SUMMARYSixty schizophreniform patie

SUMMARY
Sixty schizophreniform patients (acute schizophrenia)(30 males, 30 females)
from A-Diwaniya teaching Hospital, and sixty chronic schizophrenic patients from Al-
Rashad Mental Hospital (30 males, 30 females) were cross-sectionally studied during
the period from 1st Jan., 2008 to 1st Aug.,2008. The results of the current study
revealed that the frequency of delusions among the schizophreniform group of patients
were significantly higher than among the chronic schizophrenic ones. Highly significant
correlation between delusions and educational level was found; the higher the
educational level the more frequent were the delusions. There was no significant
association between delusions and some other sociodemographic factors such as age,
sex and marital status. The findings of this study are in accordance to the findings
reported from different cultures; Western and non-Western ones.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุปผู้ป่วย schizophreniform หก (โรคจิตเภทเฉียบพลัน) (30 ชาย หญิง 30)จาก A Diwaniya สอนโรงพยาบาล ผู้ป่วย schizophrenic เรื้อรัง 60 จากอัล-ริชาดโรงพยาบาลโรคจิต (ชาย 30 หญิง 30) ได้ศึกษาระหว่าง cross-sectionallyระยะเวลาตั้งแต่ 1 ม.ค. 2008 ถึง 1 ส.ค. 2551 ผลของการศึกษาปัจจุบันว่า ความถี่ของ delusions ในกลุ่ม schizophreniform ของผู้ป่วยได้อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าระหว่าง schizophrenic เรื้อรังคน สำคัญอย่างมากพบความสัมพันธ์ระหว่างระดับการศึกษาและ delusions สูงกว่าdelusions ที่บ่อยมากกว่าระดับการศึกษาได้ ไม่มีไม่สำคัญความสัมพันธ์ระหว่าง delusions และบาง sociodemographic ปัจจัยอื่น ๆ เช่นอายุเพศและสถานภาพสมรส ผลการวิจัยของการศึกษานี้มีผลการวิจัยในรายงานจากวัฒนธรรมที่แตกต่าง ตะวันตกและตะวันตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุป
หกสิบผู้ป่วย schizophreniform (โรคจิตเภทเฉียบพลัน) (30 เพศชาย 30 หญิง)
จาก A-Diwaniya โรงพยาบาลการเรียนการสอนและหกสิบผู้ป่วยจิตเภทเรื้อรังจาก Al-
โรงพยาบาลราจิต (30 เพศชาย 30 หญิง) เป็นข้าม sectionally ศึกษาในช่วง
ระยะเวลาตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2008 ถึง 1 สิงหาคม 2008 ผลที่ได้จากการศึกษาในปัจจุบัน
แสดงให้เห็นว่าความถี่ของความหลงผิดในกลุ่ม schizophreniform ของผู้ป่วย
อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าในหมู่คนจิตเภทเรื้อรัง อย่างมีนัยสำคัญสูง
ความสัมพันธ์ระหว่างความหลงผิดและระดับการศึกษาก็พบว่า; ที่สูงกว่า
ระดับการศึกษาบ่อยมากขึ้นเป็นความหลงผิด ไม่มีอย่างมีนัยสำคัญคือ
ความสัมพันธ์ระหว่างความหลงผิดและปัจจัยบางอย่างยาวนานอื่น ๆ เช่นอายุ
เพศและสถานภาพสมรส ผลการศึกษาครั้งนี้เป็นไปตามผลการวิจัย
รายงานจากวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน ตะวันตกและคนที่ไม่ใช่ตะวันตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป
หกสิบ schizophreniform ผู้ป่วย ( จิตเภทเฉียบพลัน ) ( 30 คนหญิง 30 )
จากโรงพยาบาล a-diwaniya สอน และหกสิบผู้ป่วยจิตเภทเรื้อรังจากอัล -
ราชัค โรงพยาบาล ( 30 คนหญิง 30 ) ข้ามเป็นตอนๆได้ศึกษาในช่วงตั้งแต่วันที่ 1 ม.ค.
2551 - 1 ส.ค. 2551 ผลของ
การศึกษาในปัจจุบันพบว่า ความถี่ของอาการหลงผิดของผู้ป่วยกลุ่ม schizophreniform
สูงกว่าในผู้ป่วยโรคจิตเภทเรื้อรังที่ สหสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ
ระหว่างภาพหลอน และระดับการศึกษา พบว่า ระดับการศึกษาสูงกว่า
; บ่อยมากขึ้นเป็นภาพหลอน ไม่มีความสัมพันธ์
ความสัมพันธ์ระหว่างอาการหลงผิดและบางอื่น ๆอุตสาหกรรม ปัจจัย เช่น อายุ เพศ และสถานภาพสมรส
. ผลการศึกษานี้สอดคล้องกับการศึกษา
รายงานจากต่างวัฒนธรรม ตะวันตกและไม่ใช่ตะวันตกที่