Main results—This review includes a

Main results—This review includes a total of 5142 participants (mostly inpatients) from 44
trials conducted between 1988 and 2009 (median study duration ~ 12 weeks, risk of bias -
moderate). We found that incidences of non-compliance were lower in the psychoeducation group
in the short term (n = 1400, RR 0.52 CI 0.40 to 0.67, NNT 11 CI 9 to 16). This finding holds for
the medium and long term. Relapse appeared to be lower in psychoeducation group (n = 1214, RR
0.70 CI 0.61 to 0.81, NNT 9 CI 7 to 14) and this also applied to readmission (n = 206, RR 0.71 CI
0.56 to 0.89, NNT 5 CI 4 to 13). Scale-derived data also suggested that psychoeducation promotes
better social and global functioning. In the medium term, treating four people with schizophrenia
with psychoeducation instead of standard care resulted in one additional person showing a clinical
improvement. Evidence suggests that participants receiving psychoeducation are more likely to be
satisfied with mental health services (n = 236, RR 0.24 CI 0.12 to 0.50, NNT 5 CI 5 to 8) and have
improved quality of life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลหลักคือตรวจทานนี้รวมถึงจำนวน 5142 คน (ส่วนใหญ่ inpatients) จาก 44ดำเนินการทดลองระหว่าง 1988 และ 2009 (ระยะเวลาศึกษามัธยฐาน ~ 12 สัปดาห์ ความเสี่ยงของความโน้มเอียง -บรรเทา) เราพบว่า incidences ไม่ปฏิบัติตามกฎระเบียบคนที่ต่ำในกลุ่ม psychoeducationในระยะสั้น (n = 1400, CI RR 0.52 0.40 ถึง 0.67, NNT 9 CI 11 ถึง 16) ค้นหานี้มีการระยะกลาง และระยะยาว การกลับไปเสพปรากฏต่ำในกลุ่ม psychoeducation (n = 1214, RR0.70 CI 0.61-0.81, NNT 9 CI 7 กับ 14) และยัง ใช้การ readmission (n = 206, CI RR 0.710.56 ถึง 0.89, NNT 5 CI 4-13) ข้อมูลมาตราส่วนมายังแนะนำส่งเสริมที่ psychoeducationดีกว่าทำงานสังคม และโลก ในระยะปานกลาง รักษาโรคจิตเภทสี่คนกับ psychoeducation แทนดูแลมาตรฐานให้แสดงที่คลินิกคนเพิ่มเติมปรับปรุง แนะนำหลักฐานผู้เข้าร่วมรับ psychoeducation มักพอใจกับบริการสุขภาพจิต (n = 236, CI RR 0.24 0.12 ถึง 0.50, NNT 5 CI 5 กับ 8) และมีคุณภาพชีวิตดีขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการตรวจสอบหลักนี้มีทั้งหมด 5,142 คน (ส่วนใหญ่เป็นผู้ป่วยใน) จาก 44
การทดลองดำเนินการระหว่างปี 1988 และ 2009 (ระยะเวลาการศึกษาเฉลี่ย ~ 12 สัปดาห์มีความเสี่ยงของการมีอคติ -
ปานกลาง) เราพบว่าอุบัติการณ์ของการไม่ปฏิบัติลดลงในกลุ่มสุขภาพจิต
ในระยะสั้น (n = 1400 RR 0.52 CI 0.40-0.67, NNT 11 CI 9-16) การค้นพบนี้ถือสำหรับ
ระยะกลางและระยะยาว การกำเริบของโรคที่ดูเหมือนจะลดลงในกลุ่มสุขภาพจิตศึกษา (n = 1214 RR
0.70 CI 0.61-0.81, NNT 9 CI 7-14) และยังใช้กลับมารักษาซ้ำ (n = 206 RR 0.71 CI
0.56-0.89, NNT 5 CI 4 13) ข้อมูลที่ได้มาขนาดนี้ยังชี้ให้เห็นว่าสุขภาพจิตศึกษาส่งเสริมการ
ทำงานที่ดีขึ้นทางสังคมและทั่วโลก ในระยะกลางการรักษาสี่คนที่มีอาการจิตเภท
ที่มีสุขภาพจิตศึกษาแทนการดูแลมาตรฐานส่งผลให้คนอีกหนึ่งการแสดงทางคลินิก
การปรับปรุง หลักฐานแสดงให้เห็นว่าผู้เข้าร่วมได้รับสุขภาพจิตมีแนวโน้มที่จะได้รับ
ความพึงพอใจกับการบริการด้านสุขภาพจิต (n = 236, RR 0.24 CI 0.12-0.50, NNT 5 CI 5-8) และมีการ
ปรับปรุงคุณภาพของชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์หลักรีวิวนี้ประกอบด้วยทั้งหมดของ 5142 เข้าร่วม ( ส่วนใหญ่ผู้ป่วยใน ) จากการทดลองดำเนินการระหว่างปี 1988 และ 44
2009 ( median ศึกษาระยะเวลา ~ 12 สัปดาห์ เสี่ยงอคติ -
ปานกลาง ) เราพบว่าอุบัติการณ์ของต้นทุนที่ต่ำในสุขภาพจิตศึกษาแบบกลุ่ม
ในระยะสั้น ( n = 1400 , RR มีค่า CI 0.40 ถึง 0.67 nnt 11 และ 9 - 16 ) การค้นพบนี้ถือสำหรับ
กลางและระยะยาวกำเริบที่ปรากฏจะลดลงในสุขภาพจิตศึกษาแบบกลุ่ม ( n = 548 , RR
0.70 0.61 CI 0.81 , nnt 9 และ 7 - 14 ) และยังใช้กับการกลับมารักษาซ้ำ ( n = 206 , RR ) CI
0.56 0.89 , nnt 5 สาย 4 ถึง 13 ) ขนาดกลุ่มตัวอย่างพบว่าสุขภาพจิตที่ดีและการทำงานส่งเสริม
สังคมโลก ในระยะกลาง การรักษาคนเป็นโรคจิตเภท
กับสุขภาพจิต แทนที่จะดูแลมาตรฐานส่งผลให้คนคนหนึ่งเพิ่มเติมแสดงทางคลินิก
ปรับปรุง หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าผู้ที่ได้รับสุขภาพจิตศึกษาน่าจะเป็น
พอใจกับบริการสุขภาพจิต ( n = 236 , RR 0.24 CI 0.12 ถึง 0.50 , nnt 5 สาย 5 ถึง 8 ) และมี
ปรับปรุงคุณภาพของชีวิต