A second point that has been emphas

A second point that has been emphasized by advocates of a dynamic systems
or complexity approach to L2 development is that most studies making
strong claims about fixed orders of acquisition have only looked at the overall
developmental trend for groups of learners that may not be representative of
any of the individual learners in the group. This problem is clearly illustrated
by the results of a longitudinal study on L2 accent (Derwing & Munro, 2013;
Derwing, Thomson, & Munro, 2006). These authors investigated the development
of foreign accentedness and comprehensibility of groups of English
L2 learners with a Slavic or Mandarin L1 background in a naturalistic environment.
A comparison of the data at the onset of the study to the data after
2 years and 7 years of exposure showed that there was a significant improvement
in accent for the Slavic participants, but not for the Mandarin participants
(see Figure 1). However, as Derwing and Munro (2013) showed in a closer
examination of individual development, some learners became more comprehensible
while others had a stronger foreign accent after 12 years and became
less comprehensible. None of the individual participants showed the mean pattern
of the group (see Figure 2). In cases like this, we could and should doubt
the relevance and meaningfulness of the mean trend, in spite of the fact that
this pattern was found to be significant.
The problem for the generalization of longitudinal group data is explained
by van Geert (2014). He argues that different dimensions can be distinguished
in studying development of a L2. The first two dimensions comprise
the interaction of several variables (dimension 1) as they shape the developmental
trajectory of an individual learner (dimension 2). Taken together,
these dimensions can be represented as a dynamic causal network of positive
and negative couplings of the variables as they change over time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดที่สองที่ได้รับการเน้นโดยผู้สนับสนุนของระบบแบบไดนามิกหรือวิธีการที่ซับซ้อนในการพัฒนา L2 คือการศึกษาส่วนใหญ่ทำให้การเรียกร้องที่แข็งแกร่งเกี่ยวกับการสั่งซื้อคงที่ของการเข้าซื้อกิจการได้ดูเฉพาะที่โดยรวมแนวโน้มการพัฒนาสำหรับกลุ่มของผู้เรียนที่ไม่อาจเป็นตัวแทนของใดๆ ของผู้เรียนในแต่ละกลุ่ม ปัญหานี้จะแสดงให้เห็นได้อย่างชัดเจนจากผลการศึกษาระยะยาวในสำเนียง L2 (Derwing และมันโร 2013; Derwing ทอมสันและมันโร 2006) ผู้เขียนเหล่านี้ตรวจสอบการพัฒนาของ accentedness ต่างประเทศและความเข้าใจของกลุ่มภาษาอังกฤษของผู้เรียนL2 กับสลาฟหรือพื้นหลังแมนดาริน L1 ในสภาพแวดล้อมที่เป็นธรรมชาติ. การเปรียบเทียบข้อมูลที่เริ่มมีอาการของการศึกษาข้อมูลหลังจาก2 ปีและ 7 ปีของการเปิดรับ แสดงให้เห็นว่ามีการปรับปรุงที่สำคัญในสำเนียงสำหรับผู้เข้าร่วมสลาฟแต่ไม่ได้สำหรับผู้เข้าร่วมแมนดาริน(ดูรูปที่ 1) แต่เป็น Derwing และมันโร (2013) แสดงให้เห็นว่าในที่ใกล้ชิดตรวจสอบการพัฒนาบุคคลผู้เรียนบางส่วนกลายเป็นที่เข้าใจมากขึ้นขณะที่คนอื่นมีสำเนียงต่างประเทศที่แข็งแกร่งขึ้นหลังจาก12 ปีและกลายเป็นที่เข้าใจน้อย ไม่มีผู้เข้าร่วมแต่ละคนแสดงให้เห็นรูปแบบที่มีค่าเฉลี่ยของกลุ่ม (ดูรูปที่ 2) ในกรณีเช่นนี้เราสามารถและควรสงสัยความเกี่ยวข้องและความหมายของแนวโน้มค่าเฉลี่ยทั้งๆที่ความจริงที่ว่ารูปแบบนี้ถูกพบว่ามีความสำคัญ. ปัญหาที่เกิดขึ้นสำหรับลักษณะทั่วไปของกลุ่มข้อมูลตามยาวจะมีการอธิบายโดยรถตู้ฝน (2014) . เขาระบุว่าขนาดที่แตกต่างกันจะประสบความสำเร็จในการศึกษาการพัฒนาของ L2 เป็นครั้งแรกที่สองมิติรวมถึงการทำงานร่วมกันของหลายตัวแปร (มิติที่ 1) ขณะที่พวกเขารูปร่างการพัฒนาเส้นทางการเคลื่อนที่ของผู้เรียนแต่ละคน(มิติที่ 2) นำมารวมกันขนาดนี้สามารถแสดงเป็นเครือข่ายแบบไดนามิกของสาเหตุบวกข้อต่อและลบของตัวแปรที่พวกเขาเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองจุดที่ถูกเน้นโดยการสนับสนุนของระบบพลวัต
หรือความซับซ้อน แนวทางการพัฒนา L2 คือส่วนใหญ่การศึกษาการเรียกร้องที่แข็งแกร่งเกี่ยวกับซ่อม
คำสั่งซื้อมีเพียงมองโดยรวมของกลุ่มผู้เรียน
พัฒนาการแนวโน้มที่อาจจะไม่ใช่ตัวแทนของใด ๆ ของผู้เรียน
บุคคลในกลุ่ม ปัญหานี้เป็นอย่างชัดเจนพร้อมภาพประกอบ
โดยผลการศึกษาระยะยาวในสำเนียง L2 ( derwing & Munro , 2013 ;
derwing ทอมสัน & Munro , 2006 ) ผู้เขียนเหล่านี้ได้พัฒนา accentedness
ของต่างประเทศและความเข้าใจของกลุ่มผู้เรียนภาษาอังกฤษ
L2 กับสลาฟหรือพื้นหลัง L1 ภาษาจีนกลางในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ การเปรียบเทียบข้อมูลที่เริ่มการศึกษาข้อมูลหลังจาก
2 ปี กับ 7 ปีของการสัมผัส พบว่า มีการปรับปรุงสําคัญ
ในสำเนียงสำหรับผู้เข้าร่วมสลาฟ แต่ไม่ใช่สำหรับผู้เรียนภาษาจีนกลาง
( ดูรูปที่ 1 ) อย่างไรก็ตาม derwing มันโร ( 2013 ) และพบว่าในการตรวจสอบอย่างใกล้ชิด
การพัฒนาบุคคล ผู้เรียนบางคนเริ่มเข้าใจมากขึ้น
ในขณะที่คนอื่น ๆมีมากขึ้นในต่างประเทศเน้นหลังจาก 12 ปีและกลายเป็น
เข้าใจน้อยไม่มีผู้เข้าร่วมแต่ละตัวพบว่าแบบแผน
ของกลุ่ม ( ดูรูปที่ 2 ) กรณีเช่นนี้ เราสามารถและควรสงสัย
ความเกี่ยวข้องและค่าแนวโน้มของค่าเฉลี่ย ทั้งๆที่ความจริงที่ว่า
รูปแบบนี้พบว่าเป็นปัญหาที่สำคัญ
นัยทั่วไปของกลุ่มข้อมูลตามยาวจะอธิบาย
โดยรถตู้ Geert ( 2014 )เขาแย้งว่า มิติที่แตกต่างกันจะแตกต่าง
ในการศึกษาการพัฒนา 2 . สองมิติแรกประกอบด้วย
ปฏิสัมพันธ์หลายตัวแปร ( มิติที่ 1 ) ตามที่พวกเขารูปร่างวิถีการพัฒนา
ของผู้เรียนเป็นรายบุคคล ( มิติที่ 2 ) ถ่ายด้วยกัน
มิติเหล่านี้สามารถแสดงเป็นเครือข่ายแบบไดนามิกของบวก
สาเหตุข้อต่อและลบของตัวแปรเป็นพวกเขาที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา