Selenium selenium type I and type I

Selenium
selenium type I and type III deiodinases
Selenium which is the prosthetic group of iodotyrosine deiodinase, as selenocysteine, plays a crucial role in determining the free circulating levels of T3. Selenium deficiency can have implications in fall of T3 levels.
Deiodinase (or iodide peroxidase or "Monodeiodinase") is a peroxidase enzyme that is involved in the activation or deactivation of thyroid hormones.
Type 1 iodothyronine deiodinase is a selenium-containing enzyme.
Expression cloning in the Xenopus oocyte has led to the isolation of a complimentary DNA for Type I iodothyronine deiodinase. Site-directed mutagenesis confirmed the presence of a selenocysteine amino acid in the deiodinase protein. These findings provide a molecular explanation of the effect of Se status on thyroid hormone activity.
Iodothyronine deiodinase
Iodothyronine deiodinases are a subfamily of deiodinase enzymes important in the activation and deactivation of thyroid hormones. Thyroxine (T4), the precursor of 3,5,3’-triiodothyronine (T3) is transformed into T3 by deiodinase activity. T3, through binding a nuclear thyroid hormone receptor, influences the expression of genes in practically every vertebrate cell. Iodothyronine deiodinases are unusual in that these enzymes contain selenium, in the form of an otherwise rare amino acid selenocysteine.
These enzymes are not to be confused with the iodotyrosine deiodinases that are also deiodinases, but not members of the iodothyronine family. The iodotyrosine deiodinases (unlike the iodothyronine deiodinases) do not use selenocysteine or selenium. The iodotyrosine enzymes work on iodinated single tyrosine residue molecules to scavenge iodine, and do not use as substrates the double-tyrosine residue molecules of the various iodothyronines.




Activation and inactivation
In tissues, deiodinases can either activate or inactivate thyroid hormones:
• Activation occurs by conversion of the prohormone thyroxine (T4) to the active hormone triiodothyronine (T3) through the removal of an iodine atom on the outer ring.
• Inactivation of thyroid hormones occurs by removal of an iodine atom on the inner ring, which converts thyroxine to the inactive reverse triiodothyronine (rT3), or which converts the active triiodothyronine to diiodothyronine (T2).
The major part of thyroxine deiodination occurs within the cells.
Deionidase 2 activity can be regulated by ubiquitination:
• The covalent attachment of ubiquitin inactivates D2 by disrupting dimerization and targets it to degradation in the proteosome.
• Deubiquitination removing ubiquitin from D2 restores its activity and prevents proteosomal degradation.
• The Hedgehog cascade acts to increase D2 ubiquitination through WSB1 activity, decreasing D2 activity.
D-propranolol inhibits thyroxine deiodinase, thereby blocking the conversion of T4 to T3, providing some though minimal therapeutic effect.
Reactions






Reactions catalyzed by specific deiodinase isoforms

Iodothyronine deiodinase activity and regulation
Structure
The three deiodinase enzymes share certain structural features in common although their sequence identity is lower than 50%. Each enzyme weighs between 29 and 33kDa. Deiodinases are dimeric integral membrane proteins with single transmembrane segments and large globular heads (see below). They share a TRX fold that contains the active site including the rare selenocysteine amino acid and two histidine residues. Selenocysteine is coded by a UGA codon, which generally signifies termination of a peptide through a stop codon. In point mutation experiments with Deiodinase 1 changing UGA to the stop codon TAA resulted in a complete loss of function, while changing UGA to cysteine (TGT) caused the enzyme to operate at around 10% normal efficiency. In order for UGA to be read as a selenocysteine amino acid instead of a stop codon, it is necessary that a downstream stem loop sequence, the selenocysteine insertion sequence (SECIS), be present to bind with SECIS binding protein-2 (SBP-2), which binds with elongation factor EFsec. The translation of selenocysteine is not efficient, even though it is important to the functioning of the enzyme. Deiodinase 2 is localized to the ER membrane while Deiodinase 1 and 3 are found in the plasma membrane.
The related catalytic domains of Deiodinases 1-3 feature a thioredoxine-related peroxiredoxin fold. The enzymes catalyze a reductive elimination of iodine, thereby oxidizing themselves similar to Prx, followed by a reductive recycling of the enzyme.



Types
In most vertebrates, there are three types of enzymes that can deiodinate thyroid hormones
Type Location Function
type I (DI) is commonly found in the liver and kidney
DI can deiodinate both rings
type II deiodinase (DII)
is found in the heart, skeletal muscle, CNS, fat, thyroid, and pituitary
DII can only deiodinate the outer ring of the prohormone thyroxine and is the major activating enzyme (the already inactive reverse triiodothyronine is also degraded further by DII)
type III deiodinase (DIII)
found in the fetal tissue and the placenta; also present throughout the brain, except in the pituitary DIII can only deiodinate the inner ring of thyroxine or triiodothyronine and is the major inactivating enzyme


The following is a list of the three human iodothyronine deiodinases:



Function
Deiodinase 1 both activates T4 to produce T3 and inactivates T4. Besides its increased function in producing extrathyroid T3 in patients with hyperthyroidism, its function is less well understood than D2 or D3 Deiodinase 2, located in the ER membrane, converts T4 into T3 and is a major source of the cytoplasmic T3 pool Deiodinase 3 prevents T4 activation and inactivates T3. D2 and D3 are important in homeostatic regulation in maintaining T3 levels at the plasma and cellular levels. In hyperthyroidism D2 is down regulated and D3 is upregulated to clear extra T3, while in hypothyroidism D2 is upregulated and D3 is downregulated to increase cytoplasmic T3 levels.
Serum T3 levels remain fairly constant in healthy individuals, but D2 and D3 can regulate tissue specific intracellular levels of T3 to maintain homeostasis since T3 and T4 levels may vary by organ. Deiodinases also provide spatial and temporal developmental control of thyroid hormone levels. D3 levels are highest early in development and decrease over time, while D2 levels are high at moments of significant metamorphic change in tissues. Thus D2 enables production of sufficient T3 at necessary time points while D3 may shield tissue from overexposure to T3.
Deiodinase 2 also plays a significant role in thermogenesis in brown adipose tissue (BAT). In response to sympathetic stimulation, dropping temperature, or overfeeding BAT, D2 increases oxidation of fatty acids and uncouples oxidative phosphorylation via uncoupling protein, causing mitochondrial heat production. D2 increases during cold stress in BAT and increases intracellular T3 levels. In D2 deficient models, shivering is a behavioral adaptation to the cold. However, heat production is much less efficient than uncoupling lipid oxidation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกลือ เกลือชนิดฉัน และพิมพ์ III deiodinases เกลือซึ่งเป็นกลุ่ม prosthetic iodotyrosine deiodinase เป็น selenocysteine มีบทบาทสำคัญในการกำหนดระดับการหมุนเวียนฟรีของ T3 ขาดเกลือได้ผลในการลดลงของระดับ T3Deiodinase (หรือไอโอไดด์ peroxidase หรือ "Monodeiodinase") เป็นเอนไซม์ peroxidase ที่เกี่ยวข้องในการเปิดใช้งานหรือปิดใช้งานของไทรอยด์ฮอร์โมนชนิด 1 iodothyronine deiodinase เป็นเอนไซม์ที่ประกอบด้วยเกลือโคลนใน Xenopus oocyte นิพจน์ได้นำไปแยกดีเอ็นเอฟรีสำหรับชนิดของฉัน iodothyronine deiodinase ตรงไซต์ mutagenesis ยืนยันสถานะของกรดอะมิโน selenocysteine โปรตีน deiodinase ผลการวิจัยเหล่านี้ให้คำอธิบายโมเลกุลของผลของสถานะเซกิจกรรมฮอร์โมนไทรอยด์Iodothyronine deiodinase Iodothyronine deiodinases มี subfamily เอนไซม์ deiodinase สำคัญในการเปิดใช้งานและปิดใช้งานของไทรอยด์ฮอร์โมน ไทรอกซีน (T4), สารตั้งต้นของ 3,5, 3'-triiodothyronine (T3) จะเปลี่ยนเป็น T3 โดยกิจกรรม deiodinase T3 ผ่านการผูกกับตัวรับฮอร์โมนไทรอยด์นิวเคลียร์ มีผลต่อค่าของยีนในเซลล์ทุกหลอด Iodothyronine deiodinases ผิดปกติที่เอนไซม์เหล่านี้ประกอบด้วยเกลือ ใน selenocysteine มีกรดอะมิโนอื่นหายาก เอนไซม์เหล่านี้จะไม่ให้สับสนกับ deiodinases iodotyrosine ที่ยัง deiodinases แต่ไม่สมาชิกของครอบครัว iodothyronine Deiodinases iodotyrosine (ซึ่งแตกต่างจาก iodothyronine deiodinases) ใช้ selenocysteine หรือเกลือ เอนไซม์ iodotyrosine ทำงานบนโมเลกุลสารตกค้างเดียว tyrosine iodinated เพื่อ scavenge ไอโอดีน และใช้เป็นพื้นผิวโมเลกุลคู่-tyrosine สารตกค้างของ iodothyronines ต่าง ๆเปิดใช้งานและยกเลิกการเรียกในเนื้อเยื่อ deiodinases สามารถเปิดใช้งาน หรือปิดการทำงานของต่อมไทรอยด์ฮอร์โมน:•เปิดใช้งานเกิดขึ้น โดยแปลง prohormone ไทรอกซีน (T4) เป็นการใช้ฮอร์โมน triiodothyronine (T3) ผ่านเอาอะตอมไอโอดีนในวงนอกสุด•ยกเลิกการเรียกของไทรอยด์ฮอร์โมนที่เกิดขึ้น โดยเอาอะตอมไอโอดีนในแหวนภายใน ที่แปลงไทรอกซีน triiodothyronine กลับไม่ได้ใช้งาน (rT3), หรือที่แปลง triiodothyronine ใช้งาน diiodothyronine (T2)ส่วนใหญ่ของ deiodination ไทรอกซีนเกิดขึ้นภายในเซลล์กิจกรรม Deionidase 2 สามารถควบคุมได้ โดย ubiquitination:•เอกสารแนบ covalent ของ ubiquitin ยกเลิกเรียก D2 โดยควบ dimerization และเป้าหมายจะลดประสิทธิภาพในการ proteosome • Deubiquitination ubiquitin เอาจาก D2 กิจกรรมของการคืนค่า และป้องกันการสลายตัวของ proteosomal •ทั้งหมดเกมส์ทำอาหารทำหน้าที่เพิ่ม ubiquitination D2 ผ่านกิจกรรม WSB1 ลดกิจกรรม D2 โพรพาโนลอล D ยับยั้ง deiodinase ไทรอกซีน ทำบล็อกการแปลง T4 T3 ให้ผลรักษาบางอย่างว่าน้อยที่สุด ปฏิกิริยา ปฏิกิริยากระบวน โดยเฉพาะ deiodinase isoformsกิจกรรม deiodinase Iodothyronine และระเบียบโครงสร้างเอนไซม์ deiodinase สามส่วนคุณลักษณะโครงสร้างบางอย่างที่เหมือนแต่ตัวลำดับต่ำกว่า 50% เอนไซม์แต่ละน้ำหนักระหว่าง 29 และ 33kDa Deiodinases เป็น dimeric เป็นเมมเบรนโปรตีนกับเซกเมนต์ transmembrane เดียวและใหญ่หัว globular (ดูด้านล่าง) พวกเขาร่วมกันพับ TRX ที่ประกอบด้วยการใช้งานเว็บไซต์รวมทั้งกรดอะมิโน selenocysteine ยากและ histidine สองตก Selenocysteine ถูกเข้ารหัส โดยมหาวิทยาลัยจอร์เจียรหัสพันธุกรรม ซึ่งโดยทั่วไปหมายถึงการสิ้นสุดของเพปไทด์ผ่านรหัสพันธุกรรมหยุดการ ในจุดที่กลายพันธุ์ทดลองกับ Deiodinase เปลี่ยนมหาวิทยาลัยจอร์เจียรหัสพันธุกรรมหยุดที่แหลมยายณีให้สูญหายที่สมบูรณ์ของฟังก์ชัน ขณะเปลี่ยนมหาวิทยาลัยจอร์เจีย cysteine (TGT) เกิดจากเอนไซม์เพื่อทำงานที่ประมาณ 10% ประสิทธิภาพปกติ เพื่อให้อ่านเป็นกรดอะมิโน selenocysteine แทนรหัสพันธุกรรมหยุด จำเป็นที่มหาวิทยาลัยจอร์เจีย ที่ก้านปลายน้ำวนลำดับ ลำดับการแทรก selenocysteine (SECIS), ได้ให้ผูกกับผูกโปรตีน-2 (SBP-2), ซึ่ง binds กับปัจจัย elongation EFsec SECIS ไม่มีประสิทธิภาพ แปล selenocysteine แม้ว่าจะเป็นสิ่งสำคัญในการทำงานของเอนไซม์นี้ Deiodinase 2 เป็นภาษาท้องถิ่นไปเยื่อ ER ขณะ Deiodinase 1 และ 3 อยู่ในเยื่อหุ้มพลาสมาโดเมนที่ใช้ตัวเร่งปฏิกิริยาที่เกี่ยวข้องของ Deiodinases 1-3 คุณลักษณะพับ peroxiredoxin thioredoxine ที่เกี่ยวข้อง เอนไซม์สถาบันตัดกล้าหาญของไอโอดีน จึงรับอิเล็กตรอนตัวเองคล้ายกับ Prx ตาม ด้วยการรีไซเคิลที่กล้าหาญของเอนไซม์นี้ชนิดในส่วนใหญ่ vertebrates มีสามชนิดของเอนไซม์ที่สามารถ deiodinate ไทรอยด์ฮอร์โมนชนิดฟังก์ชันตำแหน่งชนิด (DI) คือโดยทั่วไปพบในตับและไตDI สามารถ deiodinate แหวนทั้งสองชนิด II deiodinase (ดีทู)อยู่ในหัวใจ กล้ามเนื้ออีก CNS ไขมัน ต่อมไทรอยด์ และต่อมใต้สมองดีทูสามารถเฉพาะ deiodinate อยู่วงนอกของไทรอกซีน prohormone และเป็นหลักเรียกใช้เอนไซม์ (triiodothyronine กลับไม่ใช้งานแล้วยังได้เสื่อมโทรมโดยดีทู)พิมพ์ deiodinase III (DIII)พบในเนื้อเยื่อและทารกในครรภ์และรก ยัง มีทั้งสมอง ยกเว้นในต่อมใต้สมอง DIII สามารถเฉพาะ deiodinate แหวนภายในของไทรอกซีนหรือ triiodothyronine และเป็นหลักยกเอนไซม์ต่อไปนี้คือ รายการของ deiodinases iodothyronine มนุษย์สาม:ฟังก์ชันDeiodinase 1 ทั้ง T4 T3 การเรียกใช้ และยกเลิกเรียก T4 นอกจากฟังก์ชันเพิ่มขึ้นในการผลิต T3 extrathyroid ในผู้ป่วยที่มีเกี่ยวกับ หน้าที่คือเข้าใจน้อยดีกว่า D2 หรือ 2 ดี 3 Deiodinase อยู่ในเมมเบรน ER เปลี่ยน T4 เป็น T3 และเป็นแหล่งสำคัญของสระ T3 cytoplasmic Deiodinase 3 ป้องกันการเรียกใช้ T4 และ T3 ยกเลิกเรียก D2 และดี 3 มีความสำคัญในระเบียบ homeostatic รักษาระดับเซลล์และระดับ T3 ที่สม่า ในเกี่ยวกับ D2 ลงกำหนด และดี 3 เป็น upregulated เพื่อล้างพิเศษ T3 พร่อง D2 เป็น upregulated และดี 3 เป็น downregulated เพื่อเพิ่มระดับ T3 cytoplasmicระดับ serum T3 ยังคงค่อนข้างคงที่ในแต่ละบุคคลเพื่อสุขภาพ แต่ D2 และดี 3 สามารถควบคุมเนื้อเยื่อเฉพาะ intracellular ระดับ T3 เพื่อรักษาภาวะธำรงดุลตั้งแต่ระดับ T3 และ T4 ขึ้นอวัยวะ นอกจากนี้ Deiodinases ยังมีปริภูมิ และขมับพัฒนาควบคุมระดับฮอร์โมนไทรอยด์ ดี 3 ระดับจะสูงสุดในช่วงการพัฒนาและลดเวลา ในขณะที่ระดับ D2 สูงของ metamorphic เปลี่ยนแปลงเนื้อเยื่อ จึง D2 ให้ผลิตของ T3 พอจุดเวลาที่จำเป็นขณะดี 3 อาจป้องกันเนื้อเยื่อจาก overexposure ให้ T3Deiodinase 2 ยังเล่นบทบาทสำคัญในการ thermogenesis ในเปลวสีน้ำตาล (ค้างคาว) ตอบสนองต่อ การกระตุ้นที่เห็นอกเห็นใจ อุณหภูมิลดลง ค้างคาวต่อปลาเพียง D2 เพิ่มออกซิเดชันของกรดไขมัน และ uncouples ปฏิกิริยาออกซิเด phosphorylation ผ่านโปรตีน uncoupling ก่อให้เกิดความร้อน mitochondrial ผลิต D2 เพิ่มช่วงเย็นมีความเครียดในค้างคาว และเพิ่มระดับ T3 intracellular ในแบบจำลองขาดสาร D2 สั่นได้ปรับพฤติกรรมกับความหนาว อย่างไรก็ตาม ผลิตความร้อนได้มีประสิทธิภาพมากน้อยกว่าการเกิดออกซิเดชันของไขมัน uncoupling

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซีลีเนียมชนิดซีลีเนียมฉันและประเภทที่สาม deiodinases ซีลีเนียมซึ่งเป็นกลุ่มของเทียม deiodinase iodotyrosine เป็น selenocysteine ​​มีบทบาทสำคัญในการกำหนดระดับการไหลเวียนของฟรี T3 ขาดซีลีเนียมสามารถมีผลกระทบในฤดูใบไม้ร่วงของระดับ T3. ​​deiodinase (หรือเปอร์ไอโอไดด์หรือ "Monodeiodinase") เป็นเอนไซม์ peroxidase ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการกระตุ้นหรือการเสื่อมของฮอร์โมนไทรอยด์. พิมพ์ 1 iodothyronine deiodinase เป็นซีลีเนียมที่มีเอนไซม์. โคลนการแสดงออก ในไข่ Xenopus ได้นำไปสู่การแยกดีเอ็นเอฟรีสำหรับประเภท iodothyronine deiodinase ฉับเว็บไซต์กำกับได้รับการยืนยันการปรากฏตัวของกรดอะมิโนใน selenocysteine ​​โปรตีน deiodinase การค้นพบนี้ให้คำอธิบายโมเลกุลของผลกระทบของสถานะ Se กิจกรรมไทรอยด์ฮอร์โมน. iodothyronine deiodinase deiodinases iodothyronine เป็นอนุวงศ์ของเอนไซม์ deiodinase สำคัญในการเปิดใช้งานและการเสื่อมของฮอร์โมนไทรอยด์ thyroxine (T4) สารตั้งต้นของ 3,5,3'-triiodothyronine นี้ (T3) จะเปลี่ยนเป็น T3 กิจกรรม deiodinase T3 ผ่านผูกพันรับไทรอยด์ฮอร์โมนนิวเคลียร์ที่มีอิทธิพลต่อการแสดงออกของยีนในแทบทุกเซลล์สัตว์มีกระดูกสันหลัง deiodinases iodothyronine มีความผิดปกติในการที่เอนไซม์เหล่านี้มีซีลีเนียมในรูปแบบของกรดอะมิโนที่หายากอื่น selenocysteine ​​ได้. เอนไซม์เหล่านี้จะไม่ให้สับสนกับ deiodinases iodotyrosine ที่ยัง deiodinases แต่ไม่ได้เป็นสมาชิกของครอบครัว iodothyronine deiodinases iodotyrosine (ซึ่งแตกต่างจาก deiodinases iodothyronine) ไม่ได้ใช้ selenocysteine ​​หรือซีลีเนียม เอนไซม์ iodotyrosine ทำงานในไอโอดีนโมเลกุลของสารตกค้างซายน์เดียวที่จะไล่ไอโอดีนและไม่ได้ใช้เป็นสารตั้งต้นโมเลกุลของสารตกค้างดับเบิลซายน์ของ iodothyronines ต่างๆ. เปิดใช้งานและการใช้งานในเนื้อเยื่อ deiodinases สามารถเปิดใช้งานหรือยับยั้งฮอร์โมนไทรอยด์: •การเปิดใช้งานจะเกิดขึ้นโดย การเปลี่ยนแปลงของ thyroxine prohormone (T4) เพื่อฮอร์โมนที่ใช้งาน triiodothyronine (T3) ผ่านการกำจัดของอะตอมไอโอดีนในวงแหวนรอบนอก. •พลังของฮอร์โมนของต่อมไทรอยด์เกิดขึ้นโดยการกำจัดของอะตอมไอโอดีนในแหวนซึ่งจะแปลง thyroxine ไป . triiodothyronine ไม่ได้ใช้งานกลับ (RT3), หรือที่แปลง triiodothyronine ใช้งานเพื่อ diiodothyronine (T2) ส่วนที่สำคัญของ deiodination thyroxine เกิดขึ้นภายในเซลล์. Deionidase 2 กิจกรรมสามารถควบคุมโดย ubiquitination: •สิ่งที่แนบมาโควาเลนต์ของ ubiquitin inactivates D2 รบกวน dimerization และมีเป้าหมายไปยังการย่อยสลายใน proteosome ได้. • Deubiquitination ลบ ubiquitin จาก D2 คืนกิจกรรมและป้องกันการเสื่อมสภาพ proteosomal. •น้ำตกเม่นทำหน้าที่เพื่อเพิ่ม ubiquitination D2 ผ่านกิจกรรม WSB1 ลดลงกิจกรรม D2. D-propranolol ยับยั้ง deiodinase thyroxine จึงปิดกั้น แปลงของ T4 เพื่อ T3 ให้บางส่วน แต่ผลการรักษาน้อยที่สุด. ปฏิกิริยาปฏิกิริยาเร่งปฏิกิริยาด้วยไอโซฟอร์ม deiodinase เฉพาะ iodothyronine กิจกรรม deiodinase และการควบคุมโครงสร้างสามเอนไซม์deiodinase แบ่งปันลักษณะโครงสร้างบางอย่างที่เหมือนกันถึงแม้ว่าตัวตนลำดับต่ำกว่า 50% เอนไซม์แต่ละคนมีน้ำหนักระหว่างวันที่ 29 และ 33kDa Deiodinases dimeric เป็นโปรตีนสำคัญที่มีส่วนรนเดียวและหัวกลมขนาดใหญ่ (ดูด้านล่าง) พวกเขาร่วมกันพับ TRX ที่มีใช้งานเว็บไซต์รวมทั้งกรดอะมิโนที่หายากและ selenocysteine ​​สอง histidine ตกค้าง Selenocysteine ​​เป็นรหัสโดย codon UGA ซึ่งโดยทั่วไปหมายถึงการสิ้นสุดของเปปไทด์ผ่าน codon หยุด ในจุดที่มีการทดลองการกลายพันธุ์ deiodinase 1 UGA การเปลี่ยนแปลงที่จะหยุด codon TAA ผลในการสูญเสียที่สมบูรณ์ของการทำงานในขณะที่การเปลี่ยนแปลงจะ UGA cysteine ​​(TGT) ที่เกิดเอนไซม์ในการดำเนินงานอยู่ที่ประมาณ 10% มีประสิทธิภาพปกติ เพื่อให้ UGA ที่จะอ่านเป็นกรดอะมิโน selenocysteine ​​แทนการหยุด codon ก็เป็นสิ่งจำเป็นที่ลำดับที่ห่วงก้านล่องลำดับแทรก selenocysteine ​​(SECIS) จะนำเสนอในการผูกกับ SECIS ผูกพันโปรตีน 2 (SBP-2 ) ซึ่งผูกกับปัจจัยการยืดตัว EFsec การแปลของ selenocysteine ​​ไม่ได้มีประสิทธิภาพแม้ว่ามันจะเป็นสิ่งสำคัญในการทำงานของเอนไซม์ deiodinase 2 เป็นภาษาท้องถิ่นกับเมมเบรน ER ขณะ deiodinase 1 และ 3 ที่พบในเยื่อหุ้มพลาสม่า. โดเมนตัวเร่งปฏิกิริยาที่เกี่ยวข้องกับการ Deiodinases 1-3 มี thioredoxine ที่เกี่ยวข้องกับ peroxiredoxin พับ เอนไซม์ที่กระตุ้นการกำจัดลดลงของไอโอดีนจึงออกซิไดซ์ตัวเองคล้ายกับ PRX ตามด้วยการรีไซเคิลลดลงของเอนไซม์. ประเภทในสัตว์มีกระดูกสันหลังส่วนใหญ่มีสามประเภทของเอนไซม์ที่สามารถ deiodinate ธัยรอยด์ฮอร์โมนประเภทที่ตั้งฟังก์ชั่นประเภทI (DI) คือ พบในตับและไตDI สามารถ deiodinate ทั้งแหวนชนิดII deiodinase (DII) ที่พบในหัวใจกล้ามเนื้อโครงร่างระบบประสาทส่วนกลางไขมันต่อมไทรอยด์และต่อมใต้สมองDII สามารถ deiodinate วงแหวนรอบนอกของ thyroxine prohormone และเป็นที่สำคัญ การเปิดใช้เอนไซม์ (คน triiodothyronine กลับไม่ได้ใช้งานแล้วยังมีการสลายตัวต่อไปโดย DII) ประเภท III deiodinase (นักหนา) ที่พบในเนื้อเยื่อของทารกในครรภ์และรก; ยังมีอยู่ตลอดทั้งสมองยกเว้นในนักหนาต่อมใต้สมองเท่านั้นที่สามารถ deiodinate แหวนด้านในของ thyroxine หรือ triiodothyronine และเป็นเอนไซม์ที่ยับยั้งที่สำคัญต่อไปนี้เป็นรายการที่สามของมนุษย์iodothyronine deiodinases นี้: ฟังก์ชั่นdeiodinase 1 ทั้งป็ T4 การผลิต T3 และยับยั้ง T4 นอกจากฟังก์ชั่นที่เพิ่มขึ้นในการผลิต extrathyroid T3 ในผู้ป่วยที่มี hyperthyroidism หน้าที่ของมันเป็นที่เข้าใจกันน้อยกว่า D2 หรือ D3 deiodinase 2 ตั้งอยู่ในเมมเบรนเอ่อแปลง T4 เข้า T3 และเป็นแหล่งที่มาของสระว่ายน้ำ T3 นิวเคลียส deiodinase 3 ป้องกันไม่ให้ T4 การเปิดใช้งานและยับยั้ง T3 D2 และ D3 มีความสำคัญในการควบคุม homeostatic ในการรักษาระดับ T3 ที่พลาสม่าและระดับเซล ใน hyperthyroidism D2 จะถูกควบคุมลงและ D3 เป็น upregulated เพื่อล้าง T3 พิเศษในขณะที่พร่อง D2 เป็น upregulated และ D3 เป็น downregulated เพื่อเพิ่มระดับ T3 นิวเคลียส. ระดับเซรั่ม T3 ยังคงค่อนข้างคงที่ในบุคคลที่มีสุขภาพดี แต่ D2 และ D3 สามารถควบคุมเนื้อเยื่อเฉพาะภายในเซลล์ ระดับ T3 เพื่อรักษาสภาวะสมดุลตั้งแต่ระดับ T3 และ T4 อาจแตกต่างกันตามอวัยวะ Deiodinases ยังให้การควบคุมการพัฒนาเชิงพื้นที่และเวลาของระดับฮอร์โมนของต่อมไทรอยด์ ระดับ D3 สูงสุดต้นในการพัฒนาและลดช่วงเวลาในขณะที่ระดับ D2 ที่สูงในช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในการเปลี่ยนแปลงเนื้อเยื่อ ดังนั้น D2 ช่วยให้การผลิตของ T3 เพียงพอที่จุดเวลาที่จำเป็นในขณะที่ D3 อาจป้องกันเนื้อเยื่อจากการตาก T3. deiodinase 2 ยังมีบทบาทสำคัญในการ thermogenesis ในเนื้อเยื่อไขมันสีน้ำตาล (BAT) ในการตอบสนองต่อการกระตุ้นขี้สงสาร, อุณหภูมิลดต่ำลงหรือ BAT การ้ให้อาหารมากไป, D2 เพิ่มออกซิเดชันของกรดไขมันและปลด oxidative phosphorylation ผ่าน uncoupling โปรตีนที่ก่อให้เกิดการผลิตความร้อนยล D2 เพิ่มขึ้นในช่วงเย็นความเครียดใน BAT และเพิ่มระดับ T3 ภายในเซลล์ ใน D2 รุ่นขาดสั่นคือการปรับตัวพฤติกรรมที่จะหนาวเย็น อย่างไรก็ตามการผลิตความร้อนมีประสิทธิภาพมากน้อยกว่า uncoupling ออกซิเดชันของไขมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซีลีเนียม
ซีลีเนียม ชนิด และประเภทที่ 3 deiodinases
ซีลีเนียมซึ่งเป็นกลุ่มเทียมของ iodotyrosine รำพัด เป็นซีลีโนซิสตีอีนมีบทบาทสําคัญในการกำหนดฟรีหมุนเวียนระดับของ T3 . การขาดซีลีเนียมสามารถมีผลกระทบในฤดูใบไม้ร่วงของระดับ T3
รำพัด ( หรือไอโอไดด์เปอร์หรือ " monodeiodinase " ) เป็นเอนไซม์ เอนไซม์ที่เกี่ยวข้องในการเปิดใช้งานหรือเสื่อมของฮอร์โมนไทรอยด์ .
1 ชนิด iodothyronine รำพัดเป็นซีลีเนียมที่มีเอนไซม์
การแสดงออกใน Xenopus โคลนนิ่งไข่ได้นำไปสู่การแยกดีเอ็นเอฟรีสำหรับประเภทผม iodothyronine รำพัด .เว็บไซต์การกำกับยืนยันการแสดงตนของกรดอะมิโนในโปรตีนซีลีโนซิสตีอีนรำพัด . การค้นพบเหล่านี้ให้คำอธิบายที่โมเลกุลของผลกระทบของภาวะไทรอยด์ฮอร์โมนเซกิจกรรมรำพัด
.
iodothyronine iodothyronine deiodinases เป็น subfamily ของเอนไซม์ที่สำคัญในการรำพัด และเสื่อมของไทรอยด์ฮอร์โมน thyroxine ( T4 )สารตั้งต้นของ 3,5,3 ' - ไตรไอโอโดไทโรนีน ( T3 ) กลายเป็น T3 โดยกิจกรรมรำพัด . T3 ผ่านการจับนิวเคลียร์ ไทรอยด์ฮอร์โมนตัวรับ มีอิทธิพลต่อการแสดงออกของยีนในเซลล์เกือบทุกองค์ . iodothyronine deiodinases เป็นปกติในที่เอนไซม์เหล่านี้ประกอบด้วยซีลีเนียมในรูปของซีลีโนซิสตีอีนกรดอะมิโนอื่นที่หายาก
เอนไซม์เหล่านี้จะไม่ต้องสับสนกับ iodotyrosine deiodinases ที่ยัง deiodinases แต่ไม่ใช่สมาชิกของครอบครัว iodothyronine . การ iodotyrosine deiodinases ( ซึ่งแตกต่างจาก iodothyronine deiodinases ) ไม่ใช้ซีลีโนซิสตีอีน หรือ ซีลีเนียม งาน iodotyrosine เอนไซม์โมเลกุลไอโอดีนสารตกค้างในซีนเดียวเพื่อหาไอโอดีนและไม่ใช้เป็นแผ่นคู่ตกค้างแต่อย่างใด โมเลกุลของ iodothyronines ต่างๆ การเปิดใช้งานและใช้งาน





ในเนื้อเยื่อ deiodinases สามารถกระตุ้นหรือยับยั้งฮอร์โมนกระตุ้นต่อมไทรอยด์ :
- เกิดขึ้นได้โดยการแปลงของโปรฮอร์โมน thyroxine ( T4 ) และไตรไอโอโดไทโรนีนฮอร์โมนปราดเปรียว ( T3 ) ผ่านการกำจัดของอะตอมไอโอดีนในแหวน
นอก- ทำให้ฮอร์โมนไทรอยด์เกิดขึ้นโดยการกำจัดของอะตอมไอโอดีนบนวงแหวน ซึ่งจะแปลงไปใช้ธัยรอกซินไตรไอโอโดไทโรนีนกลับ ( rt3 ) หรือที่แปลงไตรไอโอโดไทโรนีนงาน diiodothyronine ( T2 ) .
ส่วนหลักของไทรอ deiodination เกิดขึ้นภายในเซลล์
กิจกรรม deionidase 2 สามารถควบคุมโดย ubiquitination :
- เอกสารแนบการของยูบิควิติน inactivates D2 โดยรบกวนสหชาตและเป้าหมายเพื่อการย่อยสลายในโปรตีโอโซม .
- deubiquitination เอาข้างนอกจาก D2 คืน กิจกรรม และป้องกัน proteosomal การย่อยสลาย
- เม่นน้ำตกจะทำหน้าที่เพิ่ม D2 ubiquitination ผ่านกิจกรรม wsb1 ลดกิจกรรม D2 .
d-propranolol รำพัดยับยั้งธัยรอกซิน ,เพื่อปิดกั้นการ T4 เพื่อ T3 ให้บางแต่น้อย ผลในการรักษา







ปฏิกิริยาเร่งปฏิกิริยาโดยเฉพาะรำพัดต่อ

iodothyronine รำพัดกิจกรรมและการควบคุมโครงสร้าง
3
รำพัดเอนไซม์ร่วมกันบางอย่างมีโครงสร้างเหมือนกันแม้ว่าลำดับฐานะต่ำกว่า 50% แต่ละเอนไซม์หนักระหว่าง 29 และ 33kda .