This paper provides an overview on

This paper provides an overview on the policy trends of strategic environmental assessment
(SEA)in Asia. SEA is promoted as a system of incorporating environmental considerations into
policies, plans and programmes (PPP). SEA has evolved from an alternative of environmental
impact assessments (EIA)to a potential environmental policy integration (EPI)tool in national
policy planning. Nevertheless, SEA trends in Asia require a re-examination on its role and
effectiveness to avoid SEA implementation in Asia mimicking SEA developments in Europe
without customizing its application to local conditions in Asia. Policy trends of SEA in Asia
indicate that it is currently an important environmental policy consideration for countries in
the region withthe formulation of SEA legislations in Hong Kong,China, South Korea, Taiwan,
Vietnam and Indonesia. Nevertheless, SEA implementation also has been impeded by challenges
in realizing practical SEA public participation especially in countries with traditionally
high cultural power distance dynamics such as China, Indonesia and Vietnam. Meanwhile,
countries such as Japan and Pakistan have voluntarily implemented SEA elements such as
public participation without legislative provisions while countries such as Thailand,
Philippines, Bangladesh and Sri Lanka are resisting the adoption of SEA. The primary problem
of SEA implementation in Asia has been its limited integration in strategic decision making
due to the highly political nature context of Asian
countries. Notable progress of SEA implementation in Asia has been the emerging awareness
on the need for SEA. Interestingly, SEA prospects in Asia seem to be in the development of
international regional cooperation on SEA capacity building. Meanwhile, SEA implementation
range from the use of structured policy instruments such as legislative frameworks to non structured
policy instruments such as stakeholder engagement. Consequently, the SEA
paradigm analysis suggests that SEA integration in Asia requires a paradigm shift to address
theprimary strategic gap ofover-reliance on structured policy instruments suchas legislation.
This fundamentally means an adaptation towards a hybrid of structured and non-structured
policy instruments to super-stream the benefits of SEA. In conclusion, SEA trends in Asia
indicate a sagacious realization that SEA in theory maybe a strategic and rationale approach to
integrating environmental considerations. However, SEA in practice is a complex, dynamic
and challenging process that requires political will, legislative framework and a transparent
stakeholder engagement process framed within the cultural context of Asian countries.
# 2014 Elsevier Ltd. All rights reserved

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอกสารนี้แสดงภาพรวมเกี่ยวกับแนวโน้มนโยบายการประเมินสิ่งแวดล้อมเชิงกลยุทธ์(ซี) ในเอเชีย ทะเลคือการส่งเสริมเป็นระบบของข้อพิจารณาด้านสิ่งแวดล้อมเป็นนโยบาย แผน และโปรแกรม (PPP) ทะเลได้วิวัฒนาการมาจากการเลือกของสิ่งแวดล้อมประเมินผลกระทบ (EIA) เพื่อเป็นเครื่องมือรวม (EPI) นโยบายสิ่งแวดล้อมอาจเกิดขึ้นในชาตินโยบายการวางแผน อย่างไรก็ตาม แนวโน้มทะเลในเอเชียต้องตรวจสอบอีกครั้งในบทบาทของมัน และประสิทธิภาพเพื่อหลีกเลี่ยงการใช้ทะเลในเอเชีย mimicking ทะเลพัฒนาในยุโรปโดยไม่มีการกำหนดเองของโปรแกรมประยุกต์เงื่อนไขเฉพาะในเอเชีย แนวโน้มนโยบายของทะเลในเอเชียแสดงว่า ขณะนี้การพิจารณานโยบายด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญสำหรับประเทศในภูมิภาคกับแบ่งทะเล legislations ใน Hong Kong จีน เกาหลีใต้ ไต้หวันเวียดนามและอินโดนีเซีย อย่างไรก็ตาม งานซียังมีการ impeded ความท้าทายในการตระหนักถึงการปฏิบัติทะเลประชาชนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศที่มีประเพณีdynamics จากวัฒนธรรมพลังงานสูงเช่นจีน อินโดนีเซีย และเวียดนาม ในขณะเดียวกันประเทศปากีสถานและญี่ปุ่นต่างใช้ทะเลองค์ประกอบเช่นประชาชนมีส่วนร่วมไม่ มีบทบัญญัติสภาในขณะที่ประเทศเช่นประเทศไทยประเทศฟิลิปปินส์ ประเทศบังกลาเทศ และศรีลังกากำลังต่อต้านของทะเล ปัญหาหลักทะเล ดำเนินงานในเอเชียได้รับการบูรณาการจำกัดในการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์เนื่องจากบริบทธรรมชาติทางการเมืองสูงของเอเชียประเทศ ความคืบหน้าสำคัญและดำเนินงานทะเลในเอเชียได้รับการรับรู้เกิดขึ้นในต้องการทะเล เป็นเรื่องน่าสนใจ ซีเอเชียแนวโน้มดูเหมือนจะ เป็นในการพัฒนาร่วมมือระดับภูมิภาคระหว่างประเทศในทะเลสร้าง ในขณะเดียวกัน ใช้งานทะเลช่วงจากการใช้เครื่องมือนโยบายโครงสร้างเช่นกรอบสภาไม่มีโครงสร้างเครื่องมือนโยบายเช่นผู้หมั้น ดังนั้น ทะเลกระบวนทัศน์วิเคราะห์แนะนำว่า ซีรวมในเอเชียต้องการกระบวนทัศน์ยังอยู่theprimary กลยุทธ์ช่องว่างของ ofover-พึ่งกฎหมายนโยบายโครงสร้างเครื่องมือ suchasความหมาย การปรับตัวต่อผสมของโครงสร้าง และไม่มีโครงสร้างนโยบายเครื่องไปซุปเปอร์สตรีมของทะเล เบียดเบียน ทะเลแนวโน้มในเอเชียระบุรับรู้ sagacious ที่ทะเลในทฤษฎีทีกลยุทธ์และวิธีการผลรวมพิจารณาสิ่งแวดล้อม อย่างไรก็ตาม ในทางปฏิบัติเป็นคอมเพล็กซ์ แบบไดนามิกและกระบวนการท้าทายที่ต้องทางการเมือง สภากรอบ และความโปร่งใสกระบวนการหมั้นทรรศนะกรอบภายในบริบททางวัฒนธรรมของประเทศในเอเชีย#2014 Elsevier จำกัด สงวนลิขสิทธิ์ทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนี้จะให้ภาพรวมเกี่ยวกับแนวโน้มนโยบายของการประเมินสิ่งแวดล้อมเชิงกลยุทธ์
(SEA) ในเอเชีย SEA คือการส่งเสริมให้เป็นระบบของการผสมผสานการพิจารณาด้านสิ่งแวดล้อมเป็น
นโยบายแผนและโครงการ (PPP) SEA มีวิวัฒนาการมาจากสิ่งแวดล้อมทางเลือกของการ
ประเมินผลกระทบ (EIA) เพื่อบูรณาการนโยบายด้านสิ่งแวดล้อมที่อาจเกิดขึ้น (EPI) เครื่องมือในชาติ
การวางแผนนโยบาย อย่างไรก็ตามแนวโน้ม SEA ในเอเชียจำเป็นต้องมีการตรวจสอบอีกครั้งในบทบาทของตัวเองและ
มีประสิทธิภาพที่จะหลีกเลี่ยงการดำเนินการ SEA ในเอเชียเลียนแบบการพัฒนา SEA ในยุโรป
โดยไม่ต้องปรับแต่งการประยุกต์ใช้กับสภาพท้องถิ่นในเอเชีย แนวโน้มนโยบายของ SEA ในเอเชีย
ระบุว่าในขณะนี้คือการพิจารณานโยบายด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญสำหรับประเทศใน
ภูมิภาค withthe กำหนดของกฎหมาย SEA ในฮ่องกง, จีน, เกาหลีใต้, ไต้หวัน,
เวียดนามและอินโดนีเซีย อย่างไรก็ตามการดำเนินงาน SEA ยังได้รับการขัดขวางจากความท้าทาย
ในการตระหนักถึงการปฏิบัติ SEA ส่วนร่วมของประชาชนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศที่มีประเพณี
วัฒนธรรมอำนาจสูงพลวัตทางไกลเช่นจีนอินโดนีเซียและเวียดนาม ในขณะที่
ประเทศต่าง ๆ เช่นญี่ปุ่นและปากีสถานได้ดำเนินการโดยสมัครใจองค์ประกอบ SEA เช่น
การมีส่วนร่วมของประชาชนโดยไม่ต้องออกกฎหมายในขณะที่ประเทศเช่นไทย
ฟิลิปปินส์, บังคลาเทศและศรีลังกามีการต่อต้านการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมของทะเล ปัญหาหลัก
ของการดำเนินงานในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ได้รับการบูรณาการ จำกัด ในการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์
เนื่องจากบริบทธรรมชาติทางการเมืองสูงของเอเชีย
ประเทศ ความคืบหน้าของการดำเนินงานที่โดดเด่นในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ได้รับการรับรู้ที่เกิดขึ้น
เกี่ยวกับความจำเป็นสำหรับ SEA ที่น่าสนใจโอกาส SEA ในเอเชียดูเหมือนจะเป็นในการพัฒนา
ความร่วมมือระดับภูมิภาคระหว่างประเทศเกี่ยวกับการเสริมสร้างศักยภาพ SEA ในขณะที่การดำเนินงาน SEA
ช่วงจากการใช้เครื่องมือทางนโยบายที่มีโครงสร้างเช่นกรอบการออกกฎหมายที่จะมีโครงสร้างที่ไม่ใช่
เครื่องมือทางนโยบายที่เช่นการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ดังนั้น SEA
กระบวนทัศน์การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าการรวมกลุ่ม SEA ในเอเชียต้องปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์เพื่อที่อยู่
ช่องว่างยุทธศาสตร์จังหวัดนครศรีธรรมราช ofover พึ่งพาเครื่องมือทางนโยบายที่มีโครงสร้างกฎหมาย suchas.
นี้พื้นฐานหมายถึงการปรับตัวต่อการไฮบริดที่มีโครงสร้างและไม่มีโครงสร้าง
การดำเนินนโยบายที่จะซุปเปอร์ กระแสประโยชน์ของ SEA โดยสรุปแนวโน้ม SEA ในเอเชีย
บ่งบอกถึงการก่อให้เกิดไหวพริบที่ SEA ในทางทฤษฎีอาจจะเป็นวิธีการเชิงกลยุทธ์และเหตุผลที่จะ
บูรณาการคำนึงถึงสิ่งแวดล้อม อย่างไรก็ตาม SEA ในทางปฏิบัติเป็นที่ซับซ้อนแบบไดนามิก
กระบวนการและความท้าทายที่ต้องมีเจตจำนงทางการเมือง, กรอบกฎหมายและโปร่งใส
กระบวนการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้เสียในกรอบในบริบททางวัฒนธรรมของประเทศในเอเชีย.
# 2014 เอลส์ จำกัด สงวนลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้จะให้ภาพรวมเกี่ยวกับนโยบายแนวโน้ม
การประเมินสิ่งแวดล้อมระดับยุทธศาสตร์ ( SEA ) ในเอเชีย ทะเลที่เป็นระบบที่ผสมผสานการพิจารณาด้านสิ่งแวดล้อมใน
นโยบาย แผนและโครงการ ( PPP ) ทะเลมีวิวัฒนาการมาจากทางเลือกของการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อม ( EIA )
เพื่อบูรณาการนโยบายด้านสิ่งแวดล้อมที่อาจเกิดขึ้น ( EPI ) เครื่องมือในการวางแผน
นโยบายแห่งชาติ อย่างไรก็ตามทะเลแนวโน้มในเอเชียต้องมีการตรวจสอบอีกครั้งในบทบาทและประสิทธิผล เพื่อหลีกเลี่ยงการใช้
ทะเลในทะเลเอเชียเลียนแบบการพัฒนาในยุโรป
โดยไม่ต้องปรับแต่งโปรแกรมของเงื่อนไขท้องถิ่นในเอเชีย นโยบายแนวโน้มในทะเลเอเชีย
ระบุว่าขณะนี้การพิจารณานโยบายด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญสำหรับประเทศใน
ภูมิภาคกับการกำหนดกฎหมายทางทะเลในฮ่องกง , จีน , เกาหลีใต้ , ไต้หวัน ,
เวียดนามและอินโดนีเซีย อย่างไรก็ตาม การได้รับผลกระทบจากทะเลและความท้าทายในการตระหนักถึงการมีส่วนร่วมในทางปฏิบัติทะเล

โดยเฉพาะประเทศที่มีประเพณีวัฒนธรรมพลวัตสูงระยะทางการใช้พลังงาน เช่น จีน อินโดนีเซีย และเวียดนาม โดย
ประเทศเช่นญี่ปุ่นและปากีสถาน โดยมีการทะเลองค์ประกอบต่างๆ เช่น การมีส่วนร่วมของประชาชน โดยบทบัญญัติกฎหมาย
ในขณะที่ประเทศเช่นประเทศไทย ,
ฟิลิปปินส์ , บังคลาเทศและศรีลังกากำลังต่อต้านการยอมรับของทะเล ปัญหาหลักของการใช้ทะเล
ในเอเชียได้รับการ จำกัด ของการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ใน
เนื่องจากบริบททางการเมืองสูงธรรมชาติของประเทศในเอเชีย

ความคืบหน้าของการดำเนินงานในเอเชียเด่นทะเลได้เกิดความตระหนัก
บนต้องสำหรับทะเล น่าสนใจ ทะเลโอกาสในเอเชียดูเหมือนจะอยู่ในการพัฒนาความร่วมมือระหว่างประเทศในทะเล
ความจุอาคาร โดย
ใช้ทะเลช่วงจากการใช้นโยบายเชิงโครงสร้าง เช่น นิติบัญญัติ ไม่ใช้กรอบโครงสร้าง
นโยบายเครื่องมือเช่นผู้มีส่วนได้ส่วนเสียหมั้น ดังนั้น การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าทะเลทะเล
กระบวนทัศน์การบูรณาการในภูมิภาคเอเชียต้องเปลี่ยนกระบวนทัศน์เพื่อที่อยู่ช่องว่าง
อายุยุทธศาสตร์พึ่งพาโครงสร้างนโยบาย เช่น เครื่องมือรักษาผลประ
การออกกฎหมายนี้ไม่ได้หมายความว่าการปรับตัวต่อการผสมของโครงสร้างและไม่มีโครงสร้าง
นโยบายเครื่องมือซุปเปอร์กระแสประโยชน์ของทะเล สรุป แนวโน้มในทะเลเอเชีย
บ่งบอกถึงการรับรู้ที่ทะเลแห่ง ในทฤษฎีอาจเป็นวิธีการเชิงกลยุทธ์และเหตุผล

รวมการพิจารณาด้านสิ่งแวดล้อม อย่างไรก็ตาม ในทางปฏิบัติ คือ ทะเลที่ซับซ้อนแบบไดนามิก
และความท้าทายที่ต้องใช้กระบวนการทางการเมือง กรอบกฎหมายและโปร่งใส
ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียหมั้นกระบวนการใส่ร้ายในบริบททางวัฒนธรรมของประเทศในเอเชีย .
# 2014 ทั่วโลก จำกัด