In thinking further about this Cole

In thinking further about this Coleridgean theology, it would potentially be fruitful to consider the pantheism of the focus passage here in the context of the repudiation that follows immediately thereafter. Why does Coleridge's wife cast a look of "mild reproof" on these speculations, and why does the speaker of the poem acquiesce in this repudiation of "philosophy's aye-babbling spring" (57)?

Another useful comparison would be to see the pantheism of "Eolian Harp" in relation to Blake's condition of Innocence as expressed, for example, in "The Lamb." Both identify a sense of common divinity between human beings, animals, and some inspiring metaphysical force. Does that mean that Blake, too, is a pantheist?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คิดเพิ่มเติมเกี่ยวกับเทววิทยา Coleridgean นี้ มันอาจจะมีผลพิจารณาสรรพเทวนิยมของโฟกัสทางนี่ในบริบทของการปฏิเสธต่อไปนี้ทันทีหลังจากนั้น ทำไมไม่ภรรยาของ Coleridge โยนดู "อ่อนการติเตียน" บน speculations เหล่านี้ และทำไมไม่ลำโพงของบทกวี acquiesce ในนี้ปฏิเสธ "ปรัชญาพูดพล่ามเอฤดูใบไม้ผลิ" (57)เปรียบเทียบประโยชน์ที่อื่นจะเห็นสรรพเทวนิยมพิณ" Eolian" เกี่ยวข้องกับเงื่อนไขของเบลกของความไร้เดียงสาที่แสดง เช่น ใน "แกะ" ทั้งระบุของพระเจ้าทั่วไประหว่างมนุษย์ สัตว์ และบางแรงบันดาลใจให้เลื่อนลอยให้ หมาย ถึงว่า เบล็ค เกินไป เป็น pantheist เป็นอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในความคิดเพิ่มเติมธรรม Coleridgean นี้ก็อาจจะมีผลในการพิจารณาของทางพระเจ้าโฟกัสที่นี่ในบริบทของการปฏิเสธที่ตามมาทันทีหลังจากนั้น ทำไมภรรยาของโคลริดจ์โยนรูปลักษณ์ของ "ตำหนิอ่อน" ในการคาดเดาเหล่านี้และทำไมลำโพงของบทกวีโอนอ่อนในการปฏิเสธของ "ฤดูใบไม้ผลิ Aye-พูดพล่ามปรัชญา" นี้ (57)? อีกเปรียบเทียบประโยชน์ที่จะได้เห็นพระเจ้าของ "พาพิณ" ในความสัมพันธ์กับสภาพของเบลคแห่งความบริสุทธิ์ที่แสดงตัวอย่างเช่นใน "The Lamb." ทั้งระบุความรู้สึกของพระเจ้าร่วมกันระหว่างมนุษย์สัตว์และมีกำลังเลื่อนลอยสร้างแรงบันดาลใจ หมายความว่าเบลคก็เป็น pantheist หรือไม่?