Nick is one cynical little cookie.

Nick is one cynical little cookie. Even though Nick reserves explicit judgment on the characters, Fitzgerald still manages to implicitly criticize through his narrator's tone. (Think about how ludicrous Myrtle seems when, although she isn't upper class, she still tries to look down on her husband.) Let's take a look at two passages. This first one is from Chapter 1, when Nick is hanging out with the Buchanans and Jordan for the first time:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิคเป็นคุกกี้น้อยลลดหนึ่ง ถึงแม้ว่านิคขอสงวนคำพิพากษาชัดเจนในตัว ห้องยังคงจัดการวิพากษ์นัยผ่านเสียงของผู้บรรยายของเขา (คิดเกี่ยวกับไมร์เทิล ludicrous วิธีดูเหมือน เมื่อ ถึงแม้ว่าเธอไม่ได้ชั้นสูง เธอยังพยายามมองลงมาสามี) ลองมาดูที่ทางเดิน 2 อันแรกนี้เป็นจากบทที่ 1 เมื่อนิคเป็นห้อยออกกับ Buchanans และ Jordan ครั้ง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิคเป็นหนึ่งในคุกกี้เล็ก ๆ น้อย ๆ ของคนอื่น แม้ว่านิคขอสงวนตัดสินอย่างชัดเจนในตัวละคร, ฟิตซ์เจอรัลด์ยังคงจัดการกับปริยายวิพากษ์วิจารณ์ผ่านเสียงบรรยายของเขา (คิดเกี่ยวกับวิธีหัวเราะไมร์เทิลด​​ูเหมือนว่าเมื่อแม้ว่าเธอจะไม่ได้เป็นชั้นบนเธอยังคงพยายามที่จะมองลงมากับสามีของเธอ.) ลองมาดูที่ทั้งสองเดิน นี้คนแรกคือจากบทที่ 1 เมื่อนิคก็ห้อยออกกับ Buchanans และจอร์แดนเป็นครั้งแรก:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิคเป็นคุกกี้เล็กๆน่าเหยียดหยาม แม้ว่านิคสงวนการตัดสินชัดเจนในตัวอักษร ฟิตซ์เจอรัลด์ยังจัดการโดยปริยาย วิจารณ์ผ่านผู้บรรยายเป็นเสียง ( ลองคิดดูว่าน่าหัวร่อเทิลดูเหมือนว่าเมื่อ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ใช่ชั้น ชั้นบน เธอยังพยายามที่จะดูถูกสามี ของเธอ ) มาดูสอง passages แรกหนึ่งคือจากบทที่ 1เมื่อนิคถูกห้อยออกกับ buchanans และจอร์แดนครั้งแรก :