The boy with fair hair lowered hims

The boy with fair hair lowered himself down the last few feet of rock and began to pick his way toward the lagoon.
Though he had taken off his school sweater and trailed it now from one hand, his grey shirt stuck to him and his hair was plastered to his forehead.
All round him the long scar smashed into the jungle was a bath of heat.
He was clambering heavily among the creepers and broken trunks when a bird, a vision of red and yellow, flashed upwards with a witch-like cry; and this cry was echoed by another.
Hi! It said. Wait a minute! The undergrowth at the side of the scar was shaken and a multitude of raindrops fell pattering.
Wait a minute, the voice said. I got caught up.
The fair boy stopped and jerked his stockings with an automatic gesture that made the jungle seem for a moment like the Home Counties.
The voice spoke again.
I can’t hardly move with all these creeper things.
The owner of the voice came backing out of the undergrowth so that twigs scratched on a greasy wind-breaker.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เด็กที่มีผมยุติธรรมปรับลดตัวเองลงไม่กี่ฟุตสุดท้ายของหินและเริ่มที่จะเลือกวิธีการของเขาที่มีต่อลากูน.
แม้ว่าเขาจะเอาออกเสื้อกันหนาวที่โรงเรียนของเขาและหายได้ในขณะนี้จากมือข้างหนึ่ง, เสื้อยืดสีเทาของเขาติดอยู่กับเขาและผมของเขาเป็น ฉาบที่หน้าผากของเขา.
รอบเขาแผลเป็นยาวทั้งหมดถูกทุบเข้าไปในป่าได้รับการอาบน้ำของความร้อน.
เขาได้รับการ clambering อย่างหนักในหมู่ไม้เลื้อยลำต้นหักและเมื่อนกวิสัยทัศน์ของสีแดงและสีเหลืองประกายขึ้นด้วยเสียงเหมือนแม่มด ; และเสียงร้องนี้สะท้อนอีก.
Hi! มันบอกว่า รอนาที! พงด้านข้างของรอยแผลเป็นที่ถูกเขย่าและความหลากหลายของเม็ดฝนลดลง pattering.
รอนาที, เสียงดังกล่าว ผมถูกจับได้.
เด็กยุติธรรมหยุดและกระชากถุงน่องของเขาด้วยท่าทางอัตโนมัติที่ทำให้ดูเหมือนป่าสักครู่เช่นชาน.
เสียงพูดอีกครั้ง.
ฉันไม่สามารถแทบจะไม่ย้ายไปอยู่กับสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดไม้เลื้อย.
เจ้าของ เสียงสนับสนุนมาจากพุ่มกิ่งไม้เพื่อให้รอยขีดข่วนบนลมเบรกเลี่ยน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กด้วยความยุติธรรมผมลดลง ตัวไม่กี่ฟุตสุดท้ายของหินและเริ่มที่จะเลือกทางของเขาไปยังทะเลสาบ แม้ว่าเขาจะได้ถอดเสื้อกันหนาว
โรงเรียนของเขา และตามมันแล้ว จาก มือ เสื้อสีเทาของเขาติดอยู่กับเขาและผมของเขาถูกฉาบบนหน้าผากของเขา
ทุกคนรอบเขา แผลเป็น ลองทุบเข้าไปในป่าเป็นอ่างความร้อน .
เขา clambering อย่างหนักท่ามกลางเถาวัลย์และกางเกงแตกเมื่อนก วิสัยทัศน์ของสีแดงและสีเหลือง แว้บขึ้นไปกับแม่มดชอบร้องไห้ และร้องไห้ นี้ถูกสะท้อนโดยอื่น .
สวัสดีครับ ! มันกล่าวว่า เดี๋ยวก่อน ! พื้นที่ด้านข้างของแผลเป็นที่ถูกเขย่าและความหลากหลายของเม็ดฝนหล่นกระทบหน้าต่าง .
เดี๋ยว เสียงกล่าวว่า ฉันถูกจับ
เด็กชายยุติธรรมหยุดและเป็นถุงน่องของเขาด้วยท่าทางที่ทำให้ป่าดูอัตโนมัติสักครู่เหมือนบ้านมณฑล

เสียงพูดอีกครั้ง ฉันก็แทบไม่ได้ย้ายทั้งหมดเหล่านี้ ไม้เลื้อยอย่าง
เจ้าของเสียงเดินถอยออกจากพื้นเพื่อให้กิ่งไม้ข่วนบนตัวแบ่งลมเลี่ยน .