All fixations were situated on the

All fixations were situated on the face midline except eye fixations.
When fixation was on one eye, the rest of the face was mostly situated
in the contralateral hemifield (Fig. 1). Latency analyses revealed that
when fixation was on the right eye, faster latencies were found in the
right hemisphere while the opposite pattern was seen for the left eye
and left hemisphere. These small hemifield effects were seen for both
P1 and N170 latencies (Fig. S1; Fig. 3) but were not consistently significant
across eye fixations. Importantly, no such effects were seen for
the N170 amplitude. Moreover, as the N170 amplitude is known to
decrease with face eccentricity (Rousselet et al., 2005), we expected
smaller rather thanlarger amplitudes foreye fixations compared tomidline
fixations. Finally andmost importantly, larger amplitudeswere seen
for eye fixations only when eyes were present (intact faces), despite
identical positions of the face on themonitor between intact and eyeless
faces. These amplitude results argue against a simple hemifield effect as
the source of the present eye sensitivity.
The sensitivity for eyes was also found for inverted intact faces and
was thus orientation-independent, a result arguing against the idea
that eyes might yield larger amplitudes only because they are situated
in the upper visual field (Zerouali et al., 2013). As clearly seen in Fig. 1,
the face was in the same upper visual field position for both upright
faces fixated on the mouth and for inverted faces fixated on the forehead,
yet significantly larger N170amplitudewas found for the inverted
face condition (Fig. 5). Similarly, although the face was in the same
lower visual field position for both upright faces fixated on the forehead
and for inverted faces fixated on the mouth, larger N170 amplitudewas
found for the inverted face condition. Although for forehead andmouth
fixations completely opposite vertical face positions were seen when
the face was upright or inverted, inversion effects were found in the
same direction (larger for inverted than upright faces). These results
rule out a simple upper–lower visual field explanation for the N170
FIE and for the eye sensitivity.
The reasons why our results are different from those reported by
Zerouali et al. (2013) are unclear although likely linked to the differences
in design and stimuli used. The faces in that studywere of a larger
visual angular size than our stimuli and theN170s to face locationswere
computed for areas of interest that were much larger than ours and of
unequal sizes. For instance the nasion location included the narrow
area in between the two eyes while each eye area included the entire
eye and the eye brow and the mouth included the entire mouth feature.
In contrast we used an interest area of 1.8º around the fixation location
which ensured that the analysis reflected information in fovea and that
areas were of the same size yet non-overlapping. Future studies will
have to explain how and why such differences in design yielded opposite
results.
In support of the eye detector hypothesis
Rather than a simple low level visual effect of face position our
results suggest a special sensitivity for the eye feature within the face
demonstrated here by i) the larger N170 amplitude when fixation was
on the eyes compared to other fixation locations in intact faces and ii)
the significant reduction in N170 amplitude for eyeless faces fixated at
these eye fixation locations. Eye sensitivity was previously demonstrated
by a larger N170 for isolated eyes than whole faces (Bentin et al., 1996;
Itier et al., 2006, 2007, 2011; Kloth et al, 2013; Taylor et al., 2001a,b).
For this reason Bentin et al. (1996) initially suggested that the N170
might reflect the activity of an eye detector. The sensitivity for eyes within
the face irrespectiveof itsorientation isanewfinding, andwasmade possible
by the use of an eye tracker and a strict analysis process.
Eimer (1998) originally argued against the eye detector hypothesis
based on the finding that eyeless faces elicited N170s of similar amplitudes
to intact faces. The argument was that removing eyes from a
face did not modulate the N170 so the eyes could not have any specific
role in eliciting the N170 component in the first place. This finding was
replicated by later studies (Itier et al., 2007, 2011; Kloth et al., 2013;Nemrodov and Itier, 2011). Importantly, all these studies used a central
fixationwhich positioned participants' gaze around the nasion area (the
stimuli used by Itier and colleagues were actually slightly cropped so
that eyes were exactly in the center of faces and thus fixation was on
the nasion). In the present study, the lack of amplitude change between
upright intact and upright eyeless faces was replicated for fixation on
the nasion and was also seen for fixation on the forehead and the
mouth. However, along with the new finding of larger amplitude for
eye fixations, these results in fact support the eye detector hypothesis
rather than going against it: the amplitude was larger for eye fixations
than other fixation locations and this difference was abolished when
eyes were not present. The novelty here is that to elicit larger N170
amplitudes eyes need to be in fovea. Fixating between the two eyes or
close to them is not enough to trigger maximal N170 amplitude
(fovea is usually defined as 1–2º of visual angle and nasion was just
less than 2° away from the center of each eye).
Is it the position of any feature in fovea that matters or the fact that
the foveated feature is an eye? In the present study, fixation on the
mouth or nose in intact upright faces elicitedN170s of similar amplitude
as fixation on the forehead or nasion where no feature was seen. These
results support the idea of a special sensitivity to eyes rather than to any
feature presented in fovea. They are also in line with reports of larger
N170 to isolated eyes than to faces (Bentin et al., 1996; Itier et al.,
2006, 2007, 2011; Kloth et al., 2013; Taylor et al., 2001a,b)while similar
presentation of isolated mouths or noses elicited smaller and delayed
N170s (Bentin et al., 1996; Nemrodov and Itier, 2011; Taylor et al.,
2001b). Although in previous studies isolated eye regions were presented
centrally, putting fixation at the nasion, it is possible that without an eye
tracker to enforce fixation as used in the present study, small deviations of
gaze position occurred, putting one eye in full fovea.
Importantly, the current N170 latency results suggest a general effect
of the presence of the eyes as the N170 peak was earlier for intact
than eyeless faces regardless of fixation location, a finding replicating
previous reports using central or nasion fixation (Eimer, 1998; Itier
et al., 2007, 2011; Kloth et al., 2013). This suggests a general “boost” of
the signal when eyes are present in the face. Overall, these results support
an early sensitivity to eyes per se, within the context of an upright
face, with earliest N170 when eyes are present in the face and largest
N170 when eyes are in fovea. The P1 component was also largest for
eyes in intact faces and this is likely due to local contrast differences at
that stage (cf. Table 1), as the eyes have a high energy density spectrum.
This early sensitivity might also reflect the initial stages of the eye detection
process.
N170 face inversion effect and eyes
We found the classic N170 face inversion effect (FIE) for intact faces
with largeramplitude and delayed latency for inverted compared to upright
faces (e.g. Bentin et al., 1996; Eimer, 2000; Itier and Taylor, 2002;
Rossion et al., 2000). Importantly, this inversion effectwas seen regardless
of fixation location. In contrast the FIE for eyeless faces was dependent
on fixation location. The FIE for eyeless faces was dramatically
reduced compared to intact faces when fixation was on the nasion or
on the usual eye location, replicating previous reports using nasion fixations
(Itier et al., 2007, 2011; Kloth et al., 2013). This result was central
to the claimthat the N170 FIE wasmostly driven by the presence of the
eyes (Itier et al., 2007). However, the fact that the FIE was less reduced
for the nose fixation and was normal for the mouth fixation (Figs. 5–6)
argues against this idea. The presence of eyes is not necessary for a
normal FIE to take place as long as fixation is far away from the normal
eye location.
A remarkable finding was the complete lack of inversion effect for
eyeless faces when fixation was on the foreheadwhile a clear inversion
effect was seen at that same forehead location for intact faces (Figs. 5–6).
Since no feature was in fovea when fixation was on the forehead, the inversion
effect at that location in intact faces was likely due to the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fixations ทั้งหมดมีอยู่ midline หน้ายกเว้นตา fixationsเมื่อเบีบนตา ส่วนที่เหลือของใบหน้าส่วนใหญ่ตั้งใน hemifield contralateral การ (Fig. 1) เปิดเผยวิเคราะห์เวลาแฝงที่เมื่อเบีบนตาขวา เวลาแฝงเร็วพบในการซีกโลกด้านขวาในขณะที่มีเห็นรูปแบบตรงกันข้ามสำหรับตาซ้ายและซีกโลกด้านซ้าย ผล hemifield ขนาดเล็กเหล่านี้ได้เห็นทั้งP1 และ N170 เวลาแฝง (ฟิก S1 Fig. 3) แต่ไม่สำคัญอย่างสม่ำเสมอข้ามตา fixations สำคัญ ไม่มีผลดังกล่าวได้เห็นคลื่น N170 นอกจากนี้ เป็นคลื่น N170 เป็นที่รู้จักกันลดลงกับใบหน้าความเยื้องศูนย์กลาง (Rousselet et al., 2005), เราคาดมีขนาดเล็กค่อนข้าง thanlarger ช่วง foreye fixations เปรียบเทียบ tomidlinefixations สุดท้าย andmost สำคัญ amplitudeswere ใหญ่ที่เห็นสำหรับตา fixations เฉพาะเมื่อตา ปัจจุบัน (หน้าเหมือนเดิม), แม้มีตำแหน่งของใบหน้าใน themonitor เหมือนเดิม และ eyeless เหมือนกันใบหน้า ผลลัพธ์เหล่านี้คลื่นโต้เถียงกับผล hemifield อย่างเป็นแหล่งที่มาของความไวตาอยู่นอกจากนี้ยังพบความไวสำหรับตาสำหรับหน้ากลับเหมือนเดิม และจึงได้วางแนวอิสระ ผลโต้เถียงกับความคิดที่ตาอาจผลผลิตช่วงใหญ่เนื่องจากพวกเขาอยู่ในด้าน visual ฟิลด์ (Zerouali et al., 2013) เห็นได้ชัดเจนใน Fig. 1หน้าอยู่ในตำแหน่งบน visual ฟิลด์เดียวกันสำหรับทั้งสองตรงหน้า fixated ในปาก และสำหรับกลับหน้า fixated บนหน้าผากยัง มี N170amplitudewas ใหญ่พบที่กลับหน้าเงื่อนไข (Fig. 5) ในทำนองเดียวกัน แม้ว่าใบหน้าอยู่เหมือนกันตำแหน่งระดับล่าง visual ฟิลด์สำหรับใบหน้าทั้งสองตรง fixated บนหน้าผากและสำหรับกลับหน้า fixated ในปาก ใหญ่ N170 amplitudewasพบในสภาพใบหน้าหัวกลับ แม้ว่าในหน้าผาก andmouthfixations สมบูรณ์ตรงข้ามตำแหน่งแนวหน้าได้เห็นเมื่อหน้าตรง หรือกลับ กลับผลพบในการทิศทางเดียว (ขนาดใหญ่สำหรับกลับกว่าหน้าตรง) ผลลัพธ์เหล่านี้ยกเลิกคำอธิบายเขตข้อมูล visual บน – ล่างอย่างง่ายสำหรับการ N170FIE และความไวของตาด้วยเหตุผลที่ทำไมผลลัพธ์ของเรานั้นแตกต่างจากรายงานโดยZerouali et al. (2013) ได้ชัดเจนแม้ว่าจะเชื่อมโยงกับความแตกต่างในการออกแบบและใช้สิ่งเร้า ใบหน้าใน studywere ที่ของขนาดใหญ่ขนาดภาพแองกูลาร์สิ่งเร้าและ theN170s ของเราจะเผชิญ locationswereคำนวณการน่าสนใจที่มีขนาดใหญ่ กว่าของเรา และของขนาดไม่เท่ากัน เช่น ตำแหน่ง nasion รวมแคบบริเวณระหว่างตาทั้งสองในขณะที่ตาแต่ละพื้นที่รวมทั้งหมดตา และคิ้วตา และปากรวมคุณลักษณะทั้งปากในทางตรงกันข้าม เราใช้พื้นที่สนใจ 1.8º สถานที่ตั้งเบีซึ่งมั่นใจว่า การวิเคราะห์ผลข้อมูล fovea และที่พื้นที่ได้ขนาดเดียวกันแต่ไม่ซ้อนกัน การศึกษาในอนาคตจะมีการอธิบายวิธีการ และเหตุผลดังกล่าวความแตกต่างในการออกแบบให้ผลตรงข้ามผลลัพธ์ที่สนับสนุนสมมติฐานจับตาแทนที่จะเป็นอย่างต่ำระดับลักษณะพิเศษเสมือนตำแหน่งใบหน้าของเราความไวเป็นพิเศษสำหรับคุณลักษณะตาภายในหน้าแนะนำผลลัพธ์แสดงที่นี่ โดยฉัน) คลื่น N170 ใหญ่เมื่อเบีในตาเมื่อเทียบกับตำแหน่งอื่น ๆ เบีในหน้าเหมือนเดิมและครั้งที่สอง)การลดลงอย่างมีนัยสำคัญในคลื่น N170 สำหรับหน้า eyeless fixated ที่สถานเหล่านี้ตาเบี ตาไวถูกแสดงไว้ก่อนหน้านี้โดย N170 ใหญ่สำหรับแยกตากว่าใบหน้าทั้งหมด (Bentin et al., 1996Itier และ al., 2006, 2007, 2011 Kloth et al, 2013 Taylor et al., 2001a, b)สำหรับเหตุผลนี้ Bentin และ al. (1996) เริ่มต้นแนะนำที่ N170อาจสะท้อนกิจกรรมของการจับตา ความไวในตาภายในisanewfinding หน้า irrespectiveof itsorientation, andwasmade ได้โดยใช้เป็นตัวติดตามตาและกระบวนการวิเคราะห์อย่างเข้มงวดEimer (1998) เดิมโต้เถียงกับสมมติฐานจับตาตามค้นหาว่า หน้า eyeless elicited N170s ช่วงที่คล้ายกันจะหน้าเหมือนเดิม อาร์กิวเมนต์เป็นว่า เอาดวงตาจากการหน้าไม่ modulate N170 เพื่อให้สายตาอาจมีเฉพาะใด ๆบทบาทใน eliciting ส่วนประกอบ N170 แรก ค้นหานี้ได้จำลอง โดยการศึกษาในภายหลัง (Itier et al., 2007, 2011 Kloth et al., 2013 Nemrodov ก Itier, 2011) สำคัญ การศึกษาเหล่านี้ใช้ศูนย์กลางในตำแหน่งบริเวณ nasion (fixationwhich สายตาของผู้เข้าร่วมสิ่งเร้าที่ใช้ Itier และเพื่อนร่วมงานได้จริงเล็กน้อยครอบตัดนั้นให้ตาอยู่ตรงศูนย์กลางของใบหน้า จึงเบีอยู่การ nasion) ในการศึกษาปัจจุบัน การขาดของคลื่นเปลี่ยนแปลงระหว่างตรงเหมือนเดิม และตรง eyeless หน้าถูกจำลองแบบในเบีบนการ nasion และยังได้เห็นเบีบนหน้าผากและปาก อย่างไรก็ตาม พร้อมกับค้นหาใหม่ของคลื่นขนาดใหญ่สำหรับตา fixations ผลลัพธ์เหล่านี้ในความเป็นจริงสนับสนุนสมมติฐานจับตาแทนที่จะไปปรักปรำ: คลื่นมีขนาดใหญ่สำหรับ fixations ตาปฏิกิริยาการตรึงตำแหน่งอื่น ๆ และความแตกต่างนี้ถูกยกเลิกเมื่อตาไม่อยู่ นวัตกรรมที่นี่จะบอก N170 ใหญ่ตาช่วงจำเป็นต้อง fovea Fixating ระหว่างตาทั้งสอง หรือพวกเขาอยู่ไม่พอที่จะทำให้เกิดคลื่น N170 สูงสุด(fovea มักจะถูกกำหนดเป็น 1 – 2º ของมุมภาพ และ nasion เป็นเพียงน้อยกว่า 2 องศาจากศูนย์กลางของตาแต่ละข้าง)เป็นตำแหน่งของคุณลักษณะใด ๆ ใน fovea ที่สำคัญหรือข้อเท็จจริงที่คุณสมบัติ foveated เป็นตา ในการศึกษาปัจจุบัน เบีบนใบหน้า elicitedN170s คลื่นคล้ายปากหรือจมูกในตรงเหมือนเดิมเป็นเบีบนหน้าผากหรือ nasion ที่คุณลักษณะไม่ถูกเห็น เหล่านี้ผลสนับสนุนความคิดของไวพิเศษ เข้าตา มากกว่าใด ๆคุณลักษณะที่แสดงใน fovea อีกทั้งยังสอดคล้องกับรายงานของใหญ่N170 การตาแยกกว่าจะหน้า (Bentin et al., 1996 Itier et al.,2006, 2007, 2011 Kloth et al., 2013 Taylor et al., 2001a, b) ในขณะที่คล้ายกันนำเสนอแยกปากหรือ noses elicited ขนาดเล็ก และล่าช้าN170s (Bentin et al., 1996 Nemrodov และ Itier, 2011 Taylor et al.,2001b) แม้ว่าจะถูกแสดงแยกตาภูมิภาคศึกษาก่อนหน้านี้กลาง วางเบีที่ nasion เป็นไปได้ที่ไม่ มีตาตัวติดตามปฏิกิริยาการตรึงที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบัน บริษัทฯ ของการบังคับใช้ตำแหน่งสายตาเกิดขึ้น วางตาใน fovea เต็มสำคัญ ผลลัพธ์แฝง N170 ปัจจุบันแนะนำลักษณะทั่วไปที่อยู่ของตาเป็น N170 สูงสุดมีก่อนหน้านี้เหมือนเดิมกว่าหน้า eyeless ไม่เบีตำแหน่ง ค้นหาแบบจำลองรายงานก่อนหน้านี้เซ็นทรัลหรือ nasion เบี (Eimer, 1998 Itierร้อยเอ็ด al., 2007, 2011 Kloth et al., 2013) นี้แนะนำทั่วไป "เพิ่ม" ของสัญญาณเมื่ออยู่ในหน้าตา โดยรวม ผลลัพธ์เหล่านี้สนับสนุนความใวตาต่อ se ภายในบริบทของการตรงเป็นต้นหน้า มี N170 เร็วที่สุดเมื่อตาที่ใหญ่ที่สุด และอยู่ในหน้าN170 ตาอยู่ fovea ยังเป็นส่วนประกอบของ P1 ที่ใหญ่ที่สุดในตาในหน้าเหมือนเดิมและนี่คืออาจเนื่องจากความแตกต่างของความคมชัดเฉพาะที่ระยะนั้น (มัทธิวตารางที่ 1), เป็นตามีสเปกตรัมความหนาแน่นของพลังงานสูงความไวในช่วงนี้ยังอาจสะท้อนขั้นเริ่มต้นของการตรวจพบตากระบวนการN170 หน้ากลับผลและตาเราพบคลาสสิ N170 หน้ากลับผล (เอฟี) หน้าเหมือนเดิมกับ largeramplitude และเวลาแฝงที่ล่าช้าสำหรับกลับไปตรงใบหน้า (เช่น Bentin และ al., 1996 Eimer, 2000 Itier และเทย์เลอร์ 2002Rossion และ al., 2000) สำคัญ effectwas กลับนี้ไม่เห็นสถานการเบี ในทางตรงข้าม เอฟีสำหรับ eyeless หน้าถูกอ้างอิงในตำแหน่งที่ตั้งของเบี เอฟีสำหรับ eyeless หน้าเป็นอย่างมากลดลงเมื่อเทียบกับเหมือนเดิมหน้าเมื่อเบีบน nasion หรือในสถานที่ปกติตา สถานการณ์รายงานก่อนหน้านี้โดยใช้ nasion fixations(Itier et al., 2007, 2011 Kloth et al., 2013) ผลลัพธ์นี้เป็นศูนย์กลางการ claimthat wasmostly เอฟี N170 ขับเคลื่อน ด้วยของตา (Itier et al., 2007) อย่างไรก็ตาม ความจริงที่ว่า เอฟีที่ถูกลดลงน้อยสำหรับเบีจมูก และเป็นปกติสำหรับเบีปาก (Figs. 5-6)จนกับความคิดนี้ ของตาไม่จำเป็นสำหรับการปกติเอฟีขึ้นตราบเบีห่างจากปกติสถานที่ตั้งของตาค้นหาโดดเด่นไม่สมบูรณ์กลับผลการหน้า eyeless เมื่อเบีบน foreheadwhile กลับชัดเจนผลมองเห็นในตำแหน่งหน้าผากที่เดียวกันหน้าเหมือนเดิม (Figs. 5-6)เนื่องจากไม่มีคุณลักษณะ fovea ถูกเบีบนหน้าผาก กลับที่ที่ตำแหน่งที่ตั้งในหน้าเหมือนเดิมคือแนวโน้มที่จะครบกำหนดใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งหมดถูกยึดติดอยู่บนเส้นแบ่งใบหน้ายกเว้นยึดติดตา.
เมื่อตรึงอยู่ในตาข้างหนึ่งส่วนที่เหลือของใบหน้าที่ตั้งอยู่ส่วนใหญ่ใน contralateral hemifield (รูปที่ 1).
แฝงวิเคราะห์เปิดเผยว่าเมื่อตรึงอยู่ในตาขวา, ศักยภาพได้เร็วขึ้นพบในซีกขวาในขณะที่รูปแบบที่ตรงข้ามที่เห็นสำหรับตาซ้ายและซีกซ้าย ผลกระทบเหล่านี้ hemifield ขนาดเล็กได้เห็นทั้งP1 และ N170 เวลาแฝง (รูป S1. รูปที่ 3.) แต่ก็ไม่ได้มีความสำคัญอย่างต่อเนื่องทั่วยึดติดตา ที่สำคัญไม่มีผลดังกล่าวถูกมองเห็นได้กว้าง N170 นอกจากนี้ยังเป็นความกว้าง N170 เป็นที่รู้จักกันลดลงผิดปกติใบหน้า(Rousselet et al., 2005) เราคาดว่ามีขนาดเล็กค่อนข้าง thanlarger ช่วงกว้างของคลื่นยึดติด foreye เทียบ tomidline ยึดติด สุดท้าย andmost สำคัญ amplitudeswere ขนาดใหญ่มองเห็นสำหรับยึดติดเฉพาะเมื่อตาตาอยู่ในปัจจุบัน(ใบหน้าเหมือนเดิม) แม้จะมีตำแหน่งที่เหมือนกันของใบหน้าในระหว่างthemonitor เหมือนเดิมและตาบอดใบหน้า เหล่านี้ส่งผลกว้างโต้เถียงกับผล hemifield ง่ายๆเป็นแหล่งที่มาของความไวตาปัจจุบัน. ความไวตานอกจากนี้ยังพบใบหน้าเหมือนเดิมกลับและจึงวางแนวทางที่เป็นอิสระเป็นผลเถียงกับความคิดที่ว่าดวงตาอาจผลผลิตช่วงกว้างของคลื่นขนาดใหญ่เพียงเพราะพวกเขาจะอยู่ในเขตข้อมูลภาพบน (Zerouali et al., 2013) เท่าที่เห็นได้อย่างชัดเจนในรูป 1, ใบหน้าอยู่ในตำแหน่งของฟิลด์ภาพเดียวกันบนทั้งตรงใบหน้าที่จับจ้องอยู่ที่ปากและใบหน้าคว่ำจับจ้องอยู่ที่หน้าผากยังมีขนาดใหญ่N170amplitudewas พบข้อมูลที่คว่ำสภาพใบหน้า(รูปที่. 5) ในทำนองเดียวกันแม้ว่าใบหน้าอยู่ในเดียวกันตำแหน่งเขตข้อมูลภาพที่ต่ำกว่าสำหรับทั้งใบหน้าตรงจับจ้องอยู่ที่หน้าผากและใบหน้าคว่ำจับจ้องอยู่ที่ปากขนาดใหญ่N170 amplitudewas พบสภาพใบหน้าคว่ำ แต่สำหรับหน้าผาก andmouth ยึดติดตำแหน่งที่สมบูรณ์ใบหน้าในแนวตั้งตรงข้ามได้เห็นเมื่อใบหน้าเป็นตรงหรือคว่ำผลผกผันพบในทิศทางเดียวกัน(ขนาดใหญ่กว่าใบหน้าคว่ำตรง) ผลลัพธ์เหล่านี้ออกกฎคำอธิบายที่สนามบนที่ต่ำกว่าภาพอย่างง่ายสำหรับ N170 FIE และไวตา. เหตุผลที่ผลของเราแตกต่างจากที่รายงานโดยZerouali et al, (2013) มีความชัดเจนถึงแม้จะมีแนวโน้มที่จะเชื่อมโยงความแตกต่างในการออกแบบและใช้สิ่งเร้า ใบหน้าที่ studywere ของที่มีขนาดใหญ่ขนาดเชิงมุมภาพกว่าสิ่งเร้าและtheN170s ของเราที่จะเผชิญกับ locationswere คำนวณสำหรับพื้นที่ที่น่าสนใจที่มีขนาดใหญ่กว่าของเราและมีขนาดไม่เท่ากัน ยกตัวอย่างเช่นที่ตั้ง NASION รวมแคบในพื้นที่ระหว่างดวงตาทั้งสองข้างขณะที่แต่ละบริเวณรอบดวงตารวมทั้งตาและคิ้วตาและปากรวมถึงคุณลักษณะปากทั้งหมด. ในทางตรงกันข้ามเราใช้พื้นที่ความสนใจของ1.8ºรอบ ๆ สถานที่ตรึงที่ทำให้มั่นใจได้ว่าการวิเคราะห์ข้อมูลที่สะท้อนให้เห็นใน fovea และพื้นที่มีขนาดเดียวกันแต่ที่ไม่ทับซ้อนกัน การศึกษาในอนาคตจะต้องอธิบายวิธีการและเหตุผลแตกต่างดังกล่าวในการออกแบบให้ผลตรงข้ามกับผล. ในการสนับสนุนของสมมติฐานตรวจจับสายตามากกว่าระดับต่ำง่ายผลภาพของตำแหน่งใบหน้าของเราผลการวิจัยแนะนำความไวเป็นพิเศษสำหรับคุณลักษณะตาภายในใบหน้าแสดงให้เห็นที่นี่โดย i) ความกว้าง N170 ขนาดใหญ่เมื่อตรึงก็ในสายตาเมื่อเทียบกับสถานที่อื่นๆ ในการตรึงใบหน้าเหมือนเดิมและ ii) การลดลงอย่างมีนัยสำคัญในความกว้าง N170 ใบหน้าตาบอดจับจ้องอยู่ที่สถานที่ตรึงตาเหล่านี้ ไวตาก็แสดงให้เห็นก่อนหน้านี้โดย N170 ขนาดใหญ่สำหรับตาที่แยกกว่าทั้งใบหน้า (Bentin et al, 1996;. Itier et al, 2006, 2007, 2011. KLOTH et al, 2013;. เทย์เลอร์, et al, 2001a b) ด้วยเหตุ Bentin, et al นี้ (1996) ชี้ให้เห็นว่าในขั้นต้น N170 อาจสะท้อนให้เห็นถึงการทำงานของเครื่องตรวจจับตา ไวตาภายในใบหน้า irrespectiveof itsorientation isanewfinding, andwasmade ที่เป็นไปได้โดยการใช้ติดตามตาและกระบวนการวิเคราะห์ที่เข้มงวด. Eimer (1998) เดิมแย้งกับสมมติฐานตรวจจับตาอยู่บนพื้นฐานของการค้นพบว่าใบหน้าตาบอดออกมาN170s ของช่วงกว้างของคลื่นที่คล้ายกันในการใบหน้าเหมือนเดิม ข้อโต้แย้งที่ว่าเอาตาจากใบหน้าไม่ได้ปรับ N170 เพื่อให้ดวงตาไม่สามารถมีที่เฉพาะเจาะจงใด ๆ ที่มีบทบาทในการหาความรู้องค์ประกอบN170 ในสถานที่แรก การค้นพบนี้ได้รับการจำลองแบบโดยการศึกษาภายหลัง (Itier et al, 2007, 2011;.. KLOTH et al, 2013; Nemrodov และ Itier 2011) ที่สำคัญการศึกษาเหล่านี้ใช้กลางสายตาของผู้เข้าร่วม fixationwhich ตำแหน่ง 'รอบบริเวณ NASION (เช่นสิ่งเร้าที่ใช้โดยItier และเพื่อนร่วมงานเป็นจริงตัดเล็กน้อยเพื่อให้ตาอยู่ตรงศูนย์กลางของใบหน้าและทำให้การตรึงอยู่บนNASION) ที่ ในการศึกษาปัจจุบันขาดการเปลี่ยนแปลงความกว้างระหว่างใบหน้าตาบอดเหมือนเดิมและตรงตรงที่ถูกจำลองแบบในการตรึงบนNASION และก็เห็นการตรึงบนหน้าผากและปาก แต่พร้อมกับการค้นพบใหม่ของความกว้างขนาดใหญ่สำหรับยึดติดตาผลลัพธ์เหล่านี้ในความเป็นจริงสนับสนุนสมมติฐานตรวจจับสายตามากกว่าไปกับมันกว้างขนาดใหญ่สำหรับยึดติดตากว่าสถานที่ตรึงอื่นๆ และความแตกต่างนี้ถูกยกเลิกเมื่อตาไม่ได้อยู่. ความแปลกใหม่ที่นี่เป็นที่ที่จะล้วงเอา N170 ขนาดใหญ่ช่วงกว้างของคลื่นตาจะต้องอยู่ในfovea วุ่นวายระหว่างสองตาหรือใกล้กับพวกเขาไม่เพียงพอที่จะก่อให้เกิดคลื่น N170 สูงสุด (fovea ถูกกำหนดมักจะเป็น1-2ºของมุมภาพและ NASION เป็นเพียงน้อยกว่า2 องศาห่างจากใจกลางของแต่ละตา). มันเป็นตำแหน่ง คุณลักษณะใด ๆ ใน fovea ที่มีความสำคัญหรือความจริงที่ว่าคุณลักษณะfoveated เป็นตา? ในการศึกษาปัจจุบันตรึงอยู่ในปากหรือจมูกเหมือนเดิมใบหน้าตรง elicitedN170s ของความกว้างที่คล้ายกันเป็นตรึงบนหน้าผากหรือNASION คุณลักษณะที่ไม่ถูกมองว่า เหล่านี้ผลการสนับสนุนความคิดของความไวเป็นพิเศษกับตามากกว่าใด ๆ คุณลักษณะที่นำเสนอใน fovea พวกเขายังอยู่ในแนวเดียวกันกับรายงานของขนาดใหญ่N170 ตาโดดเดี่ยวกว่าให้กับใบหน้า (Bentin et al, 1996;. Itier, et al. 2006, 2007, 2011; KLOTH et al, 2013;.. เทย์เลอร์, et al, 2001a, B ) ในขณะที่คล้ายกันนำเสนอจากปากหรือจมูกที่แยกออกมามีขนาดเล็กและล่าช้าN170s (Bentin et al, 1996;. Nemrodov และ Itier 2011. เทย์เลอร์, et al, 2001b) ถึงแม้ว่าในการศึกษาก่อนหน้าภูมิภาคตาแยกถูกนำเสนอจากส่วนกลางวางตรึงที่ NASION ก็เป็นไปได้ว่าไม่มีตาติดตามการบังคับใช้การตรึงที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบันเบี่ยงเบนเล็กๆ ของตำแหน่งจ้องมองที่เกิดขึ้นทำให้ตาข้างหนึ่งในfovea เต็มรูปแบบ. ที่สำคัญ ผลการแฝง N170 ปัจจุบันแสดงให้เห็นผลโดยทั่วไปของการปรากฏตัวของดวงตาเป็นจุดสูงสุดN170 เป็นก่อนหน้านี้เหมือนเดิมกว่าตาบอดใบหน้าไม่คำนึงถึงสถานตรึง, การค้นพบจำลองรายงานก่อนหน้านี้ที่ใช้ตรึงกลางหรือ NASION (Eimer, 1998; Itier et al, . 2007, 2011. KLOTH et al, 2013) นี้แสดงให้เห็นทั่วไป "เพิ่ม" ของสัญญาณเมื่อตาที่มีอยู่ในใบหน้า โดยรวมผลเหล่านี้สนับสนุนความไวก่อนที่จะตาต่อ se ในบริบทของตรงหน้ากับ N170 ที่เก่าแก่ที่สุดเมื่อตาที่มีอยู่ในใบหน้าและใหญ่ที่สุด N170 เมื่อตาอยู่ใน fovea องค์ประกอบ P1 ยังเป็นที่ใหญ่ที่สุดสำหรับตาในใบหน้าเหมือนเดิมและมีแนวโน้มเนื่องจากความแตกต่างความคมชัดในท้องถิ่นที่ขั้นตอนที่(cf ตารางที่ 1) ในขณะที่ตามีความหนาแน่นของพลังงานคลื่นความถี่สูง. นี้ความไวในช่วงต้นอาจสะท้อนให้เห็นถึงขั้นตอนการเริ่มต้นของ การตรวจสอบตา. กระบวนการN170 ผลผกผันใบหน้าและดวงตาของเราพบN170 คลาสสิกผลผกผันใบหน้า (FIE) สำหรับใบหน้าเหมือนเดิมกับlargeramplitude และแฝงล่าช้าคว่ำเมื่อเทียบกับตรงใบหน้า(เช่น Bentin et al, 1996;. Eimer 2000; Itier และเทย์เลอร์, 2002;. Rossion, et al, 2000) ที่สำคัญผกผันนี้ effectwas เห็นโดยไม่คำนึงถึงสถานที่การตรึง ในทางตรงกันข้าม FIE สำหรับใบหน้าตาบอดขึ้นอยู่กับสถานการตรึง FIE ใบหน้าตาบอดที่ได้รับอย่างมากลดลงเมื่อเทียบกับใบหน้าเหมือนเดิมเมื่อตรึงอยู่บนNASION หรือในสถานที่ที่ตาปกติจำลองรายงานก่อนหน้านี้ที่ใช้ยึดติดNASION (Itier et al, 2007, 2011;.. KLOTH et al, 2013) ผลที่ได้นี้เป็นหัวใจสำคัญที่จะ claimthat N170 FIE wasmostly ได้แรงหนุนจากการปรากฏตัวของตา(Itier et al., 2007) แต่ความจริงที่ว่า FIE น้อยที่ลดลงสำหรับการตรึงจมูกและเป็นปกติในการตรึงปาก(มะเดื่อ. 5-6) โต้แย้งกับความคิดนี้ การปรากฏตัวของตาไม่จำเป็นสำหรับFIE ปกติจะเกิดขึ้นตราบใดที่ตรึงอยู่ไกลออกไปจากปกติที่ตั้งตา. การค้นพบที่น่าทึ่งก็คือขาดความสมบูรณ์ของผลการผกผันสำหรับตาบอดใบหน้าเมื่อตรึงอยู่บน foreheadwhile ผกผันชัดเจนผลก็เห็นว่าตำแหน่งที่หน้าผากเหมือนกันสำหรับใบหน้าเหมือนเดิม (มะเดื่อ. 5-6). ตั้งแต่คุณลักษณะที่ไม่อยู่ใน fovea เมื่อตรึงอยู่บนหน้าผากผกผันผลที่สถานที่ในใบหน้าเหมือนเดิมว่าน่าจะเกิดจากการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหมดไหลเกี่ยวกับเวทมนต์บ้างก็ตั้งอยู่บนใบหน้ารอยยกเว้นตาไหลเกี่ยวกับเวทมนต์บ้าง .
เมื่อการตรึงบนตา ส่วนที่เหลือของใบหน้าส่วนใหญ่ตั้งอยู่ใน hemifield
รูปขนาดย่อ ( ภาพที่ 1 ) ศักยภาพพบว่า
เมื่อการตรึงบนตาขวา เกิดได้เร็วขึ้น พบในซีกโลก
ขวาในขณะที่รูปแบบตรงข้ามที่เห็นสำหรับตาซ้าย และ ซีกซ้าย
.เหล่านี้มีขนาดเล็ก hemifield ผลที่ได้เห็นทั้งศักยภาพ และ n170
P1 ( รูปที่ S1 ; รูปที่ 3 ) แต่ไม่มีความแตกต่างอย่าง
ข้ามตาไหลเกี่ยวกับเวทมนต์บ้าง . ที่สำคัญไม่มีผลกระทบดังกล่าวได้เห็น
n170 ขนาด . นอกจากนี้ยังเป็น n170 ความกว้างขวางเป็นที่รู้จักกัน

ลดหน้าความเยื้องศูนย์กลาง ( rousselet et al . , 2005 ) เราคาดว่า
มีขนาดเล็กค่อนข้าง thanlarger แรงบิด foreye ไหลเกี่ยวกับเวทมนต์บ้างเมื่อเทียบ tomidline
ไหลเกี่ยวกับเวทมนต์บ้าง . สุดท้ายและที่สำคัญขนาดใหญ่ amplitudeswere เห็น
ตาไหลเกี่ยวกับเวทมนต์บ้างเท่านั้น เมื่อดวงตาที่เป็นปัจจุบัน ( เหมือนเดิมใบหน้า ) แม้
เหมือนกันตำแหน่งของใบหน้าใน themonitor ระหว่างเหมือนเดิมและ eyeless
หน้า ผลลัพธ์แอมปลิจูดเหล่านี้เถียงกับผล hemifield ง่ายๆ
แหล่งที่มาของความไวตาปัจจุบัน
ความไวของสายตาก็พบกลับเหมือนเดิมและหน้า
จึงวางอิสระ การเถียงกับความคิด
ตาอาจผลผลิตแรงบิดเพียงเพราะพวกเขามีขนาดใหญ่ตั้งอยู่ในเขตข้อมูลภาพด้านบน
( zerouali et al . , 2013 ) ตามที่เห็นในรูปที่ 1
หน้าในตำแหน่งเดียวกันบนเขตข้อมูลภาพทั้ง
ตั้งขึ้นใบหน้าเปลี่ยนปาก และคว่ำหน้า fixated บนหน้าผาก
ยังมากขนาดใหญ่ n170amplitudewas พบคว่ำ
หน้าภาพ ( ภาพที่ 5 ) ในทำนองเดียวกัน แม้ว่าใบหน้าอยู่เหมือนกัน
ลดภาพฟิลด์ตำแหน่งทั้งตรงใบหน้า fixated บนหน้าผากและใบหน้ากลับหัว
เปลี่ยนปาก amplitudewas n170 ขนาดใหญ่
พบคว่ำหน้าสภาพแม้ว่าหน้าผาก andmouth
ไหลเกี่ยวกับเวทมนต์บ้างตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงแนวตั้งหน้าตำแหน่งที่ได้เห็นเมื่อ
หน้าตั้งตรงหรือฤๅษีผกผันผลที่พบในทิศทางเดียวกัน (
ขนาดใหญ่คว่ำกว่าใบหน้าตรง ) ผลลัพธ์
เหล่านี้ออกกฎบนล่างและง่ายเขตข้อมูลภาพคำอธิบายสำหรับ n170
ฟีและสายตาไว
เหตุผลที่ผลของเราจะแตกต่างจากที่รายงานโดย
zerouali et al . ( 2013 ) ชัดเจนแม้ว่าอาจเชื่อมโยงกับความแตกต่าง
ในการออกแบบและสิ่งเร้าที่ใช้ ใบหน้าที่ประกอบด้วยของใหญ่
ภาพเชิงมุมขนาดกว่าสิ่งเร้าและ then170s ของเราหน้า locationswere
คำนวณพื้นที่ของดอกเบี้ยที่ใหญ่กว่าเราและของ
ขนาดไม่เท่ากันตัวอย่างสถานที่เนซิออนรวมแคบ
พื้นที่ระหว่างสองตาขณะดวงตาแต่ละพื้นที่ รวมทั้ง
ตาและคิ้วและปากรวมคุณลักษณะปากทั้งหมด ในทางตรงกันข้ามเราใช้
สนใจพื้นที่ 1.8 ºรอบการตรึงตำแหน่ง
ซึ่งมั่นใจว่า การวิเคราะห์ข้อมูลเฉพาะและสะท้อน
พื้นที่มีขนาดเดียวกันยังไม่ทับซ้อนกันการศึกษาในอนาคตจะ
ต้องอธิบายวิธีการและเหตุผลที่แตกต่างกันเช่นในการออกแบบให้ผลลัพธ์ตรงกันข้าม
.
ในการสนับสนุนเครื่องตรวจตาสมมติฐาน
มากกว่าระดับต่ำง่ายเห็นผลของตำแหน่งหน้าผลลัพธ์ของเรา
แนะนำไวพิเศษสำหรับตาคุณลักษณะภายในใบหน้า
แสดงที่นี่ ) n170 แอมพลิจูดขนาดใหญ่เมื่อ การตรึงคือ
ในสายตาเมื่อเทียบกับอื่น ๆสถานที่ในการตรึงหน้าเหมือนเดิมและ 2 )
n170 ลดลงในขนาดหน้า eyeless fixated ที่
สถานที่ตรึงตาเหล่านี้ ตาไวก่อนหน้านี้แสดง
โดยขนาดใหญ่ n170 สำหรับแยกตามากกว่าใบหน้าทั้งหมด ( bentin et al . , 1996 ;
itier et al . , 2006 , 2007 , 2011 ; kloth et al , 2013 ; Taylor et al . , 2001a , B )
เหตุผล bentin et al .( 1996 ) ในขั้นต้นพบว่า n170
อาจสะท้อนให้เห็นถึงกิจกรรมของตาเครื่องตรวจจับ ความไวต่อสายตาภายในหน้า irrespectiveof itsorientation isanewfinding
,
andwasmade เป็นไปได้โดยการใช้ตาและการติดตามกระบวนการการวิเคราะห์ที่เข้มงวด
ไอเมอร์ ( 2541 ) เดิมโต้เถียงกับเครื่องตรวจตาสมมติฐาน
ขึ้นอยู่กับการหาที่ใบหน้า eyeless โดยใช้ n170s คล้ายแรงบิด
หน้าเหมือนเดิม อาร์กิวเมนต์ที่เอาดวงตาจาก
หน้าไม่ได้ปรับ n170 ดังนั้นตาไม่ได้มีบทบาทเฉพาะในส่วนที่ n170
eliciting ในสถานที่แรก ผลการวิจัยพบว่า แบบ โดยศึกษาในภายหลัง (
itier et al . , 2007 , 2011 ; kloth et al . , 2013 ; nemrodov และ itier , 2011 ) ที่สำคัญ การศึกษานี้ใช้กลาง
fixationwhich วางเข้าร่วม ' จ้องมองไปรอบๆพื้นที่เนซิออน (
สิ่งเร้าที่ใช้โดย itier และเพื่อนร่วมงานกำลังเล็กน้อยตัดดังนั้น
ที่ตา ตรง ในศูนย์ของใบหน้าและทำให้การตรึงบน
โอมุระ ) ในการศึกษาการเปลี่ยนแปลงแอมพลิจูดระหว่าง
ตรงเหมือนเดิมและตรงใบหน้า eyeless ถูกนำสำหรับการตรึงบน
ส่วนโอมุระและยังเห็นการตรึงบนหน้าผากและ
ปาก อย่างไรก็ตาม พร้อมกับหาใหม่ของแอมพลิจูดขนาดใหญ่สำหรับ
ตาไหลเกี่ยวกับเวทมนต์บ้าง เหล่านี้มีผลในการสนับสนุนเครื่องตรวจตาสมมติฐาน
แทนที่จะไปต่อต้านความจริง : ขนาดคือขนาดใหญ่สำหรับตาไหลเกี่ยวกับเวทมนต์บ้าง
กว่าอื่น ๆสถานที่การตรึงและความแตกต่างนี้ถูกยกเลิกเมื่อ
ตาไม่ปัจจุบันความแปลกใหม่ที่นี่คือเพื่อกระตุ้นขนาดใหญ่ n170
แรงบิดตาต้องอยู่ในเฉพาะ . ลนลานระหว่างสองตาหรือ
ใกล้พวกเขาไม่เพียงพอที่จะกระตุ้น n170 สูงสุด 1
( เฉพาะมักจะกำหนดเป็น 1 – 2 ºของมุมภาพและโอมุระแค่
น้อยกว่า 2 เมตร ห่างจากศูนย์กลางของตาแต่ละข้าง ) .
เป็นตำแหน่งใด ๆ คุณลักษณะเฉพาะ ที่สำคัญ หรือ ที่ว่า
การ foveated มีตาบ้างไหม ในการศึกษาการตรึงบน
ปากหรือจมูกเหมือนเดิมตรงใบหน้าคล้ายกันใน elicitedn170s แอมพลิจูด
เมื่อการตรึงบนหน้าผากหรือโอมุระที่ไม่มีคุณสมบัติเป็นเห็น ผลลัพธ์เหล่านี้
สนับสนุนความคิดของพิเศษที่อ่อนไหวกับตามากกว่าใด ๆที่นำเสนอใน
คุณลักษณะเฉพาะ . พวกเขายังสอดคล้องกับรายงานของใหญ่
n170 เพื่อแยกตามากกว่าใบหน้า ( bentin et al . , 1996 ;
itier et al . , 2006 , 2007 , 2011 ; kloth et al . , 2013 ; Taylor et al . , 2001a , B ) ในขณะที่การนำเสนอแยกปากหรือจมูกคล้ายกัน

ได้มาเล็กลง และล่าช้า n170s ( bentin et al . , 1996 ; nemrodov และ itier 2011 ; Taylor et al . ,
2001b ) แม้ว่าการศึกษาก่อนหน้านี้แยกตาภูมิภาคนำเสนอ
จากส่วนกลางทำให้การตรึงที่โอมุระก็เป็นไปได้ว่าไม่มีการติดตามตา
การบังคับใช้การตรึงที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ส่วนเล็ก ๆของ
ตำแหน่งสายตาเกิดขึ้น ใส่ตาเต็ม โฟเวีย .
ที่สำคัญ ปัจจุบัน n170 แอบแฝงชี้ให้เห็นผลกระทบทั่วไป
ของการแสดงตนของตาเป็น n170 สูงสุดก่อนหน้านี้สำหรับเหมือนเดิม
กว่า eyeless ใบหน้าไม่ว่าการตรึงตำแหน่งการค้นหาคำตอบ
รายงานก่อนหน้านี้ใช้กลางหรือเนซิออนการตรึง ( ไอเมอร์ , 1998 ; itier
et al . , 2007 , 2011 ; kloth et al . , 2013 ) นี้แสดงให้เห็นทั่วไป " เพิ่ม "
สัญญาณเมื่อตา อยู่ในหน้า โดยรวม ผลเหล่านี้สนับสนุน
เร็วไวตาต่อ se ในบริบทของใบหน้าตรง
ด้วยเร็ว n170 เมื่อตา อยู่ในหน้า และใหญ่ที่สุด
n170 เมื่อดวงตาอยู่ในเฉพาะ . โดย P1 ส่วนประกอบยังใหญ่ที่สุด
ตาใบหน้าเหมือนเดิมและนี้อาจเนื่องจากความแตกต่างของความคมชัดในท้องถิ่นที่
ที่เวที ( CF . ตารางที่ 1 ) เป็นตามีสเปกตรัมของพลังงานสูง ต้นนี้ ยังอาจสะท้อน
ไวในระยะเริ่มต้นของกระบวนการการตรวจสอบตา
.
n170 หน้าผกผันและผลตา
เราพบคลาสสิก n170 หน้าผกผันผล ( ฟี ) ให้ครบถ้วนหน้า
กับ largeramplitude ล่าช้าเมื่อเทียบกับศักยภาพสำหรับคว่ำตรง
ใบหน้า ( เช่น bentin et al . , 1996 ; ไอเมอร์ , 2000 ; itier และ Taylor , 2002 ;
rossion et al . , 2000 ) ที่สำคัญ นี้ตรงกันข้าม effectwas เห็นไม่ว่า
ของการตรึงตำแหน่ง ในขณะที่ไปสำหรับใบหน้า eyeless ที่ดี
ต่อการตรึงตำแหน่งไปที่หน้า eyeless ถูกมาก
ลดลงเมื่อเทียบกับใบหน้าเหมือนเดิมเมื่อการตรึงบนเนซิออนหรือ
บนตำแหน่งดวงตาปกติ ทํารายงานก่อนหน้านี้ใช้โอมุระไหลเกี่ยวกับเวทมนต์บ้าง
( itier et al . , 2007 , 2011 ; kloth et al . , 2013 ) ผลนี้ถูกกลางเพื่อ claimthat ที่ไป n170
ความขับเคลื่อน โดยการแสดงตนของ
ตา ( itier et al . , 2007 ) อย่างไรก็ตามความจริงที่ว่า ฟี่น้อยลด
สำหรับจมูกการตรึงและเป็นปกติสำหรับปากรึง ( Figs 5 – 6 )
แย้งกับความคิดนี้ การปรากฏตัวของตาไม่จําเป็นสําหรับ
fie ปกติเกิดขึ้นตราบใดที่การตรึงอยู่ไกลจากตำแหน่งสายตาปกติ
.
ที่โดดเด่นคือการขาดความสมบูรณ์ของการผกผันผล
eyeless ใบหน้าเมื่อการตรึงบน foreheadwhile ผลผกผัน
ชัดเจนเห็นที่หน้าผากสถานที่เดียวกันหน้าเหมือนเดิม ( Figs 5 – 6 ) .
เนื่องจากไม่มีคุณสมบัติเป็นในเฉพาะเมื่อการตรึงบนหน้าผากที่ผกผันผลที่สถานที่ที่ใบหน้ายังคงมีแนวโน้ม เนื่องจากการ