tea-drinking was primarily a southe

tea-drinking was primarily a southern Chinese practice. It became widely popular during the Tang Dynasty, when it was spread to Korea, Japan, and Vietnam. In India, tea has been drunk for medicinal purposes for a long but uncertain period, but apart from the Himalayan region it seems not to have been used as a beverage until the British introduced tea-drinking there much later.
Through the centuries, a variety of techniques for processing tea, and a number of different forms of tea, were developed. During the Tang dynasty, tea was steamed, then pounded and shaped into cake form, while in the Song dynasty, loose-leaf tea was developed and became popular.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดื่มชาได้หลักปฏิบัติจีนภาคใต้ ได้กลายเป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลายระหว่างราชวงศ์ เมื่อมันแพร่กระจายไปยังเกาหลี ญี่ปุ่น และเวียดนาม อินเดีย ชาการเมาสุราเพื่อการรักษาโรคในระยะยาว แต่ไม่แน่ใจ แต่นอกเหนือจากหิมาลัยภูมิภาคที่ดูเหมือนไม่มีการใช้เครื่องดื่มจนถึงอังกฤษนำดื่มชามีมากในภายหลังความหลากหลายของเทคนิคสำหรับชา และจำนวนของรูปชา ประมวลผลได้ถูกพัฒนาขึ้นผ่านศตวรรษ ช่วงราชวงศ์ ชา นึ่ง แล้วโขลก และรูปลงในฟอร์มเค้ก ในราชวงศ์ loose-leaf ชาได้รับการพัฒนา และกลายเป็นที่นิยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การดื่มชาเป็นหลักปฏิบัติทางตอนใต้ของจีน มันกลายเป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลายในช่วงราชวงศ์ถังเมื่อมันถูกแพร่กระจายไปยังประเทศเกาหลี, ญี่ปุ่นและเวียดนาม ในประเทศอินเดีย, ชาได้รับเมาเพื่อการรักษาโรคเป็นเวลานาน แต่ไม่แน่ใจ แต่นอกเหนือจากภูมิภาคหิมาลัยมันดูเหมือนจะไม่ได้ถูกนำมาใช้เป็นเครื่องดื่มจนกระทั่งอังกฤษแนะนำการดื่มชามีมากในภายหลัง.
ผ่านศตวรรษที่หลากหลาย เทคนิคสำหรับชาการประมวลผลและจำนวนของรูปแบบที่แตกต่างกันของชาได้รับการพัฒนา ช่วงราชวงศ์ถัง, ชานึ่งแล้วโขลกและมีรูปร่างเป็นรูปแบบเค้กในขณะที่ในราชวงศ์ซ่ง, ชาหลวมใบได้รับการพัฒนาและเป็นที่นิยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การดื่มชาเป็นหลักฝึกภาษาจีนภาคใต้ มันกลายเป็นที่นิยมอย่างกว้างขวางในช่วงราชวงศ์ถัง เมื่อมันถูกแพร่ไปเกาหลี ญี่ปุ่น และเวียดนาม ในอินเดีย , ชาได้รับเมาเพื่อสมุนไพรนาน แต่ไม่แน่ใจ แต่นอกเหนือจากภูมิภาคหิมาลัย มันดูเหมือนจะไม่ได้ถูกใช้เป็นเครื่องดื่ม จนกระทั่งอังกฤษแนะนำให้ดื่มชาที่นั่นมากผ่านศตวรรษ , ความหลากหลายของเทคนิคการประมวลผลชาและจำนวนของรูปแบบที่แตกต่างกันของชา ได้รับการพัฒนา ในช่วงราชวงศ์ถัง ชาก็นึ่งแล้วบด และรูปร่างในรูปแบบเค้ก ในขณะที่ในราชวงศ์ซ่ง ชาใบหลวมได้รับการพัฒนาและกลายเป็นที่นิยม