอย่างมีนัยสำคัญทางการเงินลงทุนสำหรับโครงสร้างป้องกันชายฝั่งยาก (groins และ breakwaters ) ดังนั้น กัดเซาะชายฝั่งได้กลายเป็น กำแพงที่เป็นอุปสรรคต่อการเจริญเติบโตของโคลอมเบีย ผลที่ได้รับสามารถใช้ในโปรแกรมที่ถูกต้องของนโยบายการจัดการชายฝั่งทะเลเพื่อรักษากิจกรรมทางเศรษฐกิจและสังคม การท่องเที่ยวดังกล่าว เฉพาะ แข็งแรงบริหารกฎหมายสอดคล้องกับคุณลักษณะของการวางแผนเชิงพื้นที่ทางทะเลจำเป็นต้องดำเนินการ และ บังคับ พบเงินทุนอย่างยั่งยืนสำหรับกฎหมายและเครือข่ายสนับสนุนที่ดีสำหรับการตัดสิน ด้วยกว่าวัตถุประสงค์ขี่ความยั่งยืนเพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"อาทิตย์ทะเลและหาดทราย" การท่องเที่ยวเป็นหนึ่งในกิจกรรมที่เร็วที่สุดที่เพิ่มขึ้นในประเทศโคลอมเบีย ชายฝั่งโดยเฉพาะชายฝั่งทะเลแคริบเบียนหมายถึงปลายทางที่ชื่นชอบสำหรับผู้เข้าชมในประเทศและต่างประเทศ อย่างไรก็ตามในช่วง 30 ปีที่ผ่านมาในขณะที่กิจกรรมการท่องเที่ยวที่เพิ่มขึ้นการกัดเซาะชายฝั่งได้กลายเป็นปัญหาที่รุนแรงเพิ่มขึ้นในขนาดและการปกครอง กระดาษนี้จะเกี่ยวข้องกับภาพรวมประวัติศาสตร์ของโคลอมเบียการกัดเซาะชายฝั่งทะเลแคริบเบียนแคลคูลัสของการเคาะที่เกี่ยวข้องและล้ำลึกรู้และความเข้าใจที่แตกต่างกันของปัจจัยที่มีการควบคุมขั้นตอนนี้ในสถานที่แห่งนี้ การเปลี่ยนแปลงชายฝั่งในแง่ของการกัดเซาะ-ตกตะกอนถูกกำหนดโดยการวิเคราะห์เปรียบเทียบของภาพถ่ายจากดาวเทียมสำหรับงวด 1980-2014 เช่นเดียวกับการสำรวจภาคสนาม ผลการศึกษาพบประมาณ 50% ของชายฝั่งทะเลแคริบเบียนโคลอมเบียอยู่ระหว่างการกัดเซาะอย่างรุนแรง ในรายละเอียด 48.3% (1,182 กิโลเมตร) ชายฝั่งสอบสวนกำลังประสบกับการกัดเซาะ; 33.2% (812.6 กิโลเมตร) ถือได้ว่ามีเสถียรภาพและ 18.4% (450.5 กม.) จะเพิ่มทวี การกัดเซาะชายฝั่งสามารถเชื่อมโยงกับความหลากหลายของปัจจัยที่แตกต่างในระดับของความสำคัญและมีอิทธิพลเช่นในหมู่คนอื่น ๆ : ความไม่สมดุลของตะกอนคลื่นที่รุนแรงทำลายระบบนิเวศและการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเล กระบวนการเหล่านี้มักจะถูกคูณด้วยกิจกรรมของมนุษย์เช่นอาคารที่ไม่เหมาะสมของโครงสร้างพื้นฐานชายฝั่งเช่น groins การทำเหมืองแร่ที่ผิดกฎหมายของทรายและการทำลายป่าชายเลน ปัจจุบันการกัดเซาะชายฝั่งผลิตการสูญเสียชายหาดไม่เพียง แต่ยังเสื่อมสภาพของคุณภาพที่สวยงามและต่อไปการลงทุนทางการเงินอย่างมีนัยสำคัญสำหรับโครงสร้างการป้องกันชายฝั่งอย่างหนัก (groins และเขื่อนกันคลื่นใหญ่) ดังนั้นการกัดเซาะชายฝั่งได้กลายเป็นอุปสรรคที่เป็นอุปสรรคต่อการเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศโคลัมเบีย ผลที่ได้รับสามารถนำมาใช้ในการประยุกต์ใช้ที่ถูกต้องของนโยบายการจัดการชายฝั่งเพื่อรักษากิจกรรมทางเศรษฐกิจและสังคมเช่นการท่องเที่ยว โดยเฉพาะกฎหมายการจัดการที่แข็งแกร่งในแนวเดียวกันกับคุณลักษณะการวางแผนเชิงพื้นที่ทางทะเลจะต้องดำเนินการและบังคับใช้; เงินทุนที่ยั่งยืนมากขึ้นพบว่าการออกกฎหมายและเครือข่ายการสนับสนุนที่ดีกว่าสำหรับการตัดสินใจที่มีมากกว่าขี่วัตถุประสงค์ของการพัฒนาอย่างยั่งยืนที่เพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ดวงอาทิตย์ทะเลและทราย " การท่องเที่ยวเป็นหนึ่งในที่เร็วที่สุดในการเพิ่มกิจกรรมในโคลัมเบีย ชายฝั่ง โดยเฉพาะชายฝั่งแคริบเบียน เป็นปลายทางที่ชื่นชอบสำหรับประเทศและต่างประเทศเข้าชม อย่างไรก็ตาม ในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา ในขณะที่กิจกรรมการท่องเที่ยวเพิ่มขึ้น การกัดเซาะชายฝั่ง เป็นปัญหาที่เพิ่มขึ้นในขนาดและการปกครอง บทความนี้เกี่ยวข้องกับภาพรวมของประวัติศาสตร์ของโคลัมเบียแคริบเบียนการกัดเซาะชายฝั่ง , แคลคูลัสของ magnitudes เกี่ยวข้องและ deepens ความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับปัจจัยต่าง ๆ ที่ควบคุมกระบวนการนี้ในสถานที่นี้ การเปลี่ยนแปลงชายฝั่งในแง่ของการกัดเซาะโดยการวัดเปรียบเทียบการวิเคราะห์ภาพถ่ายดาวเทียมสำหรับ 1980 – 2014 ระยะเวลา รวมทั้งการสำรวจภาคสนาม พบประมาณร้อยละ 50 ของชายฝั่งแคริบเบียนโคลัมเบียกำลังรุนแรงกัดเซาะ รายละเอียด , 48.3 % ( 1302 กม. ) จากชายฝั่งพบว่าดิน ; ร้อยละ 33.2 ( 812.6 km ) ถือได้ว่ามีเสถียรภาพและ 18.4 % ( 450.5 km ) accreting . การกัดเซาะชายฝั่งสามารถเชื่อมโยงกับความหลากหลายขององค์ประกอบที่ตัดกันในระดับของขนาดและอิทธิพล เช่น ในหมู่คนอื่น ๆ : หินตะกอนความไม่สมดุลมากคลื่น , การทำลายระบบนิเวศและเพิ่มขึ้นจากระดับน้ําทะเล กระบวนการเหล่านี้มักจะคูณด้วยกิจกรรมของมนุษย์เช่นการสร้างโครงสร้างพื้นฐาน ชายฝั่ง เช่น โครงสร้างเหมืองแร่ทรายและทำลายป่าชายเลนผิดกฎหมาย ในปัจจุบัน การกัดเซาะชายฝั่งชายหาดเท่านั้น แต่ยังสร้างไม่สูญเสียคุณภาพสวยงาม และการเสื่อมสภาพของเงินลงทุนอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มเติมเพื่อป้องกันโครงสร้าง ( โครงสร้างเขื่อนกันคลื่นชายฝั่งอย่างหนักและเป็นหลัก ) ดังนั้น การกัดเซาะชายฝั่ง ได้กลายเป็นอุปสรรคที่ขัดขวางการเติบโตทางเศรษฐกิจของโคลัมเบีย ผลที่ได้รับสามารถใช้ในการแก้ไขการประยุกต์ใช้นโยบายการจัดการชายฝั่งเพื่อรักษากิจกรรม ทางเศรษฐกิจ สังคม การท่องเที่ยว เป็นต้น โดยเฉพาะ แข็งแกร่ง การจัดการกฎหมายสอดคล้องกับทะเลเรขาวางคุณลักษณะต้องดำเนินการและบังคับใช้กฎหมายเดิม พบมากขึ้นอย่างยั่งยืนและเครือข่ายการสนับสนุนที่ดีสำหรับการตัดสินใจมากกว่าขี่มีเพิ่มความยั่งยืน