*beep beep beep*I opened my eyes a

*beep beep beep*

I opened my eyes a bit and glared at the alarm clock beside my bed. The blinking red lights glared at me right back, while that infernal beeping noise kept yammering incessantly in the background.

*beep beep beep*

What bloody time was it anyway? I stretched my hand out a bit and grabbed the beeping alarm clock off my bedside table.

6:30.

Ugh, who in their right mind would get up this early? Not me, not by a long shot, I thought to myself as slammed the snooze button on my alarm and burrowed my head deeper under the pillows. Why did I even set my alarm this early anyway? It’s not like I have a drama or something. What was the occasion..?

Then it suddenly it hit me like a flash of lightning.

Oh right. It was that day today. That day I’ve been preparing for quite some time now.

Our first official anniversary.

I quickly pulled my wits together and sat-up on the bed. I rubbed my eyes and squinted at my bedside mirror. “What the..” I muttered as I glanced at my reflection staring back at me. I look like I’ve been run over by a bunch of horses. My eyes were a little too bloodshot and my hair was tousled beyond recognition. Did I wrestle with somebody while I was sleeping? Pft, doesn’t matter - It’s nothing a little washing-up won’t fix.

I swung my legs off the bed and tried to do some stretching. I wasn’t any good at it, but that darned Yoga session last year was so idiotically embarrassing that I resolved to at least include it as part of my daily routine. I tried bending a little to the side and groaned in frustration as I felt my muscles and tendons cry out in disagreement.

Ugh, this really isn’t for me. How the heck does she do it so effortlessly?

I skip the full body stretch and pick up the phone to call the nearby fast food restaurant. I need a quick breakfast before I start preparing all the stuff I need to prepare for this day. Let’s see, muffins, coffee, and perhaps a newspaper would be nice.

15 minutes later, after a good wash and some breakfast I finally look like I’ve rejoined the ranks of the living. I feel energized and excited as I mentally sift out my plans for today to check to see if I forgot something important. After making sure everything’s in order, I grab my handphone and pull up a seat at the dining table to read the newspaper that came along with my breakfast, pressing the speed dial for her number while I was at it. I glance at my clock for a bit to see if it’s already time for her to wake up.

7:39. Late enough, I suppose.

I listened to the phone on the other end ring 5 times before she finally picked up.

“Yeoboseo?” her sleepy voice answered, punctuated by an audible yawn I could practically hear from across the city. I chuckled and said,

“Good morning Princess, it’s time to wake up!”

“Hmmm? Oppa? What is this? When did you become my alarm clock?” she replied sleepily, though I could sense a smile creeping its way into her voice as she spoke. After a year and-a-half of hearing her talk to me over the phone or in person, I can easily recognize the way her tone brightens whenever she talks to me and her members. Of course, it’s a little bit different in my case, but I’ll keep those details to myself.

“Don’t tell me you forgot what today is.” I teased her gently, “Do you intend to spend this day sleeping in bed until noon?”

She yawned and retorted, “Of course not, silly. In case you forget, I’m the sharper one between the both of us. In fact, I seem to remember a little incident when you forgot to text me for quite some time after WGM ended. Do you remember that time when...”

“Alright, alright I get it. I get it,” I replied sheepishly, cutting her off before she starts reminding me of my idiotic actions a few months after our last WGM appearance. Granted, I did intend to contact her after our filming ended but then our schedules got in the way and we slowly drifted apart for a period of time. It took almost losing her to remind me of my god-awful mistake back then, and I thank whoever was watching over her that time that I was given a second chance at happiness with her. But well, that’s a story for another time, right?

“So,” I began in an effort to divert the conversation from that depressing memory, “what time should I pick you up?” I asked as I absent-mindedly turned the pages of the newspaper in front of me.

“Well, my members are dropping by later this morning for a short visit before they fly out to Singapore for a fan meet. I think they asked manager-oppa for a bit of time to come visit for an hour or two because their flight doesn’t leave until late afternoon.”

“I see. So I’ll drop by at around 12 o’clock then?” I asked while still shuffling through the newspaper.

“Eyy, you’re not going to meet them? Are you avoiding your sister-in-laws Jong Hyun-ssi?” she teased gently as I heard her giggle in the background.

I chuckled at her quip. “No you silly Princess, I still have to pick up things I prepared from a store. Today I’m going to treat you like a Princess so royal preparations are in order.”

“Ooooh, should I expect something grand then?” her voice started rising excitedly. I smothered a laugh and replied,

“But of course. Since when do I things half-heartedly? Your wish is my command” I said in an exaggerated deep voice, while bowing to the air in front of me. What was I doing?

Her tinkling laugh at the other was music to my ears. “Oh really? Any wish is it? Should I call you Prince Jjoong today just for the sake of it?” she giggled as she tried to make me acknowledge that name that still sends goosebumps down my spine whenever I hear it.

“Err… about that name,” I stammered hesitantly. Okay, so maybe the wish for everything idea wasn’t quite as foolproof as I had thought.

“What? Don’t you like it? You said I could wish for anything, right?” she asked. I could see her grinning on the other end, and knew that she’d probably convince me to go along with anyway even if I didn’t like it. Ah young and her big cute puppy eyes. Ugh.

I sighed deeply. “Alright, whatever you want Princess.” I said while scratching my head wondering how I got into this mess this early in the morning.

“Yay! Thank you dear! Oh wait, I mean Prince Jjoong!” I smiled slightly at her enthusiastic response.

“Yes yes calm down. So I’ll drop by at around 12, okay? I’ll call you when I’m near your building so you can meet me in the driveway, okay?”

“Sure! See you later Jjoong! Saaaaaaaaaaaaaa~”

It took me a few seconds to realize what she was doing. “Hey, are you imitating me when we were at that lighthouse? Oy, that’s not fair!” I laughed as I remembered how my embarrassment got the better of me that time. I haven’t been able to get over that even until now, and this girl keeps reminding me of it every chance she gets.

“Saaaaaaaaaaaaaaa~ -a -a, oppa!” she laughed as she hung up the phone, purposely leaving out those two bloody syllables I didn’t quite say out loud back then. She wasn’t ever going to let that go, huh?

I chuckled to myself and looked down at where I stopped turning the newspaper. Oh, I was in the entertainment section. On a whim I decided to sneak a quick peek into the horoscope section. I’m not a superstitious guy by any means, but occasionally I look at things like this at random out of curiosity. I scanned past the editorial cartoons and found the horoscope section where I quickly looked for today’s reading for Capricorn.

“Today is a terrible day to plan for a big event. Expect a lot of misfortune to go your way today because the stars are not aligned in your favour. For best results, stay indoors all day and watch TV instead. Cook your own meals and enjoy a leisurely day by yourself instead of going out.”

I scratch my head as I read this entry in my horoscope. What the heck? Don’t go out? Terrible day to plan? Enjoy this day by myself? This must be some sick cosmic joke. First of all I don’t enjoy cooking, and second, I don’t enjoy watching movies by myself. I’d rather play outside with my cars rather than stay cooped up here in my house. Good thing I don’t believe in this thing, eh?

I fold the newspaper up and stuff it in the rack next to my TV. Guess I better start preparing. No way I was going to let an insignificant horoscope reading get me down. Luck favors the prepared, right?

I stop and look at my reflection in the big full-length mirror inside my room. Yep, Luck favors the prepared, I reiterated to myself to rid myself of any nagging doubts about this day. This day is going to be perfect because you already planned everything to the last detail, I think to myself to mentally anchor my frame of mind as I put on the outfit I had prepared the night before. With that cheery thought I grab my keys, wallet, and handphone as I head towards the door to start my preparations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

* บี๊บบี๊บบี๊บ *เปิดตาของฉันมาก และ glared ที่นาฬิกาปลุกข้างเตียงของฉัน ไฟสีแดงกะพริบ glared ทีขวากลับ ในขณะที่เสียง beeping สองคมเก็บ yammering incessantly ประกอบด้วย* บี๊บบี๊บบี๊บ *เวลาเลือดมา ยืดมือออกเล็กน้อย และคว้านาฬิกาปลุก beeping ปิดตารางข้างเตียง6:30Ugh ใครในใจที่ถูกต้องจะได้รับค่านี้ก่อน ไม่ฉัน ไม่ใช่ โดยการลอง ยิง คิดไปเองที่ถาโถมปุ่มงีบในปลุกของฉัน และ burrowed ลึกภายใต้หมอนหัวของฉัน ทำไมไม่ฉันแม้ตั้งปลุกฉันนี้ก่อน ไม่ต้องมีตัวละครหรือบางสิ่งบางอย่างได้ สิ่งที่เป็นโอกาส...แล้ว มันก็จะตีฉันเช่นแฟลชของฟ้าผ่าโอ้ ขวา วันที่วันนี้ได้ วันที่ฉันได้ถูกเตรียมสำหรับค่อนข้างบางเวลาขณะนี้ของเราอย่างเป็นทางการฉลองครบรอบการฉันอย่างรวดเร็วทำลายปัญญาของฉันร่วมกัน และนั่งขึ้นบนนอน Rubbed ตา และ squinted ที่กระจกข้างเตียงของฉัน "สิ่ง... " ฉัน muttered ฉัน glanced ที่สะท้อนของฉันจ้องมองที่ฉัน ฉันดูเหมือนฉันเคยถูกเรียกใช้ โดยพวงของม้า ตามี bloodshot น้อยเกินไป และผมคือยุ่งเกินการรับรู้ ไม่ฉันต่อสู้กับใครขณะที่ฉันได้นอนหลับ Pft ไม่สำคัญ - เป็นอะไร washing-up เล็กน้อยจะไม่แก้ไขSwung ขาของฉันออกจากนอน และพยายามทำบางยืด ฉันไม่ดีตามที่ แต่ว่าเซสชันโยคะ darned ปีถูกเพื่อ idiotically อายว่า แก้ไขที่ รวมเป็นส่วนหนึ่งของผม ฉันพยายามดัดไปด้านข้างเล็กน้อย และ groaned ในแห้วฉันรู้สึกว่ากล้ามเนื้อของฉัน และเอ็นร้องผิดใจUgh นี้จริง ๆ ไม่ใช่ฉัน วิธีการ heck ไม่เธอทำมันได้อย่างง่ายดายฉันข้ามยืดตัวเต็ม และรับโทรศัพท์โทรโรงแรมอาหารจานด่วน ต้องการอาหารเช้าอย่างรวดเร็วก่อนที่ผมเริ่มเตรียมสิ่งต้องการเตรียมตัวสำหรับวันนี้ ลองดู มัฟฟิน กาแฟ และหนังสือพิมพ์อาจจะดีขึ้น15 นาทีภายหลัง หลังจากการล้างที่ดีและอาหารเช้าบาง ฉันสุดท้ายดูเหมือนฉันได้ rejoined ยศของชีวิต ผมรู้สึกตื่นเต้นที่ฉันใจลอดออกแผนของฉันในวันนี้เพื่อตรวจสอบเพื่อดูถ้าฉันลืมสิ่งที่สำคัญ และพลังงาน หลังจากทุกอย่างของในสั่งทำ ฉันหยิบน่าของฉัน และดึงขึ้นนั่งที่โต๊ะอ่านหนังสือพิมพ์ที่มาพร้อมกับอาหารเช้าของฉัน กดเรียกความเร็วสำหรับหมายเลขของเธอในขณะที่ผมได้ ผมมองที่นาฬิกาของฉันการดูถ้ามันมีอยู่แล้วของเธอจะตื่นขึ้นมา7:39. สายพอ ฉันคิดว่าฉันฟังโทรศัพท์ในท้ายแหวน 5 ครั้งก่อนเธอก็รับ"Yeoboseo " เสียงของเธอง่วงนอนตอบ punctuated โดยมีนายเสียงได้จริงฟังจากการเดินทางไป ฉันเบา ๆ และ กล่าว"สวัสดีเจ้าหญิง ถึงเวลาตื่น""Hmmm Oppa นี้คืออะไร เมื่อได้คุณเป็นนาฬิกาปลุกของฉัน "เธอตอบ sleepily แต่ฉันสามารถรู้สึกยิ้มเลื้อยทางเข้าของเธอเสียงเธอพูด หลังจากปี และครึ่งได้ยินเธอคุยกับผม ผ่านทางโทรศัพท์ หรือบุคคล ฉันสามารถรับรู้ทางเสียงของเธอ brightens เมื่อใดก็ ตามที่เธอพูดกับฉันและสมาชิกของเธอ แน่นอน มันเป็นน้อยแตกต่างกันในกรณีของฉัน แต่ฉันจะเก็บรายละเอียดเหล่านั้นกับตัวเอง"ไม่ต้องบอกฉันคุณลืมอะไรวันนี้" ฉัน teased เธอเบา ๆ "ทำคุณ ต้องการใช้เตียงนอนจนเที่ยงวันนี้"เธอปากกว้าง และโต้ ว่า, "ไม่แน่นอน โง่ ในกรณีที่คุณลืม ฉันเป็นหนึ่งคมระหว่างทั้งสองของเรา ในความเป็นจริง ฉันดูเหมือนจะจำเหตุการณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อคุณลืมข้อความฉันสำหรับค่อนข้างบางเวลาหลังจบ WGM คุณอย่าลืมที่เวลา... ""ครับ ครับผมทำ ฉันได้รับมัน ผมตอบเจื่อน ตัดเธอออกก่อนเธอเริ่มเตือนฉันของการดำเนินการของฉัน idiotic กี่เดือนหลังจากลักษณะที่ปรากฏของ WGM ของเราล่าสุด ให้ ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะติดต่อเธอหลังจากที่เราถ่ายทำจบแล้ว กำหนดการของเรามีแบบ และเราช้าลงลอยกันเป็นระยะเวลา ใช้เวลาเกือบสูญเสียเธอเตือนฉันของของฉันผิด god-awful กลับมาแล้ว และผมขอขอบคุณผู้ใดได้ชมเธอนั้นที่ฉันได้รับโอกาสที่สองที่ความสุขกับเธอ แต่ดี เป็นเรื่องราวอีกครั้ง ขวา"ดังนั้น เริ่มการสนทนาจากนั้น depressing หน่วยความจำ "โมงควรไปรับคุณ "สำราญ ผมขอเป็น absent-mindedly เปิดหน้าหนังสือพิมพ์ด้านหน้าของฉัน"ดี สมาชิกของฉันกำลังตก โดยในภายหลังนี้เช้าเที่ยวสั้น ๆ ก่อนที่จะบินออกไปสิงคโปร์สำหรับพบพัดลม คิดว่า จะขอจัดการ oppa กันมาเยี่ยมชมสำหรับชั่วโมงหรือสอง เพราะบินไม่ปล่อยจนบ่าย""อืมม ดังนั้น ฉันจะปล่อยโดยที่ประมาณเที่ยงแล้ว" ถามในขณะที่ยังคง การสลับผ่านหนังสือพิมพ์"Eyy คุณจะไม่ไปพบพวกเขา คุณหลีกเลี่ยงของคุณน้องสาวในกฎหมาย Jong Hyun-ssi "เธอ teased เบา ๆ ได้ยินเธอหัวในพื้นหลังฉันเบา ๆ ที่เธอ quip "ไม่คุณโง่เจ้าหญิง ฉันยังคงได้รับสิ่งที่เตรียมจากร้านค้า วันนี้ฉันจะรักษาคุณเหมือนเจ้าหญิงเพื่อเตรียมรอยัลอยู่ในใบสั่ง""Ooooh ควรฉันคาดหวังว่าสิ่งที่แกแล้ว" เสียงของเธอเริ่มขึ้นขึ้ง ฉัน smothered หัวเราะ และ ตอบกลับ"แต่แน่นอน ตั้งแต่เมื่อไรฉันสิ่ง half-heartedly คุณต้องการคำสั่งของฉัน"ฉันกล่าวในเสียงลึกมี exaggerated ขณะโค้งอากาศด้านหน้าของฉัน ฉันได้ทำอะไร เพลงหูฉันหัวเราะเธอ tinkling ที่อื่น ๆ ได้ "โอ้ จริงหรือ ใด ๆ ต้องเป็น เธอควรฉันเรียกคุณนครินทร์ Jjoong วันนี้เพื่อมัน "กระดี๊กระด๊าไปขณะที่เธอพยายามทำให้ฉันยอมรับชื่อที่ยัง ส่งชมรมขนหัวลุกลงกระดูกสันหลังของฉันเมื่อฉันได้ยิน"ผิดพลาด...เกี่ยวกับชื่อ ฉัน stammered hesitantly เอาล่ะ ดังนั้นอาจต้องทุกอย่างไม่คิดมากเป็น foolproof เป็นได้คิด"อะไร คุณไม่ชอบมันหรือไม่ คุณกล่าวว่า ฉันต้องการอะไร ขวา "เธอถาม ฉันสามารถดูของเธอ grinning อยู่สุด และรู้ว่า เธอจะคงมั่นใจฉันไปด้วยหรือถ้าไม่ชอบมัน อา หนุ่มและตาของสุนัขใหญ่น่ารัก Ughฉันถอนหายใจลึก "ครับ สิ่งที่คุณต้องเจ้าหญิง" ผมพูดขณะที่เกาหัวของฉันสงสัยว่า ผมเป็นระเบียบนี้นี้เช้าตรู่"เย่ ขอบคุณคุณรัก โอ้ รอ ผมหมายถึง เจ้าชาย Jjoong " ฉันยิ้มเล็กน้อยที่เธอตอบรับกระตือรือร้น"ใช่ใช่สงบลง ดังนั้น ฉันจะปล่อยโดยที่ประมาณ 12 ล่ะ เราจะเรียกคุณเมื่อฉันอยู่ใกล้กับอาคารของคุณเพื่อให้คุณสามารถพบผมในบาหลี ล่ะ""แน่ ดู Jjoong ภายหลัง Saaaaaaaaaaaaaa ~ "มันเอาฉันตระหนักถึงสิ่งที่เธอถูกทำเพียงไม่กี่วินาที "Hey มีคุณเลียนแบบฉันเมื่อเราอยู่ในประภาคารที่ Oy ที่ไม่ยุติธรรม" ฉันหัวเราะฉันจำได้ว่าความลำบากใจของฉันได้ดีกว่าของฉันนั้น ผมยังไม่ได้สร่างซึ่งแม้จนถึงขณะนี้ และเธอคนนี้ช่วยเตือนฉันของ ทุกโอกาสที่เธอได้รับการ" Saaaaaaaaaaaaaaa ~-- a, oppa ! " เธอหัวเราะกับเธอแขวนโทรศัพท์ จงใจออกออกที่สองพยางค์เลือดฉันไม่น่าพูดดัง ๆ กลับ เธอไม่เคยไปให้ที่ ฮะเบา ๆ กับตัวเอง และมองลงไปที่ที่ฉันหยุดเปิดหนังสือพิมพ์ โอ้ ฉันได้ในส่วนบันเทิง ในความฝันซะ ฉันตัดสินใจแอบมองอย่างรวดเร็วในส่วนดวง ฉันไม่คนคร่ำครึก็ แต่บางครั้งฉันมองไปที่สิ่งเช่นนี้สุ่มจากความอยากรู้ สแกนผ่านการ์ตูนบรรณาธิการ และพบส่วนดวงที่ผมอย่างรวดเร็วดูอ่านวันนี้สำหรับราศีมกร"วันนี้เป็นวันน่ากลัวในการวางแผนการใหญ่ คาดหวังมากมายไปหมดไปเส้นทางวันนี้เนื่องจากดาวไม่สอดคล้องในโปรดปรานของคุณ สำหรับผลลัพธ์ที่ดีที่สุด อยู่ในร่มตลอดทั้งวัน และดูทีวีแทน ปรุงอาหารของคุณเอง และสนุกกับวันสบาย ๆ ด้วยตัวเองแทนที่จะไปออก"ผมขูดหัวของฉันเมื่อฉันอ่านรายการนี้ในดวงของฉัน สิ่ง heck อย่าออกไปหรือไม่ วันน่ากลัวในการวางแผนหรือไม่ เพลิดเพลินกับวันนี้ โดยตัวเองหรือไม่ นี้ต้องสามารถเล่นบางจักรวาลป่วย ก่อนอื่น ผมไม่สนุกกับการทำอาหาร และสอง ฉันไม่สนุกกับการชมภาพยนตร์ โดยตัวเอง จะค่อนข้างเล่นนอกกับรถของฉันแทนที่พัก cooped ขึ้นที่นี่ในบ้านของฉัน สิ่งที่ดีที่ผมไม่เชื่อในสิ่งนี้ เอ๊ะพับเก็บหนังสือพิมพ์ และสิ่งในชั้นถัดจากทีวีของฉัน คิดว่า ฉันดีกว่าเริ่มต้นการเตรียม ทางผมกำลังจะให้การอ่านดวงที่สำคัญได้ลง โชคสนับสนุนเตรียมไว้ ขวาผมหยุด และดูภายในห้องของฉันของฉันสะท้อนในกระจกจัดใหญ่ ผมย้ำกับตัวเองเพื่อกำจัดตัวเองบกวันนี้ใด ๆ หลุดด้วยฮ่ะ โชคให้ความสำคัญในการเตรียม การ วันนี้เป็นไปได้สมบูรณ์เนื่องจากคุณได้วางแผนทุกรายละเอียดสุดท้าย คิดกับตัวเองเพื่อยึดกรอบความคิดของจิตใจเป็นฉันสวมชุดที่มีเตรียมคืน ด้วยคิดว่าร่าเริง ฉันหยิบของฉันคีย์ กระเป๋าสตางค์ และน่าฉันมุ่งหน้าไปทางประตูเพื่อเริ่มเตรียมของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

* ติ๊ดๆๆๆ

ผมมองเล็กน้อยและจ้องมองนาฬิกาข้างๆเตียงของฉัน . การกะพริบไฟสีแดงที่จ้องมาที่ฉันทันที ในขณะที่นรกนั่นเสียง beeping เอาแต่คร่ำครวญไม่หยุดหย่อนในพื้นหลัง ติ๊ดๆๆๆ

* *

แล้วเวลากระหายเลือด กันแน่ ฉันยืดแขนออกไปเล็กน้อยและคว้าเสียงนาฬิกาปลุกจากโต๊ะข้างเตียง

06 .

. . .ที่ในใจขวาของพวกเขาจะตื่นแต่เช้า ไม่ผมไม่ได้โดยยิงยาว ฉันคิดกับตัวเองขณะที่กระแทกปุ่ม Snooze ปลุกฉันและขุดหัวลึกอยู่ใต้หมอน ทำไมฉันต้องตั้งนาฬิกาปลุกแต่เช้าล่ะ มันไม่เหมือนฉันมีละคร หรืออะไรสักอย่าง อะไรคือโอกาส . . . . . . . ?

แล้วมันก็จะตีฉันเหมือนสายฟ้าฟาด

อ้อ มันเป็นวันนั้น วันนี้วันนั้นฉันได้รับการเตรียมสำหรับค่อนข้างบางเวลาในขณะนี้

รอบแรกอย่างเป็นทางการของเรา

ฉันรีบดึงปัญญาด้วยกัน และลุกขึ้นนั่งบนเตียง ฉันลูบตาและ squinted ที่กระจกข้างฉัน " อะไร . . . . . . . " ผมพึมพำขณะที่ฉันดูภาพสะท้อนของฉันที่จ้องมองกลับมาที่ฉัน ฉันดูเหมือนฉันกำลังวิ่งผ่านพวงของม้าตาของฉันได้นิดหน่อยก็แดงก่ำและผมเป็นสังกะตังเกินไป ผมปล้ำกับใคร ขณะฉันกำลังหลับเหรอ ? ชิ ไม่สำคัญ - ไม่มีอะไรน้อยอาบน้ำไม่แก้ไข

ผมเหวี่ยงขาเตียงออก และพยายามที่จะทำบางยืด ผมไม่เก่งแต่ที่เคราะห์ร้ายโยคะปีที่แล้วจึงได้น่าอายที่ผมแก้ไขให้อย่างน้อยรวมไว้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันของฉัน ฉันพยายามดัดเล็กน้อยข้างๆและครางในเสียงที่ผมรู้สึกว่ากล้ามเนื้อและเส้นเอ็นของฉันร้องไห้ออกมาในข้อขัดแย้ง

ฮึ นี่ไม่ใช่เพื่อฉัน แล้วนี่เธอทำมันได้อย่างง่ายดาย ?

ฉันข้ามยืดร่างกายเต็มรูปแบบ และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาร้านอาหารใกล้เคียง ฉันต้องการอาหารเช้าอย่างรวดเร็วก่อนจะเริ่มเตรียมการทั้งหมดที่ฉันต้องการเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับวันนี้ ดูซิ , มัฟฟิน , กาแฟ , และบางทีหนังสือพิมพ์คงจะดี

15 นาทีต่อมา หลังจากล้างและอาหารเช้าฉันก็เหมือนฉันกับตำแหน่งของสิ่งมีชีวิตผมรู้สึกตื่นตัวและตื่นเต้นเป็นฉันใจร่อนออกแผนการของฉันในวันนี้เพื่อตรวจสอบเพื่อดูถ้าฉันลืมสิ่งที่สำคัญ หลังจากแน่ใจว่าทุกอย่างเรียบร้อย ผมคว้ามือถือของฉันและดึงมานั่งที่โต๊ะอาหารเพื่ออ่านหนังสือพิมพ์ที่มาพร้อมกับอาหารเช้าของฉัน กดโทรด่วนหมายเลขของเธอขณะที่ฉันอยู่ที่นั่นฉันเหลือบไปมองนาฬิกาของฉันสักหน่อย เพื่อดูว่ามันถึงเวลาแล้วที่เธอจะตื่น

: . สายแล้ว ฉันว่า . . .

ผมฟังโทรศัพท์ ที่ปลายอีกด้านหนึ่ง แหวน 5 ครั้ง ก่อนเธอยอมรับ

" yeoboseo ? " เธอตอบเสียงงัวเงีย punctuated โดยหาวเสียงผมเกือบจะได้ยินจากในเมือง ผมหัวเราะและบอกว่า

" อรุณสวัสดิ์ เจ้าหญิง ได้เวลาตื่น "

" หืมมม ?พี่คะ ? นี่คืออะไร ? คุณกลายเป็นนาฬิกาปลุกของฉันเมื่อไหร่ ? " เธอตอบหงุบหงับ ถึงแม้ว่าผมจะรู้สึกยิ้มย่องมาเป็นเสียงเธอ อย่างที่เธอพูด หลังจากปี and-a-half ได้ยินเธอคุยกับฉันทางโทรศัพท์หรือในคน , ฉันสามารถรับรู้ทางเสียงของเธอสดใสทุกครั้งที่เธอพูดคุยกับผมและสมาชิกของเธอ แน่นอน มันค่อนข้างแตกต่างกันในคดีของฉันแต่ผมจะเก็บรายละเอียดเหล่านั้นให้เอง

" อย่าบอกนะ ว่าคุณลืมว่าวันนี้วันอะไร " ผมล้อเธอเบา ๆ " คุณตั้งใจที่จะใช้จ่ายวันนี้นอนอยู่บนเตียงจนเที่ยง ? "

เธอหาวและโต้กลับ " แน่นอนว่าไม่ โง่ ในกรณีที่คุณลืม ฉันก็คมชัดกว่าระหว่างทั้งคู่ ในความเป็นจริง ผมจำได้ว่าเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคุณลืมข้อความฉันสำหรับค่อนข้างบางเวลาหลังจากรายการจบคุณจำตอนที่ . . . . . . . "

" เอาล่ะ เอาล่ะ ผมเข้าใจ ฉันได้รับมัน " ผมตอบเจื่อน ตัดไป ก่อนที่เธอจะเริ่มเตือนถึงการกระทำของฉันไม่กี่เดือนหลังจากการปรากฏตัวทางรายการของเราล่าสุด ได้ ผมจะติดต่อเธอ หลังจากที่การถ่ายทำสิ้นสุดลงแล้ว แต่ตารางของเราได้รับในทางและเราค่อยๆห่างกันเป็นระยะเวลามันก็เกือบจะเสียเธอไปเตือนฉันของพระเจ้าน่ากลัวพลาดหลังจากนั้น ผมขอขอบคุณคนที่เฝ้ามองดูเธอที่ฉันได้รับโอกาสที่สองในความสุขกับเธอ แต่นั่นมันเรื่องของเวลาอีกใช่มั้ย ?

" ฉันเริ่มขึ้นในความพยายามที่จะโอนการสนทนาจากหดหู่หน่วยความจำ " ผมควรจะไปรับคุณ ?" ฉันถามขณะที่ฉันขาด mindedly เปิดหน้าของหนังสือพิมพ์ตรงหน้า

" เอ่อ สมาชิกของฉันหล่นนะเช้านี้สำหรับการเยี่ยมชมสั้น ๆก่อนที่พวกเขาบินไปสิงคโปร์เพื่อพบปะแฟนๆ . ฉันคิดว่าเขาถามพี่ผู้จัดการสำหรับบิตของเวลาที่จะมาเยี่ยมชมสำหรับชั่วโมงหรือสองของพวกเขาเพราะมันบินไม่ได้ จนกระทั่งช่วงบ่าย "

" ผมเห็นผมจะแวะไปที่ประมาณ 12 นาฬิกาแล้ว " ฉันถามในขณะที่ยังพล่ามผ่านหนังสือพิมพ์

" eyy , คุณจะไม่พบพวกเขา ? คุณกำลังหลบหน้าน้องสาวในกฎหมาย จงฮยอน ? " เธอล้อเบา ๆพอได้ยินเสียงหัวเราะของเธอในพื้นหลัง .

ผมหัวเราะที่สำบัดสำนวนของเธอ " ไม่บ้าหญิง ผมยังต้องรับสิ่งที่ฉันเตรียมไว้จากร้านวันนี้ผมจะดูแลคุณเหมือนเจ้าหญิงเลย รอยัล การเตรียมการเพื่อ "

" โอ้ ฉันควรคาดหวังอะไรที่ยิ่งใหญ่แล้ว " เสียงของเธอเริ่มขึ้นด้วยความตื่นเต้น ผมปกปิดหัวเราะและตอบ

" แต่แน่นอน ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ฉันสิ่งที่ครึ่งใจ ? ความต้องการของคุณคือคำสั่งของฉัน " ฉันพูดในเสียงต่ำเกินจริง ขณะที่ก้มหัวให้อากาศในด้านหน้าของฉัน ฉันทำอะไรลงไป ?

เธอหัวเราะเสียงอื่น ๆคือเพลงที่หูของฉัน " โอ้ จริงเหรอ ? ต้องการใด ๆ มันคือ ผมควรจะเรียกคุณว่าเจ้าชาย jjoong วันนี้ เพียงเพราะมัน " เธอหัวเราะคิกคัก ขณะที่เธอพยายามจะให้ผมยอมรับว่าชื่อนั้นยังส่งขนลุกลงกระดูกสันหลังของฉันเมื่อใดก็ตามที่ฉันได้ยินมัน

" เอ่อ . . . . . . . เรื่องชื่อ " ผมแค่พูดตะกุกตะกักอ้อมแอ้ม . โอเคบางทีความปรารถนาทุกอย่างคิดไม่ได้ค่อนข้างง่ายเหมือนที่คิดไว้เลย

" อะไร ? เธอไม่ชอบมันเหรอ ? คุณบอกว่าฉันต้องการอะไรใช่มั้ย ? " เธอถาม ฉันสามารถเห็นเธอยิ้มที่ปลายอื่น ๆ และรู้ว่าเธอจะชวนฉันไปพร้อมกับอยู่แล้วถ้าฉันไม่ชอบมัน อาหนุ่มของเธอใหญ่และน่ารักสุนัขตา อ่า . .

ผมถอนหายใจลึกๆ " เอาล่ะอะไรก็ตามที่คุณต้องการให้เจ้าหญิง " ฉันพูดขณะที่เกาหัวของฉันสงสัยว่าฉันมาวุ่นวายแต่เช้า

" เย้ ! ขอบคุณที่รัก โอ้ เดี๋ยวก่อน ข้าหมายถึงองค์ jjoong ! " ฉันยิ้มเล็กน้อยในการตอบสนองความกระตือรือร้นของเธอ

" ใช่ค่ะใจเย็นๆ ผมจะแวะไปที่ประมาณ 12 , โอเค ? ผมจะโทรหาคุณเมื่อฉันอยู่ใกล้อาคารของคุณเพื่อที่คุณจะได้เจอผมในรถนะ "

" แน่นอน !แล้วเจอกัน jjoong ! saaaaaaaaaaaaaa ~ "

ฉันใช้เวลาไม่กี่วินาทีที่จะตระหนักถึงสิ่งที่เธอกำลังทำ " เฮ้ เธอเลียนแบบฉัน ตอนที่เราอยู่ที่ประภาคาร เฮ้ นั่นไม่ยุติธรรมเลย " ฉันก็จำได้ว่าฉันอายหน่อยเลย ฉันยังไม่ได้สามารถที่จะได้รับมากกว่านั้นจนถึงตอนนี้ และผู้หญิงคนนี้คอยย้ำเตือนถึงมันทุกโอกาส

เธอได้รับ" saaaaaaaaaaaaaaa ~ - - พี่ ! " เธอหัวเราะขณะที่เธอวางสายจงใจออกจากสองเลือดพยางค์ที่ผมไม่ค่อยจะพูดเสียงดังกลับไป เธอไม่ได้จะปล่อยมันไปเหรอ

ผมหัวเราะกับตัวเอง และก้มลงมองที่ฉันหยุดเปิดหนังสือพิมพ์ โอ้ ฉันอยู่ในส่วนของความบันเทิง ตั้งใจว่าจะแอบด่วนแอบมองเข้าไปในส่วน ดูดวงผมไม่ได้เป็นคนเชื่อเรื่องโชคลาง โดยวิธีใด ๆแต่บางครั้งผมมองแบบนี้ที่สุ่มออกมาจากความอยากรู้ ผมสแกนผ่านบทบรรณาธิการการ์ตูนและพบ ดวง ส่วนที่ผมรีบมองหาวันนี้อ่านมังกร

" วันนี้เป็นวันที่น่ากลัวที่จะวางแผนสำหรับเหตุการณ์ใหญ่ คาดหวังมากของความโชคร้ายของวันนี้ไป เพราะเป็นดาวที่ไม่สอดคล้องในความโปรดปรานของคุณสำหรับผลลัพธ์ที่ดีที่สุด อยู่ในบ้านทั้งวัน และดูทีวีแทน ปรุงอาหารของคุณเองและสนุกกับวันสบายๆ ด้วยตัวคุณเองแทนที่จะไป "

ฉันเกาหัวของฉันเป็นฉันอ่านรายการนี้ในดวงชะตา อะไรกันเนี่ย ? ไม่ไปเหรอ ? แย่วันแผน สนุกกับวันนี้เอง ต้องมีป่วยเกี่ยวกับเรื่องตลก แรกของทั้งหมดที่ฉันไม่ชอบทำอาหาร และ สองฉันไม่สนุกกับการชมภาพยนตร์ โดยตัวเอง ผมอยากเล่นข้างนอกกับรถของฉันแทนที่จะเก็บตัวเงียบอยู่ในบ้าน ดีนะที่ฉันไม่เชื่อในสิ่งนี้ เอ๋ ?

ผมพับหนังสือพิมพ์และสิ่งที่มันอยู่ในชั้นวางข้างทีวี เดาว่าฉันควรจะเริ่มเตรียมตัว ไม่มีทางที่ฉันจะปล่อยให้อ่านดูดวงไม่สำคัญเอาฉันลง โชคช่วยไว้ ใช่มั้ย ?

ฉันหยุดและมองภาพสะท้อนของตัวเองในกระจกขนาดใหญ่ในห้องของฉัน ใช่ โชคบุญเตรียม ผมย้ำกับตัวเองเพื่อกำจัดตัวเองของข้อสงสัยใด ๆว่า วันนี้ วันนี้จะสมบูรณ์แบบ เพราะคุณวางแผนทุกอย่างเพื่อดูรายละเอียดล่าสุด ฉันคิดกับตัวเองในใจ ยึดกรอบของจิตใจผม ฉันใส่ชุดที่ฉันเตรียมไว้เมื่อคืนก่อนด้วยความยิ้มแย้มแจ่มใส คิดว่าฉันคว้ากุญแจ กระเป๋าตังค์และโทรศัพท์ ฉันตรงไปที่ประตูเพื่อเริ่มต้นการเตรียมการของฉัน