The study compares two indicative c

The study compares two indicative climate mitigation policies with two ‘business-as-usual’ emissions pathways, and focuses on six catchments in the UK representing a diversity of catchment and climatic conditions. One of the indicative mitigation policies assumes that global emissions of greenhouse gases peak in 2016 and decline at 5% per year after, and the other assumes emisssions peak in 2030 and decline at 2% per year (Gohar and Lowe, 2009). The pathway with the 2016 peak produces a 50% probability that the increase in global mean surface temperature by 2100 would be below 2 °C (above pre-industrial; Gohar and Lowe, 2009), and is thus consistent with the aspirations of the Copenhagen Accord which underpins current global climate policy; the 2030 peak pathway produces a median temperature increase of 2.8 °C. The two ‘business-as-usual’ emissions pathways (SRES A1b and A1FI) result in median estimates of increases in global mean temperature by 2100 of 4 and 5.6 °C respectively; the difference between the two represents uncertainty in the effects of future economic development on emissions. Projected changes in hydrological regimes are known to be sensitive to the spatial and seasonal pattern of change in climate as represented by different climate models and, to a lesser extent, hydrological model uncertainty. It is also possible that the effects of climate mitigation policy on these impacts may vary with climate model pattern and representation of hydrological processes. This is assessed here by constructing climate scenarios from 21 global climate models, and by considering the effect of hydrological model parameter uncertainty on the impacts avoided by climate policy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาเปรียบเทียบนโยบายลดตัวชี้ให้เห็นสภาพสองกับสอง 'ธุรกิจเป็นปกติ' ปล่อยมนต์ และเน้น catchments หกในประเทศอังกฤษที่แสดงถึงความหลากหลายทางชีวภาพของลุ่มน้ำและเงื่อนไข climatic หนึ่งในนโยบายลดตัวชี้ให้เห็นสันนิษฐานว่า ปล่อยทั่วโลกสูงสุดของก๊าซเรือนกระจกใน 2016 และลดลง 5% ต่อปีหลังจาก และอื่น ๆ ที่ถือค emisssions ในปี 2030 และลดลง 2% ต่อปี (Gohar และ Lowe, 2009) ทางเดินกับพีค 2016 ทำให้เกิดความน่าเป็น 50% ที่จะเพิ่มอุณหภูมิพื้นผิวเฉลี่ยสากล โดย 2100 ด้านล่าง 2 ° C (เหนืออุตสาหกรรมก่อน Gohar และ Lowe, 2009), และจึงสอดคล้องกับความปรารถนาของแอคคอร์ดโคเปนเฮเกนซึ่งปัจจุบันนโยบายสภาพภูมิอากาศโลก underpins ทางเดินช่วงปี 2030 ก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิมัธยฐานของ 2.8 องศาเซลเซียส มนต์ปล่อย 'ธุรกิจเป็นปกติ' สอง (SRES A1b และ A1FI) มีผลประเมินมัธยฐานของอุณหภูมิโลกเฉลี่ยเพิ่มขึ้นโดย 2100 4 และ 5.6 ° C ตามลำดับ ความแตกต่างระหว่างทั้งสองแสดงถึงความไม่แน่นอนในผลของการพัฒนาเศรษฐกิจในอนาคตในการปล่อย คาดการณ์การเปลี่ยนแปลงในระบอบอุทกวิทยารู้จักกันน้อยรูปแบบพื้นที่ และฤดูกาลของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศตามที่แสดง โดยแบบจำลองสภาพภูมิอากาศที่แตกต่างกัน และ ขอบ เขตน้อยกว่า ความไม่แน่นอนของแบบจำลองอุทกวิทยา ก็ยังเป็นไปได้ว่า ผลกระทบของนโยบายการลดปัญหาสภาพภูมิอากาศในผลกระทบเหล่านี้อาจแตกต่างกันกับรูปแบบจำลองสภาพภูมิอากาศและการแสดงของกระบวนการด้านชลศาสตร์ นี้เป็นประเมินที่นี่ โดยสร้างสถานการณ์สภาพภูมิอากาศจากแบบจำลองสภาพภูมิอากาศโลก 21 และพิจารณาผลของแบบจำลองอุทกวิทยาพารามิเตอร์ความไม่แน่นอนผลกระทบที่หลีกเลี่ยงนโยบายสภาพภูมิอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาเปรียบเทียบระหว่างสองนโยบายการบรรเทาผลกระทบของสภาพภูมิอากาศที่บ่งบอกถึงมีสอง 'ธุรกิจเป็นปกติ' ทางเดินปล่อยก๊าซเรือนกระจกและมุ่งเน้นไปที่หกลุ่มน้ำในสหราชอาณาจักรที่เป็นตัวแทนของความหลากหลายของการเก็บกักน้ำและสภาพภูมิอากาศ หนึ่งในนโยบายการบรรเทาผลกระทบที่บ่งบอกอนุมานว่าการปล่อยทั่วโลกของก๊าซเรือนกระจกที่จุดสูงสุดในปี 2016 และลดลง 5% ต่อปีหลังจากนั้นและอื่น ๆ ที่ถือว่ายอด emisssions ใน 2030 และการลดลงที่ 2% ต่อปี (Gohar และโลว์ 2009) ทางเดินกับ 2016 ยอดผลิต 50% น่าจะเป็นที่การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิพื้นผิวเฉลี่ยของโลกปี 2100 จะต่ำกว่า 2 องศาเซลเซียส (ด้านบนก่อนอุตสาหกรรม Gohar และโลว์ 2009) และจึงสอดคล้องกับแรงบันดาลใจของโคเปนเฮเกน Accord ซึ่งรมย์นโยบายสภาพภูมิอากาศโลกในปัจจุบัน ทางเดินสูงสุด 2030 ผลิตเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิเฉลี่ยของ 2.8 ° C สอง 'ธุรกิจเป็นปกติ' ทางเดินมลพิษ (SRES A1b และ A1FI) ส่งผลให้ประมาณการเฉลี่ยของการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิเฉลี่ยของโลกปี 2100 จาก 4 และ 5.6 ° C ตามลำดับ ความแตกต่างระหว่างทั้งสองแสดงให้เห็นถึงความไม่แน่นอนของผลกระทบของการพัฒนาเศรษฐกิจในอนาคตเกี่ยวกับการปล่อยก๊าซ การเปลี่ยนแปลงที่คาดการณ์ไว้ในอุทกวิทยาเป็นที่รู้จักกันจะไวต่อรูปแบบเชิงพื้นที่และฤดูกาลของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นตัวแทนจากแบบจำลองภูมิอากาศที่แตกต่างกันและเป็นระดับที่น้อยกว่าความไม่แน่นอนแบบจำลองทางอุทกวิทยา นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ว่าผลกระทบของนโยบายการบรรเทาผลกระทบสภาพภูมิอากาศที่ส่งผลกระทบเหล่านี้อาจแตกต่างกันไปด้วยรูปแบบรูปแบบของสภาพภูมิอากาศและการเป็นตัวแทนของกระบวนการทางอุทกวิทยา นี้คือการประเมินที่นี่โดยการสร้างสถานการณ์สภาพภูมิอากาศจาก 21 แบบจำลองภูมิอากาศทั่วโลกและโดยพิจารณาผลกระทบของความไม่แน่นอนพารามิเตอร์แบบอุทกวิทยาเกี่ยวกับผลกระทบหลีกเลี่ยงได้โดยนโยบายของสภาพภูมิอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาเปรียบเทียบสองแสดงให้เห็นถึงบรรยากาศการผ่อนคลายนโยบายสอง ' เหมือนเดิม ' ปล่อยสัมภาระ และมุ่งเน้นในหก catchments ใน UK ที่เป็นตัวแทนของความหลากหลายของการเก็บกักน้ำ และสภาพอากาศ . หนึ่งในนโยบายบรรเทาซึ่งสันนิษฐานว่า การปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั่วโลกสูงสุดในปี 2016 และลดลงร้อยละ 5 ต่อปี หลังและอื่น ๆ ถือว่า emisssions สูงสุดในปี 2030 และลดลง 2% ต่อปี ( และโกฮา Lowe , 2009 ) ทางเดินกับ 2016 สูงสุดสร้างความเป็นไปได้ 50% ที่เพิ่มขึ้นของอุณหภูมิพื้นผิวเฉลี่ยทั่วโลกโดย 2100 จะต่ำกว่า 2 องศา C ( ข้างบนก่อนอุตสาหกรรม โกฮา และ โลว์ , 2009 ) , และดังนั้นจึงสอดคล้องกับความต้องการของ Copenhagen Accord ซึ่งสนับสนุนนโยบายสภาพภูมิอากาศโลกปัจจุบันโดย 2030 สูงสุดทางผลิตเพิ่มอุณหภูมิเฉลี่ย 2.8 ° C สอง ' ธุรกิจตามปกติ ' ปล่อยสัมภาระ ( คุณภาพและ a1b a1fi ) ส่งผลให้ประมาณการค่ามัธยฐานเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิเฉลี่ยของโลกโดย 2100 4 ° C และ 5.6 ตามลำดับ ความแตกต่าง ระหว่าง สอง แสดงถึงความไม่แน่นอนในผลของการพัฒนาเศรษฐกิจในอนาคตในการปล่อยก๊าซ .คาดการณ์การเปลี่ยนแปลงในระบบอุทกวิทยาเป็นที่รู้จักกันจะไวต่อรูปแบบของการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศที่แสดงโดยแบบจำลองภูมิอากาศที่แตกต่างกันและตามฤดูกาล ในขอบเขตที่น้อยกว่าทางอุทกวิทยาแบบจำลองความไม่แน่นอน นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ว่าผลของนโยบายการบรรเทาผลกระทบเหล่านี้อาจแตกต่างกันกับรูปแบบที่แบบจำลองสภาพภูมิอากาศ และเป็นตัวแทนของกระบวนการทางอุทกวิทยา .นี้คือการประเมินสถานการณ์สภาพภูมิอากาศที่นี่โดยสร้างจากแบบจำลองภูมิอากาศโลกและ 21 , โดยพิจารณาผลของพารามิเตอร์ทางอุทกวิทยาแบบจำลองความไม่แน่นอนเกี่ยวกับผลกระทบหลีกเลี่ยง โดยนโยบายสภาพภูมิอากาศ