ให้สัญนิษฐานว่าบุคคลบริสุทธิ์จนกว่า

ให้สัญนิษฐานว่าบุคคลบริสุทธิ์จนกว่าจะได้รับการพิสูจน์โดยปราศจากข้อสงสัยว่ามีความผิด” (Presumption of innocence until proven guilty beyond a reasonable doubt) กล่าวคือผู้กล่าวหาจะต้องพิสูจน์ไห้ได้ว่าการกระทำของผู้ถูกกล่าวหาเป็นความผิด (Actus reus) และผู้ถูกกล่าวหามีเจตนาในการกระทำความผิดนั้น (Mens rea) ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญของความผิดอาญาอันนำมาซึ่งหลักภาระการพิสูจน์ (Burden of proof) “ผู้ใดกล่าวอ้างผู้นั้นนำสืบ” และ “ให้ยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้จำเลย” (ป.วิ.อ. มาตรา 227)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ให้สัญนิษฐานว่าบุคคลบริสุทธิ์จนกว่าจะได้รับการพิสูจน์โดยปราศจากข้อสงสัยว่ามีความผิด" (ข้อสันนิษฐานของความบริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ความสงสัยสมเหตุสมผล) กล่าวคือผู้กล่าวหาจะต้องพิสูจน์ไห้ได้ว่าการกระทำของผู้ถูกกล่าวหาเป็นความผิด (Actus ยัง reus) และผู้ถูกกล่าวหามีเจตนาในการกระทำความผิดนั้น (สวทชบุรุษ) ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญของความผิดอาญาอันนำมาซึ่งหลักภาระการพิสูจน์ (หลักฐานภาระของ) "ผู้ใดกล่าวอ้างผู้นั้นนำสืบ"และ"ให้ยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้จำเลย" (ป.วิ.อ. มาตรา 227)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(สันนิษฐานของความบริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ความผิดข้อกังขา) (เรอุส Actus) (เรีย) (ภาระการพิสูจน์) "ผู้ใดกล่าวอ้างผู้นั้นนำสืบ" และ (ป.วิ.อ. มาตรา 227)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ให้สัญนิษฐานว่าบุคคลบริสุทธิ์จนกว่าจะได้รับการพิสูจน์โดยปราศจากข้อสงสัยว่ามีความผิด " ( ข้อสันนิษฐานของความไร้เดียงสา จนกว่าจะพิสูจน์ได้ว่าผิดเกินสงสัยที่เหมาะสม ) กล่าวคือผู้กล่าวหาจะต้องพิสูจน์ไห้ได้ว่าการกระทำของผู้ถูกกล่าวหาเป็นความผิดเรอุส ) และผู้ถูกกล่าวหามีเจตนาในการกระทำความผิดนั้น ( mens rea ) ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญของความผิดอาญาอันนำมาซึ่งหลักภาระการพิสูจน์ ( ภาระการพิสูจน์ ) " ผู้ใดกล่าวอ้างผู้นั้นนำสืบ " และ " ให้ยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้จำเลย " ( ป .วิ Admiral มาตรา 227 )