The characteristic focus of public

The characteristic focus of public choice theory is on the incentives for participation within the political process and on the obstacles to effective participation which arise from the structure of incentives facing individual decision-makers. Within this context, public participation is conceptualised as a collective action problem, where non-co-operative behaviour (such as shirking and free-riding) may impact on the effectiveness of the process.

Traditionally, the public choice literature has been highly pessimistic about the prospects for effective participation. Following the seminal work of Olson (1965), public choice argues that political activism for public policies which beneŽt large numbers of individuals is unlikely to be forthcoming. According to this account, a single individual’s participation is unlikely to have a sufŽ cient impact on the political process to make up for the costs of engagement. Because the results of the participation are non-excludable and indivisible (that is, they are a collective good), it is rational for individuals to free-ride on the partici-pation efforts of others, reaping the beneŽts without incurring the costs.

According to public choice, the exceptions to this logic of public non-partici-pation tend to occur in small-group situations, where the potential participants know each other and there is the prospect of strategic bargaining in an iterative social context. In these circumstances, the increased possibility of monitoring and punishing free-riding behaviour may make participation more likely. In an environmental context, these forces may account for the ability of local residents and neighbourhood associations to form relatively effective campaigns for opposing development proposals. Here, the existence of ongoing social ties and the desire to maintain good relations with one’s neighbours can encourage relatively higher degrees of participation (Fischel, 1985; Weale, 1992; Dwyer & Hodge, 1996).

Alternatively, participation may be stimulated by the possibility of private selective incentives—beneŽ ts that may be enjoyed only by those who agree to co-operate. These may be of a material or non-material nature. In the former case, individuals may obtain consumable goods as a beneŽt of participation: the free entrance given to the private properties of the Royal Society for the Protection of Birds and the National Trust as a privilege of membership is a good example (Dwyer & Hodge, 1996). In the latter case, the prospect of meeting friends who share similar values and beliefs, and the enjoyment of collective effort with these people, may be a sufŽcient incentive to participate.

A further option for overcoming the collective action problem is for a political entrepreneur to enhance the view that participation has an effect (either rhetori-cally or in practice), so that the discounting of policy beneŽts is reduced. Dunleavy (1991) refers to this as the adoption of ‘size manipulation’ strategies. National environmental interest groups such as Friends of the Earth, for example, often create local branches or sections focusing on more localised issues, where an individual may perceive her contribution to the supply of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดเน้นที่ลักษณะของทฤษฎีทางเลือกสาธารณะเป็นสิ่งจูงใจการมีส่วนร่วมในกระบวนการทางการเมือง และอุปสรรคในการมีส่วนร่วมที่มีประสิทธิภาพที่เกิดจากโครงสร้างของแรงจูงใจในการเผชิญกับแต่ละผู้ผลิตตัดสินใจ ภายในบริบทนี้ ประชาชนมีส่วนร่วมเป็นแนวคิดเป็นปัญหาวิสาหกิจ ที่พฤติกรรมไม่ใช่ co-ผ่าตัด (เช่น shirking และขี่ฟรี) อาจส่งผลต่อประสิทธิผลของกระบวนการประเพณี วรรณกรรมทางเลือกสาธารณะได้รับในเชิงลบเกี่ยวกับแนวโน้มการมีส่วนร่วมที่มีประสิทธิภาพสูง ต่อการทำงานของโอลสัน (1965), ทางเลือกสาธารณะระบุว่า ทำกิจกรรมทางการเมืองนโยบายสาธารณะซึ่งเบเน t จำนวนมากบุคคลไม่น่าจะเตรียมพร้อม ตามบัญชีนี้ มีส่วนร่วมของบุคคลเดียวไม่น่าจะมีผลกระทบ cient ไอลัต→จะทำขึ้นสำหรับต้นทุนของการมีส่วนร่วมทางการเมือง เพราะผลของการมีส่วนร่วม-excludable และกล่อง (นั่นคือ พวกเขาจะดีรวม), มันเป็นเหตุผลสำหรับบุคคลที่จะนั่งฟรีบนพยายาม partici-pation ของคนอื่น ๆ ผล ts เบเนไม่ต้องมีค่าใช้จ่ายตามทางเลือกสาธารณะ ข้อยกเว้นนี้ตรรกะของสาธารณะไม่ใช่-partici-pation มักจะ เกิดขึ้นในสถานการณ์กลุ่มขนาดเล็ก ที่ผู้เข้าร่วมรู้จักกัน และมีโอกาสของการเจรจาต่อรองเชิงกลยุทธ์ในบริบทสังคมซ้ำ ในสถานการณ์เหล่านี้ สามารถเพิ่มการตรวจสอบ และลงโทษพฤติกรรมขี่ฟรีอาจทำให้มีส่วนร่วมโน้ม ในบริบทแวดล้อม กองกำลังเหล่านี้อาจหมายความสามารถของประชาชนในท้องถิ่นและละแวกสมาคมกับแคมเปญมีประสิทธิภาพค่อนข้างฟอร์มสำหรับข้อเสนอการพัฒนาฝ่ายตรงข้าม ที่นี่ การดำรงอยู่ของความสัมพันธ์ทางสังคมอย่างต่อเนื่องและความปรารถนาที่จะรักษาความสัมพันธ์อันดีกับประเทศเพื่อนบ้านของสามารถกระตุ้นให้มีส่วนร่วม (Fischel, 1985 องศาค่อนข้างสูง Weale, 1992 Dwyer และ Hodge, 1996)อีกวิธีหนึ่งคือ ร่วมอาจถูกกระตุ้น โดยความเป็นไปได้ของสิ่งจูงใจเลือกส่วนตัว — bene ts ที่ให้บริการ โดยเฉพาะผู้ที่ยินยอมให้ความร่วมมือ เหล่านี้อาจจะไม่ใช่วัสดุธรรมชาติหรือวัสดุ ในอดีตกรณี บุคคลอาจได้รับบริโภคสินค้าเป็น t bene ร่วม: เข้าชมฟรีที่ให้คุณสมบัติส่วนตัวของ Royal Society การป้องกันนกและเชื่อชาติเป็นสิทธิพิเศษของสมาชิกเป็นตัวอย่างที่ดี (Dwyer และ Hodge, 1996) ในกรณี latter โอกาสของประชุมเพื่อนแชร์ค่าคล้าย ความเชื่อ และความสนุกสนานของความพยายามร่วมกันกับคนเหล่านี้ อาจจะจูงใจ cient ในไอลัต→เข้าร่วมตัวเลือกเพิ่มเติมสำหรับการเอาชนะปัญหาปฏิบัติสำหรับผู้ประกอบการทางการเมืองเพื่อเพิ่มมุมมองที่ว่า มีส่วนร่วมมีผล (rhetori cally หรือ ในทางปฏิบัติ), ดังนั้นมูลค่าของ ts bene นโยบายลดลงนั้น Dunleavy (1991) อ้างถึงนี้เป็นการนำกลยุทธ์ 'ขนาดการจัดการ' กลุ่มสนใจสิ่งแวดล้อมแห่งชาติเช่นเพื่อนของแผ่นดิน เช่น มักจะสร้างสาขาท้องถิ่นหรือเน้นเพิ่มเติมส่วนไหนปัญหา ซึ่งแต่ละคนอาจรับรู้เธออุปทานของเงินสมทบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุ่งเน้นลักษณะของทฤษฎีทางเลือกของประชาชนเป็นแรงจูงใจในการมีส่วนร่วมในกระบวนการทางการเมืองและอุปสรรคในการมีส่วนร่วมที่มีประสิทธิภาพซึ่งเกิดขึ้นจากโครงสร้างของแรงจูงใจที่หันหน้าไปทางแต่ละตัดสินใจผู้ผลิต ในบริบทนี้ส่วนร่วมของประชาชนเป็นแนวความคิดที่เป็นปัญหาดำเนินการร่วมกันที่พฤติกรรมที่ไม่สหกรณ์ (เช่น shirking และฟรีขี่) อาจส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพของกระบวนการ

ตามเนื้อผ้าวรรณกรรมทางเลือกของประชาชนที่ได้รับในแง่ร้ายอย่างมากเกี่ยวกับโอกาสในการมีส่วนร่วมที่มีประสิทธิภาพ ต่อไปนี้บรรลุผลงานของโอลสัน (1965) ทางเลือกของประชาชนระบุว่าการเคลื่อนไหวทางการเมืองสำหรับนโยบายสาธารณะซึ่ง Bene ?? T จำนวนมากของบุคคลที่ไม่น่าจะเตรียมพร้อม ตามบัญชีนี้มีส่วนร่วมของบุคคลเดียวคือไม่น่าจะมี SUF â ?? ส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพในกระบวนการทางการเมืองจะทำขึ้นสำหรับค่าใช้จ่ายในการสู้รบ เพราะผลของการมีส่วนร่วมที่จะไม่สามารถยกเว้นได้และแบ่งแยก (นั่นคือพวกเขาเป็นกลุ่มที่ดี) มันเป็นเหตุผลสำหรับบุคคลที่จะเป็นอิสระนั่งบนความพยายาม partici-มีส่วนของผู้อื่นเก็บเกี่ยว Bene ?? TS เกิดขึ้นโดยไม่ ค่าใช้จ่าย

ตามทางเลือกของประชาชนข้อยกเว้นกับตรรกะของประชาชนที่ไม่ได้มีส่วน partici-นี้มีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นในสถานการณ์ที่กลุ่มเล็ก ๆ ที่ผู้เข้าร่วมที่มีศักยภาพรู้ซึ่งกันและกันและมีโอกาสของการเจรจาต่อรองเชิงกลยุทธ์ในบริบททางสังคมซ้ำ ในสถานการณ์เช่นนี้เป็นไปได้ที่เพิ่มขึ้นของการตรวจสอบและพฤติกรรมฟรีขี่ลงโทษอาจจะทำให้มีส่วนร่วมมีโอกาสมากขึ้น ในบริบทสิ่งแวดล้อมกองกำลังเหล่านี้อาจบัญชีสำหรับความสามารถของผู้อยู่อาศัยในท้องถิ่นและสมาคมพื้นที่ใกล้เคียงเพื่อสร้างแคมเปญที่ค่อนข้างมีประสิทธิภาพสำหรับข้อเสนอการพัฒนาของฝ่ายตรงข้าม นี่คือการดำรงอยู่ของความสัมพันธ์ทางสังคมอย่างต่อเนื่องและความปรารถนาที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับประเทศเพื่อนบ้านอย่างใดอย่างหนึ่งจะสามารถกระตุ้นให้องศาค่อนข้างสูงขึ้นของการมีส่วนร่วม (Fischel 1985; Weale 1992; & Dwyer ฮ็อดจ์ 1996) เดอะ

อีกวิธีหนึ่งคือการมีส่วนร่วมอาจถูกกระตุ้นโดยความเป็นไปได้ของแรงจูงใจ Bene คัดเลือกเอกชน ?? TS ที่อาจจะมีความสุขโดยเฉพาะผู้ที่เห็นด้วยที่จะร่วมทำงาน เหล่านี้อาจเป็นของวัสดุหรือไม่วัสดุธรรมชาติ ในกรณีที่อดีตบุคคลที่อาจจะได้รับเครื่องอุปโภคบริโภคเป็น Bene ?? T การมีส่วนร่วม: ทางเข้าฟรีให้กับคุณสมบัติส่วนตัวของราชสมาคมเพื่อการคุ้มครองนกและเนชั่นแนลทรัสต์เป็นสิทธิ์ของการเป็นสมาชิกเป็นตัวอย่างที่ดี ( Dwyer และฮ็อดจ์ 1996) ในกรณีหลังนี้โอกาสของเพื่อน ๆ ที่คล้ายกันแบ่งปันคุณค่าและความเชื่อของการประชุมและความเพลิดเพลินของความพยายามร่วมกันกับผู้คนเหล่านี้อาจจะเป็นแรงจูงใจ SUF ?? เพียงพอที่จะเข้าร่วม

ตัวเลือกเพิ่มเติมสำหรับการเอาชนะปัญหาที่ดำเนินการร่วมกันสำหรับการเป็นผู้ประกอบการทางการเมืองเพื่อเพิ่มมุมมองที่มีส่วนร่วมมีผล (ทั้ง rhetori-ถอนรากถอนโคนหรือในทางปฏิบัติ) เพื่อให้ลดของ Bene นโยบาย ?? TS จะลดลง Dunleavy (1991) หมายถึงนี้เป็นยอมรับของ 'การจัดการขนาด' กลยุทธ์ กลุ่มผลประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อมแห่งชาติเช่นเพื่อนของโลกตัวอย่างเช่นมักจะสร้างสาขาในประเทศหรือส่วนมุ่งไปที่ประเด็นที่มีการแปลมากขึ้นที่บุคคลจะรับรู้ผลงานของเธอที่จะจัดหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เน้นลักษณะของทฤษฎีทางเลือกสาธารณะคือแรงจูงใจสำหรับการมีส่วนร่วมในกระบวนการทางการเมือง และอุปสรรคที่มีประสิทธิภาพการมีส่วนร่วมที่เกิดขึ้นจากโครงสร้างของแรงจูงใจซึ่งมากกว่าบุคคล ในบริบทนี้ การมีส่วนร่วมของประชาชนเป็น conceptualized เป็นปัญหากลุ่มปฏิบัติการที่ไม่ใช่สหกรณ์พฤติกรรม ( เช่น ไม่มีฟรีขี่ ) อาจส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพของกระบวนการตามธรรมเนียม , ทางเลือกสาธารณะวรรณกรรมได้ถูกขอมองโลกในแง่ร้ายเกี่ยวกับโอกาสที่มีประสิทธิภาพการมีส่วนร่วม ต่อไปนี้เป็นงานอสุจิของโอลเซ่น ( 1965 ) , ทางเลือกสาธารณะระบุว่าการเคลื่อนไหวทางการเมืองเพื่อนโยบายสาธารณะที่ดีŽ T ตัวเลขขนาดใหญ่ของบุคคล ไม่น่าจะเป็นหน้า ตามบัญชีนี้ เป็นบุคคลเดียวของการมีส่วนร่วม ไม่น่าจะมีซุฟŽ cient ผลกระทบต่อกระบวนการทางการเมืองเพื่อชดเชยค่าใช้จ่ายของงานหมั้น เนื่องจากผลลัพธ์จากการ excludable และไม่แบ่งแยก ( นั่นคือพวกเขาจะร่วมดี ) มันคือเหตุผลสำหรับบุคคลที่จะนั่งฟรีบนเข้าร่วมหวังความพยายามของผู้อื่น เก็บเกี่ยว Bene Ž TS โดยไม่ก่อให้เกิดต้นทุนตามทางเลือกสาธารณะ ข้อยกเว้นนี้ตรรกะของประชาชนไม่เข้าร่วมหวังมักจะเกิดขึ้นในสถานการณ์ที่กลุ่มเล็ก ๆ ที่ผู้เข้าร่วมที่มีศักยภาพรู้ว่าแต่ละอื่น ๆและมีโอกาสของการเจรจาต่อรองเชิงกลยุทธ์ในบริบททางสังคมซ้ำ ในสถานการณ์เหล่านี้ ความเป็นไปได้ที่เพิ่มขึ้นของการตรวจสอบและลงโทษฟรีพฤติกรรมการขับขี่อาจทำให้การมีส่วนร่วมมากกว่า ในบริบทของสิ่งแวดล้อม กองกำลังเหล่านี้อาจบัญชีสำหรับความสามารถของประชาชนในท้องถิ่นและพื้นที่ใกล้เคียงในรูปแบบสมาคมแคมเปญมีประสิทธิภาพค่อนข้างคัดค้านข้อเสนอการพัฒนา ที่นี่ , การดำรงอยู่ของความสัมพันธ์ทางสังคมอย่างต่อเนื่อง และความต้องการที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับประเทศเพื่อนบ้านที่สามารถกระตุ้นให้ระดับค่อนข้างสูงของการมีส่วนร่วม ( ฟิเชิล , 1985 ; weale , 1992 ; Dwyer & ฮอดจ์ , 1996 )อีกวิธีหนึ่งคือ การมีส่วนร่วมอาจถูกกระตุ้นโดยความเป็นไปได้ของส่วนบุคคลแรงจูงใจการดีŽ TS ที่อาจจะมีความสุขโดยเฉพาะคนที่เห็นด้วยที่จะร่วมมือ เหล่านี้อาจเป็นวัสดุหรือไม่ใช่วัสดุธรรมชาติ ในกรณีแรก บุคคลอาจได้รับสินค้าที่บริโภคเป็นดีŽ t ของการมีส่วนร่วม : เข้าฟรีให้กับคุณสมบัติส่วนตัวของราชสมาคมเพื่อการคุ้มครองนก และความไว้วางใจเป็นสิทธิพิเศษของสมาชิกที่เป็นตัวอย่างที่ดี ( Dwyer & ฮอดจ์ , 1996 ) ในกรณีหลัง โอกาสเจอเพื่อนที่ใช้เหมือนกันค่า ความเชื่อ และความเพลิดเพลินของความพยายามร่วม กับคนพวกนี้ อาจจะŽซุฟ cient แรงจูงใจที่จะเข้าร่วมตัวเลือกเพิ่มเติมสำหรับการเอาชนะการกระทำที่เป็นปัญหาสำหรับผู้ประกอบการทางการเมืองเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการดูที่ได้รับผลกระทบ ( ทั้ง rhetori คอลลี่ หรือ ในการปฏิบัติ เพื่อให้สัดส่วนของนโยบายดีŽ TS จะลดลง dunleavy ( 1991 ) หมายถึงนี้เป็นการยอมรับ ' ' ขนาดการจัดการกลยุทธ์ ผลประโยชน์แห่งชาติกลุ่มอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม เช่น เพื่อน ๆของโลก เช่น มักจะสร้างสาขาท้องถิ่นหรือส่วนที่เน้นปัญหาภาษาท้องถิ่น ซึ่งแต่ละคนอาจรู้สึกผลงานของเธอเพื่อจัดหา