NCS proponents implicitly assume th

NCS proponents implicitly assume that people’s core motivations are deeply self-serving and thus that economic self-interest is the most potent motivator, but a great deal of research shows that social and moral factors strongly shape behavior and support for policies, often
outweighing direct economic self-interest (e.g., [40,41]).
This conclusion is borne out by even a cursory look at the long history of conservation successes.
Most national and international conservation laws have garnered strong support at least in part by appeals to non-economic, ethical principles [e.g., Migratory Bird Act, US Endangered Species
Act, Canadian Species at Risk Act, Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Flora and Fauna (CITES), Wilderness Act, Clean Water Act].
Moral arguments are also the way to build alliances across broad coalitions of different constituencies, including those motivated by both social and ecological issues[32].
The stance that conservation progress should be driven by transient economic preferences rather than enduring values also hampers recognition of the possibility or even the need for structural and institutional changes to achieve and sustain conservation objectives.
Finally, the assumption, and hence reinforcement, of only economic motivations for conservation ignores and may thus diminish the importance of political, scientific, philosophical,and religious motivations for conservation found across different nations and cultures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

NCS proponents นัยสมมติที่โต่งหลักประชาชนมี serving ด้วยตนเองอย่างลึกซึ้ง และดัง self-interest นั้นเศรษฐกิจเป็น motivator มีศักยภาพมากที่สุด แต่วิจัยมากแสดงว่า สังคม และคุณธรรมอย่างยิ่งปัจจัยพฤติกรรมและสนับสนุนนโยบาย มักจะoutweighing self-interest เศรษฐกิจโดยตรง (เช่น, [40,41])บทสรุปนี้จะแบกรับออก โดยแม้ดูเผิน ๆ ที่ประวัติยาวนานของความสำเร็จในการอนุรักษ์ กฎหมายอนุรักษ์ และนานาชาติมากที่สุดได้รวบรวมแรงสนับสนุนน้อยบางส่วน โดยอุทธรณ์ไม่ใช่เศรษฐกิจ จริยธรรมหลัก [เช่น พระราชบัญญัตินกอพยพ เราพันธุ์การพระราชบัญญัติ พันธุ์แคนาดาที่บัญญัติความเสี่ยง อนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศในพันธุ์ของพืชป่าและสัตว์ป่า (สแตนดาร์ดชาร์เตอร์ด), พระราชบัญญัติป่า ทำความสะอาดพระราชบัญญัติน้ำ]อาร์กิวเมนต์คุณธรรมยังมีวิธีการสร้างพันธมิตรข้ามกว้าง coalitions ของชุมชนต่าง ๆ รวมทั้งแรงจูงใจจากสังคม และระบบนิเวศปัญหา [32] ท่าทางว่า จะขับความคืบหน้าของการอนุรักษ์ โดยกำหนดลักษณะเศรษฐกิจแบบฉับพลันมากกว่าค่ายั่งยืนหรือยัง hampers การรับรู้เป็นไปได้หรือแม้แต่ต้องการเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง และสถาบันเพื่อให้บรรลุ และรักษาวัตถุประสงค์อนุรักษ์สุดท้าย สมมติฐาน และดังนั้นเหล็กเสริม ของเศรษฐกิจโต่งสำหรับอนุรักษ์ละเว้นจึงอาจลดความสำคัญของการเมือง วิทยาศาสตร์ ปรัชญา และศาสนาโต่งสำหรับอนุรักษ์พบทั่วประเทศและวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้เสนอ NCS โดยปริยายคิดว่าผู้คนแรงจูงใจหลักอยู่ลึกในตัวเองให้บริการและจึงว่าเศรษฐกิจประโยชน์ของตนเองเป็นแรงผลักดันที่มีศักยภาพมากที่สุด แต่การจัดการที่ดีของการวิจัยแสดงให้เห็นว่าปัจจัยทางสังคมและศีลธรรมอย่างยิ่งรูปร่างพฤติกรรมและการสนับสนุนสำหรับนโยบายมักจะ
outweighing โดยตรงทางเศรษฐกิจ ประโยชน์ของตนเอง (เช่น [40,41])
ข้อสรุปนี้เป็น borne ออกโดยแม้ดูคร่าวๆที่ประวัติศาสตร์อันยาวนานของความสำเร็จในการอนุรักษ์
และต่างประเทศส่วนใหญ่กฎหมายการอนุรักษ์ได้รวบรวมการสนับสนุนที่เข้มแข็งอย่างน้อยในส่วนของการยื่นอุทธรณ์ให้ผู้ที่มิใช่ เศรษฐกิจหลักจริยธรรม [เช่นนกอพยพพระราชบัญญัติสหรัฐใกล้สูญพันธุ์
พระราชบัญญัติพันธุ์แคนาดาที่มีความเสี่ยงพระราชบัญญัติการประชุมว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศในสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ของสัตว์ป่าพืชและสัตว์ (CITES) พระราชบัญญัติป่าพระราชบัญญัติน้ำสะอาด]
ข้อโต้แย้งทางจริยธรรมนอกจากนี้ยังมี วิธีการที่จะสร้างพันธมิตรทั่วพันธมิตรในวงกว้างของการเลือกตั้งที่แตกต่างกันรวมถึงผู้ที่มีแรงบันดาลใจจากปัญหาทั้งทางสังคมและระบบนิเวศ [32]
ท่าทางที่ความคืบหน้าการอนุรักษ์จะถูกผลักดันโดยการตั้งค่าทางเศรษฐกิจชั่วคราวมากกว่าค่ายั่งยืนยัง hampers การรับรู้ของความเป็นไปได้หรือแม้กระทั่ง ความจำเป็นในการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างและสถาบันเพื่อให้บรรลุและรักษาเป้าหมายการอนุรักษ์
ในที่สุดสมมติฐานและด้วยเหตุนี้การสนับสนุนของแรงจูงใจทางเศรษฐกิจเพียงอย่างเดียวไม่สนใจในการอนุรักษ์และอาจลดความสำคัญของการเมืองทางวิทยาศาสตร์ปรัชญาและศาสนาแรงจูงใจเพื่อการอนุรักษ์พบได้ทั่วที่แตกต่างกัน ประเทศและวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

NCS ผู้เสนอโดยปริยายถือว่าประชาชนหลักแรงจูงใจลึกให้ตัวเอง และดังนั้นจึง ที่ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจเป็นแรงจูงใจที่มีศักยภาพมากที่สุด แต่การจัดการที่ดีของการวิจัยพบว่า ปัจจัยทางสังคม และจริยธรรม มีรูปร่างและพฤติกรรมสนับสนุนนโยบาย บ่อยๆ
outweighing ประโยชน์ทางเศรษฐกิจโดยตรง ( เช่น 40,41
[ ] )ข้อสรุปนี้เป็น borne โดยแม้แต่คร่าวๆดูที่ประวัติอันยาวนานของความสำเร็จอีกด้วย
ส่วนใหญ่ระดับชาติและนานาชาติมีกฎหมายอนุรักษ์ได้รับการสนับสนุนอย่างน้อยบางส่วนโดยศาลอุทธรณ์ไม่เศรษฐกิจ หลักจริยธรรม [ เช่น นกอพยพ เรากระทำชนิดใกล้สูญพันธุ์ชนิดที่
แคนาดาแสดงความเสี่ยงอนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศซึ่งชนิดของพืชและสัตว์ป่า ( CITES ) ทำถิ่นทุรกันดาร น้ำสะอาด ] .
ข้อคิดคุณธรรมยังเป็นวิธีที่จะสร้างพันธมิตรข้ามกว้างขององค์กรพันธมิตรต่าง ๆรวมทั้งผู้ที่แรงบันดาลใจจากทั้งทางสังคมและทางนิเวศวิทยาปัญหา [ 32 ]
ท่าทางว่า ความคืบหน้าการอนุรักษ์ควรได้รับการขับเคลื่อนโดยความต้องการทางเศรษฐกิจชั่วคราวมากกว่าค่ามั่นคงยัง hampers การรับรู้ของความเป็นไปได้ หรือแม้แต่ต้องการโครงสร้างสถาบันและการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้บรรลุและรักษาวัตถุประสงค์ของการอนุรักษ์ .
ในที่สุด อัสสัมชัญ และด้วยเหตุนี้จึงเสริมเพียงแรงจูงใจทางเศรษฐกิจเพื่อการอนุรักษ์ไม่สนใจและดังนั้นจึงอาจลดความสำคัญของการเมือง วิทยาศาสตร์ ปรัชญา และแรงจูงใจทางศาสนาเพื่อการอนุรักษ์พบได้ทั่วประเทศและวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน