MACMILLAN READERSPRE-INTERMEDIATE LEVELL. FRANK BAUMThe Wizard of OzRe การแปล - MACMILLAN READERSPRE-INTERMEDIATE LEVELL. FRANK BAUMThe Wizard of OzRe ไทย วิธีการพูด

MACMILLAN READERSPRE-INTERMEDIATE L

MACMILLAN READERS
PRE-INTERMEDIATE LEVEL
L. FRANK BAUM
The Wizard of Oz
Retold by Elizabeth Walker
MACMILLAN
Contents
A Note about the Author
A Note about This Story
The People in This Story
1 The Cyclone
2 In the Land of the Munchkins
3 Dorothy Meets the Scarecrow
4 Dorothy Helps the Tin Man
5 The Cowardly Lion
6 The River
7 The Field of Sleep
8 The Queen of the Field Mice
9 The Emerald City
10 The Great Wizard of Oz
11 The Wicked Witch of the West
12 In the Power of the Wicked Witch
13 Dorothy and the Winged Monkeys
14 The Wonderful Wizard of Oz
15 The Journey to the South
16 Home Again
Points for Understanding
Glossary
Exercises
4
68
9
12
15
19
22
25
29
30
33
38
43
47
51
54
62
68
72
76
81
A Note About The Author
Lyman Frank Baum was born in 1856 near Syracuse, in New
York State, in the Eastern part of the United States. His
father made a lot of money in the oil business and Frank
grew up with his brothers and sisters in a beautiful house in
the countryside.
Frank was not a healthy child. He had a weak heart, so he
could not play games like other children. But Frank enjoyed
reading and he also liked writing his own stories and telling
them to his friends.
When Frank was fifteen years old, he started a newspaper.
At the same time, he also became very interested in the
theater. Frank's father owned several theaters and he asked
his son to manage one of them. Frank wrote a play for this
theater and he played the leading part himself.
In 1882, Frank married Maud Gage. Although Frank and
Maud were very different, their marriage was a happy one and
they had four sons.
Frank continued to work very hard and his health became
worse. He joined his father's business, but that later failed and
most of the money was lost.
Frank and his family moved to the Midwest in 1882 and
in 1888 he opened a shop called "Baum's Bazaar". The shop
was very popular, but it only lasted two years. People in the
Midwest were poor and they could not afford to buy very
much. Frank went on to manage a weekly newspaper, but this
also failed.
After this, Frank worked as a reporter on a newspaper, and
then as a traveling salesman, in Chicago.
Although Frank worked very hard, he always had time to
tell his stories to his children. He decided to write stories for
other children, too. A few years later, he began to publish
these stories and his books of fairy tales became very popular.
Frank had at last found the work that he could do best.
L. Frank Baum's most famous book was The Wonderful
Wizard1 of Oz, which was published in 1900. The book made
Frank a great deal of money. In 1908, he was able to move his
family to California, where they lived in a house called
"Ozcot". Frank Baum wrote many more books about Oz.
These include Ozma of Oz (1907), The Road to Oz (1909),
The Lost Princess of Oz (1917), and Glinda of Oz (1920). But
The Wonderful Wizard of Oz has always been his most popular
book.
Frank lived his last years in California, and he finally
died from several illnesses in May 1919. He had worked very
hard all his life and his health was never good. But his books
have brought pleasure and delight to thousands of readers—
children and adults alike.
4 5
The People in This Story
The Wizard
of Oz
The Wicked
Witch of
the West
Glinda, the
Good Witch
of the South
Toto
The Cyclone
Dorothy lived in the State of Kansas with her Uncle
Henry and her Aunt Em. They all lived in a little
wooden house in the middle of the great Kansas prairie. The
land was very flat and there were no trees or other houses
nearby.
Uncle Henry was a farmer and he had built the wooden
house himself, many years before. The house only had one
room. That room was used for eating and for sleeping in too.
There was a little hole under the house that was called the
"cyclone cellar". The family hid in the cellar when the strong
winds of a cyclone blew across the prairie.
The hot sun had burnt the paint on the little house. Now
the paint on the house was gray. The sun had burnt the land
around the house too. Everything on the prairie was gray.
Uncle Henry and Aunt Em had gray hair and gray, tired
faces.
Dorothy's Uncle Henry and Aunt Em were poor and they
had worked very hard all their lives. It was not easy to be a
farmer on the prairie and Uncle Henry was always very tired.
He never smiled and Aunt Em always looked sad too. But
Dorothy was always laughing. The girl had a little black dog
called Toto. Dorothy played with Toto all day long.
But today, Dorothy and Toto were not playing. Uncle
Henry was standing with Dorothy in the doorway of the
little house. He was looking at the gray sky and he was very
worried. Then they heard the sound of a strong wind. It was
coming from the south. It whistled11 and roared12. It blew
the long grass of the prairie until it was flat.
"There's a cyclone coming, Em!" Uncle Henry called to
Dorothy Scarecrow Tin Man
Cowardly Lion Aunt Em Uncle Henry
1
8 9
his wife. "Get into the cyclone cellar! You get in too,
Dorothy. I'll look after the cows and horses."
"Quick, Dorothy! Get inside!" Aunt Em cried as she
opened the wooden trap door to the cellar.
Aunt Em climbed down through the trap door into the
little hole. Dorothy ran into the house with Toto. But the
little dog was afraid of the wind. He jumped down from
Dorothy's arms and ran under her bed. Dorothy caught h im
quickly and ran back across the room. But it was too late.
The wind had blown into the house and shut the trap door.
Dorothy could not get into the cyclone cellar. The wind
blew harder and harder. The little house shook and Dorothy
fell down onto the floor.
Then a strange thing happened. Uncle Henry and Aunt
Em's house began to move. It turned around and around and
went up and up. It was in the center of the cyclone where the
north and south winds met. The winds pushed the bouse
higher and higher, like a balloon13.
The little house was carried over the prairie for miles and
miles. Many hours went by. It was very dark now and the
wind went on making its terrible roaring sound. At last
Dorothy lay down on her bed with Toto beside her. The girl
closed her eyes and she was soon fast asleep.
Hours later, Dorothy was woken up by a hard bump14.
Everything had gone still. The house had stopped turning
and bright sunshine filled the room with light.
10 "Quick, Dorothy.' Get inside.'" Aunt Em cried as she opened the
wooden trap door to the cellar.
In the Land of the Munchkins
Dorothy jumped down from her bed and ran to the door.
When she opened it, she gave a cry of surprise.
She was not looking at the gray prairie anymore. The
house was in a beautiful country that was covered with green
grass and tall trees. There were flowers of every color in the
grass and the trees were full of delicious fruit. Birds sang and
there was a little stream of clear water.
"How different this country is from Kansas!" Dorothy
cried. "I have never seen such a beautiful place. Where am I ?
And how did I get here?"
At that moment, Dorothy saw some people coming
towards her. The people were small, but they were not
children. The three men had beards and the woman's h a i r
was white.
They were all very strangely dressed. They wore blue hats
that were tall and pointed. The men were all dressed in blue,
but the little woman was dressed in white. She walked
towards Dorothy and bowed15.
"Welcome to the Land of the Munchkins," t h e woman
said. "Thank you for killing the Wicked16 Witch of the East.
You must be a witch too. You have killed the Wicked Witch
with your magic17 and now we are free. Thank you."
Dorothy was very surprised. She had no magic and she
had never killed anyone in her life.
"You have made a mistake," Dorothy replied. "I am a girl,
not a witch. I have not killed anyone."
"Well, then your house killed her. It fell on top of her,"
said the woman with a laugh. "Look, you can see the legs of
the Wicked Witch sticking out from under the house. You
can see her Silver Shoes."
12
"Oh, dear," Dorothy said, looking down at the witch's
legs and the beautiful Silver Shoes on her feet. "What can I
do?"
"Nothing," the little woman said. "The Wicked Witch of
the East is dead. I am the Good Witch of the North, my
dear. I am the Munchkins' friend and now yours too."
Dorothy was very surprised.
"I thought that all witches were wicked," she said slowly.
"No, that's not true," the Good Witch of the North
replied. "There were four witches in the Land of Oz—two
were good and two were bad. But now, thanks to you, there is
only one wicked witch—the Wicked Witch of the West.
There is a wizard too. He is the Great Wizard of Oz and he
lives in the Emerald City."
"I am a girl and I live in Kansas with my aunt and uncle,"
Dorothy replied. "Well, I used to live with them," she went
on sadly. "I was carried here by the cyclone and now I want to
get back to Kansas. Can you help me?"
The Good Witch shook her head.
"There is a desert18 all around the Land of Oz," she said.
"No one can cross it. You will have to stay with us, my dear."
Dorothy began to cry.
"This is a beautiful country," she said. "But Kansas is my
home. Uncle Henry and Aunt Em are there and they will be
worried about me. Home is always the best place to be. Please
help me to go home."
The girl went on crying and the Munchkins began to cry
too, because they felt sorry for her. The Good Witch of the
North thought for a moment.
"You must go to the Emerald City," she said after a while.
"The Great Wizard of Oz lives there. Ask him to help you."
"How do I get to the Emerald City? Is it a long way? Will
you come with me?" Dorothy asked.
"You must follow the yellow brick road," the Good Witch
13
2
replied. "It is a long way. But my kiss will protect19 you. No
one will hurt you when they see this mark20."
The Good Witch kissed Dorothy and smiled. The kiss
had left a strange mark on Dorothy's forehead.
"Go to the Great Wizard. You will be safe now," she said.
Dorothy stopped crying and thanked the Good Witch.
"Look, the Wicked Witch has turned to dust!" one of the
Munchkins said
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
MACMILLAN READERSPRE-INTERMEDIATE LEVELL. FRANK BAUMThe Wizard of OzRetold by Elizabeth WalkerMACMILLANContentsA Note about the AuthorA Note about This StoryThe People in This Story1 The Cyclone2 In the Land of the Munchkins3 Dorothy Meets the Scarecrow4 Dorothy Helps the Tin Man5 The Cowardly Lion6 The River7 The Field of Sleep8 The Queen of the Field Mice9 The Emerald City10 The Great Wizard of Oz11 The Wicked Witch of the West12 In the Power of the Wicked Witch13 Dorothy and the Winged Monkeys14 The Wonderful Wizard of Oz15 The Journey to the South16 Home AgainPoints for UnderstandingGlossaryExercises4689121519222529303338434751546268727681A Note About The AuthorLyman Frank Baum was born in 1856 near Syracuse, in NewYork State, in the Eastern part of the United States. Hisfather made a lot of money in the oil business and Frankgrew up with his brothers and sisters in a beautiful house inthe countryside.Frank was not a healthy child. He had a weak heart, so hecould not play games like other children. But Frank enjoyedreading and he also liked writing his own stories and tellingthem to his friends.When Frank was fifteen years old, he started a newspaper.At the same time, he also became very interested in thetheater. Frank's father owned several theaters and he askedhis son to manage one of them. Frank wrote a play for thistheater and he played the leading part himself.In 1882, Frank married Maud Gage. Although Frank andMaud were very different, their marriage was a happy one andthey had four sons.Frank continued to work very hard and his health becameworse. He joined his father's business, but that later failed andmost of the money was lost.Frank and his family moved to the Midwest in 1882 andin 1888 he opened a shop called "Baum's Bazaar". The shopwas very popular, but it only lasted two years. People in theMidwest were poor and they could not afford to buy verymuch. Frank went on to manage a weekly newspaper, but thisalso failed.After this, Frank worked as a reporter on a newspaper, andthen as a traveling salesman, in Chicago.Although Frank worked very hard, he always had time totell his stories to his children. He decided to write stories forother children, too. A few years later, he began to publishthese stories and his books of fairy tales became very popular.Frank had at last found the work that he could do best.L. Frank Baum's most famous book was The WonderfulWizard1 of Oz, which was published in 1900. The book madeFrank a great deal of money. In 1908, he was able to move hisfamily to California, where they lived in a house called"Ozcot". Frank Baum wrote many more books about Oz.These include Ozma of Oz (1907), The Road to Oz (1909),The Lost Princess of Oz (1917), and Glinda of Oz (1920). ButThe Wonderful Wizard of Oz has always been his most popularbook.Frank lived his last years in California, and he finallydied from several illnesses in May 1919. He had worked veryhard all his life and his health was never good. But his bookshave brought pleasure and delight to thousands of readers—children and adults alike.4 5The People in This StoryThe Wizardof OzThe WickedWitch ofthe WestGlinda, theGood Witchof the SouthTotoThe CycloneDorothy lived in the State of Kansas with her UncleHenry and her Aunt Em. They all lived in a littlewooden house in the middle of the great Kansas prairie. Theland was very flat and there were no trees or other housesnearby.Uncle Henry was a farmer and he had built the woodenhouse himself, many years before. The house only had oneroom. That room was used for eating and for sleeping in too.There was a little hole under the house that was called the"cyclone cellar". The family hid in the cellar when the strongwinds of a cyclone blew across the prairie.The hot sun had burnt the paint on the little house. Nowthe paint on the house was gray. The sun had burnt the landaround the house too. Everything on the prairie was gray.Uncle Henry and Aunt Em had gray hair and gray, tiredfaces.Dorothy's Uncle Henry and Aunt Em were poor and theyhad worked very hard all their lives. It was not easy to be afarmer on the prairie and Uncle Henry was always very tired.He never smiled and Aunt Em always looked sad too. ButDorothy was always laughing. The girl had a little black dogcalled Toto. Dorothy played with Toto all day long.But today, Dorothy and Toto were not playing. UncleHenry was standing with Dorothy in the doorway of thelittle house. He was looking at the gray sky and he was veryworried. Then they heard the sound of a strong wind. It wascoming from the south. It whistled11 and roared12. It blewthe long grass of the prairie until it was flat."There's a cyclone coming, Em!" Uncle Henry called toDorothy Scarecrow Tin ManCowardly Lion Aunt Em Uncle Henry18 9his wife. "Get into the cyclone cellar! You get in too,Dorothy. I'll look after the cows and horses.""Quick, Dorothy! Get inside!" Aunt Em cried as sheopened the wooden trap door to the cellar.Aunt Em climbed down through the trap door into thelittle hole. Dorothy ran into the house with Toto. But thelittle dog was afraid of the wind. He jumped down fromDorothy's arms and ran under her bed. Dorothy caught h imquickly and ran back across the room. But it was too late.The wind had blown into the house and shut the trap door.Dorothy could not get into the cyclone cellar. The windblew harder and harder. The little house shook and Dorothyfell down onto the floor.Then a strange thing happened. Uncle Henry and AuntEm's house began to move. It turned around and around andwent up and up. It was in the center of the cyclone where thenorth and south winds met. The winds pushed the bousehigher and higher, like a balloon13.The little house was carried over the prairie for miles and
miles. Many hours went by. It was very dark now and the
wind went on making its terrible roaring sound. At last
Dorothy lay down on her bed with Toto beside her. The girl
closed her eyes and she was soon fast asleep.
Hours later, Dorothy was woken up by a hard bump14.
Everything had gone still. The house had stopped turning
and bright sunshine filled the room with light.
10 "Quick, Dorothy.' Get inside.'" Aunt Em cried as she opened the
wooden trap door to the cellar.
In the Land of the Munchkins
Dorothy jumped down from her bed and ran to the door.
When she opened it, she gave a cry of surprise.
She was not looking at the gray prairie anymore. The
house was in a beautiful country that was covered with green
grass and tall trees. There were flowers of every color in the
grass and the trees were full of delicious fruit. Birds sang and
there was a little stream of clear water.
"How different this country is from Kansas!" Dorothy
cried. "I have never seen such a beautiful place. Where am I ?
And how did I get here?"
At that moment, Dorothy saw some people coming
towards her. The people were small, but they were not
children. The three men had beards and the woman's h a i r
was white.
They were all very strangely dressed. They wore blue hats
that were tall and pointed. The men were all dressed in blue,
but the little woman was dressed in white. She walked
towards Dorothy and bowed15.
"Welcome to the Land of the Munchkins," t h e woman
said. "Thank you for killing the Wicked16 Witch of the East.
You must be a witch too. You have killed the Wicked Witch
with your magic17 and now we are free. Thank you."
Dorothy was very surprised. She had no magic and she
had never killed anyone in her life.
"You have made a mistake," Dorothy replied. "I am a girl,
not a witch. I have not killed anyone."
"Well, then your house killed her. It fell on top of her,"
said the woman with a laugh. "Look, you can see the legs of
the Wicked Witch sticking out from under the house. You
can see her Silver Shoes."
12
"Oh, dear," Dorothy said, looking down at the witch's
legs and the beautiful Silver Shoes on her feet. "What can I
do?"
"Nothing," the little woman said. "The Wicked Witch of
the East is dead. I am the Good Witch of the North, my
dear. I am the Munchkins' friend and now yours too."
Dorothy was very surprised.
"I thought that all witches were wicked," she said slowly.
"No, that's not true," the Good Witch of the North
replied. "There were four witches in the Land of Oz—two
were good and two were bad. But now, thanks to you, there is
only one wicked witch—the Wicked Witch of the West.
There is a wizard too. He is the Great Wizard of Oz and he
lives in the Emerald City."
"I am a girl and I live in Kansas with my aunt and uncle,"
Dorothy replied. "Well, I used to live with them," she went
on sadly. "I was carried here by the cyclone and now I want to
get back to Kansas. Can you help me?"
The Good Witch shook her head.
"There is a desert18 all around the Land of Oz," she said.
"No one can cross it. You will have to stay with us, my dear."
Dorothy began to cry.
"This is a beautiful country," she said. "But Kansas is my
home. Uncle Henry and Aunt Em are there and they will be
worried about me. Home is always the best place to be. Please
help me to go home."
The girl went on crying and the Munchkins began to cry
too, because they felt sorry for her. The Good Witch of the
North thought for a moment.
"You must go to the Emerald City," she said after a while.
"The Great Wizard of Oz lives there. Ask him to help you."
"How do I get to the Emerald City? Is it a long way? Will
you come with me?" Dorothy asked.
"You must follow the yellow brick road," the Good Witch
13
2
replied. "It is a long way. But my kiss will protect19 you. No
one will hurt you when they see this mark20."
The Good Witch kissed Dorothy and smiled. The kiss
had left a strange mark on Dorothy's forehead.
"Go to the Great Wizard. You will be safe now," she said.
Dorothy stopped crying and thanked the Good Witch.
"Look, the Wicked Witch has turned to dust!" one of the
Munchkins said
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
MACMILLAN ผู้อ่าน
PRE-INTERMEDIATE LEVEL
ลิตร FRANK BAUM
พ่อมดออนซ์เล่าโดยลิซาเบ ธ วอล์คเกอร์ MACMILLAN สารบัญหมายเหตุเกี่ยวกับผู้เขียนหมายเหตุเกี่ยวกับเรื่องนี้คนในเรื่องนี้1 พายุไซโคลน2 ในดินแดนแห่ง Munchkins 3 โดโรธีตรงหุ่นไล่กา4 โดโรธีช่วยดีบุก5 สิงโตขี้ขลาด6 แม่น้ำ7 สาขาการนอนหลับ8 สมเด็จพระราชินีแห่งหนูสนาม9 เมืองมรกต10 พ่อมดผู้ยิ่งใหญ่ของออนซ์11 แม่มดชั่วร้ายของเวสต์12 พลังของแม่มดชั่วร้าย13 และโดโรธีลิงปีก14 ที่ยอดเยี่ยมพ่อมดออนซ์15 การเดินทางไปทางทิศใต้16 หน้าแรกอีกครั้งคะแนนสำหรับการทำความเข้าใจคำศัพท์การออกกำลังกาย4 68 9 12 15 19 22 25 29 30 33 38 43 47 51 54 62 68 72 76 81 หมายเหตุเกี่ยวกับผู้เขียนLyman Frank Baum เกิดใน 1856 ที่อยู่ใกล้ซีราคิวส์ใหม่ในรัฐนิวยอร์กในภาคตะวันออกของสหรัฐอเมริกา เขาพ่อทำเงินเป็นจำนวนมากในธุรกิจน้ำมันและแฟรงก์เติบโตขึ้นมากับพี่ชายและน้องสาวของเขาในบ้านที่สวยงามในชนบท. แฟรงก์ไม่ได้เป็นเด็กที่มีสุขภาพดี เขามีหัวใจที่อ่อนแอเพื่อให้เขาไม่สามารถเล่นเกมเช่นเด็กคนอื่น ๆ แต่แฟรงก์มีความสุขกับการอ่านและเขายังชอบเขียนเรื่องราวของตัวเองและบอกพวกเขาไปยังเพื่อนๆ ของเขา. เมื่อแฟรงก์อายุสิบห้าปีเขาเริ่มหนังสือพิมพ์. ในขณะเดียวกันเขาก็กลายเป็นที่สนใจมากในโรงละคร พ่อของแฟรงก์เป็นเจ้าของโรงภาพยนตร์หลายแห่งและเขาถามลูกชายของเขาที่จะจัดการกับหนึ่งของพวกเขา แฟรงก์เขียนบทละครเรื่องนี้สำหรับโรงละครและเขาเล่นเป็นส่วนหนึ่งที่นำตัวเอง. ในปี 1882, แฟรงก์แต่งงานกับม็อดประกัน แม้ว่าแฟรงก์และม็อดที่แตกต่างกันมากแต่งงานของพวกเขาเป็นความสุขหนึ่งและพวกเขามีลูกชายสี่คน. แฟรงก์ยังคงทำงานอย่างหนักและสุขภาพของเขากลายเป็นที่เลวร้ายยิ่ง เขาเข้าร่วมธุรกิจของพ่อของเขา แต่ที่ล้มเหลวในภายหลังและส่วนใหญ่ของเงินที่หายไป. แฟรงก์และครอบครัวของเขาย้ายไปอยู่ที่มิดเวสต์ใน 1882 และในปี1888 เขาเปิดร้านที่เรียกว่า "บาซ่ามนัก" ร้านเป็นที่นิยมมาก แต่มันกินเวลาเพียงสองปี คนในมิดเวสต์ที่น่าสงสารและพวกเขาไม่สามารถจะซื้อมากมาก แฟรงก์ไปในการที่จะจัดการกับหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์ แต่ก็ล้มเหลว. หลังจากนี้แฟรงก์ทำงานเป็นนักข่าวหนังสือพิมพ์และจากนั้นเป็นพนักงานขายที่เดินทางในชิคาโก. แม้ว่าแฟรงก์ทำงานหนักมากเขามักจะมีเวลาที่จะบอกเล่าเรื่องราวของเขาเพื่อลูก ๆ ของเขา เขาตัดสินใจที่จะเขียนเรื่องราวสำหรับเด็กคนอื่น ๆ ได้อีกด้วย ไม่กี่ปีต่อมาเขาเริ่มเผยแพร่เรื่องราวเหล่านี้และหนังสือของเขาในเทพนิยายกลายเป็นที่นิยมมาก. แฟรงก์ได้ที่ผ่านมาพบว่าการทำงานที่เขาจะได้ทำดีที่สุด. ลิตร แฟรงก์มนักหนังสือที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคือที่ยอดเยี่ยมWizard1 ออนซ์ซึ่งตีพิมพ์ในปี 1900 หนังสือเล่มนี้ทำให้แฟรงก์การจัดการที่ดีของเงิน ในปี 1908 เขาก็สามารถที่จะย้ายเขาครอบครัวไปแคลิฟอร์เนียที่พวกเขาอาศัยอยู่ในบ้านที่เรียกว่า"Ozcot" แฟรงก์มนักเขียนหนังสืออื่น ๆ อีกมากมายเกี่ยวกับออนซ์. เหล่านี้รวมถึงเจ้าหญิงออซออนซ์ (1907) ถนนออนซ์ (1909) ที่หายไปเจ้าหญิงแห่งออซ (1917) และกลินดาออนซ์ (1920) แต่พ่อมดมหัศจรรย์แห่งออซได้รับความนิยมเสมอที่สุดของเขาหนังสือ. แฟรงก์อาศัยอยู่ปีสุดท้ายของเขาในแคลิฟอร์เนียและในที่สุดเขาก็เสียชีวิตจากการเจ็บป่วยหลายพฤษภาคม 1919 เขาได้ทำงานอย่างหนักมาตลอดชีวิตของเขาและสุขภาพของเขาก็ไม่เคยดี แต่หนังสือของเขาได้นำความสุขและความสุขหลายพัน readers- เด็กและผู้ใหญ่เหมือนกัน. 4 5 คนในเรื่องนี้พ่อมดออนซ์ชั่วร้ายแม่มดแห่งเวสต์กลินดาที่แม่มดที่ดีของภาคใต้โตโต้พายุไซโคลนโดโรธีอาศัยอยู่ในรัฐแคนซัสกับเธอลุงเฮนรี่และเอ็มป้าของเธอ พวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ในเล็ก ๆ น้อย ๆบ้านไม้ในช่วงกลางของทุ่งหญ้าที่ดีแคนซัส ที่ดินถูกแบนมากและไม่มีต้นไม้หรือบ้านอื่น ๆที่ใกล้เคียง. ลุงเฮนรี่เป็นชาวนาและเขาได้สร้างไม้บ้านตัวเองเมื่อหลายปีก่อน บ้านหลังนี้มีเพียงหนึ่งห้อง ห้องที่ใช้สำหรับการรับประทานอาหารและนอนหลับอยู่ในเกินไป. มีหลุมเล็ก ๆ น้อย ๆ ภายใต้บ้านที่ถูกเรียกว่า"ห้องใต้ดินพายุไซโคลน" ครอบครัวซ่อนตัวอยู่ในห้องใต้ดินที่แข็งแกร่งเมื่อลมพายุไซโคลนพัดผ่านทุ่งหญ้า. ดวงอาทิตย์ร้อนได้เผาสีบนบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ตอนนี้สีในบ้านเป็นสีเทา ดวงอาทิตย์ได้เผาที่ดินรอบ ๆ บ้านมากเกินไป ทุกอย่างบนทุ่งหญ้าเป็นสีเทา. ลุงเฮนรี่และป้าเอ็มมีผมสีเทาและสีเทาเหนื่อยใบหน้า. โดโรธีลุงเฮนรี่และป้า Em ยากจนและพวกเขาได้ทำงานอย่างหนักทุกชีวิตของพวกเขา มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเป็นชาวนาในทุ่งหญ้าและลุงเฮนรี่ก็มักจะเหนื่อยมาก. เขาไม่เคยยิ้มและเอ็มป้ามักจะมองที่น่าเศร้ามากเกินไป แต่โดโรธีก็มักจะหัวเราะ หญิงสาวที่มีสุนัขสีดำเล็ก ๆ น้อย ๆที่เรียกว่าโตโต้ โดโรธีกับโตโต้เล่นตลอดทั้งวัน. แต่วันนี้โดโรธีและโตโต้ไม่ได้เล่น ลุงเฮนรี่กำลังยืนอยู่กับโดโรธีในทางเข้าประตูของบ้านหลังเล็กๆ เขากำลังมองไปที่ท้องฟ้าสีเทาและเขาเป็นอย่างมากที่เป็นห่วง แล้วพวกเขาก็ได้ยินเสียงลมที่แข็งแกร่ง มันก็มาจากทางทิศใต้ มัน whistled11 และ roared12 มันพัดหญ้ายาวของทุ่งหญ้าจนกว่าจะถูกแบน. "มีพายุไซโคลนมา Em ครับ!" ลุงเฮนรี่เรียกให้โดโรธีหุ่นไล่กาดีบุกสิงโตขี้ขลาดป้าลุงเฮนรี่เอ็ม1 8 9 ภรรยาของเขา "รับเป็นห้องใต้ดินพายุไซโคลนคุณได้รับในเกินไปโดโรธี. ฉันจะดูแลวัวและม้า." "ด่วนโดโรธีรับภายใน!" ป้า Em ร้องไห้ขณะที่เธอเปิดประตูกับดักไม้ห้องใต้ดิน. ป้าเอ็มปีนขึ้นลงผ่านประตูกับดักลงในหลุมเล็ก ๆ น้อย ๆ โดโรธีวิ่งเข้าไปในบ้านที่มีโตโต้ แต่สุนัขเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็กลัวของลม เขากระโดดลงมาจากแขนของโดโรธีและวิ่งอยู่ใต้เตียงของเธอ โดโรธีชั่วโมง im จับได้อย่างรวดเร็วและวิ่งกลับไปในห้องพัก แต่มันก็สายเกินไป. ลมพัดเข้ามาในบ้านและปิดประตูกับดัก. โดโรธีไม่สามารถได้รับในห้องใต้ดินพายุไซโคลน ลมพัดหนักและยาก บ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ สั่นสะเทือนและโดโรธีล้มลงบนพื้น. นั้นเป็นสิ่งที่แปลกที่เกิดขึ้น ลุงเฮนรี่และป้าบ้าน Em เริ่มที่จะย้าย มันหันไปรอบ ๆ และรอบ ๆ และเดินขึ้นและขึ้น มันอยู่ในศูนย์กลางของพายุไซโคลนที่ทางทิศเหนือและทิศใต้ลมพบ ลมผลัก Bouse สูงขึ้นและสูงเช่น balloon13 ได้. บ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ดำเนินการไปทุ่งหญ้าไมล์และไมล์ หลายชั่วโมงผ่านไป มันมืดมากในขณะนี้และลมไปในการทำเสียงคำรามน่ากลัวของมัน ที่ล่าสุดของโดโรธีล้มตัวลงนอนบนเตียงของเธอกับโตโต้ข้างๆเธอ หญิงสาวปิดตาและเธอก็หลับไปอย่างรวดเร็วในไม่ช้าเธอ. ชั่วโมงต่อมาโดโรธีได้ตื่นขึ้นมาด้วยความยาก bump14. ทุกสิ่งที่ได้ไปยัง บ้านได้หยุดการเปลี่ยนและแสงแดดสดใสเต็มไปด้วยห้องที่มีแสง. 10 "ด่วนโดโรธี. ได้รับภายใน. '"ป้า Em ร้องไห้ขณะที่เธอเปิดประตูกับดักไม้ห้องใต้ดิน. ในที่ดินของมันชกินส์โดโรธีกระโดดลงมาจากเตียงของเธอและวิ่งไปที่ประตู. เมื่อเธอเปิดมันเธอให้เสียงร้องของความประหลาดใจ. เธอ ไม่ได้มองไปที่ทุ่งหญ้าสีเทาอีกต่อไป บ้านอยู่ในประเทศที่สวยงามที่ถูกปกคลุมไปด้วยสีเขียวหญ้าและต้นไม้สูง มีดอกไม้สีทุกคนในหญ้าและต้นไม้ได้เต็มรูปแบบของผลไม้แสนอร่อย นกร้องเพลงและมีกระแสเล็ก ๆ น้อย ๆ ของน้ำใส. "วิธีการที่แตกต่างกันของประเทศนี้มาจากแคนซัส!" โดโรธีร้องไห้ "ผมไม่เคยเห็นเช่นสถานที่ที่สวยงาม. ที่ไหน am I? และวิธีการที่ไม่ได้รับที่นี่?" ในขณะที่โดโรธีเห็นบางคนมาหาเธอ คนที่มีขนาดเล็ก แต่พวกเขาก็ไม่ได้เด็ก ทั้งสามคนมีเคราและผมของผู้หญิงเป็นสีขาว. พวกเขาทั้งหมดแต่งตัวแปลกมาก พวกเขาสวมหมวกสีฟ้าที่มีความสูงและชี้ให้เห็น คนที่แต่งตัวทั้งหมดในสีฟ้าแต่ผู้หญิงเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่ในชุดสีขาว เธอเดินไปสู่โดโรธีและ bowed15. "ยินดีต้อนรับสู่ดินแดนแห่งความมันชกินส์" หญิงกล่าวว่า "ขอบคุณสำหรับการฆ่า Wicked16 แม่มดแห่งตะวันออก. คุณจะต้องเป็นแม่มดเกินไป. คุณได้ฆ่าแม่มดชั่วร้ายที่มีmagic17 คุณและตอนนี้เรามีอิสระ. ขอบคุณ." โดโรธีรู้สึกประหลาดใจมาก เธอมีเวทมนตร์ไม่มีและเธอไม่เคยฆ่าใครในชีวิตของเธอ. "คุณได้ทำผิดพลาด" โดโรธีตอบ "ผมผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ได้เป็นแม่มด. ฉันไม่ได้ฆ่าใคร." "อืมแล้วบ้านของคุณฆ่าเธอ. จะลดลงด้านบนของเธอ" กล่าวว่าผู้หญิงคนนั้นพร้อมกับหัวเราะ "ดูคุณจะเห็นขาของแม่มดชั่วร้ายที่ยื่นออกมาจากใต้บ้าน. คุณสามารถดูรองเท้าสีเงินของเธอ." 12 "โอ้รัก" โดโรธีกล่าวว่ามองลงมาที่แม่มดขาและรองเท้าสีเงินสวยงามของเธอฟุต "สิ่งที่ฉันสามารถทำอะไร?" "ไม่มีอะไร" หญิงกล่าวว่าเล็ก ๆ น้อย ๆ "แม่มดชั่วร้ายแห่งทิศตะวันออกจะตาย. ฉันเป็นแม่มดที่ดีของภาคเหนือของฉันที่รัก. ฉันเป็นเพื่อน Munchkins 'และตอนนี้คุณเกินไป." โดโรธีรู้สึกประหลาดใจมาก. "ผมคิดว่าแม่มดทุกคนที่ชั่วร้าย" เธอ บอกว่าช้า. "ไม่ว่าไม่เป็นความจริง" แม่มดที่ดีของภาคเหนือตอบ "มีสี่แม่มดในที่ดินของออนซ์สองก็ถูกดีและสองคนที่ไม่ดี. แต่ตอนนี้ต้องขอบคุณคุณมีเพียงหนึ่งคนชั่วร้ายแม่มดแม่มดชั่วร้ายของเวสต์. มีตัวช่วยด้วย. เขาเป็นคนที่ยิ่งใหญ่คือ พ่อมดแห่งออซและเขาใช้ชีวิตอยู่ในเมืองเมอรัล. "" ฉันเป็นสาวและฉันอาศัยอยู่ในแคนซัสกับป้าและลุงของฉัน "โดโรธีตอบ "ดีฉันใช้ชีวิตอยู่กับพวกเขา" เธอเดินบนเศร้า "ผมได้รับการดำเนินการที่นี่โดยพายุและตอนนี้ฉันต้องการที่จะได้รับกลับไปแคนซัส. คุณสามารถช่วยฉัน?" แม่มดดีส่ายหัวของเธอ. "มี desert18 ทั่วดินแดนแห่งออนซ์เป็น" เธอกล่าว. "ไม่มีใคร สามารถข้ามมัน. คุณจะต้องอยู่กับเราที่รักของฉัน. "โดโรธีเริ่มที่จะร้องไห้." นี่เป็นประเทศที่สวยงาม "เธอกล่าว "แต่แคนซัสเป็นของฉันที่บ้าน. ลุงเฮนรี่และป้าเอ็มมีและพวกเขาจะกังวลเกี่ยวกับฉัน. บ้านอยู่เสมอสถานที่ที่ดีที่สุดที่จะ. โปรดช่วยฉันจะกลับบ้าน." หญิงสาวที่เดินไปร้องไห้และ Munchkins เริ่มที่จะร้องไห้เกินไปเพราะพวกเขารู้สึกเสียใจสำหรับเธอ แม่มดที่ดีของนอร์ทคิดสักครู่. "คุณต้องไปที่เมืองมรกต" เธอกล่าวว่าหลังจากที่ในขณะที่. "พ่อมดผู้ยิ่งใหญ่ของออนซ์อาศัยอยู่ที่นั่น. ขอให้เขาช่วยให้คุณ." "ผมไม่ได้รับการอย่างไร เมืองมรกตหรือไม่มันเป็นทางยาว? จะคุณมากับผมได้ไหม" โดโรธีถาม. "คุณต้องทำตามถนนอิฐสีเหลือง" แม่มดดี13 2 ตอบ "มันเป็นทางยาว. แต่จูบของฉันจะ protect19 คุณ. ไม่มีใครจะทำร้ายคุณเมื่อพวกเขาเห็นmark20 นี้." แม่มดดีจูบโดโรธีและยิ้ม จูบได้ทิ้งเครื่องหมายแปลก ๆ บนหน้าผากของโดโรธี. "ไปที่พ่อมดผู้ยิ่งใหญ่. คุณจะปลอดภัยในขณะนี้" เธอกล่าว. โดโรธีหยุดร้องไห้และขอบคุณแม่มดที่ดี. "ดู, แม่มดชั่วร้ายมีการเปิดให้ฝุ่น!" หนึ่งในMunchkins กล่าวว่า


















































































































































































































































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
Macmillan ผู้อ่าน

Pre ระดับแอล. แฟรงก์ โบม
พ่อมดแห่งออซ
retold โดย Elizabeth Walker Macmillan


เนื้อหาหมายเหตุเกี่ยวกับผู้เขียนบันทึกเกี่ยวกับเรื่องนี้

คนในเรื่องนี้

2 1 พายุไซโคลนในดินแดนของคนแคระ
3 โดโรธีพบหุ่นไล่กา
4 โดโรธี จะ ช่วย ให้ ชายดีบุก
5
6
7 สิงโตขี้ขลาด แม่น้ำสาขานอน
8 ราชินีหนูนา

9 เมือง มรกต10 สุดยอดพ่อมดแห่งออซ
11 แม่มดชั่วร้ายของเวสต์
12 พลังของแม่มดชั่วร้าย
13 โดโรธี ลิงติดปีก
14 มหัศจรรย์พ่อมดแห่งออซ
15 เดินทางไปใต้บ้านอีกแล้ว

16 คะแนนความเข้าใจ

4
68 แบบฝึกหัดอภิธานศัพท์

9
12



15 19 22 25 30



29 33 38 43 47





51 54 62 68

0
0
72 หมายเหตุเกี่ยวกับผู้เขียน
ลีแมนแฟรงก์ โบมเกิดในปี 1856 ใกล้ซีราคิวส์ในใหม่
นิวยอร์กรัฐในภาคตะวันออกของสหรัฐอเมริกา พ่อของ
ทำเงินได้เยอะในธุรกิจน้ำมันและแฟรงค์
โตกับพี่น้องของเขาในบ้านที่สวยงามในชนบท
.
แฟรงค์ไม่ได้เป็นเด็กที่แข็งแรง เขามีจิตใจอ่อนแอ ดังนั้น เขาจะไม่เล่นเกม
เหมือนกับเด็กอื่น ๆ แต่แฟรงค์ชอบ
อ่าน และนอกจากนี้เขายังชอบเขียนเรื่องราวของตัวเองและบอก

ให้เพื่อนของเขาเมื่อ แฟรงค์ อายุ 15 ปี เขาก็เริ่มพิมพ์
ในเวลาเดียวกัน นอกจากนี้เขายังเป็นที่สนใจมากใน
โรงละคร พ่อของแฟรงค์เป็นเจ้าของหลายโรงและเขาถาม
ลูกชายของเขาที่จะจัดการกับหนึ่งในพวกเขา แฟรงค์เขียนเล่น ละครเวทีเรื่องนี้
เขาเล่นนำส่วนหนึ่งตัวเอง .
ใน 1882 , แฟรงค์แต่งงานม็อด เกจ ถึงแม้แฟรงค์
ม็อดต่างกันมาก การแต่งงานของพวกเขาเป็นหนึ่งและมีความสุข
พวกเขามีบุตรชายสี่ .
แฟรงค์ยังคงทำงานอย่างหนักและสุขภาพของเขากลายเป็น
แย่ เขาเข้าร่วมกับธุรกิจของบิดา แต่ภายหลังล้มเหลวและ
ส่วนใหญ่ของเงินที่สูญหายไป .
แฟรงค์และครอบครัวของเขาย้ายไปอยู่ที่มิดเวสต์ใน 1882 และ
ใน 1888 เขาเปิดร้านชื่อ " ค่ะ บาซาร์ " ร้าน
เป็นที่นิยมมากแต่มันเท่านั้น lasted สองปี คนใน
มิดเวสต์ที่ยากจนและพวกเขาไม่สามารถที่จะซื้อมาก
มากครับ แฟรงค์ไปจัดการหนังสือพิมพ์ รายสัปดาห์ แต่นี่

หลังจากที่ยังล้มเหลว นี้ แฟรงค์ทำงานเป็นนักข่าวในหนังสือพิมพ์และ
ในฐานะพนักงานขายที่เดินทางในชิคาโก .
แม้ว่า แฟรงค์ ทำงานหนักมาก เขามักจะมีเวลา

บอกเรื่องราวของเขากับลูกของเขา เขาตัดสินใจที่จะเขียนเรื่องราวสำหรับ
เด็กอื่นๆ ด้วย ไม่กี่ปีต่อมาเขาเริ่มประกาศ
เรื่องราวเหล่านี้และหนังสือของเขาในเทพนิยายกลายเป็นที่นิยมมาก
แฟรงค์ที่ล่าสุดเจองานที่เขาทำได้ดีที่สุด พยาบาลแอล. แฟรงก์ โบม หนังสือที่มีชื่อเสียงที่สุดคือ wizard1 ยอดเยี่ยม
ออซซึ่งได้รับการตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1900 หนังสือทำ
แฟรงค์ จัดการที่ดีของเงิน ในปี 1908 เขาได้ย้ายครอบครัวของเขา
แคลิฟอร์เนียที่พวกเขาอาศัยอยู่ในบ้านที่เรียกว่า
" ozcot "แฟรงค์ โบม เขียนหนังสืออื่น ๆ อีกมากมายเกี่ยวกับออซออซม่า
เหล่านี้รวมถึงออนซ์ ( 1907 ) ถนนออนซ์ ( 1909 )
เจ้าหญิงแห่งออนซ์ ( 1917 ) และกลินดาออซ ( 1920 ) แต่
พ่อมดมหัศจรรย์แห่งออซได้เสมอ

หนังสือที่นิยมมากที่สุดของเขา แฟรงค์อยู่ปีสุดท้ายของเขาในแคลิฟอร์เนีย และในที่สุดเขาก็เสียชีวิตจากหลายโรค
พฤษภาคม 1919 เขาได้ทำงานมาก
อย่างหนักในทุกชีวิตและสุขภาพของเขาก็ไม่เคยดีแต่หนังสือของเขา
ได้นำความสุขและพอใจที่จะนับพันของผู้อ่าน -
เด็กและผู้ใหญ่เหมือนกัน
.
4 5 คน ในเรื่องนี้

ของออซพ่อมดแม่มด



ของตะวันตก กลินด้า แม่มด

ดีของภาคใต้


โตโต้พายุไซโคลนโดโรธีอาศัยอยู่ใน รัฐแคนซัสกับลุงของเธอ
เฮนรี่และป้าของเธอพวกเขา พวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ในบ้านไม้เล็กๆ
กลางทุ่งหญ้าใหญ่แคนซัส
ที่ดินถูกแบนมาก และมีต้นไม้หรือบ้านอื่น ๆ

ที่ ลุงเฮนรี่ก็เป็นชาวนา และเขาได้สร้างบ้านไม้
ตัวเองหลายปีมาแล้ว บ้านมีเพียงห้องเดียว

ที่ห้องก็ใช้กินและนอนด้วย
มีรูเล็กๆตามบ้านที่ถูกเรียกว่า
" ไซโคลนใต้ดิน " ครอบครัวซ่อนตัวอยู่ในห้องใต้ดิน เมื่อแข็งแรง
ลมพายุพัดข้ามทุ่งหญ้า .
แดดร้อนได้เผาทาสีในบ้านหลังน้อย ตอนนี้
สีในบ้านสีเทา ดวงตะวันเผาแผ่นดิน
รอบบ้านด้วย ทุกอย่างเกี่ยวกับทุ่งหญ้าสีเทานะ
ลุงเฮนรี่และป้าเอ็มมีผมสีเทาและสีเทา ใบหน้าเหนื่อย
.
ของโดโรธี ลุงเฮนรี่และป้าเอ็มจนพวกเขา
ได้ทำงานหนักตลอดชีวิตของพวกเขา มันไม่ง่ายที่จะเป็น
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: