BackgroundArrest PreventionPEDIATRI

Background
Arrest Prevention
PEDIATRIC CARDIOPULMONARY ARRESTS have
been reported in 0.7–2% of all pediatric inpatient admissions
(Reis, Nadkarni, Perondi, Grisi, & Berg, 2002; Slonim, Patel,
Ruttimann, & Pollack, 1997; Suominen, Olkkola, Voipio,
Korpela, Palo, & Rasanen, 2000) and 5.5–14% of intensive
care unit (ICU) admissions (Reis et al., 2002; Rhodes et al.,
1999; Suominen et al., 2000) despite diligent monitoring
(Akre, Finkelstein, Erickson, Liu, Vanderbilt, & Billman,
2010; Nadkarni et al., 2006; Reis et al., 2002; Suominen
et al., 2000) and advances in medicine and technology.
Survival to discharge outcomes are poor (11–37%) for
children that experience an in-hospital cardiopulmonary
arrest (Brilli et al., 2007; Lopez-Herce et al., 2004; Meaneyet al., 2006; Nadkarni et al., 2006; Parra et al., 2000; Reis
et al., 2002; Samson, Berg, & Berg, 2006; Samson, Nadkarni,
et al., 2006; Slonimet al., 1997; Suominen et al., 2000; Tibballs
& Kinney, 2009; Young & Seidel, 1999). Symptoms of
deterioration may be present 6–12 hours prior to arrest
events, had these symptoms been recognized and treated
sooner, almost two-thirds of in-hospital pediatric cardiopulmonary
arrests may have been prevented (Pearson, Ward-
Platt, Harnden, & Kelly, 2010; Akre et al., 2010; Parshuram,
Hutchinson, & Middaugh, 2009; Schein, Hazday, Pena,
Ruben, & Sprung, 1990; Tibballs & Kinney, 2009; Tume,
2007). “Given the dismal survival rate of in-hospital cardiac
arrest, it is critical to develop systems that recognize
predictable clinical warning signs and intervene before
patients reach the point of arrest” (VanVoorhis & Willis,
2009, p. 919).
To improve outcomes for patients at risk for clinical
deterioration and cardiopulmonary arrest, hospitals have
been charged by several international committees to
implement systems that identify significantly abnormal
values and then trigger an immediate treatment response
(Berwick, Calkins, McCannon, & Hackbarth, 2005; DeVita
et al., 2006; Peberdy et al., 2007). Hospitals initiated rapid
response teams (RRTs), also known as patient at risk teams(PART), critical care outreach (CCO), or medical emergency
teams (MET), as an adjunct to their code blue teams to
provide this immediate treatment for patients that are
identified as being at risk for deterioration and possible arrest
(Brilli et al., 2007; Hanson et al., 2009; Hillman, Parr,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง
ป้องกันจับ
เด็กจับกุม CARDIOPULMONARY ได้
ได้รายงานใน 0.7 – 2% รับสมัครห้องคลอดเด็กทั้งหมด
(ใส่ Nadkarni, Perondi, Grisi &เบิร์กลักซ์เชอรี่ 2002 Slonim, Patel,
Ruttimann &พอลแลค 1997 Suominen, Olkkola, Voipio,
คอร์เปลา ปาโล & Rasanen, 2000) และ 5.5 – 14% มาก
ดูแลหน่วย (ฉุกเฉิน) รับสมัคร (ใส่ et al., 2002 โรดส์ et al.,
1999 Suominen et al., ทั้ง ๆ ที่ 2000) ขยันติดตาม
(Akre, Finkelstein, Erickson หลิว เวนเดอร์บิลธ์ & Billman,
2010 Nadkarni และ al., 2006 ใส่ et al., 2002 Suominen
et al., 2000) และความก้าวหน้าของแพทย์และเทคโนโลยี
รอดปลดผลลัพธ์ยากจน (11 – 37%) สำหรับ
เด็กที่พบโรงพยาบาล cardiopulmonary
จับ (Brilli et al., 2007 โลเปซ-Herce et al., 2004 Meaneyet al., 2006 Nadkarni และ al., 2006 พาร์ราและ al., 2000 ใส่
et al., 2002 แซมสัน เบิร์กลักซ์เชอรี่ &เบิร์กลักซ์เชอรี่ 2006 แซมสัน Nadkarni,
และ al., 2006 Slonimet al., 1997 Suominen และ al., 2000 Tibballs
& Kinney, 2009 &หนุ่ม Seidel, 1999) อาการของ
เสื่อมสภาพอาจอยู่ 6 – 12 ชั่วโมงก่อนจับ
เหตุการณ์ มีอาการเหล่านี้ได้รับรู้ และถือว่า
เร็ว เกือบสองในสามของโรงพยาบาลเด็ก cardiopulmonary
จับกุมอาจถูกป้องกันไม่ให้ (Pearson, Ward-
Platt, Harnden &เคลลี่ 2010 Akre et al., 2010 Parshuram,
Hutchinson & Middaugh, 2009 อย่างไร Schein, Hazday พี,
Ruben ผุด 1990 & Tibballs & Kinney, 2009 Tume,
2007) "กำหนดอัตราอยู่รอดแค่หัวใจในโรงพยาบาล
จับ มันเป็นสิ่งสำคัญในการพัฒนาระบบที่รู้จัก
สัญญาณเตือนได้ทางคลินิก และแทรกแซงก่อน
จับจุดการเข้าถึงผู้ป่วย " (VanVoorhis & Willis,
2009, p. 919) .
เพื่อปรับปรุงผลลัพธ์ในผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสำหรับคลินิก
เสื่อมสภาพและจับ cardiopulmonary โรงพยาบาลมี
ได้เรียกคณะกรรมการนานาชาติต่าง ๆ เพื่อ
ใช้ระบบที่ผิดปกติอย่างมีนัยสำคัญ
ค่าแล้ว ทำให้เกิดการตอบสนองการรักษาทันที
(Berwick, Calkins, McCannon & Hackbarth, 2005 DeVita
et al., 2006 Peberdy et al., 2007) โรงพยาบาลเริ่มต้นอย่างรวดเร็ว
ตอบทีม (RRTs), เรียกอีกอย่างว่าผู้ป่วยที่ความเสี่ยง teams(PART) ผู้ดูแลสำคัญ (CCO), หรือทางการแพทย์ฉุกเฉิน
ทีม (MET), เป็นเกียรติคุณที่รหัสของบลูทีม
ให้การรักษาผู้ป่วยที่นี้ทันที
ระบุเป็นความเสี่ยงการเสื่อมสภาพและสามารถจับกุม
(Brilli et al., 2007 แฮนสัน et al., 2009 Hillman พารร์,

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลัง
การจับกุมการป้องกัน
การจับกุมเด็กหัวใจได้
รับการรายงานใน 0.7-2% ของการรับสมัครผู้ป่วยเด็ก
(เร Nadkarni, Perondi, Grisi และ Berg, 2002; Slonim, เทล
Ruttimann และพอลแล็ค 1997; Suominen, Olkkola, Voipio,
Korpela, อัลและ Rasanen 2000) และ 5.5-14% จากเข้ม
หน่วยดูแล (ไอซียู) การรับสมัคร (เร et al, 2002.. Rhodes, et al,
1999. Suominen et al, 2000) แม้จะมีการตรวจสอบความขยันหมั่นเพียร
(Akre, Finkelstein, เอริกหลิว Vanderbilt และ Billman,
2010. Nadkarni et al, 2006; เร et al, 2002. Suominen
et al. 2000) และความก้าวหน้าในการแพทย์และเทคโนโลยีที่
อยู่รอดจะปล่อยผลเป็นที่น่าสงสาร (11 37%) สำหรับ
เด็กที่ได้สัมผัสหัวใจในโรงพยาบาล
การจับกุม (Brilli et al, 2007. โลเปซ Herce-et al, 2004. Meaneyet อัล 2006. Nadkarni et al, 2006. โตน et al, 2000. เร
et al, 2002. แซมซั่นภูเขาน้ำแข็งและ Berg, 2006; แซมซั่น Nadkarni,
et al, 2006.. Slonimet อัล 1997; Suominen et al, 2000. Tibballs
& นนี่ 2009; Young & Seidel 1999 ) อาการที่เกิดจาก
การเสื่อมสภาพอาจมี 6-12 ชั่วโมงก่อนที่จะจับกุม
เหตุการณ์อาการเหล่านี้ได้รับการยอมรับและได้รับการรักษา
เร็วเกือบสองในสามของในโรงพยาบาลหัวใจเด็ก
จับกุมอาจได้รับการป้องกัน (เพียร์สัน Ward-
แพลต Harnden และเคลลี่ , 2010; Akre และคณะ, 2010. Parshuram,
ฮัทชินสัน & Middaugh 2009; Schein, Hazday, Pena,
รูเบนและ Sprung 1990; Tibballs & นนี่ 2009; Tume,
2007) "ให้อัตราการรอดตายกลุ้มใจของการเต้นของหัวใจในโรงพยาบาล
การจับกุมก็มีความสำคัญต่อการพัฒนาระบบที่รับรู้
การคาดการณ์สัญญาณเตือนทางคลินิกและการแทรกแซงก่อนที่
ผู้ป่วยมาถึงจุดของการจับกุม "(VanVoorhis & วิลลิส,
2009, พี. 919)
เพื่อปรับปรุงผล สำหรับผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงทางคลินิกสำหรับ
การเสื่อมสภาพและการจับกุมหัวใจโรงพยาบาลได้
รับการเรียกเก็บโดยคณะกรรมการระหว่างประเทศหลาย
ใช้ระบบที่สามารถระบุความผิดปกติอย่างมีนัยสำคัญ
ค่าแล้วเรียกการตอบสนองต่อการรักษาได้ทันที
(เบอร์วิค, Calkins, McCannon และ Hackbarth 2005; DeVita
และคณะ 2006. Peberdy et al, 2007) โรงพยาบาลเริ่มต้นอย่างรวดเร็ว
ทีมตอบสนอง (RRTs) ยังเป็นที่รู้จักกันในนามของผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงทีม (บางส่วน), ขยายการดูแลที่สำคัญ (CCO) หรือการแพทย์ฉุกเฉิน
ทีม (MET) เป็นสิ่งที่แนบไปยังรหัสทีมสีฟ้าของพวกเขาที่จะ
ให้การรักษาได้ทันทีสำหรับผู้ป่วย ที่มีการ
ระบุว่าเป็นความเสี่ยงสำหรับการเสื่อมสภาพและการจับกุมเป็นไปได้
(Brilli et al, 2007. แฮนสันและคณะ 2009. โจรพาร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กพื้นหลังจับป้องกันหัวใจและปอดมีรายงานการจับกุมได้
0.7 – 2% ของผู้ป่วยในการรับสมัครเด็ก
( ข้าว , nadkarni perondi grisi , , , &เบิร์ก , 2002 ; สลอเนิ่ม พลทหาร ruttimann &
, , ปลา , 1997 ; suominen olkkola voipio คอร์เปลา
, , , , พาโล& rasanen , 2000 , ) และ 5.5 – 14 % ของผู้ป่วยหนัก ( ICU )
หน่วยรับสมัคร ( เร et al . , 2002 ; Rhodes et al . ,
2542 ; suominen et al . ,2000 ) แม้จะมีการตรวจสอบ
ขยัน ( akre ฟิงกัลสไตน์ อีริกสัน หลิว , Vanderbilt &บิลเมิ่น
, , , 2010 nadkarni et al . , 2006 ; Reis et al . , 2002 ; suominen
et al . , 2000 ) และความก้าวหน้าในการแพทย์และเทคโนโลยี .
การอยู่รอดให้ออกผลไม่ดี ( 11 - 37 % ) เด็กที่พบภาวะหัวใจหยุดเต้น

การปฏิบัติ ( brilli et al . , 2007 ; โลเปซ herce et al . , 2004 ; meaneyet al . , 2006 ;nadkarni et al . , 2006 ; ปาร์รา et al . , 2000 ; Reis
et al . , 2002 ; แซมสันเบิร์ก &เบิร์ก , 2006 ;
nadkarni แซมสัน , et al . , 2006 ; slonimet al . , 1997 ; suominen et al . , 2000 ; tibballs
& Kinney , 2009 ; หนุ่ม&ไซเดิล , 1999 ) อาการของ
เสื่อมอาจมี 6 – 12 ชั่วโมงก่อนที่จะจับ
เหตุการณ์ มีอาการเหล่านี้ได้รับการยอมรับและปฏิบัติ
เร็วกว่านี้เกือบสองในสามของการปฏิบัติการจับกุมหัวใจและปอด
เด็กอาจได้รับการป้องกัน ( เพียร์สัน วอร์ด -
แพลทท์ harnden & , เคลลี่ , 2010 ; akre et al . , 2010 ; parshuram
, ฮัทชินสัน & middaugh , 2009 ; SCHEIN hazday Pena
, , , รูเบน & sprung , 1990 ; tibballs & Kinney , 2009 ; tume
, 2550 ) " ให้หดหู่หัวใจอัตราการอยู่รอดของการปฏิบัติ
จับ มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะพัฒนาระบบที่จำ
ได้เตือนและสัญญาณแทรกก่อน
คลินิกผู้ป่วยถึงจุดจับ " ( vanvoorhis &วิลลิส ,
2009 , หน้า 919 ) .
เพื่อปรับปรุงผลลัพธ์ของผู้ป่วยกลุ่มเสี่ยงต่อการเสื่อมสภาพและคลินิก
อาการหัวใจวาย โรงพยาบาลได้ถูกจับโดยคณะกรรมการระหว่างประเทศหลาย



อย่างผิดปกติ ใช้ระบบที่ระบุค่าแล้วเรียกการตอบสนองทันที
( Berwick , แคลคินส์ mccannon & , , hackbarth , 2005 ; ดีวีต้า
et al . , 2006 ; peberdy et al . , 2007 ) โรงพยาบาลริเริ่มทีมตอบสนองอย่างรวดเร็ว
( rrts ) , ที่รู้จักกันเป็นคนไข้ที่ทีมความเสี่ยง ( ส่วนหนึ่ง ) , แผ่ออกไปดูแลผู้ป่วยวิกฤติ ( cco ) หรือทีม
ฉุกเฉินทางการแพทย์ ( เจอ ) เป็นการใช้ Code Blue ทีมของตัวเอง

ให้การรักษาทันที สำหรับคนไข้ที่
ระบุเป็น ที่เสี่ยงต่อการเสื่อมสภาพและ
จับไปได้ ( brilli et al . , 2007 ; แฮนสัน et al . , 2009 ; hillman พาร์ ,
,