The particulate matter (PM10) is al

The particulate matter (PM10) is also
another important urban air pollutant that cause chronic airway diseases (asthma, COPD, etc.), the upper and lower
respiratory system diseases and lung or heart problems (Babin et al., 2008).Similarly, sulphur dioxide (SO2), which
is a substantial and widespread pollutant, precipitates chronic respiratory diseases, chronic obstructive pulmonary
disease (COPD) and other lung diseases (Ünsal and Yetkin, 2005). Some studies examine the relationship between
the deaths and hospital references depend on the level of air quality and the respiratory system problems (Holland et
al., 1979). A number of studies examine the relationship between the level of air pollutant and asthma morbidity and
total mortality. Şahin (2000) observes a significant relationship between the levels of particulate matter (PM10)
measured on a daily basis and asthma morbidity and total mortality and Bebek (1996) suggest a significant
relationship between the level of particulate matter (PM10) and hospital references due to acute respiratory tract
disease. Similarly, a significant relationship between the particulate matter concentration and hospitalization due to
asthma attacks connected with humidity is observed (Çelikoğlu, 1999). It is shown that the level of life quality for
asthma patients decrease with increasing air pollution.Wilson and Spengler (1996) suggest that air pollution cause an
increase in total mortality, morbidity of respiratory diseases in adults and respiratory symptoms in children and the
intensity of air pollutants sulfur dioxide (SO2) and particulate matter (PM10) affect asthma cases increase. Especially
during the winter, it is proved that there is positive relationship between the level of air pollution and hospitalization
depends on chronic airway diseases and the number of asthma cases about children in 0-2 years of age (Olgun,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องฝุ่น (PM10) มีมลพิษอากาศเมืองสำคัญอื่นที่ทำให้เกิดโรคเรื้อรังจำกัด(มหาชน) (โรคหอบหืด แอนเดอรส์ ฯลฯ), ด้านบน และล่างโรคระบบทางเดินหายใจและปัญหาเกี่ยวกับปอดหรือหัวใจ (คนร้อยเอ็ด al., 2008) ในทำนองเดียวกัน ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (SO2), ซึ่งเป็นแนวที่พบ และแพร่หลาย precipitates เรื้อรังโรคระบบหายใจ โรคผิวสวยภายใต้ระบบทางเดินหายใจโรค (แอนเดอรส์) และโรคปอดอื่น ๆ (Ünsal และ Yetkin, 2005) บางการศึกษาตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างเสียชีวิตและอ้างอิงโรงพยาบาลขึ้นอยู่กับระดับของคุณภาพอากาศและปัญหาระบบทางเดินหายใจ (ฮอลแลนด์ร้อยเอ็ดal., 1979) จำนวนการศึกษาตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างระดับของอากาศมลพิษและโรคหอบหืด morbidity และตายทั้งหมด Şahin (2000) คำนึงถึงความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างระดับของเรื่องฝุ่น (PM10)ทุกวันบนพื้นฐานและโรคหอบหืด morbidity และรวมการตายและเบเบค (1996) แนะนำสำคัญความสัมพันธ์ระหว่างระดับของเรื่องฝุ่น (PM10) และโรงพยาบาลอ้างอิงเนื่องจากทางเดินหายใจเฉียบพลันโรค ในทำนองเดียวกัน ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างความเข้มข้นฝุ่นเรื่องการรักษาในโรงพยาบาลเนื่องหืดกับความชื้นจะสังเกต (Çelikoğlu, 1999) มันจะแสดงที่ระดับของคุณภาพชีวิตผู้ป่วยโรคหอบหืดลด มีเพิ่มมลพิษในอากาศ Wilson และ Spengler (1996) แนะนำว่า อากาศมลพิษสาเหตุการเพิ่มการตายทั้งหมด morbidity โรคระบบหายใจในผู้ใหญ่และอาการทางเดินหายใจในเด็กและความเข้มของสารมลพิษอากาศซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (SO2) และเรื่องฝุ่น (PM10) มีผลต่อโรคหอบหืดเพิ่มขึ้นกรณี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูหนาว มันเป็นเครื่องพิสูจน์ว่า มีความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างระดับมลพิษอากาศและโรงพยาบาลขึ้นอยู่กับโรคเรื้อรังสินค้าและหมายเลขของกรณีโรคเกี่ยวกับเด็ก 0-2 ปี (Olgun

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรื่องอนุภาค (PM10)
ยังเป็นอีกหนึ่งเมืองที่สำคัญของสารมลพิษทางอากาศที่ก่อให้เกิดโรคทางเดินหายใจเรื้อรัง(โรคหอบหืดปอดอุดกั้นเรื้อรัง ฯลฯ )
บนและล่างโรคระบบทางเดินหายใจและปอดหรือโรคหัวใจ(Babin et al., 2008) ในทำนองเดียวกัน ก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (SO2)
ซึ่งเป็นสารมลพิษที่สำคัญและแพร่หลายตกตะกอนโรคทางเดินหายใจเรื้อรังปอดอุดกั้นเรื้อรังโรค
(COPD) และอื่น ๆ ที่โรคปอด (Unsal และ Yetkin 2005) บางการศึกษาตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการเสียชีวิตที่โรงพยาบาลและการอ้างอิงขึ้นอยู่กับระดับของคุณภาพอากาศและปัญหาระบบทางเดินหายใจ (ฮอลแลนด์ et al., 1979) จากการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการตรวจสอบระดับของสารมลพิษทางอากาศและการเจ็บป่วยโรคหอบหืดและที่เสียชีวิตโดยรวม Şahin (2000) ตั้งข้อสังเกตความสัมพันธ์ระหว่างระดับของอนุภาค (PM10) วัดในชีวิตประจำวันและการเจ็บป่วยโรคหอบหืดและเสียชีวิตโดยรวมและ Bebek (1996) แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญความสัมพันธ์ระหว่างระดับของอนุภาค(PM10) และการอ้างอิงโรงพยาบาลเนื่องจาก เพื่อให้ระบบทางเดินหายใจเฉียบพลันโรค ในทำนองเดียวกันความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของฝุ่นละอองและรักษาในโรงพยาบาลเนื่องจากการโจมตีของโรคหอบหืดการเชื่อมต่อที่มีความชื้นเป็นที่สังเกต (Çelikoğlu, 1999) มันแสดงให้เห็นว่าระดับของคุณภาพชีวิตสำหรับผู้ป่วยโรคหอบหืดลดลงเพิ่มขึ้น pollution.Wilson อากาศและ Spengler (1996) ชี้ให้เห็นว่ามลพิษทางอากาศทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของอัตราการตายรวมการเจ็บป่วยของโรคทางเดินหายใจในผู้ใหญ่และอาการระบบทางเดินหายใจในเด็กและความรุนแรงของมลพิษทางอากาศก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (SO2) และอนุภาค (PM10) มีผลต่อการเป็นโรคหอบหืดเพิ่มขึ้นกรณี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูหนาวจะมีการพิสูจน์ว่ามีความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างระดับของมลพิษทางอากาศและการรักษาในโรงพยาบาลขึ้นอยู่กับโรคทางเดินหายใจเรื้อรังและจำนวนของผู้ป่วยโรคหอบหืดเกี่ยวกับเด็กใน0-2 ปี (Olgun,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อนุภาค ( PM10 ) เป็นสารมลพิษอากาศในเมือง
สำคัญอีกสาเหตุเรื้อรังโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง , หลอดลม , ฯลฯ ) บนและล่าง
ระบบทางเดินหายใจโรคปอดหรือหัวใจและปัญหา ( แบบิ้น et al . , 2008 ) และซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ( SO2 ) ซึ่ง
เป็นอย่างมากและแพร่หลาย ของตะกอน , ระบบทางเดินหายใจเรื้อรังโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง
โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ) และโรคปอดอื่น ๆ ( Ü nsal และ yetkin , 2005 ) การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง
การเสียชีวิตและอ้างอิงโรงพยาบาลขึ้นอยู่กับระดับของคุณภาพอากาศ และปัญหาระบบทางเดินหายใจ ( Holland et
al . , 1979 ) จำนวนของการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับมลพิษอากาศ และโรคหอบหืด เป็นโรคและ
ตายทั้งหมดแต่Ş ( 2000 ) สังเกตความสัมพันธ์ระหว่างระดับฝุ่นละอองขนาดเล็ก ( PM10 )
วัดบนพื้นฐานประจำวัน และโรคหอบหืด การเจ็บป่วยและการตายทั้งหมด และเป็ด ( 1996 ) แนะนำความสัมพันธ์
ระหว่างระดับฝุ่นละอองขนาดเล็ก ( PM10 ) และการอ้างอิงในโรงพยาบาล เนื่องจากโรคทางเดินหายใจเฉียบพลัน
. ในทํานองเดียวกันความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของอนุภาคและการรักษาในโรงพยาบาลเนื่องจาก
หืดโจมตี เชื่อมต่อกับความชื้นเป็นที่สังเกต ( Ç eliko ğ Lu , 1999 ) มันแสดงให้เห็นว่าระดับคุณภาพชีวิตสำหรับผู้ป่วยโรคหืดเพิ่มขึ้น
ลดมลพิษทางอากาศ วิลสัน และ สปิงเงอเลอร์ ( 1996 ) ได้แนะนำว่า มลพิษทางอากาศทำให้
เพิ่มอัตราการตายรวมป่วยด้วยโรคระบบทางเดินหายใจ ในผู้ใหญ่ และอาการทางระบบหายใจในเด็ก และความรุนแรงของมลพิษทางอากาศ
ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ( SO2 ) และฝุ่นละอองขนาดเล็ก ( PM10 ) ส่งผลกระทบต่อโรคหอบหืดผู้ป่วยเพิ่ม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ในระหว่างฤดูหนาว มันพิสูจน์ได้ว่ามีความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างระดับมลพิษอากาศ และเข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาล
ขึ้นอยู่กับโรคหลอดลมเรื้อรัง และจํานวนผู้ป่วยโรคหอบหืดประมาณเด็กอายุ 0-2 ปี ( olgun ,