Yes, really.” Superintendent Song l

Yes, really.” Superintendent Song looked up at the writing on the wall, which was “Prisoner’s Song”, “And this poem, aiyo, who would dare not let you out? We would open the door for you to come and go anytime. Whoever dares to stop you is asking for it from me, Old Song! What ‘I shall live with fire and warm blood ever after’? That’s not necessary. Your words are too strong, too strong! Teacher Zhang, you can go back now. Let me send you home!”

Zhang Ye knew that his poem had caused a commotion, so he was not in a rush, “It’s okay, Superintendent Song. I’m happy to be here. I understand your job. As a citizen, I have the duty to cooperate. I will wait until the investigations are done.”

Superintendent Song hurriedly said, “Don’t. How can we do that? The environment here is so bad; it’s not suitable for a man of your stature. I will get someone to send you back!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช่ จริง ๆ ด้วย " ผู้กำกับเพลงมองขึ้นที่เขียนบนผนัง ซึ่ง "เพลงของนักโทษ" "และอิทธิพล aiyo ใครจะกล้าให้คุณออก เราจะเปิดประตูสำหรับคุณไปทุกที่ทุกเวลา ใครกล้าหยุดคุณจะขอให้มันจากฉัน เพลงเก่า ว่า 'ฉันจะอยู่กับไฟและเลือดอุ่นเคยหลังจาก' ที่ไม่จำเป็น คำพูดของคุณจะแรงเกินไป แรงเกินไป ครูจาง คุณสามารถไปกลับตอนนี้ ผมขอส่งคุณกลับบ้าน"จางเย่รู้ว่า บทกวีของเขาได้เกิดครองกว่า ดังนั้นเขาก็ไม่ได้เร่ง "ได้ล่ะ ผู้กำกับเพลง มีความสุขอยู่ที่นี่ค่ะ ผมเข้าใจงานของคุณ เป็นพลเมือง ฉันมีหน้าที่ให้ความร่วมมือ ฉันจะรอจนกว่าการสอบสวนจะทำ"ผู้กำกับเพลงรีบกล่าว "ไม่ วิธีที่เราสามารถทำที่ สภาพแวดล้อมที่นี่คือไม่ดี ไม่เหมาะสำหรับชายที่มีความสูงของคุณ ผมจะได้มีคนส่งคุณกลับ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช่จริงๆ. "ผู้กำกับเพลงมองมาที่เขียนบนผนังซึ่งเป็น" เพลงนักโทษ "," และบทกวีนี้ aiyo ใครจะกล้าไม่ยอมให้คุณออกมา? เราจะเปิดประตูสำหรับคุณที่จะไปไหนมาไหนได้ตลอดเวลา ผู้ใดกล้าที่จะหยุดคุณจะขอจากฉันเพลงเก่า! สิ่งที่ฉันจะมีชีวิตอยู่ด้วยไฟและเลือดที่อบอุ่นหลังจากที่เคย '? ที่ไม่จำเป็น คำพูดของคุณมีความแข็งแรงเกินไปแรงเกินไป! ครูเหวยคุณสามารถกลับไปตอนนี้ ผมขอส่งคุณกลับบ้าน! "

จางเจ้ารู้ว่าบทกวีของเขาได้ก่อให้เกิดความวุ่นวายเพื่อให้เขาไม่ได้อยู่ในการวิ่ง" มันโอเคที่ผู้กำกับเพลง ฉันมีความสุขจะอยู่ที่นี่ ผมเข้าใจว่างานของคุณ ในฐานะพลเมืองที่ฉันมีหน้าที่ที่จะต้องให้ความร่วมมือ ฉันจะรอจนกว่าการตรวจสอบจะทำ. "

ผู้กำกับเพลงรีบบอกว่า" ทำไม่ได้ วิธีที่เราสามารถทำเช่นนั้น? สภาพแวดล้อมที่นี่เป็นที่เลวร้าย; มันไม่เหมาะสำหรับคนที่มีความสูงของคุณ ฉันจะได้รับคนที่จะส่งกลับมาแล้ว! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช่ จริงๆ " ผู้กำกับเพลงมองการเขียนบนผนัง ซึ่งเป็นเพลง " " นักโทษ " และในบทนี้ เอ้า ใครจะกล้าให้คุณ ? เราก็จะเปิดประตูให้คุณมาได้ทุกเวลา ใครก็ตามที่กล้าที่จะหยุดคุณจะขอมันจากฉัน เก่า เพลง ว่าผมจะมีชีวิตอยู่ด้วยเลือดและไฟที่อบอุ่นตลอดไป " มันไม่จำเป็นหรอก คำพูดของคุณจะแข็งแรงเกินไป แรงเกินไป ครูจาง คุณกลับไปได้แล้ว ให้ผมไปส่งคุณที่บ้าน "จางเยว่าบทกวีของเขาได้เกิดความวุ่นวาย จึงไม่เร่ง " ไม่เป็นไร ผู้อำนวยการเพลง ฉันมีความสุขที่ได้มาอยู่ที่นี่ ผมเข้าใจในงานของคุณ ในฐานะประชาชนคนหนึ่ง ผมมีหน้าที่ให้ความร่วมมือ ข้าจะรอจนกว่าการสอบสวนจะเสร็จ "ผู้กำกับเพลงรีบบอกว่า " ไม่ เราทำอย่างนั้นได้อย่างไร ? สภาพแวดล้อมที่นี่มันแย่ มันไม่เหมาะกับคนที่มีความสูงของคุณ ผมจะหาคนมาส่งคุณกลับ "