Mindfulness of self, Sachs argues,

Mindfulness of self, Sachs argues, would include a more accurate reading of what makes us truly happy. Global economic data shows that once a country reaches a modest level of income-enough to meet basic needs-there is zero connection between happiness and wealth. Intangibles like warm connections with people we love and meaningful activities make people far happier than say, shopping or work.
But we can be poor judges of what will make us feel good. Sachs argues that if we ue more mindful of how we use our money we will be less likely to fall prey to seductive ads for prod­ ucts that will not make us any happier. Mindfulness would lead us to more modest material desires and to spend more time and energy fulfilling our deeper, more satisfying needs for meaning and connection.
Mindfulness of others at the societal level, Sachs says, means paying attention to the suffering of the poor and to the social safety net, which is badly fraying in the United States and many other advanced economies. He argues that while now the poor are helped just enough to barely survive, that simply creates intergenerational poverty. What's needed is a one-generation boost in education and health for the poorest children so they can go through life with higher levels of skills and so not need the same kind of help their families did.
To that end I'd add programs, like mindfulness, that boost the brain's executive control. In Dunedin the kids who happened to improve their self-control over the course of childhood derived the same earnings and health benefits for life success as those who alwiys were adept in delaying gratification. But those impulse
control upgrades were due to happenstance, not achieved by plan. Wouldn't it make sense to _teach these skills to every child? _
Then there's awareness of systems at the global level, like the human impact on the planet. Solving systems-level problems takes systems focus. Mindfulness of the future means taking into ac­ count the long-term consequences of our own actions for our chil­ dren's generation and their children's, and beyond.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สติของตนเอง แซคส์ ระบุ จะรวมถึงการอ่านที่ถูกต้องมากขึ้นของสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขอย่างแท้จริง ข้อมูลทางเศรษฐกิจทั่วโลกแสดงให้เห็นว่าเมื่อประเทศถึงระดับที่เจียมเนื้อเจียมตัวของรายได้เพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการขั้นพื้นฐานมีศูนย์การเชื่อมต่อระหว่างความสุขและความมั่งคั่ง ไม่มีตัวตน เช่น การเชื่อมต่ออบอุ่นกับคนที่เรารักและกิจกรรมที่มีความหมายให้คนไกลมีความสุขมากกว่าพูด , ช้อปปิ้งหรือทำงาน
แต่เราสามารถตัดสินจากสิ่งที่จะทำให้เรารู้สึกดีที่น่าสงสาร แซคส์ระบุว่าถ้าเราจริงใจจดจ่อของวิธีการที่เราใช้ เงินของเรา เราจะได้รับโอกาสน้อยที่จะตกเหยื่อเพื่อโฆษณาสำหรับแยง ucts เสน่ห์องนั้นจะไม่ทำให้เรามีความสุข สติจะทำให้เราปรารถนาวัสดุเจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้นและใช้เวลามากขึ้นและพลังงานการตอบสนองของเราลึก ภิรมย์ความต้องการมากขึ้นสำหรับความหมาย
และการเชื่อมต่อสติของผู้อื่นในระดับสังคม แซคส์กล่าวว่า หมายถึง ให้ความสนใจกับทุกข์ของคนจน และให้สุทธิความปลอดภัยทางสังคมซึ่งเลว fraying ในสหรัฐอเมริกาและเศรษฐกิจขั้นสูงอื่น ๆ อีกมากมาย เขาแย้งว่า ขณะนี้คนจนจะช่วยเพียงพอที่จะแทบไม่รอด ที่เพียงสร้างความยากจนระหว่างรุ่นวัย .สิ่งที่ต้องการเป็นหนึ่งรุ่นที่เพิ่มในสุขภาพและการศึกษาสำหรับเด็กยากจน เพื่อที่พวกเขาจะได้ใช้ชีวิตกับระดับที่สูงขึ้นของทักษะ และไม่ต้องชนิดเดียวกันช่วยให้ครอบครัวของพวกเขา
ไปสิ้นสุดที่ฉันต้องการเพิ่มโปรแกรม เหมือนสติที่เพิ่มการควบคุมบริหารสมองใน เดอนีดิน เด็ก ๆที่เกิดขึ้นเพื่อปรับปรุงการควบคุมตนเองของพวกเขาผ่านหลักสูตรของเด็กได้มาเหมือนกันกำไรและประโยชน์ต่อสุขภาพสำหรับความสำเร็จในชีวิตเป็นผู้ชำนาญในการ alwiys มีความพึงพอใจ แต่การควบคุมแรงกระตุ้น
อัพเกรดได้เนื่องจาก happenstance , ไม่สําเร็จ โดยแผน มันจะไม่ทำให้ความรู้สึกที่จะ _teach ทักษะเหล่านี้ให้เด็กทุกคน ? _
แล้วมีการรับรู้ของระบบในระดับสากล เช่น ผลกระทบของมนุษย์บนโลก การแก้ปัญหาระดับปัญหา จะมุ่งเน้นระบบ สติของอนาคต หมายถึงการเป็น AC องนับผลกระทบระยะยาวของการกระทำของเราเอง เพื่อรุ่นของเรา ชิลอง มากขึ้น และของเด็ก และเกิน .