---Description---The roots are pere

---Description---The roots are perennial, large, fleshy and brittle, penetrating far into the sand, often reaching several feet in length.

The stems, 6 to 12 inches high, thick and solid, are branched at the summit. The radical leaves are on stalks, 2 to 7 inches long, the blades cut into three broad divisions at the apex, coarsely toothed, the teeth ending in spines and undulated. The margin of the leaf is thickened and cartilaginous. The lower stem-leaves are shortly stalked, resembling the radical ones, but the upper ones are sessile and half embracing the stem, which terminates in a shortly-stalked head, below which it gives off two or three spreading branches, all from one point, which is surrounded by a whorl of three leaves, spreading like the rays of the sun.

The heads of flowers appear in July and are at first round, afterwards egg-shaped, 3/4 to 1 inch across, the flowers stalkless, whitish-blue, 1/8 inch across. The calyx tube is thickly covered with soft, cartilaginous bristles; the calyx teeth end in a spine.

The plant is intensely glaucous tinged with blue towards the top, especially on the flowerheads and the leaves immediately below them.

The name of this genus has reference to its supposed efficacy in flatulent disorders, coming from the Greek word eruggarein (to eructate). Dioscorides recommended the roots for this purpose.

Another derivation is from the diminutive of eerungos (the beard of a goat), possibly from its appearance. Plutarch relates a curious story about the plant, saying:
'They report of the Sea Holly, if one goat taketh it into her mouth, it causeth her first to stand still and afterwards the whole flock, until such time as the shepherd takes it from her.'
According to Linnaeus, the young flowering-shoots, when boiled and eaten like asparagus, are palatable and nourishing. The leaves are sweetish, with a slight aromatic, warm pungency. The roots, boiled or roasted resemble chestnuts in taste, and are palatable and nutritious.
The roots are supposed to have the same aphrodisiac virtues as those of the Orchis tribe, and are still regarded by the Arabs as an excellent restorative. They are sold in some places in a candied form, and used to be obtainable in London shops as a sweetmeat. They are said to have been prepared in this manner by Robert Burton, an apothecary of Colchester, in the seventeenth century, who established a manufactory for the purpose, but the roots were in use long before, being considered both antiscorbutic and excellent for health, and we are told that the 'kissing comfits,' alluded to by Falstaff, were made of them. We read that once the town of Colchester presented royalty with a sample of their candied Sea Holly roots, whereon the sale of the article increased greatly, and many wonderful cures were supposed to be effected by the confection.

Gerard says:
'The roots if eaten are good for those that be liver sick, and they ease cramps, convulsions and the falling sickness. If condited, or preserved with sugar, they are exceeding good to be given to old and aged people that are consumed and withered with age, and who want natural moisture.'
He gives an elaborate recipe for 'conditing' the roots of Sea Holly or Eringos.
He also cultivated in his garden the Field Eryngo (E. campestre), a native of most parts of Europe, but not common in Britain, though a troublesome weed in the few spots where it does appear, as the roots run deep into the ground, and are not easily destroyed by the plough and spread greatly. The whole plant is very stiff and of a pale-green colour, less glaucous and more branched than the Sea Holly; the corolla are blue, sometimes white or yellow. It is taller and more slender, also, than the Sea Holly. By many authorities it is considered a doubtful native of these islands.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

--- รายละเอียด --- รากยืนต้น , ใหญ่ , อ้วน และเปราะ เจาะไกลเข้าไปในทราย มักจะเข้าถึงหลายฟุตในความยาว

ต้น 6 ถึง 12 นิ้วสูง , หนาและแข็ง มีกิ่งที่สุดยอด ใบรากอยู่บนก้าน , 2 ยาว 7 นิ้ว , ใบมีดตัดเป็นสามส่วนที่กว้างที่ APEX หยาบมีฟัน ฟันและสิ้นสุดในเงี่ยงหยัก .ขอบของใบหน้าและคาทิแลจ . ใบ ลำต้นส่วนล่างในไม่ช้า ไล่ คล้ายคนที่หัวรุนแรง แต่ภาพด้านบนจะเกาะติดและครึ่งกอดลำต้นซึ่งสิ้นสุดลงในไม่นานก็ตามหัวด้านล่าง ซึ่งจะช่วยให้สองหรือสามกิ่งก้านสาขาทั้งหมดจากหนึ่งจุด ซึ่งล้อมรอบด้วยวงของทั้งสามใบ กระจายเหมือนรังสีของ ดวงอาทิตย์ .

หัวของดอกไม้ปรากฏในเดือนกรกฎาคม และเป็นรอบแรก หลังจากนั้นไข่รูป 3 / 4 ถึง 1 นิ้วข้าม , ดอกไม้ stalkless สีขาว , สีฟ้า , 1 / 8 นิ้วข้าม ส่วนหลอดกลีบเลี้ยงหนาปกคลุมด้วยขนแปรงนุ่ม คาทิแลจ ; กลีบเลี้ยงฟันจบในกระดูกสันหลัง

เป็นพืชเขียวอมเทา / น้ำเงินหม่น ๆแต่งแต้มด้วยสีน้ำเงินไปทางด้านบน โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน flowerheads และใบทันที

ด้านล่างพวกเขาชื่อของพืชสกุลนี้มีการอ้างอิงถึงมันประสิทธิภาพในท้องอืดโรคที่มาจาก eruggarein กรีกคำ ( เรอ ) ดีออสโครีเดสแนะนำรากสำหรับวัตถุประสงค์นี้

มีอีกคือจากจิ๋วของ eerungos ( หนวดเคราของแพะ ) , อาจจะ จากลักษณะของ พลูทาร์คเกี่ยวข้องเรื่องสงสัยเกี่ยวกับพืช พูด :
' พวกเขารายงานของ ฮอลลี่ ทะเลถ้าแพะตัวหนึ่งก็เข้าไปในปากของเธอ มันทำให้เธอยืนนิ่งและหลังจากนั้นฝูงทั้งหมด จนกว่าจะถึงเวลาดังกล่าวเป็นผู้เลี้ยงจะได้จากเธอ '
ตาม Linnaeus , สาวดอกยิง เมื่อต้มกิน เช่น หน่อไม้ฝรั่ง , อร่อยและอ่อนโยน มีใบปะแล่มกับเล็กน้อยหอมอบอุ่น , ความฉุน ราก ต้มหรือคั่วคล้ายเกาลัดในรสชาติและอร่อยและมีคุณค่าทางโภชนาการ .
รากจะต้องมีคุณธรรมเหมือนกันมากเท่าของ Orchis เผ่า และยังคงถือโดยชาวอาหรับเป็นเลิศบูรณะ . พวกเขาจะขายในบางสถานที่ใน รูปแบบหวาน และใช้จะหาได้ในร้านค้าในลอนดอนเป็นขนม . พวกเขาจะกล่าวได้ถูกเตรียมไว้ในลักษณะนี้โดยโรเบิร์ตเบอร์ตัน เภสัชกรในโคลเซสเตอร์ในศตวรรษที่สิบเจ็ด , ผู้ก่อตั้งโรงงานเพื่อวัตถุประสงค์ แต่รากถูกใช้งานมาก่อน การพิจารณา antiscorbutic และดีต่อสุขภาพ และเราก็บอกว่า ' comfits จูบ ' พาดพิงถึง โดย falstaff , ทำของพวกเขา เราอ่านที่ครั้งหนึ่งเมือง Colchester เสนอเจ้านายกับตัวอย่างของแคนดี้ เหงือกปลาหมอ ราก