ResearchMumps and mumps vaccine: a

Research
Mumps and mumps vaccine: a global review
A.M. Galazka,1 S.E. Robertson, 2 & A. Kraigher 3
Introduction
Mumps is an acute infectious disease caused by a
paramyxovirus closely related to parainfluenza virus.
Although the disease is usually mild, its burden
should not be underestimated. Up to 10% of mumps
patients developed aseptic meningitis; a less common
but more serious complication is encephalitis,
which can result in death or disability; and permanent
deafness, orchitis and pancreatitis are other
untoward effects that can be prevented by vaccination.
As of mid-1998, mumps vaccine was routinely
used by national childhood immunization programmes
in 82 countries. Where high coverage has
been achieved, countries have shown a rapid decline
in mumps morbidity. Furthermore, in many countries
encephalitis associated with mumps has almost
totally vanished.
In this article we review the disease burden
caused by mumps; summarize studies on the
immunogenicity, efficacy, and safety of different
strains of mumps vaccine; and highlight lessons
learned about implementing mumps immunization
from countries in different regions of the world.
Guidance is provided for countries contemplating
the introduction of mumps vaccine and for countries
already using this vaccine.
Disease burden due to mumps
Humans are the only natural hosts for mumps virus,
which is usually spread by respiratory droplets.
The incubation period of mumps averages 16–18
days, with a range of about 2–4 weeks (1). Infection
with mumps virus is asymptomatic in one-third of
cases. Nonspecific prodromal symptoms include lowgrade
fever, anorexia, malaise, and headache. The
disease can vary from a mild upper respiratory illness
to viraemia with widespread systemic involvement
(Table 1). Classic mumps is characterized by
enlargment of the parotid and other salivary glands;
parotitis is bilateral in three-quarters of cases; and
other salivary glands are involved in 10% of cases
(1).
Epididymo-orchitis occurs in about 25% of
postpubertal men who contract mumps. In one large
cohort study the median age for mumps orchitis was
29 years (range, 11–64 years) (2). Testicular atrophy
occurs in about one-third of patients with
mumps orchitis, but sterility is rare. Mumps orchitis
appears to be a risk factor for testicular cancer,
though not

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวิจัย
คางทูมและคางทูมวัคซีน: ทั่วโลกทบทวน
am galazka 1 s.e. โรเบิร์ต 2 & kraigher 3

แนะนำคางทูมเป็นโรคติดเชื้อเฉียบพลันที่เกิดจากการ
paramyxovirus ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับไวรัส parainfluenza.
แม้ว่าโรคที่มักจะอ่อนภาระของ
ไม่ควรที่จะประมาท ถึง 10% ของผู้ป่วยโรคคางทูม
การพัฒนาเยื่อหุ้มสมองอักเสบปลอดเชื้อ; น้อย
แต่ภาวะแทรกซ้อนที่รุนแรงมากขึ้นก็คือสมองอักเสบ
ซึ่งจะส่งผลในการเสียชีวิตหรือความพิการและถาวร
หูหนวก orchitis และตับอ่อนอักเสบอื่น ๆ
ผลกระทบร้ายแรงที่สามารถป้องกันได้โดยการฉีดวัคซีน
ณ กลางปี​​ 1998, การฉีดวัคซีนป้องกันโรคคางทูมเป็นประจำใช้โดย
. โปรแกรมการฉีดวัคซีนในเด็กแห่งชาติ
ใน 82 ประเทศทั่วโลก ที่คุ้มครองสูงได้
รับความสำเร็จในประเทศได้แสดงให้เห็นลดลงอย่างรวดเร็ว
ในคางทูมเจ็บป่วย นอกจากนี้ในหลายประเทศ
สมองอักเสบที่เกี่ยวข้องกับโรคคางทูมได้เกือบ

หายไปโดยสิ้นเชิงในบทความนี้เราตรวจสอบภาระโรคที่เกิดจากการ
คางทูม. สรุปการศึกษาใน
ภูมิคุ้มกันประสิทธิภาพและความปลอดภัยของสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน
วัคซีนคางทูมและ บทเรียนไฮไลต์
เรียนรู้เกี่ยวกับการดำเนินการฉีดวัคซีนป้องกันโรคคางทูม
จากประเทศในภูมิภาคต่างๆของโลก.
คำแนะนำที่มีให้สำหรับประเทศใคร่ครวญ
แนะนำของวัคซีนคางทูมและสำหรับประเทศ
แล้วใช้วัคซีนนี้.
ภาระโรคเนื่องจากโรคคางทูม
มนุษย์เป็นเจ้าภาพธรรมชาติเท่านั้นไวรัสคางทูม
ซึ่งมักจะแพร่กระจายโดยการหยดระบบทางเดินหายใจ.
บ่ม ระยะเวลาของค่าเฉลี่ยคางทูม 16-18
วันกับช่วงของการประมาณ 2-4 สัปดาห์ (1) การติดเชื้อ
ไวรัสคางทูมเป็นโรคในหนึ่งในสามของกรณี
อาการ Prodromal เชิญชมรวมถึง lowgrade
ไข้เบื่ออาหารวิงเวียนและปวดหัว
โรคจะแตกต่างจากโรคทางเดินหายใจอ่อนบน
จะ viraemia ด้วยการมีส่วนร่วมอย่างกว้างขวางของระบบ
(ตารางที่ 1) คางทูมคลาสสิกเป็นลักษณะ
enlargment ของต่อมน้ำลายหูและอื่น ๆ
คางทูมเป็นทวิภาคีในสามในสี่ของผู้ป่วยและ
ต่อมน้ำลายอื่น ๆ มีส่วนร่วมใน 10% ของกรณี
(1)
epididymo-orchitis เกิดขึ้นในประมาณ 25% ของผู้ชาย
postpubertal คางทูมที่สัญญา. ในขนาดใหญ่หนึ่ง
ศึกษาหมู่คนอายุเฉลี่ยของโรคคางทูมเป็น orchitis
29 ปี ​​(ช่วง 11-64 ปี) (2) ลูกอัณฑะฝ่อ
เกิดขึ้นในประมาณหนึ่งในสามของผู้ป่วยที่มีโรคคางทูม
orchitis แต่ความแห้งแล้งเป็นของหายากคางทูม orchitis
ดูเหมือนจะเป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคมะเร็งอัณฑะ
แม้ว่าจะไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิจัย
คางทูมและวัคซีนคางทูม: เป็นสากล review
A.M. Galazka, S.E. 1 โรเบิร์ตสัน 2 & A. Kraigher 3
แนะนำ
คางทูมเป็นโรคติดเชื้อเฉียบพลันเกิดจากการ
paramyxovirus สัมพันธ์ใกล้ชิดกับไวรัส parainfluenza
แม้ว่าโรคจะไม่รุนแรงมักจะ ภาระของ
ควรไม่สามารถ underestimated ถึง 10% ของโรคคางทูม
ผู้ป่วยพัฒนาเข้มข้นเวช ร่วมน้อย
แต่ภาวะแทรกซ้อนที่รุนแรงมากขึ้นเป็นโรคไข้สมองอักเสบ ,
ซึ่งสามารถทำให้ตายหรือพิการ และถาวร
หูหนวก orchitis และ pancreatitis เป็นอื่น ๆ
ผล untoward ที่สามารถป้องกันได้ ด้วยวัคซีน.
ณกลาง 1998 คางทูมวัคซีนเป็นประจำถูก
ใช้รับวัคซีนเด็กแห่งชาติโปรแกรม
82 ประเทศ ที่มีความครอบคลุมสูง
ได้สำเร็จ ประเทศได้แสดงการลดลงอย่างรวดเร็ว
ใน morbidity โรคคางทูม นอกจากนี้ ในประเทศ
สมองอักเสบที่สัมพันธ์กับโรคคางทูมได้เกือบ
ศาสดาทั้งหมด.
ในบทความนี้ ทบทวนภาระโรค
สาเหตุโรคคางทูม สรุปการศึกษาการ
immunogenicity ประสิทธิภาพ และความปลอดภัยแตกต่าง
สายพันธุ์วัคซีนคางทูม และเน้นเรียน
เรียนรู้เกี่ยวกับการใช้งานรับวัคซีนคางทูม
จากประเทศในภูมิภาคต่าง ๆ ของโลก
ประเทศที่คิดให้คำแนะนำ
แนะนำวัคซีนคางทูม และประเทศ
ใช้แล้ววัคซีนนี้
ภาระโรคเนื่องจากโรคคางทูม
มนุษย์เป็นโฮสต์ธรรมชาติสำหรับโรคคางทูมไวรัส,
ซึ่งมักจะแพร่กระจาย โดยการหยดหายใจ
16–18 หาค่าเฉลี่ยของระยะฟักตัวของโรคคางทูม
วัน ช่วงของเกี่ยวกับสัปดาห์ 2–4 (1) ติดเชื้อ
คางทูมไวรัสจะแสดงอาการในหนึ่งในสามของ
กรณี อาการ prodromal เจาะจงรวม lowgrade
ไข้ anorexia อาการ และปวดศีรษะ ใน
โรคจะแตกต่างจากโรคทางเดินหายใจด้านบนอ่อน
เพื่อ viraemia กับ
(Table 1) แพร่หลายระบบมีส่วนร่วมได้ คางทูมคลาสสิกมีลักษณะ
enlargment parotid และต่อมอื่น ๆ;
คางทูมเป็นทวิภาคีใน three-quarters กรณี และ
ต่อมอื่น ๆ เกี่ยวข้องใน 10% กรณี
(1) .
Epididymo orchitis เกิดขึ้นประมาณ 25% ของ
คน postpubertal สัญญาโรคคางทูม ในหนึ่งใหญ่
ผู้ผ่านศึกษาอายุสำหรับโรคคางทูม orchitis ถูก
29 ปี (ช่วง ปี 11–64) (2) ฝ่อ testicular
เกิดขึ้นในประมาณหนึ่งในสามของผู้ป่วยที่มี
คางทูม orchitis แต่ sterility มีน้อย คางทูม orchitis
ดูเหมือนจะ เป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคมะเร็ง testicular,
ว่าไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยวัคซีนโรคคางทูมโรคคางทูมและตรวจดูระดับโลกที่
ของช่วงเช้า galazka, 1 . S . S . E . Robertson 2 & A . kraigher 3

ซึ่งจะช่วยแนะนำโรคคางทูมโรคติดเชื้อเฉียบพลันเป็นโรคที่มีสาเหตุมาจาก
paramyxovirus ที่ใกล้ชิดกับไวรัสไข้หวัดใหญ่เทียม.
แม้ว่าจะเป็นโรคที่มีฤทธิ์อ่อนโดยปกติแล้วจะเป็น ภาระ ของ
ไม่ควรมองข้ามก็คือ. สูงถึง 10% ของผู้ป่วยโรคคางทูม
ซึ่งจะช่วยพัฒนาเยื่อหุ้มสมองอักเสบ aseptic
ตามมาตรฐานทั่วไปที่น้อยลงแต่แทรกแซงรุนแรงมากขึ้นเป็นอวัยวะสืบพันธุ์
ซึ่งจะส่งผลให้เสียชีวิตหรือ ทุพพลภาพ ถาวรและไม่ยอมฟัง
ซึ่งจะช่วย pancreatitis orchitis และมีผลกระทบ
ไม่เหมาะสมอื่นๆที่จะสามารถป้องกันได้โดยฉีดวัคซีน.
เมื่อ กลาง -1998 วัคซีนโรคคางทูมนั้นถูกใช้โดยโปรแกรม immunization ในวัยเด็กแห่งชาติ
ซึ่งจะช่วยใน 82 ประเทศเป็นประจำ
สถานที่ซึ่งครอบคลุมพื้นที่สูงมี
ซึ่งจะช่วยการทำได้ประเทศมีแสดงไว้ลดลงอย่างรวดเร็ว
ในความพิกลพิการโรคคางทูม. ยิ่งไปกว่านั้นในหลายประเทศ
อวัยวะสืบพันธุ์ที่เกี่ยวข้องกับโรคคางทูมมีเกือบ
สาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอย.
ในข้อนี้เราจะตรวจสอบโรคร้าย
ซึ่งจะช่วยลด ภาระ เกิดจากโรคคางทูม;สรุปผลการศึกษาในเรื่องนี้
immunogenicity , ประสิทธิภาพ และความ ปลอดภัย ของแตกต่างกัน
พันธุ์ของโรคคางทูมวัคซีน;และไฮไลต์บทเรียน
เรียนรู้เกี่ยวกับการนำโรคคางทูม immunization
จากประเทศต่างๆใน ภูมิภาค อื่นของโลก.
คำแนะนำมีให้สำหรับประเทศตริตรองแนะนำ
ของวัคซีนโรคคางทูมและสำหรับประเทศ
อยู่แล้วการใช้วัคซีนนี้. ภาระ
โรคเนื่องจากอาการไม่พูดไม่จา
มนุษย์เป็นโฮสต์ธรรมชาติเท่านั้นสำหรับไวรัสโรคคางทูม
ซึ่งกระจายตัวอยู่โดยมีน้ำหยดออกระบบทางเดินหายใจ.
แสดงระยะฟักตัวของโรคคางทูมเฉลี่ย 16-18 16-18 16-18
วันพร้อมด้วยความหลากหลายของเกี่ยวกับ 2-4 2-4 2-4 สัปดาห์( 1 )โดยปกติแล้ว การติดเชื้อ
ตามมาตรฐานพร้อมด้วยไวรัสโรคคางทูมคือ asymptomatic ในหนึ่งในสามของ
กรณี อาการ prodromal nonspecific รวมถึง lowgrade
ไข้ anorexia คลื่นเหียนและปวดหัว
โรคที่อาจแตกต่างกันไปจากโรคระบบทางเดินหายใจส่วนบนอ่อนโยน
ซึ่งจะช่วยให้ระบบ viraemia พร้อมด้วยการมีส่วนร่วมอย่างกว้างขวาง
(ตารางที่ 1 ) อาการไม่พูดไม่จาแบบคลาสสิคได้รับการอธิบายโดย
ซึ่งจะช่วยการขยายขอบเขตของต่อมน้ำลาย parotid และอื่นๆที่
parotitis เป็นแบบทวิ ภาคี ในสามในสี่ของลูกหนี้และ
ต่อมน้ำลายอื่นๆมีส่วนเกี่ยวข้องกับใน 10% ของลูกหนี้
( 1 )
epididymo - orchitis เกิดขึ้นในประมาณ 25% ของคน
postpubertal ที่สัญญาโรคคางทูม ในการศึกษาเรื่องการ
กลุ่มคนสูงอายุขนาดใหญ่อายุอยู่ตรงกลางสำหรับ orchitis โรคคางทูมเป็น
29 ปี(ปี 11-64 ช่วง)( 2 ) อสุจิมาใช้ทำ ICSI TESE : Testicular แกร็น
เกิดขึ้นในประมาณหนึ่งในสามของผู้ป่วยที่มีอาการไม่พูดไม่จา orchitis
ซึ่งจะช่วยแต่ไม่เกิดผลคือหาได้ยากโรคคางทูม orchitis
จะปรากฏขึ้นเป็นความเสี่ยงที่มะเร็งอสุจิมาใช้ทำ ICSI TESE : Testicular
แม้ว่าจะไม่ได้