Relationship functioning There exis

Relationship functioning
There exists a poorly understood, protective effect of marriage against adverse outcomes ranging from poor health to legal involvement to substance use and mental illness (e.g. Leonard and Rothbard, 1999; Seal et al., 2011; Petrakis et al., 2011b). Veterans returning from combat and reentering civilian life, however, are faced with marital challenges that arise less frequently within relationships in the general population, such as uncertainty and disagreements about childcare and familial responsibilities as well as feelings of detachment from one's family or home (Sayers et al., 2009). Such atypical stressors possess the potential to negatively impact relationship satisfaction and stability, particularly when substance use and mental illness are present. Limited data pertaining to the effects of dual diagnosis on relationship functioning among veterans has been collected and findings remain mixed. Sloan and Rowe (1995) found that dually diagnosed veterans were significantly less likely to be married than veterans without a dual diagnosis, effectively negating the protective effects of marriage. Tate et al. (2007) reported that dually diagnosed veterans were the least likely group to be married and the most likely group to be separated or divorced when compared to veterans diagnosed with substance use only or substance use with subclinical trauma but unlike Sloan and Rowe (1995), effects failed to reach significance. Tate et al. (2007) cite their small sample as a limitation to their study that may have hindered their ability to detect significant effects. Rotunda et al. (2008) evaluated the relationship characteristics of two groups of veterans (n=38) entering Behavioral Couples Therapy (BCT; O’Farrell and Fals-Stewart, 2006) to determine that relationship satisfaction was universally low with dually diagnosed (M=90.7, SD=19.6) and substance use only (M=98.5, SD=20.3) veterans reporting levels of satisfaction that were, on average, indicative of significant relationship distress. The BCT pilot study was also limited in sample size.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทำงานความสัมพันธ์ มีผลไม่ดีเข้าใจ ป้องกันของแต่งงานกับผลร้ายตั้งแต่สุขภาพเกี่ยวข้องทางกฎหมายการใช้สารทนเจ็บป่วย (เช่นเลียวนาร์ดและ Rothbard, 1999 ตรา et al., 2011 Petrakis et al., 2011b) กลับมาจากทหารผ่านศึกต่อสู้ และลูกค้าชีวิตพลเรือน อย่างไรก็ตาม จะต้องเจอกับความท้าทายการสมรสที่เกิดขึ้นไม่บ่อยนักในความสัมพันธ์ในประชากรทั่วไป ความไม่แน่นอนและความขัดแย้งเกี่ยวกับ childcare และภาวะความรับผิดชอบรวมทั้งความรู้สึกของการปลดจากครอบครัวหรือบ้าน (Sayers et al., 2009) ของ ลดการอักเสบดังกล่าวมีศักยภาพในการส่งผลกระทบความสัมพันธ์ความพึงพอใจ และความมั่นคง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อใช้สารและการเจ็บป่วยของจิตอยู่ รวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับผลของการวินิจฉัยคู่สัมพันธ์ที่ทำงานในหมู่ทหารผ่านศึกจำกัด และค้นพบยังคงผสม สโลนและ Rowe (1995) พบว่า การวินิจฉัย dually ทหารผ่านศึกได้มากน้อยแนวโน้มที่จะแต่งงานมากกว่าทหารผ่านศึกโดยไม่วินิจฉัยสอง negating ป้องกันผลกระทบของการแต่งงานอย่างมีประสิทธิภาพ เท et al. (2007) รายงานว่า การวินิจฉัย dually ทหารผ่านศึกมีกลุ่มน้อยมีแนวโน้มที่จะแต่งงานและกลุ่มมักจะแยก หรือหย่าแล้วเมื่อเทียบกับทหารผ่านศึกที่การวินิจฉัยใช้สารเท่านั้นหรือใช้สาร กับบาดเจ็บ subclinical แต่ต่าง กับสโลนและ Rowe (1995), ลักษณะพิเศษที่ไม่สามารถถึงความสำคัญ เท et al. (2007) อ้างอิงตัวอย่างเล็ก ๆ ของพวกเขาเป็นข้อจำกัดเพื่อการเรียนที่อาจมีผู้ที่ขัดขวางความสามารถในการตรวจสอบผลกระทบที่สำคัญ เหลี่ยม et al. (2008) ประเมินลักษณะความสัมพันธ์ของ 2 กลุ่มของทหารผ่านศึก (n = 38) พฤติกรรมคู่บำบัดรักษา (BCT การป้อน O'Farrell และ Fals-สจ๊วต 2006) เพื่อกำหนดว่า ความสัมพันธ์ความพึงพอใจเป็นแบบต่ำกับการวินิจฉัย dually (M = 90.7, SD = 19.6) และสารที่ใช้เท่านั้น (M = 98.5, SD = 20.3) รายงานระดับความพึงพอใจที่ทหารผ่านศึก เฉลี่ย ส่อความทุกข์ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ การศึกษานำร่อง BCT ยังจำกัดในขนาดตัวอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์การทำงาน
มีอยู่เข้าใจการป้องกันผลกระทบของการแต่งงานกับผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์ตั้งแต่สุขภาพไม่ดีการมีส่วนร่วมตามกฎหมายในการใช้สารเสพติดและความเจ็บป่วยทางจิต (เช่นลีโอนาร์และทบาร์ด 1999; Seal, et al, 2011;.. Petrakis และคณะ, 2011b) . ทหารผ่านศึกที่กลับมาจากการต่อสู้และถูกเลิกชีวิตพลเรือน แต่จะต้องเผชิญกับความท้าทายในการสมรสที่เกิดขึ้นไม่บ่อยภายในความสัมพันธ์ในประชากรทั่วไปเช่นความไม่แน่นอนและความขัดแย้งเกี่ยวกับการดูแลเด็กและความรับผิดชอบในครอบครัวเช่นเดียวกับความรู้สึกของการปลดจากครอบครัวหนึ่งหรือที่บ้าน (เซเยอร์ส et al., 2009) ความเครียดที่ผิดปกติดังกล่าวมีศักยภาพที่จะส่งผลเสียต่อความพึงพอใจในความสัมพันธ์และความมั่นคงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อใช้สารเสพติดและความเจ็บป่วยทางจิตที่มีอยู่ ข้อ จำกัด ของข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับผลกระทบของการวินิจฉัยโรคเกี่ยวกับความสัมพันธ์การทำงานในหมู่ทหารผ่านศึกที่ได้รับการเก็บรวบรวมและการค้นพบยังคงผสม สโลนและ Rowe (1995) พบว่าทหารผ่านศึกวินิจฉัย dually อย่างมีนัยสำคัญโอกาสน้อยที่จะแต่งงานกว่าทหารผ่านศึกโดยไม่ต้องวินิจฉัยโรคได้อย่างมีประสิทธิภาพกวนป้องกันผลกระทบของการแต่งงาน เทตและคณะ (2007) รายงานว่าทหารผ่านศึกวินิจฉัย dually เป็นกลุ่มที่มีแนวโน้มน้อยที่จะแต่งงานและกลุ่มที่มีแนวโน้มมากที่สุดที่จะแยกออกจากกันหรือหย่ากันเมื่อเทียบกับทหารผ่านศึกการวินิจฉัยว่ามีการใช้สารเสพเพียงอย่างเดียวหรือใช้สารเสพติดกับการบาดเจ็บแบบไม่แสดงอาการ แต่ไม่เหมือนโลนและ Rowe (1995) ผลกระทบไม่ถึงความสำคัญ เทตและคณะ (2007) กล่าวถึงตัวอย่างเล็ก ๆ ของพวกเขาเป็นข้อ จำกัด ในการศึกษาของพวกเขาที่อาจจะขัดขวางความสามารถในการตรวจสอบผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ หอกและคณะ (2008) การประเมินลักษณะความสัมพันธ์ของทั้งสองกลุ่มของทหารผ่านศึก (n = 38) มีการเข้าคู่กับพฤติกรรมบำบัด (BCT; แฟร์เรลล์และ Fals-สจ๊วต, 2006) เพื่อตรวจสอบความพึงพอใจของความสัมพันธ์ที่เป็นสากลต่ำที่มีการวินิจฉัย dually (M = 90.7, SD = 19.6) และการใช้สารเสพติดเท่านั้น (M = 98.5, SD = 20.3) ทหารผ่านศึกรายงานระดับความพึงพอใจที่ได้รับโดยเฉลี่ยที่บ่งบอกถึงความทุกข์ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ การศึกษานำร่อง BCT ถูก จำกัด ในขนาดของกลุ่มตัวอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์การทำงาน
มีอยู่งานรับทราบ ป้องกันผลกระทบของการแต่งงานกับผลไม่พึงประสงค์ ตั้งแต่สุขภาพไม่ดีทางกฎหมายเกี่ยวข้องกับสารเสพติดและสุขภาพจิต เช่น เลนเนิร์ด และ rothbard , 1999 ; ประทับตรา et al . , 2011 ; petrakis et al . , 2011b ) ทหารผ่านศึกที่กลับมาจากการรบ และ reentering ชีวิตพลเรือน อย่างไรก็ตามจะต้องเผชิญกับความท้าทายสมรสที่เกิดขึ้นน้อยกว่าในความสัมพันธ์ในประชากรทั่วไป เช่น ความไม่แน่นอนและความขัดแย้งเกี่ยวกับการดูแลเด็ก และรับผิดชอบครอบครัว รวมทั้งความรู้สึกของการปลดจากหนึ่งของครอบครัวหรือที่บ้าน ( เซเยอร์ส et al . , 2009 ) เช่น บุคคลมีศักยภาพพิเศษที่จะส่งผลกระทบในเชิงลบกับความพึงพอใจในความสัมพันธ์ และความมั่นคงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีการใช้สารเสพติด และการเจ็บป่วยทางจิตอยู่ ข้อมูลที่ จำกัด เกี่ยวกับผลของการวินิจฉัยคู่ในการทำงานความสัมพันธ์ของทหารผ่านศึกที่ได้รับการเก็บรวบรวมและผลการวิจัยยังคงผสม สโลนกับโรว์ ( 2538 ) พบว่า การวินิจฉัย มีทหารผ่านศึกอย่างมีนัยสำคัญน้อยอาจจะแต่งงานกว่าทหารผ่านศึกไม่มีการวินิจฉัยคู่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ negating ผลป้องกันของการแต่งงาน เทท et al . ( 2007 ) รายงานว่า การวินิจฉัย มีทหารผ่านศึกเป็นอย่างน้อยน่าจะกลุ่มแต่งงานและกลุ่มมีแนวโน้มที่จะแยกหรือหย่า เมื่อเทียบกับการใช้สารเฉพาะกับทหารผ่านศึกหรือการใช้สารเสพติดกับ trauma ซับคลินิเคิลแต่แตกต่างจากสโลนและโรว์ ( 1995 ) , ผลล้มเหลวที่จะบรรลุความ เทท et al .( 2007 ) อ้างถึงตัวอย่างเล็ก ๆของพวกเขาเป็นขอบเขตการศึกษาของตนเองที่อาจขัดขวางความสามารถของพวกเขาเพื่อตรวจสอบผลกระทบที่สำคัญ โรทันดา et al . ( 2008 ) ประเมินความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะสองกลุ่มของทหารผ่านศึก ( n = 38 ) เข้าสู่พฤติกรรมพลิกล็อก ( BCT ; และส่วน fals สจ๊วต 2006 ) ศึกษาความพึงพอใจความสัมพันธ์ต่ำเหมาะกับมีการวินิจฉัย ( M = 907 , SD = 19.6 ) และการใช้สารเสพติด ( M = 98.5 , SD = 20.3 ) ทหารผ่านศึกรายงานระดับของความพึงพอใจที่ได้ เฉลี่ย บ่งบอกถึงความทุกข์ความสัมพันธ์ . โดย BCT นำร่องศึกษา จำกัด
ขนาดตัวอย่าง