There is also considerable evidence

There is also considerable evidence that infants can generalize from limited data. For example, Dewar and Xu (2010) found that 9-month-olds generalize from limited evidence about the contents of a novel box having previously seen the contents of three similar boxes, and Walker and Gopnik (2014) found that 18- to 30-month-olds can use higher-order relations between objects to make causal inferences such that when paired objects (e.g., AA, BB) caused an outcome they expect another novel pair (e.g., DD) to produce the same outcome (Walker & Gopnik, 2014). Likewise, a number of studies on inductive inference have demonstrated that infants in the first and second year of life can generalize action and motion properties to novel objects (e.g., Mandler and McDonough, 1996 and Rakison, 2005a), and there is evidence that 3- to 4-month-olds generalize their category representation of cats to a novel cat but not a dog (Quinn, Eimas, & Rosenkrantz, 1993).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีหลักฐานพอสมควรที่ทารกสามารถ generalize จากข้อมูลที่จำกัด ตัวอย่างเช่น Dewar และ Xu (2010) พบว่า เด็กอายุ 9 เดือนทั่วไปจากหลักฐานที่จำกัดเกี่ยวกับเนื้อหาของกล่องใหม่ก่อนหน้านี้ได้เห็นเนื้อหาของกล่องคล้ายสาม วอล์คเกอร์และ Gopnik (2014) พบว่า 18 กับ 30-เดือนอายุที่สามารถใช้ความสัมพันธ์ขั้นสูงระหว่างให้ inferences เชิงสาเหตุดังกล่าวว่าเมื่อจับวัตถุ (เช่น AA, BB) เกิดผล คาดหวังคู่นวนิยายที่อื่น (เช่น , DD) ผลิตผลเดียวกัน (Walker & Gopnik, 2014) ทำนองเดียวกัน จำนวนของการศึกษาบนอนุมานอุปนัยได้แสดงให้เห็นว่า ในปีแรก และสองของชีวิตทารกสามารถ generalize กระทำและคุณสมบัติการเคลื่อนไหวกับนวนิยายวัตถุ (เช่น Mandler และแมคโด นัฟ 1996 และ Rakison, 2005a), และมีหลักฐานที่ 3 กับ 4-เดือนอายุทั่วไปเป็นตัวแทนประเภทของแมวแมวนวนิยายแต่สุนัขไม่ (ควินน์ , Eimas, & Rosenkrantz, 1993)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ยังมีหลักฐานว่าทารกสามารถพูดคุยจากข้อมูลที่ จำกัด ยกตัวอย่างเช่น Dewar และเสี่ยว (2010) พบว่า 9 เดือนเอ๊าะคุยจากหลักฐาน จำกัด เกี่ยวกับเนื้อหาของกล่องนวนิยายที่ได้เห็นก่อนหน้านี้เนื้อหาของสามกล่องที่คล้ายกันและวอล์คเกอร์และ Gopnik (2014) พบว่า 18 ถึง 30 เดือนเอ๊าะสามารถใช้ความสัมพันธ์ลำดับที่สูงกว่าระหว่างวัตถุที่จะทำให้การหาข้อสรุปสาเหตุดังกล่าวว่าเมื่อจับคู่วัตถุ (เช่น AA, BB) ทำให้เกิดผลที่พวกเขาคาดหวังนวนิยายอีกคู่ (เช่น DD) ในการผลิตผลลัพธ์เดียวกัน (วอล์คเกอร์และ Gopnik 2014) ในทำนองเดียวกันจำนวนของการศึกษาเกี่ยวกับการอุปนัยสรุปได้แสดงให้เห็นว่าทารกในปีแรกและปีที่สองของชีวิตสามารถพูดคุยการกระทำและการเคลื่อนไหวคุณสมบัติวัตถุนวนิยาย (เช่น Mandler และดอนนาปี 1996 และ Rakison, 2005A) และมีหลักฐานว่า 3 - 4 เดือนเอ๊าะคุยตัวแทนหมวดหมู่ของพวกเขาแมวแมวนวนิยาย แต่ไม่สุนัข (ควินน์ Eimas และ Rosenkrantz, 1993)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ยังมีมากหลักฐานที่ทารกสามารถอนุมานจากข้อมูลที่ จำกัด ตัวอย่างเช่น ดีวาร์ และ ซู ( 2010 ) พบว่า 9-month-olds อนุมานจากหลักฐานที่ จำกัด เกี่ยวกับเนื้อหาของกล่องใหม่ หลังจากก่อนหน้านี้เห็นเนื้อหาสามกล่องที่คล้ายกันและวอล์คเกอร์และ Gopnik ( 2014 ) พบว่า อายุ 18 - 30 เดือนสามารถใช้ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างวัตถุเพื่อให้วัตถุ ( เช่น เมื่อคู่ใช้ เช่น AA , BB ) เหตุผลที่พวกเขาคาดหวังอีกคู่ใหม่ ( เช่น DD ) เพื่อผลิตผลเดียวกัน ( Walker & Gopnik 2014 ) อนึ่ง มีงานวิจัยเกี่ยวกับการอนุมานเชิงอุปนัยได้แสดงว่า ทารกในช่วงปีแรก และตัวที่สองของชีวิตสามารถอนุมานการกระทำและคุณสมบัติเคลื่อนไหววัตถุใหม่ ( เช่น แมนด์เลอร์ และ แมคโดโน ปี 1996 และ rakison , 2005a ) และมีหลักฐานที่ 3 - 4-month-olds อนุมานของประเภทการเป็นตัวแทนของแมวแมวใหม่แต่ ไม่ใช่หมา ( ควินน์ eimas & โรเซินแครนต์ส , 1993 )